akran zorbalığı yapan ve çevresindekilere hakaret etmekten çekinmeyen çocukları düşününce doğru bulduğum önerme. bunda yetiştirilme faktörüde önemli, sonuçta karakter çocukken oluşuyor ve ileride müdahale etmesi zorlaşıyor.

mescid-i-aksa

mescid-i aksa’yı gördüm düşümde
bir çocuk gibiydi ve ağlıyordu
varıp eşiğine alnımı koydum
sanki bir yer altı nehr çağlıyordu

gözlerim yollarda bekler dururum
nerde kardeşlerim diyordu bir ses
ilk kıblesi benim ulu nebi’nin
unuttu mu bunu acaba herkes

şimdi kimsecikler varmaz yanıma
resulden yoksunum, tek ve tenhayım.
rüzgarlar silemez gözyaşlarımı
çöllerde kayıp bir yetim vahayım.

mescid-i aksa'yı gördüm düşümde
götür müslüman'a selam diyordu.
dayanamıyorum bu ayrılığa
kucaklasın beni islâm diyordu.
(mehmet akif inan)

son zamanlarda yaşanan zulümler üzerinde düşündüğüm,hak verdiğim şiir. sanırım çok haklı bir şiir.

kimsenin atatürk'e ilah muamelesi yaptığı, ona ibadet ettiği falan yok. şuurunu o kadar yitirmiş olan kişi zaten gazi'yi anlamamıştır. paşa hayattayken kendisi böyle taleplerde bulunmamış, muhtaç olduğunuz kudret damarlarınızdaki asil kandadır diyerek kurtarıcı beklemeyin çare sizsiniz kendinize inanın mesajı vermiş, bir gün sözlerim bilimle ters düşerse bilimi seçin diyerek de yolumuzu çizmiştir. ulu önder'e tanrı muamelesi yapan insan varsa bile toplasan bir elin parmaklarını geçmez.
türk'ün atası, ülkenin kurucusu olan olan başbuğ'un fotoğraf ve heykellerinin olması da gayet doğaldır.

başlık altında bu fotoğraf ve heykel meselesine gönderme yapan arkadaşın -ülkenin en kalabalık şehri olması sebebiyle- istanbul'da yaşadığını umarak, sahil yolundan bi eminönü - halkalı seyahati yapmasını tavsiye ediyorum. 3-5 metrede bir bulunan her sokak lambası direğinde erdoğan'ın çarşaf çarşaf posterleri mevcuttur. ayrıca bilbordlarda yan yana zibilyon fotoğrafı asılması da çok sık karşılaşılan bir durumdur. -yanlış hatırlamıyorsam- cevizlibağ'da 4-5 katlı binanın yan duvarı dev bir posteriyle kaplıdır. bunlar aklıma sadece şuan gelenlerdir. bakkal kadar dükkan açsa market kadar posteri asılır her yere, yapılan işin bilmem kaç katı maliyeti umursanmadan bakın biz yaptık ha diye puntolarla yazılır. (parti gözetmeksizin tüm belediyelerde olan bir saçmalıktır bu aslında. ama madem fotoğrafı 30-40 kişi görünce sorun oluyor, o fotoğrafsa bu kartpostal mı bu da fotoğraf. yol yapanın fotoğrafı asılıyorsa ülke kuranın pekala asılır.)

bir diğer konu atatürk'e ilah diyen adam çıkmışsa, erdoğan'a da peygamber diyenler çıktı. kimi erdoğan'ı karısıyla yakalasa kızmayacağını söyledi, kimi erdoğan istese kocasını düşünmeden gideceğini. kimileri oturma organına kıl bile oldu:) bunlara da lafınız var mı sevgili yazar yoksa kafayı kuma gömmeye devam mı? belki de bunlar vahim durumlar değildir ne dersin ;)

son kapağı kapak olmuş dergi.

yakınım olsun ya da olmasın, herhangi bir durumda ben yardıma hazırım.

uzunca bir süre profilimde kalacağını düşündüğüm rozet. hem güzel hem de sadece 1 karma puan. kimin aklına geldiyse teşekkürler.

kişinin, gerçekte var olmayan nesneleri algılamasına, duyumsamasına neden olan maddelerin genel adıdır. lsd, ayahuasca, sihirli mantar ve bazı kaktüsler bu maddelerden bazılarıdır. halüsinojen etki göstererek halüsinasyon oluşturan maddelere erişim dünyanın pek çok yerinde yasal değildir.

yeni fark ettiğim. biraz hüzün biraz doğruluk biraz da hayal kırıklığı barındıran yazar.

umarım hayatını bir an önce düzene sokar. ya da nasıl desem bilemiyorum ki umarım hayatı istediği yöne doğru bir an önce akıp gider.

akışta adını gördüğüm ve tanımlarını okuyup 'acaba neden böyle hüzün kokuyorlar?' dediğim için yazmak istedim buraya. normalde hemen yazmam, biraz konuşur, tanır az takip ederim. ama akışta adını görünce sevgili yazara bir iki kelam etmek istedim. umarım beni mazur görürür ve yanlış bir cümle kurduysam bile görmezden gelir.

bunun dışında gayet az öz tanımlar giriyor. açıkçası beğenerek okuyorum.

#1129792 hepimiz bazen olmadık şeyler yaşıyor, olmadık kıyılarda bulunuyoruz. umarım seninki de kısa sürer sayın yazar.

sanırım sağlık sorunları da yaşıyor. öncelikle geçmiş olsun diyor.
sağlıklı, huzurlu bir ömür diliyorum.
keyifli sözlükler sayın yazar.

"rahman ve rahim olan allah'ın adıyla."

1993 yapımı r dereceli gerilim filmidir. bu film çok tırt. aldığı puanların hiçbirisini hak etmiyor. sadece oyunculuklar ve nicole kidman'ın sevişme sahnesi çok iyiydi. onun haricinde ciddi ciddi tırt bir film.başından sonuna kadar tahmin edilebilir senaryo (senaryo sanki iki bölümden oluşuyor. biri seri katil diğeri dolandırıcılık hikayesi) , ruhsuz karakterler (bakın karakterler diyorum , oyunculuklar değil) sanki karakterler öyle bir yazılmış ki bas baya ben kötüyüm yaaa!! diye bağırıyordu. film ilk başlarda bir seri katile odaklanıyordu açıkçası konuyu sevmiştim lakin filmin yarısında seri katil ortaya çıktı ve film bambaşka saçma sapan bir aldatma , dolandırıcılık hikayesine dönüştü. sanki proje daha yapım aşamasındayken ve senaryo daha yazılmamışken oyuncular seçilmiş ve oyuncular seçildikten sonra belli bir ekip senaryoyu yazmış daha sonra başka bir ekip gelmiş ve demiş ki yaaa bu seri katil hikayesi aslında güzel ama biz başka bir şeyler daha koyalım. o kadar abidik gubidik saçma sapan bir şey çıkmış ki ortaya... bu filmin asıl sıkıntısı kesinlikle senaryonun saçma sapan ilerlemesi. kardeşim madem filmin ana temasi seri katil değil niye bana 40 dakika boyunca seri katilin kim olduğun çözdürmeye çalışıyorsun?? hayır sonra seri katil ortaya çıkıyor ve biz saniyoruz ki "waoww diyeceğiz" seri katil kimse çıkmıyor. bomboş bir insan çıkıyor daha önce hiç görmediğimiz biri çıkıyor. 4/10 kesinlikle berbattı.

yürümek.
kendi yemeğinin malzemelerini yetiştirmek.
evde yoğurt yapmak.
evde kedi beslemek gibi şu an şehirde popüler olan, organik olan ne varsa.

"kökünü kurutmak" anlamında da kullanılan bir deyimdir.

buraların değerleneceğini düşünerekten yazıyorum yoksa şımartmaya niyetim yok sevgili moderatörümüzü. dövüş sanatlarıyla ilgilenmesi, kendi yararıma olacağından daha insancıl davranacağım kendisine. bu yaşam keçisi ve pehlivan konusunda henüz anlaşamadık ama anlaşacağımızı umuyorum kendisiyle. ilerleyen vakitlerde göreceğiz.

dil öğrenmek.

kafa sözlük. çok açık oldu bu ama ilk başlarda biraz arka bahçe * demişlerdi buraya. dahil olunca anladım ki fazlasıyla öyleymiş. ama yazdıkça ve kaliteli bir kaç dost tanıdıkça seviyeli bir şeyler varmış diye sevmeye başladım...

medellin ve cali cartellerini anlatan netflix dizisi. ilk iki sezonda medellin karteli ve pablo escobar anlatılır. üçüncü sezonda ise cali kartelinin bitirilişi anlatılır. ilk iki sezonda steve murphy ile javier peña pablo escobar ve medellin kartelini soruşturur. javier peña üçüncü sezonda cali kartelini bitirmek için mücadele eder. ancak gerçekte javier peña cali carteli soruşturmasına katılmamıştır. dizinin üçüncü sezonunda steve murphy yoktur.
bir de narcos: mexico var. o ise meksika kökenli uyuşturucu karteli guadalajara kartelinin kuruluşunu ve çöküşünü, kartele karşı mücadele eden kiki camerenayı ve onun öldürülüşünü ve kiki kamerana soruşturmasını anlatır.

bu dizilerde amerikan propagandası yok değil. güney amerika'daki uyuşturucu dünyasını merak ediyorsanız izleyebilirsiniz. gerçek olaylar da anlatılmış. gerçekte olan ama dizide değinilmeyen olaylar, yanlış anlatılmış olaylar, gerçekteki ile birebir aynı şekilde aktarılmayan karakterler, gerçekte olmuş olayları yanlış anlatan kısımlar var. yani dizi tamamen gerçekte olanları anlatmıyor. internetten araştırırsanız öğrenirsiniz. pablo escobar'ın oğlunun röportajı var dizi hakkında. bu yüzden puanım 6/10.

dizinin en beğendiğim yönü gerçek görüntülere yer vermesi. bu yönüyle biraz da belgesel gibi sanki ama dizi yönü elbette çok daha ağır basıyor.
ayrıca jeneriği çok güzeldir. jenerik

nihai kararın verilemediği, askıda olan bir konuyu bir üst merciyee taşımak anlamına gelir.

örnek olarak, 'müdürünü çağır bana' cümlesinden sonra, müdürün gelip konuya el atması eskale etmek olarak görülebilir.

neden sürekli yarış atı gibi yarıştırıldığımızı anlamadığım kıyaslama. o kadın mı bu mu, şöyle mi böyle mi... bir insan ille de bunlardan birini tercih etmek zorunda mı yahut ikisini hatta daha fazlasını birden tercih edemez mi?

neyse, gece gece sinirimi bozmayacağım.

insanların içinden gelenleri yazması övücülük olmamalı.
kimse silah zoruyla da yazmıyor.
dolayısıyla bu genelleme de yanlıştır.
iyi dileklerini veya memnuniyetlerini belirtmek herkesin öz iradesine aittir.

derin solumak tutarken ellerimi,
hangisine nefes alsam
o tarafıdır ciğerimin güneyi..
tuvallerce resmini yaptığım renkler,
nasılsa doğurgan,
ve nasılsa anaç fırçasına.
kendim olduğumun akşamüstüsünde buldum,
kırmızımın tonunu.
solumu rüzgara verdim..sağımı dünyanın rahmine bıraktım aralığın bi perşembesinde.

_artık,
gazdaki lambanın taşları yoruluyor kırımlarında_

yeri değişti sanki saçlarımın,
yüzüm gözüm.. yeni yerinin kemiğinde.
bağışla,
bağışla beni..devasal dağlarda,
ulu ağaçları arar gibi baktı bi kere gözlerim sana..bağışla..

d.b