faydacılığın esiri olmak

tüm esaretler gibi gün gelir bir tarafımızda patlar ve artık özgür olmak isteriz.

faydalanayım derken fayda tarafından faydalanılmaktır.

bir noktadan sonra yüksek oranda bencillik zehirlenmesi içerir.

faydacılığın esiri olmak diye bir kavram olamaz. varlığın var olma sebebi zaten başlı başına "kendi" faydası üzerinedir.
hayatlarını başka insanların iyiliğine ve faydasına adayan insanlar bile aslında kendi faydasına hizmet eden bir iş yapar. en kötüsünden kendisini iyi hissettiği için veya hayatta bir amaç edindiği ve içindeki boşluğu doldurduğu içindir. siz bugün her şeyinizi kaybetseniz ve intihar etmeye karar verseniz, ailem ve sevdiklerim üzülmesin diye kendinizi öldürmeseniz bile yine farkında olmadan kendi faydacılığınızda bir iş yapmış olursunuz.

iktisatta azalan faydalar teoremi adinda bir teorem vardir. bu teori bir seyden edinilen faydanin o seyin miktari arttikça düsecegini söyler. iste faydacilik bunun üstüne kuruludur. bir sey ne kadar azsa o kadar yüksek fayda saglar, dolayisiyla insanlar devamli kendilerinde olmayan seylerin pesinde kosarlar. abazan erkek kiz pesinde kosar, fakir adam para pesinde kosar, çok çalisan zaman pesinde kosar, yaslandikça gençligin pesinde kosariz. hatta ölümsüzlügü arariz, sanat, edebiyat pesinde kosariz. bu nedenle faydacilik herkesin içinde olan birseydir. faydacilik özümüzde olandir. dünyanin dengesini saglar.