hin

kökeni tartışmalı isim soylu sözcük. (sıfat olarak da kullanıldığı olur.)
tdk'de arapça zaman anlamına gelen 'hin' sözcüğünden türediği yazsa da kökeni belirsizdir. hain, hilekar, kurnaz, açıkgöz, cin fikirli anlamları taşır. hatta hinoğlu hin biçiminde söylenildiğinde baya baya hakaret anlamı taşır.
örnek kullanım:
"sen onun öyle durduğuna bakma, kim bilir kafasından ne hinlikler geçiriyordur."

kökeni meçhul, çakal bir kelime.

tdk arapça kökenli olduğunu söyleyip “kurnaz, cin fikirli kimse” anlamını verse de arapçada bu kalıpta bu anlamı veren bir kelime yoktur. kurnaz, anasının gözü ve türevleri anlamındaki “hin (هين)” sözcüğü ile zaman, an anlamındaki “hin (حين)” sözcüğü farklı köklerdendir. kurnaz anlamında kullandığımız “hin” sözcüğüne -iddia edildiği gibi (هين) kökünden gelmişse- anlam bakımından arapçada en yakın sözcük “heyyin (هيِّن)” kökünden türeyen "ihanet (إهانة)" kelimesidir.

kurnaz anlamındaki “hin” kelimesi ile “zaman” anlamındaki “hin” kelimesinin anlam bakımından kesiştikleri en yakın yer fırsat kollama anlamındaki “tahayyün (تحيُّن)“ kelimesidir. bu durumda kurnaz anlamında kullandığımız “hin” kelimesine “fırsatçı” anlamı da katılabilir.

t: tuncer gülensoy'a göre türkçe olan kelimedir.