insan zihnine kelepçe vuruluyor olması

gerek dillerimizin ilkelliğinden, gerekse türümüzün varlığı boyunca geliştirdiğimiz temel ortak değer ve içgüdülerin üstün zihinsel yapıya uyumsuzluğundan kaynaklanan, dönemimiz itibariyle çözümsüz bir soruna yol açar insan zihnine vurulan kelepçe.

günümüzde insanlar gerek felsefi, gerek edebi, gerekse dini olarak bir şeylerin içine, dünyasına tam olarak girmekte zorlanıyorlar. eski çağlarda kaynaklar her şey için çok daha sınırlıydı, dolayısıyla da ortalama insanın belirli temel şeylere sadık kalarak yaşayıp gitmesi daha kolaydı. ama durum bizler için öyle değil. bizim kaynaklarımız ve seçeneklerimiz ortalama insanın kaldıramayacağı kadar fazla ve bunların her birinden birer tutam karışıyor genel kültüre, medyaya, sanata. bu yüzden de derinlemesine araştırma ve keşfetme tutkusuna kavuşturulmayan ortalama insan bu çokluğun arasında tutunacak bir şey göremiyor, dolayısıyla da nihai bir varoluş krizi yaşamaya itiliyor.

prangalarını geride bıraktığına pişman bir adam gibi, aylak aylak dolaşıyor insan. kaybolmuş, içindeki boşluk yığınını tatminiyat dünyasında doldurmaya çalışıyor. ona ne mutlu ki, ekonomik sistemimiz bile bunun üzerine kurulmuş vaziyettedir, o yüzden seçeneği bol olur bu insanın. kapitalizm kocaman kollarıyla kucaklar onu. kapitalizm kesmezse de hayli kalabalık bir düşük kalite müzik piyasamız ve fahişelerimiz var. uyuşturucu, uyarıcı ürünler, içkiler daima en büyük dostumuz olmuştur. ah, unutmadan, aşk da büyük bir tatmin aracı olarak kullanılmaktadır. çoğunlukla yaşça ortalamadan daha genç olan insanlarca.

insan basittir, insan zihni basittir. hayatta kalmanın ötesinde, kendisiyle tutarlı bir inanç-değer yapısı olmaz ise, içinde bir boşlukla dolanır durur öylece.

bu, günümüzde insanoğlunun evrensel olarak yaşadığı bir karakter krizidir.

peki tamam da, kim vuruyormuş insan zihnine kelepçeyi? biz vuruyoruz, ama bilerek yapmıyoruz bunu. sadece gelişmişlik seviyemizi kaldıramayacak kadar ilkeliz. daha yeni alışıyoruz, belki alışamıyoruz, belki de hiç alışamayacağız. kendimizi oyalamayı bir bıraksak.

az kaldı sözlükte teknoloji düşmanı ilan edileceğim ama yine teknolojinin ilerlemesiyle bağdaştıracağım bir durumdur .
bilenleriniz vardır evlerimizde koca koca ansiklopedi setlerimiz olurdu . ödevlerimizi araştırırken en az beş bilgi öğrenip kapatırdık o kocaman ansiklopediyi . şimdilerde açıyoruz google amcamızı yazıyoruz şıp çıkıveriyor kapatıyoruz . yaklaşık 3 saniye sürüyor . böyle böyle köreliyoruz merak ettiklerimiz azalıyor çünkü bulmak kolay . bilgiyi bulmak bu kadar kolaysa araştırmaya ne gerek var diyoruz . maalesef köreldik , köreliyoruz ...

sabah sabah zihnimin toparladığı şeyleri yazmak için sözlüğe girdim ve en uygun başlık bu geldi...
büyümek kirlenmektir. dayatılan algıların içinde hapsolmak, özgür olamamak.. varoluş kaygıların bile beklentilerin yamaması zihninde.. insan olmak kurgudan ibaret sonu bir yere varmayan. imkanı olanlar bir hayali gerçekleştiriyor ve diğerleri onun tekrarını yaşamak istiyor. kim diyorsaki insan özgür yalan söylüyor. ölüm en büyük özgürlük, yaşamak sancılı bir aşk. nefesin yetene kadar yaşa.. biraz çekeceksin biraz gülecek biraz tatmin olacaksın hepsi bu. allah tekrarı yaşatmasın kimseye yeniler dahil olsun dakikalara. zamandan geçiyoruz mesele bulunduğumuz mekan...

hiçbir dönem hiçbir darbe ve hiçbir gelişim buna engel olammıştır çünkü egemen olan düşünceler ve fikirler hep bir öteki yaratmakta eğer sen de ötekiysen zincirlenmeye değil hala bu olguyu kabul etmiş yorgun zihninin savaşında olmalısın ve galip gelmelisin 21.yy insanı.