1.
monoteist semavi dinlere mensup kişilerin söylediği yalanlardır. oysaki gerçekte insanlık tarihinde başlangıçta çok tanrılı inanışlar olup daha sonra zaman içinde tek tanrıcılığa doğru inanç değişikliği olmuştur. bu tarihi süreçte kimi toplumlar, tek tanrıcılığa daha erken geçerken kimi toplumlar daha geç geçmiştir. çoktanrıcılıktan tektanrıcılığa geçiş, aynı zamanda günümüzdeki kıritik sorunların da temelini atmıştır. (bkz: you gotta believe)
ilgili linkler:
1) x.com/aklingozu/status/8462...
2) x.com/aklingozu/status/7766...
ilgili linkler:
1) x.com/aklingozu/status/8462...
2) x.com/aklingozu/status/7766...
devamını gör...
2.
aslında bir bakıma doğru bir önermedir. zira hangi çok tanrılı/politeist dini incelersek aslında başında monoteist/tek tanrılı olduğunu görürüz.
misal mısır mitolojisi; bütün tanrılar ve tanrıçalar aslında tanrıların firavunu olan ra'nın birer yansımasından ibarettir. misal mısırlıların bok böceği başlı tanrısı kepri aslında ra'nın bir varyantıdır. anlatılara göre kepri güneşi tıpkı bok böceğinin yaptığı topu ittirmesi gibi ittirerek sabahın başlangıcına sebep olur ve bundan sonra ra'ya dönüşerek güneş batana kadar bu formda kalır. bu birçok noktada diğer tanrılara da uyarlanır.
yine hint mitolojisinden yani hinduizm'den örnek verirsek içinde bulunduğumuz evren, ilahi ve diğer bütün yapılar aslında tek bir tanrının gördüğü rüyadan kaynaklanmaktadır. o tanrı uyandığında rüyadan uyanacağı için bildiğimiz bütün evren yok olacaktır.
türk mitolojisi yani tengricilikten örnek vermek gerekirse başlangıçta tengri hem cennet-gökyüzü hem de cennetteki yüce bir iye'yi yani tanrıyı belirtmek için ortak bir terimdir. bu şekliyle çinlilerin tian ile aynı olduğu düşünülür. zamanla diğer kabilelerin hakimiyet altına alınması ile diğer tanrılar ve tanrıçalar da tengri'den daha ufak çaplı tanrılar olarak panteona dahil edilmiştir. hatta cennet-gök ile tanrı kavramının ayrılması da bu döneme tekabül eder. zira öncesinde bir bütün kavramlar olarak algılanmıştır.
he buradaki tek tanrıcılık elbette katı kurallara, dogmalara dayanmadığı için elbette zamanla çok tanrılı hale gelmiştir. benzeri örnekleri yunan, japon, mezopotamya, pers/iran mitolojisinden de örneklerle çoğaltılabilir.
misal mısır mitolojisi; bütün tanrılar ve tanrıçalar aslında tanrıların firavunu olan ra'nın birer yansımasından ibarettir. misal mısırlıların bok böceği başlı tanrısı kepri aslında ra'nın bir varyantıdır. anlatılara göre kepri güneşi tıpkı bok böceğinin yaptığı topu ittirmesi gibi ittirerek sabahın başlangıcına sebep olur ve bundan sonra ra'ya dönüşerek güneş batana kadar bu formda kalır. bu birçok noktada diğer tanrılara da uyarlanır.
yine hint mitolojisinden yani hinduizm'den örnek verirsek içinde bulunduğumuz evren, ilahi ve diğer bütün yapılar aslında tek bir tanrının gördüğü rüyadan kaynaklanmaktadır. o tanrı uyandığında rüyadan uyanacağı için bildiğimiz bütün evren yok olacaktır.
türk mitolojisi yani tengricilikten örnek vermek gerekirse başlangıçta tengri hem cennet-gökyüzü hem de cennetteki yüce bir iye'yi yani tanrıyı belirtmek için ortak bir terimdir. bu şekliyle çinlilerin tian ile aynı olduğu düşünülür. zamanla diğer kabilelerin hakimiyet altına alınması ile diğer tanrılar ve tanrıçalar da tengri'den daha ufak çaplı tanrılar olarak panteona dahil edilmiştir. hatta cennet-gök ile tanrı kavramının ayrılması da bu döneme tekabül eder. zira öncesinde bir bütün kavramlar olarak algılanmıştır.
he buradaki tek tanrıcılık elbette katı kurallara, dogmalara dayanmadığı için elbette zamanla çok tanrılı hale gelmiştir. benzeri örnekleri yunan, japon, mezopotamya, pers/iran mitolojisinden de örneklerle çoğaltılabilir.
devamını gör...