katerina ivanovna

suç ve ceza romanında ben en çok etkileyen kadın karakter.
"... daha ilk kez gördüğü birini allayıp pullamak, utandıracak kadar göklere çıkarmak; onda övgüye neden olacak bin bir erdem bulmak, biraz sonra da bu erdemlerin varlığına büyük bir içtenlikle ve gerçekten inanmak, ama sonra birdenbire düş kırıklığına uğrayarak, her şeye tükürmek, övüp göklere çıkardığı, neredeyse tapacak gibi olduğu adamı yerden yere çalmak onda huy halini almıştı. şakacı, neşeli, barışçıl bir yaradılışı vardı, ama aralıksız uğradığı başarısızlıklar, mutsuzluklar ve çektiği acılar yüzünden, herkesin barış ve neşe içinde yaşaması, başka bir biçimde yaşamaya cesaret edememesi için öyle taşkın bir istek duymaya başlamıştı ki, hayatta karşılaştığı küçücük bir uyumsuzluk, uğradığı küçücük bir başarısızlık onu bir anda çileden çıkarıyor, onca parlak umutlardan ve güzel düşlerden sonra, kaderine lanet okumaya, eline geçeni yerlere çalmaya, başını duvarlara vurmaya başlıyordu."

kendinden kaçıp kurtulmak isteyen, yeni başlangıç yapmak isteyen bir ortanca kardeşin çaresidir. her şeyin mübah olduğu yerde onsuzluk mübah olmaz mesela. yine de kendinden kaçıp kurtulmak o kadar kolay mı? değil. yeni bir başlangıç yapmak için bazen sevgi değil cinayet gerekir. boşver, azmettir gitsin. şeytanla tanışırsın, hem bakarsın konuşur anlaşırsınız.