bir kara kedi için blues

1920/ 1959 yılları arasında yaşayan fransız yazar, şair başta olmak üzere çok sayıda mesleği olan
boris vian imzalı eser olup öykü türünde yer alıyor ve 112 sayfadan oluşan bu kitap türkçe'ye
sami altındağ tarafından çevrilmiştir.

kitaptaki öyküler

khonostrov'a yolculuk.
ıstakoz
karıncalar
bir kara kedi için blues
ölü balıklar
itfaiyeciler
köpekler, arzu ve ölüm
düşünür
aşkın gözü kördür
marsilya uyanmağa başlıyordu
klasiklerin tehlikesi


yazarın adını duysam da kitaplarını okumamıştım, o yüzden iyi bir başlangıç olduğunu sanıyorum.
öykülerin konusuna geçmeden evvel yazarın üslubunun alışılmışın dışında gibi bir havası olduğunu söylemek gerek, öyküyü anlatırken aklına nereden estiği bilinmeyen bir bağ kurması, örnek vermesi, onun düşünme biçiminin de farklı veya kendine has bir ritimde olduğu söylenebilir.
örneğin bir öyküsünde terleme durumunu kaldırma kuvvetine bağlaması ilginçti.
ilk öyküde yolculuk eden insanları anlatırken ikinci öyküde müzisyen jacques thejardin'den bahsediliyor.
karıncalar adlı öyküde savaştaki bir adamın yaşadıkları ve duygu durumu anlatılmış;

belki iyi bir öykü çıkar diye diye sonuna kadar okudum ıkınarak okudum tabii.
son zamanlarda okuduğum en kötü en berbat kitaplardan biriydi.
insanın hiçbir öyküsü mü güzel veya etkileyici olmaz?
yazar olmasaydı belki bipolar olduğunu düşünürdüm.
öykülerin hiçbir anlamı, hiçbir cazibesi, hiçbir sürükleyiciliği yoktu.
bitirmeden yazmak istemediğimden bitirdim ama tamamen vakit kaybı bir kitap olduğunu söyleyebilirim.