insanın evrimleşmiş bir hayvan olduğu gerçeği

yaratılışçıların zoruna gidecek acı bir gerçektir. insan, ayrı bir tür değil aksine tarihsel süreç içinde evrimleşmiş tuhaf bir hayvandır hem de hayvan oğlu hayvandır!.. homo sapiens, evrimsel süreç içinde kuyruk sokumu, 20lik diş gibi vücudundaki önemli parçalarla evrimleşip bugünkü haline geldi. evrimin en büyük kanıtı ağzımızdaki gereksiz bir organ olan yirmilik dişlerdir. evrim teorisi, inkar edilemez bilimsel bir gerçektir. evrime karşı çıkanlar da zırcahilin önde gidenidir... ayrıca insanlar, kuyruklu maymunlarla biyolojik ve genetik olarak akrabadır. (bkz: neandertaller)
atatürk'ün bu konuda şöyle bir sözü vardır: (bkz: biz maymunlarız düşüncelerimiz insandır)
insan, öyle yüzyıllardan beridir anlatıldığı gibi eşref-i mahlukat/yaratılmışların en üstünü(!) bir canlı değildir; bu da semavi dinlerin bir palavrasıdır. insanoğlu aslında evrendeki en gereksiz ve virüs bir canlıdır. doğaya insan kadar bilinçli ve kasıtlı olarak zarar veren başka bir canlı yok.. insanın kötülüğündense hayvanın iyiliğini tercih ederim. hayvanlar, insanlardan çok daha onurlu ve masumdur.
ilgili linkler;
1) indyturk.com/tags/homo-sapiens
2) evrimagaci.org/etiket/homo-...
3) evrimagaci.org/insanlar-ned...
4) arkeofili.com/ilk-insan-nas...
bir neadentral türü olan insanın evrimde iken ilk aşaması
binyıllar içerisinde insanın evrimi. insan, kuyruksuz bir maymundur.

islam evrim ile çelişmez.

kuranı kerimde yüzlerce ayette yaratılışın aşama aşama süreçlerde olduğu anlatılır..

hatta o kadar net ifade vardır ki. allah adem'i homo sapiens olarak neandertale genetik müdehale yapmak suretiyle yarattığını beyan eder..

bunu bilmenin aslında bana hiç birşey katmadığı durumdur.
aksine benim ikinci bir hayat olduğuna inanmam, hayatın sıkıntılarına, kaybettiğim yakınlarımın acılarına katlanmamda psikolojik fayda sağlamaktadır. olayın can alıcı noktası budur.
ve bie not: bakın plasebo bile olsa, faydası olan ilaç ilaçtır.

(bkz: ne alaka amk)


hayır baş kısımda sıkıntı yok ama semavi dinler kısmından sonra biraz sallamasyon olmuş. canlılarda düşünme yetisi arttıkça zalimlik potansiyeli de artar, bu normaldir, insana has bir hal değildir. he ama insan en zeki hayvan olduğu için, potansiyeli de en yüksek olandır. mesela yunuslar 'tecavüz' kavramını kendi çaplarında anlar ve bundan keyif alırlar. katil balinalar sırf tadını sevdikleri için köpek balıklarının testislerini ve karaciğerlerini yer. bunu yapmaya ihtiyaçları yoktur, sadece damak tadı meselesi. kutup ayıları zor zamanlarda birbirlerini yer. yavrularını yiyen anne kutup ayıları ya da ölmüş annelerini yiyen yavru kutup ayıları vardır. leopar fokları bazı durumlarda penguenlere önce tecavüz edip sonra da onları yer. erkek aslanlar, bir başka erkek aslanın sürüsünü ele geçirdiğinde, ilk yaptığı şey yavruları öldürmektir.

evrim konusu benim kırmızı çizgim ve bence akılcı insanların hepsi için de kırmızı çizgi olmalı. size ufak bir bilgi yeni tanıştığınız bir insanı anlamak için evrime inanıyor musun sorusunu sorabilirsiniz insanları eleme noktasında çok işe yarar yaratılışçılar çok hassastır çünkü bu konuda hemen saçma sapan argümanlarını dizmeye başlarlar siz de he ok abi diyerek uzaklaşırsınız

bazı insanların evrimleşememiş hayvan olduğu gerçeği kadar gerçektir.

evrim her zaman devam eder. ama her zaman iyiye gitmez, asıl konu neye doğru gidiyoruz? tartışılması gereken konuların başında bu gelmeli.

insanın evrimleşmiş bir hayvan olduğunu kabul etmek; psikoloji bilimini reddedip, sosyoloji bilimini toplumsal açıdan genel olarak kabul etmektir.

bilindiği üzere psikoloji bilimi, bireysel incelemeler üzerinden doktrinlerini gerçekliğe dönüştürür iken; sosyoloji bilimi toplumsal davranışlar üzerinden doktrinlerine gerçeklik kazandıran bir bilim dalıdır.

insan sadece beşer değildir. beşeri yönü olan, ancak beşeri yönünden ziyade kendine özgü davranışları olan bir yaratılış ile yaratılmıştır.

insanın beşeriliği tıpkı diğer canlılarda olduğu gibi belirli ihtiyaçlara sahip olmasıdır. yeme, içme, uyuma, dışkılama, üreme vb gibi genel özellikler insanını beşeriliği ile ilişkili iken; sanat, edebiyat, ahlak, estetize etmek, tamir etmek, imar etmek, inşa etmek, terbiye etmek vs vs gibi özellikleri ise; insanın kendine özgü yaklaşımlarıdır.

mesela; insan, tıpkı diğer canlılar gibi avcıdır. insanın avcı olması, beşeri yönüne atıf iken; avcılık ile elde ettiği yiyeceğini estetize etmesi insani yönüne atıftır. yemeği pişirmesi, yorum katması, yiyeceği şeyi olduğu gibi kabul etmemesi, değişiklikler yapması insana özgü bir durumdur.


mesela; bütün canlıların barınma ihtiyacı vardır.* barınma ihtiyacı bütün canlılar için bir gereksinim iken; barınağını estetize eden tek canlı insandır. * eğer insan türü, barınak ihtiyacını tek tip yapıyor olsaydı; bu durum sosyolojik açıdan bir çıkarıma gereksinim duyardı. ancak; mimari açıdan bu denli gelişmişliğin ve çeşitliliğin olması; sosyolojik çıkarımların, insan mimarisini tanımlama noktasında eksik olduğunu gösterir.

herhangi bir canlı türü ile ilgili genel kanaat mevcut iken; insan ile ilgili genel bir kanaat söz konusu değildir. örneğin; "aslanlar etoburdur." dediğimiz gibi veya "aslanlar ormanda ve çölde yaşar." dediğimiz gibi bir önyargıyı insan türü için söyleyemeyiz. bu durum dahi; insanın sadece beşer olmadığına, sosyolojik açıdan insanın degerlerlndirilmesinin eksik olduğuna delildir.

maymunla ortak atadan geldik ne bekliyordun ki?

“evrimlesmis bir hayvan” soylemini “gercek bu” dayatmasina tabii tutamazsiniz. cunku insanin ne oldugunu, hangi kalipta “tam” oldugunun henuz kesin bir yargisi yapilamiyor.
cok yonluyuz oncelikle. anatomik yapimiz, zihinsel yapimiz, mental yonumuz, bireysel/toplumsal yonumuz, inancla peydah olan nefsi tarafimiz mevcut. tum bunlarin birleseniyle biz’iz, insaniz/beseriz. e hal boyle olunca insanin sadece biyolojik yonunu ortaya atarak hayvan teriminin icine sıkıstırmak haksizlik otesi eksik gormektir. eksik gorursen insani bilemezsin, insani bilemezsen kendini bilemezsin. kendini bilemezsen dedigine gelir hayvandan otesine gecemezsin.

insan ekolojik sistem icerisinde diger canlilardan ayristirilamayacak kadar doganin icinde bir parca ama diger canlilarla “ayni” olamayacak kadar da farkli bir turdur. ekosistemin icerisindeki yerini ve gecmisini, biyoloji ve evrimsel biyolojiyle irdeleyip sonuca baglayabilirsin. o noktada da bitkiler/hayvanlarla ortak yonlerini ele alabilirsin. ama (!) elde ettigin sonuca dayanip, ortak/benzer yonlerine dayanarak “bunlar aynidir” cumlesini gercek olarak kabul pek edemezsin.

insanin tanimi her alanin konusu. her alan bambaska bir yonune odaklanarak gorur insani, ona gore tanimlar.
ve “bence” taniminin her yonuyle eksiksiz yapildigi alan tasavvuftur. tasavvufda insan, hayvanlarla ortak yonlerinden, ic gudulerinden ve ( hadi biz ona ego diyelim) siyrilabildigi kadar insandir. yani ne kadar ayrisabilirsen hayvandan, o kadar insansin demektedir.
cok emin olmamakla birlikte insana da mertebeler verir, asama asama insanlastirir diye biliyorum. ve en alt mertebedeki insani da hayvandan asagi gorur.

durum belki de tasavvufun belirttigi gibidir ne dersiniz? belki de biz hayvandan bile daha hayvanizdir. iste laf olsun diye hayvan tabirine icerleniyoruzdur…