okuduğu kitaptan bir şey anlamayan insan

ben bazı kitapların dilinden dolayı bazı şeyleri anlamıyorum bana çok yorucu geliyor bazı kitaplar

sevgilisinden ayrılmıştır.
aldatılmıştır.
işten atılmıştır.
kötü bir gün veya kötü bir hayat geçiriyordur.

kitap okuma işi, ince iştir, sağlam ve temiz bir kafa gerektirir.

kafasının içindekileri anlamakla meşgul olan insandır.
tabii bir de şu var: bazı kitapları okumak için bazı alanlara hakim olmak gerekiyor. eğer ilgili alanlar hakkında bir alt yapınız yoksa öncelikle o kitap için ön okumalar yapmalısınız. mesela james joyce'un ulysses'ini elinize aldığınızda odysseia'nın modern bir uyarlaması olduğunu bilmeniz gerekir. bu da sizi homeros'a götürür. homeros'u da anlamak için klasik yunan mitolojisine bakayım derken epey bir kitap kurcalamanız gerekir. bu sadece mitolojiyle ilgili olan kısmı elbette. james joyce için de ayrı okumalar yapmaya ihtiyacınız var.

bir şey anlamasa bile en az tek kelime öğrenmiş insandır. ayrıca dertli olabilir kim bilir iç dünyasında ne kitaplar yazıyordur.

ya ne anlamayacağım kitap anlatamamıştır. demek ki o kitap tek işe yarar * okumayı sökmüşüm anlamaya ne gerek var dediğim insan türüdür.

yanlış kitabı okuyan insandır. o kitabın daha zamanı gelmemiştir, bırakılmalı ve daha sonra başlanmalıdır.

düşünsel türdeki kitapları anlamak meşakkatli iştir. ister istemez bir altyapı gerektirir. ayrı bir dili de vardır. roman gibi okuduğunuzu kafada bir film sahnesi gibi kurup geçemezsiniz, ağır gider ve ilgi duymayanlar için çok sıkıcıdır. çok fazla da dinç kafa ister.

kitap okumak kolektif bir bilinç oluşturuyor insan zihninde. bu mesela , on kitap okuyarak oluyor. şöyle ki , bir kahvaltı da bir kaç çeşit yiyecek tükettim. bunlar midemde öğütüldü ve zamanı gelince tek bir tip olarak dışkılama yoluyla vücuttan çıktı. halbuki ayrı ayrı şeyler yemiştim ama bir bütün oldular. kitaplar okumakta insan zihninde aynı etkiyi yaratıyor. kitapları okuyorum , okuyorum ve zihnim bu kitapların bir sentezini yapıyor. bana lazım olan kısımları kalıcı belleğe kaydediyor. zamanı gelince konuşma şeklimle , bilgi düzeyimle , düşünce tarzımla birlikte benden çıkıyor. bu benzetme , bu düşünce bile bu kolektif bilincin ürünü. yani ben bunları direkt bir kitaptan okumadım. düşünürken kendiliğinden geldi. işte tam olarak bundan bahsediyorum.

bundan dolayıdır ki , bir kitabı okuyup bir şey anlamıyorum dememek gerek ya da ne anlatıyorsa kelimesi kelimesine ne anlattığını öğrenmemek gerek. insan beyni zaten , insan farketmeden zaman içinde o kitabın bize ne verdiğini ortaya koyuyor.

bir defasında hocama dedim ki: “bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiçbir şey kalmadı.”

bana bir hurma uzattı ve dedi ki: “bunu ağzında çiğneyip ye”

yedikten sonra sordu:

şimdi sen büyüdün mü ?

"hayır" dedim.

dedi ki: “büyümedin ama o hurma vücuduna dağıldı; et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu…”.


anladım ki, okuduğum kitap da öyle dağılıyor ;

bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor. bir kısmı bilgi ve irfanını artırıyor, bir kısmı ahlakını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi merhameti artırıyor, bir kısmı özgüvenini artırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor… her ne kadar sen bunların farkında olmasan da.

kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar ! o kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını söylemek imkansızdır.

“iyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan: işte ideal hayat.”

mark twain

zihnen ve fikren hazır olmadığı için de bir şey anlamamış olabilir.

daha geçenlerde başıma geldi.

jean bricmont ve alan sokal tarafından yazılan - son moda saçmalar kitabını bir kaç kez denedim. vallahi olmadı. konu hakkındaki altyapım yetersizmiş demek ki çünkü tartışılan ana konuya bir türlü ulaşamadım.

hemen cahil cühela deyip geçmemek lazım.

her okumaya başlayan, ahmet cevdet paşa'nın tarih-i cevdet'i başlamıyor değil mi?

kafası düşüncelerle dolu insandır. kitap okumaya başlarken kafanı mutlaka boşaltmalısın. yoksa kitabın içine giremezsin ..

kafası doludur, okuyayım bitsin düşüncesiyle okuyordur, o kitabın zamanı değildir veya dili, anlatımı kişiye ağır gelmiştir.

kitabın zamanı gelmemiştir.
altını beslese iyice gün gelir sular seller gibi gider o kitap.

ruh halim kaotik olduğunda, olduğum insan tipidir.
anlamadığımın da farkına varmam. 10 sayfa kadar okurum en son ne anlatıyordu bu ya der başa döner tekrar okurum.
bu ritüel ruh halimi toparlayana kadar devam eder.

+grinin 50 tonu kitabı hakkında ne düşünüyorsun?
-vallahi pek bir şey anlamadım, kalktı durdu boyuna.
+tm.

*

etkili ve anlayarak okumak için;
1) sessiz bir ortamda,
2) kitaptan bölünlerin altını çizerek okumak,
3) okunulan bölüm de anlaşılmayan kelimeleri sözlükten bakıp, kitabın kenarına not etmek;
4) aynı şekilde kitapta anlatılan ve konu ile ilgili bir olay hakkında da başka kitaptan ilgili kısımları okumak (kitabın anlaşılırlığını artırır),
5) birde her kitapta yazan tüm bilgilerin kesin doğru olduğu kabülü ile okumamak; kimi zaman yazar ihtilaflı bir konu hakkında kendi görüşünü sanki % 100 doğrusu o imiş gibi aktarabilir. bu nedenle, ihtilaflı konularda dipnotunda atıfta bulunduğu kitapları araştırmakta önemlidir. bu yöntem ile kitabın belki yalnızca bu kısmı ile ilgili şerh koyup geri kalan kısmında ki bilgileri kabul edebilirsiniz, aksi halde her okunan kitaba göre fikrin değişmesi söz konusu olabilir.