türk siyasetinde muhalefet sorunu

muhalefet sorunu; siyasi muhalefetin zayıflığını, yetersizliğini hatta yer yer kasten kötü oluşunu belirtmek için kullanılan tabirdir. türkiye'deki bu sorunun ortaya çıkışı isimlerden ziyade sistemden kaynaklı.

birinci sorun seçim barajı. çoğu zaman beğendiğiniz kişi ya da partiye oy veremezsiniz. bu nedenle çoğu zaman kimi seçeceğimize değil kimi seçmeyeceğimize karar veriyoruz. yani türkiye'de seçme ve seçilme değil, seçmeme ve seçilmeme hakkımız var sadece.

tabi bu baraj meselesinin hemen yanında duran diğer sistemsel sorun meclisin etkisizliği/yetkisizliği sorunu. etkisizlik meclisin parçalı yapısının kaybolmasından kaynaklı. burada tayyip erdoğan'ın güttüğü siyaset de etkili oldu, baraj meselesi de etkili oldu. yetkisizlik ise malum cumhurbaşkanlığı sisteminden kaynaklı birşey.

bunun dışında bir de vekil sorunu var. vekillik değersizleştirildi. buna neden olan şey ise partili sistem. vekil olmak isteyen kişi partili sistemden dolayı kendini halka değil parti başkanına beğendirmek zorunda. zaten barajdan dolayı meclise girebilen parti sayısı da belli. haliyle vekil belirlemede tüm güç halkta değil birkaç parti başkanının elinde. yani vekil seçme hakkımız yok aslında. bundan dolayı parti başkanları nerede "acayip" tip varsa vekil yapabiliyorlar. (acayibin altını siz doldurun artık) sonra halk bunları görünce vekillik kurumuna sövüyor. dokunulmazlığı kalksın falan diyor.
oysa bir vekil her ama her kurumdan bilgi alabilmeli, denetleyebilmeli, gerekirse hesap sorabilmeli. ve ona kimse dokunamamalı.

yani muhalefet sorunu isimlerden ziyade sistemsel bir sorun. hatta kültürel bir sorun.

türk siyasetinde, ulu önder atam'ın istediği muhalefet hiç bir zaman olmamıştır. muhalefet iktidara sahip olmak değil, iktidar kasasından para alıp, konfora sahip olmak, sorumluluk istememektedir.