fatsa komünü

kurucularının arasında tüm ailem var. hata benim ikinci ismimi de deniz koymuşlar. deniz gezmiş gibi olsun istemişler. ama olmadı işte. ben hayatım boyunca sarhoş gezip kadın peşinde koştum, kokain takıldım. evlat var evlat var işte.

türkiye'de devlet adı altinda toplanabilecek güçlerin esas yüzünü ortaya çıkaran bir turnusol işlevi de olan deneyim.

komünistlerin yönetimi ele geçirir geçirmez kur'an yırtmaya başlayıp, kadınların elbiselerini uzerinden alacaklarını düşünen kesim, o dönem fatsa'sina bi baksa meselenin hiç öyle olmadığını, aklı başında herhangi bir insanın böyle bir amaçla yerel yönetim modeli istemedigini anlar belki.

bu dönemde fatsa'da her mahallenin sakini toplanip kendi sorunlarini tartışmış, çözüm geliştirmiş ve ellerindeki imkanlar ölçüsünde de çözmüştür. dertleri ne başkasının dini, ne de fikridir.

peki "devlet" dedigimiz otorite ne yanıt verdi derseniz, 12 eylül demek yeterli.
derdi halkın sorunlarını çözmek değil bu sorunlari kullanarak otorite sağlamak olan klasik siyaset tümüyle saldırıya geçmiştir. askeri(ulusalcı devlet aklı) , sivil siyasetçisi(sağ siyasi gelenek) , ve maskeli sokak çeteleri(milliyetçi gelenek)* ile fatsa'ya saldırmış. 12 eylül'den sonra tum ulkeye yayılacak işkencelerin ilk pratiğini burada yapmıştır.

velhasıl fatsa örneği türkiye'nin son 80-90 senesinin de küçük bir temsilidir.
bitmedi devam ediyor.

ben ne yaptıysam halkım için halkımla birlikte yaptım. fikri sönmez