981.
yalnızlık. bugüne özel değil kronik bendeki.
devamını gör...
982.
(bkz: saçma salak her başlığa yazma hissi)
bakın dostlarım gerçekten var böyle bir his. az önce kırk yılın başında telefon geçti elime. sözlüğe gireyim dedim. normalde şöyle bir bakar çıkardım. malum son zamanlarda pek yokum ortalıklarda. ama az önce bir yazasım tutti, bir yazasım tutti. neyse her zamanki gibi birkaç tanım daha girer iki üç hafta yok olurum.
bakın dostlarım gerçekten var böyle bir his. az önce kırk yılın başında telefon geçti elime. sözlüğe gireyim dedim. normalde şöyle bir bakar çıkardım. malum son zamanlarda pek yokum ortalıklarda. ama az önce bir yazasım tutti, bir yazasım tutti. neyse her zamanki gibi birkaç tanım daha girer iki üç hafta yok olurum.
devamını gör...
983.
geçmiş zamanı bu ana taşıyan şarkılar var ya değişik hissettiriyor işte...
devamını gör...
984.
özlem.
çok özledim lan.*
çok özledim lan.*
devamını gör...
985.
pişmanlık ve zamana yenik düşüp tecrübesizleşmenin, paslanmanın acısı.
devamını gör...
986.
bağırasım var.. haykırasım boğaz patlatasım.. öfkeliyim sinirliyim .
devamını gör...
987.
keyifli. güzel bir gündü duşumu aldım kahvemi içtim birazdan fal atıp yap bozumu yapmaya gidicem daha ne olsun.*))
devamını gör...
988.
sözlükte yeni gelişmeler varken hala madalya kontrol ettiğim için titanik batarken çalmaya devam eden kemancılar gibi hissediyorum*.
son ana kadar o madalyalar verilecek!
son ana kadar o madalyalar verilecek!
devamını gör...
989.
tekrar istikrarlı hissediyorum. aynı eskisi gibi :) her anlamda istikrarlı. geçmişten düşündüğüm bir çocuk var: onunla tekrar karşılaşmak istiyorum. o zamanki ruh halimle ona karşı kaçıngan bir tavır sergilemiştim. bu sefer ben bir kahve teklif edeceğim. eğer kabul ederse benimdir, etmezse hiç kompleks haline getirmem. bir yandan ya sevgilisi varsa diye çekinmiyor değilim. ama öyle olsa bile bunu ona karşı bir adım atmadan bilemem. bu yüzden onunla karşılaşırsam bu sefer ben bir adım atacağım. haa, kabul eder, etmez, bu ona kalmış. ama en azından etmezse de kafamda bir soru işareti kalmadan yoluma devam ederim.
devamını gör...
990.
#1774968
bugün o kadar rahatım ki o sürprizi yapmadığım için. bir süredir ihtiyacım vardı bu denli rahat olmaya.
bugün o kadar rahatım ki o sürprizi yapmadığım için. bir süredir ihtiyacım vardı bu denli rahat olmaya.
devamını gör...
991.
varoluşsal sancı ve hiçlik gelin konuşalım be biz neden varız?
devamını gör...
992.
bilgisayarda zaman geçirmeyi son zamanlarda biraz abarttığım için baş ağrısı yaptı, yaklaşık üç gündür ağrı çekiyorum. başım ağrıdığı için keyfim kaçıyor, keyfim kaçınca sinirleniyorum. sinirlenmek gece uykumu kaçırıyor, uyuyamıyorum, tuhaf ve sıkıntılı rüyalar görüyorum. rahat uyuyamadığım için baş ağrım da geçmiyor, ertesi güne sarkıyor. o geçmedikçe ben yine huzursuz oluyorum ve yine sinirleniyorum ve yine uykum kaç... neyse tam bir sinir küpüyüm ve yorgun hissediyorum.
devamını gör...
993.
eh biraz daha iyiyim. omicron dedeme dadanmıştı ama pabuç bırakmadı kendisi. ciğerleri de çok yorgundu. biliyorum. 10 yılı aşkın süredir sigarayı bırakmıştı, ki kendisi tiryaki diyebileceğim biriydi. nenem adına bırakmıştı. şu sigarayı bırak demiş. bırakmış oda. nene demiştim. neden daha önce söylemedin. valla aklıma gelmedi ki demişti :)) canım nenem.
vefatıyla birlikte tekrar sigaraya başlamıştı dedem.
ama bir şey olmadı çok şükür. yüzümde huzurlumsu bir tebessüm var. dönüyorum. ama bu tebessümümün bir anda yerini acıya bırakmasından korkuyorum. evet. geçmiş tecrübelerim ne zaman gülümsesem ardına acı bir şeyler yaşadığımı söylüyor.
valla haklı. bakalım, gün doğmadan neler olacak.
vefatıyla birlikte tekrar sigaraya başlamıştı dedem.
ama bir şey olmadı çok şükür. yüzümde huzurlumsu bir tebessüm var. dönüyorum. ama bu tebessümümün bir anda yerini acıya bırakmasından korkuyorum. evet. geçmiş tecrübelerim ne zaman gülümsesem ardına acı bir şeyler yaşadığımı söylüyor.
valla haklı. bakalım, gün doğmadan neler olacak.
devamını gör...
994.
neşe.
devamını gör...
995.
ajlık. bir kırtik waffle tüm yaralarımı saracak gibi hissediyorum.
devamını gör...
996.
çok iyiyim.
devamını gör...
997.
yarın yokmuşcasına içiyorum yine. gayet iyiyim.
devamını gör...
998.
kalbimde buruk bir acı.
biraz sevinç,
biraz hüzün,
biraz sızı.
aklımda düşünceler,
sanki doldu karıncalar...
biraz sevinç,
biraz hüzün,
biraz sızı.
aklımda düşünceler,
sanki doldu karıncalar...
devamını gör...
999.
çok yoruldum ben;
insanların gereksiz gizemlerinden, gizli kapaklı işlerinden,
uzun süren sessizliklerden,
ve belki bu onların zerre umurunda bile değilken benim burada saçma salak içimin içimi yemesinden,
kalbimin bir mengeneye sıkıştırılmış gibi acımasından,
durup kendime sormadan,
durup kendimi dinlenmeden,
durup sakince düşünmeden o anki hissimle yaptıklarım ve akabinde pişman olduklarımdan,
sadece sevmenin yeteceğini düşünüp bunu göstermek için çaba sarf etmeyenlerden,
anlamadan, dinlemeden suçlayanlardan,
gözünü kırpmadan insan kırabilenlerden,
ne kadar kaldığını hiç bilmediğimiz ömrümüzü solduranlardan,
ama en çok da kendimden yoruldum ben!
bana bir adım gelenlere bin adım gitmelerimden,
değer bilmeyenlere harcadığım emeklerden,
bitmeyen ümidimden,
canımı yakanlara değil de kendime verdiğim cezalardan,
birini incitirim diye korka korka aldığım nefeslerden,
hep olumlu olmaya çabalamaktan,
boşa çektiğimi bile bile asıldığım küreklerden,
gitmem gereken yerleri terk edememekten,
kimseye hayır diyememekten,
istemiyorum ya da müsait değilim diyememekten,
en çok kendimden yoruldum...
hani oğuz atay diyor ya;
"en kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim.
yemeğe kal, dediler: kaldım. oysa, kalınmaz.
onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. sonunda kalkıp gidilir.
her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni."
kimseye tek adım atacak,
kimseyi yeniden sevecek,
kimsenin derdini dinleyecek hali kalmıyor insanın sonra...
hani hevesimiz kalmamıştır diyorlar ya ondan işte!
geceler düşman - aşkın nur yengi...
insanların gereksiz gizemlerinden, gizli kapaklı işlerinden,
uzun süren sessizliklerden,
ve belki bu onların zerre umurunda bile değilken benim burada saçma salak içimin içimi yemesinden,
kalbimin bir mengeneye sıkıştırılmış gibi acımasından,
durup kendime sormadan,
durup kendimi dinlenmeden,
durup sakince düşünmeden o anki hissimle yaptıklarım ve akabinde pişman olduklarımdan,
sadece sevmenin yeteceğini düşünüp bunu göstermek için çaba sarf etmeyenlerden,
anlamadan, dinlemeden suçlayanlardan,
gözünü kırpmadan insan kırabilenlerden,
ne kadar kaldığını hiç bilmediğimiz ömrümüzü solduranlardan,
ama en çok da kendimden yoruldum ben!
bana bir adım gelenlere bin adım gitmelerimden,
değer bilmeyenlere harcadığım emeklerden,
bitmeyen ümidimden,
canımı yakanlara değil de kendime verdiğim cezalardan,
birini incitirim diye korka korka aldığım nefeslerden,
hep olumlu olmaya çabalamaktan,
boşa çektiğimi bile bile asıldığım küreklerden,
gitmem gereken yerleri terk edememekten,
kimseye hayır diyememekten,
istemiyorum ya da müsait değilim diyememekten,
en çok kendimden yoruldum...
hani oğuz atay diyor ya;
"en kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim.
yemeğe kal, dediler: kaldım. oysa, kalınmaz.
onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. sonunda kalkıp gidilir.
her söylenileni ciddiye almak yok mu, şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni."
kimseye tek adım atacak,
kimseyi yeniden sevecek,
kimsenin derdini dinleyecek hali kalmıyor insanın sonra...
hani hevesimiz kalmamıştır diyorlar ya ondan işte!
geceler düşman - aşkın nur yengi...
devamını gör...
1000.
hayatta hiçbir şeyin kendi istediğim gibi olmayacağı ve asla mutlu olamayacağım duygusu
devamını gör...