1361.
mektuplaştığım biri geçen gün yahya kemal'in bir sözünü benimle paylaştı.
"bir tel kopar âhenk ebediyen kesilir"
bu söz son bir yılımı o kadar güzel özetliyor ki ve ben buna rağmen son bir kaç ayımı çok gereksiz kişi ve işlerle harcadım. durumu daha da kötüleştirdim. artık buna bir son vermem gerektiğini hissediyorum.
devamını gör...
1362.
hayalkırıklığı.
düğümlenen boğaz.
yavaşça akan gözyaşı.
devamını gör...
1363.
hırslı ve heyecanlı.

yapmam gerekeni biliyorum ve kolları sıvıyorum.
devamını gör...
1364.
bu dünyada bir yerim yokmuş gibi hissediyorum. bir evim, ailem, memleketim...
yapayalnız, kimsesiz ve çaresiz.
zamanında kendi hayatımdan verip fedakarlık yaptığım insanlar şuan yardım çığlıklarıma kulaklarını tıkıyor. ben seneye burada olmayacağım ama her halükarda. gideceğim diyorum ve gideceğim. ölmekte bir gidiştir. belki de en iyisidir. artık hevesim yok yarınım yok. isteğimde yok. sadece çok az bir umudum var. ona tutunmaktan başka çaremde yok.
devamını gör...
1365.
gayet neşeliyken şu an açlık ve sıkıntıdan dibe vurmaya doğru gidiyorum. inşallah suya düşerim de fırt diye çıkarım.
devamını gör...
1366.
bazen soludugum havanin gri oldugunu dusunuyorum. cunku icimde hissettigim koyuluk bu kadar somut. ama bazen de gun ışığı gibi parlak bu icimdeki hava. bilmiyorum degisik.
devamını gör...
1367.
what's up my nigredo?
devamını gör...
1368.
öfke.

hiç sönmeyen köz gibi tam kaburgalarımın arasında.
devamını gör...
1369.
belirsizlik,umursanmama ve kırgınlık ama en kötüsu umursanmama
devamını gör...
1370.
hayat bisiklete binmek gibidir. en azından gördüğüm kadarıyla öyle. zira hayat üzerine atıp tutacak kadar çok yaşamadım. öyle gibi ama, değil mi? bazıları yokuş aşağı sürüyor. keyifleri yerinde. rüzgar doluyor elbiselerinden içeri. uçamayan bir canlı için uçmaya en yakın andır bu yeşil bir tepeden aşağı bisikletle inmek. hiçbir şey yapmana gerek yoktur kendini mutluluğa bırakmak dışında.

kendim için bunu istiyorum artık. yoruldum yokuşu tırmanmaktan. yolda durup çok mola verdim ben çünkü çok dikti yokuş. yokuşa kızıp hayatı kendime zehir etmektense sürekli yolda ara verdim, muhabbete daldım, yolumu kaybettim. kaybettiğimde de üzülmedim. aldığım ders yanıma kâr kalmıştı.

yine de biraz sakinlik biraz muziplik arıyorum artık. yeşil bir tepeden aşağı süzülmesem de olur. en azından artık tırmanmayayım. yol düz olsun ve o yolda pedal çevirirken arkadaşlık edilsin.

çok mu büyük istediğim şey?
devamını gör...
1371.
karanlıkta yatakta uzanmış bir şekilde uyumadan önce son zihin turumu atarken uzaklardan bir yerden "zeki müren-elbet bir gün buluşacağız" müziği çalmaya başladı.
ben kimle buluşacağımı bilmiyorum ama yine de tuhaf oldum. gözyaşım her an pıtlayabilir. allah aşk acısı çekenlere sabır versin.
devamını gör...
1372.
bugün bir yaş daha uzaklaştım sanki hayallerimden. yapmak istediklerimle olduğum yer arasındaki fark bir sene daha açıldı.

tahammülsüzlüğüm giderek daha da artıyor. samimiyetsiz ve sulu insanlardan / olaylardan kaçma isteğim daha da hızlanıyor.

merhaba 27.
devamını gör...
1373.
uzunca bir süredir konuşmadığım, zihnimin derinliklerine itelediğim o karamsar iti saldım bugün. evet olabildiğine karamsar ve üzgün ama oldukça da dayanıklı kerata. bir süre depresif modda takılacağım sanırım.
devamını gör...
1374.
hak etmeyen insanlara fazla değer verdiğimi fark ettiğim için pişmanlık duyuruyorum. biraz da nefret, biraz özlem ve bir miktar sevgi. özetle aşırı karmaşık hisler içindeyim. öfke de bunlardan biri.
devamını gör...
1375.
bunlar özel değil, geneeeeeel, geneeeeeeeeeel.
devamını gör...
1376.
monotonlaşan bir hayata doğru yol alıyorum yani gittikçe sıkılmaya başlıyorum
devamını gör...
1377.
yıllar önce okuduğum kitaptaki dilek haklıymış. "biz neden bir bir sırayla evlendik, neden ardı ardına doğum yaptık? çünkü artık zamanı gelmişti. hiçbirimiz zamana karşı gelecek güçte değiliz. sen de bu güçte değilsin. eğer doğru kişi olduğuna inanıyorsan kabul et teklifini toprak..."

son iki yıldır tüm okul arkadaşlarım doğru kişi olduğuna inandığı insanlarla bir bir nişanlanıyor, evleniyor. hepsinin huzuru, neşesi, mutluluğu telefonumun ekranından taşıyor. bugün biri daha nişanlanmış. aslında hiçbiri umurumda olan insanlar değil ama yıllar önce onların arasında okuduğum o satırlar bugün tekrar çıkıyor karşıma. o gün "boş şeyler okuyorsun, hiç okuma daha iyi" diyen türkçe öğretmenim utanır mı acaba? onun öğrettiği hiçbir şey o kitaplar kadar yaramadı işime.

hissettiklerim mi? ben bunu da o kitapta okumuştum.
devamını gör...
1378.
sakinlik ve durağanlık.
devamını gör...
1379.
hissizlik...
devamını gör...
1380.
bugün kafaya taktığım ne varsa, bana erken yaşlılık ve bu yaşlılığın getireceği bir dolu sağlık sorunu olarak geri dönecek. yaşlanmayayım nolursun allahım.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"normal sözlük yazarlarının hissettikleri" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim