721.
bilemiyorum altan.
devamını gör...
722.
benden bir bok olmaz. gözlerim her zaman dolmaz. ama şu an saatlerce ağlamak istiyorum.
devamını gör...
723.
iyi hissetmiyorum bunalım kokuyor her yanım tek diyebildiğim şey ise "ben iyiyim"
devamını gör...
724.
bu aralar gerçekten ne hissettiğimi bilmiyorum, bazı şeylere çabuk sinirlenip tepki vermem gereken yerlerde de inanılmaz sakin kalabiliyorum. yaprak dökümü fikret gibiyim, her şeye koşturuyorum ama kendime faydam yok bomboş hissediyorum.
devamını gör...
725.
söyleyecek sözüm, yazacak sabrım kalmadı. söz bitti, hava karardı, uyku tutmadı. aldığım kararlar hep içimde patladı. kuramadığım hayaller ve heveslerim kursağımda kaldı. göz pınarlarımda yaş kalmadı. kar da bu şehirde iki günden fazla hiç yağmadı. gülerken ağladım kimse farkına varmadı. şehrin kötü çocukları hep yanlış şeyler kullandı. aşık olduğum kadına kurduğum cümleleri o okumadı. kendi kendime konuştum kimse duymadı. yemin ettim tutmadı. söz uçtu, yazı da kalmadı. ciğerlerim yoruldu, nefsim körelmedi. iyi olmaya çalışmadım, kötü de olamadım. güneş alerjim bu kış tutmadı. kurduğum planlar hep suyla ilgiliydi, suya düştü. yeni kıyafetlerim olmadı. eskiler parfümle karışık anı koktu. aklım mantığıma uymadı. kafam çalışmadı. ellerim titrerken parmaklarım yorulmadı. çöpe atamadım geçmişi, yakamı bırakmadı. büyük söz söyledim, lokma olmadı. şehirden nefret ettim, otobüste yer kalmadı. yollar uzadı, hiçbir yere varmadı. ayaklarım kanadı ama tırnaklarım uzamadı. bir meramım vardı, havada kaldı. anlatmak istedim, olmadı. bitsin istedim, bitmedi.
devamını gör...
726.
kuscam gibi hissediyorum gece gece yemek yememeliydim. üzerine birde sunum sayfası geldi önüme onu inceledim iyice midem bulandı. hem fiziksel hem ruhsal. biz iflah olmaz bir görgüsüz millet olmuşuz ya. sunum adı altında zenginlik yarışına girmişiz. alternatif yemek çeşitleri görmek isterken alternatif görgüsüz çeşitleri gördüm.
devamını gör...
727.
yalnızlıgımı sevsemde kendımle konusmaktan da sıkıldıgımda gelip azıcık sizinle de konusyorum. genelde o da monolog oluyor ama olsun. bazen minik baloncuklar çıkıyor su yüzüne iyi geliyor
devamını gör...
728.
hissizliği hissedecek kadar hissizim.
devamını gör...
729.
o kadar karışık ki yapmam gereken çok şey var ve ben yapmıyorum bir nevi vicdan azabı çekiyorum.
devamını gör...
730.
tam olarak kocaman bir boşluktayım. hissettiklerimi kavrayamamaya başladığım bir gün oldu. düzelmek ve kendime gelmek için geri sayım başlattım tam şuanda.
devamını gör...
731.
aslında son 1 aydır birşey hissetmiyorum. yaptığım hiçbirşey de zevk vermiyor, bu durumdan dolayı da 6 kilo falan verdim. çünkü moralim bozuk olunca, iştah gidiyor bende. hani böyle koca bir çukur olsun içine gireyim, çıktığımda hafızam sıfırlanmış olsun falan. garip durumlar işte.
devamını gör...
732.
dedemlerin yillardir oturdugu binayi yiktilar az once, cok uzgunum sozluk.
3 bina asagimizda bahcesinde ihlamur, cam, dut ve cesitli agaclar olan bir bahcesi var-di. ama artik yok. once ihlamur agacindan giristi makine, agacin yarisini bicti ve dedemin dairesinden yikmaya basladilar ve boylelikle bir devir kapanmis oldu*.
yanlis anlamayin dedem hayatta*, babaannem rahmetli olali 7 sene oldu bu sene ama yine de uzucu bir kapanis oldu.
cocukken meyvelerinden yedigim -ki bir zamanlar igde agaci da vardi- , sokakta oynarken yorgun dusuntugumde kuyusunda su ictigim, bahcesinde bisiklet bindigim o bahceye veda ettim.
bayramlarda kahvaltiya indigimiz o kucuk eve, canimiz sikildiginda mandallarla oynadigim, dedem cabuk biriniz gelsin dediginde elimize yiyecek bir seyler tutstugum eve veda ettim. komiktir yanlis hatirlamiyorsam acele acele asagiya cagirdigi son seferlerin birinde haslanmis pancar vermisti, evde ne olduguna dair iddiaya girmistik ve kazanan olmamisti haha.
bilmiyorum, evle beraber babanneme de veda ettim sanki. babaannemin cenazesinde 14-15 yasindaydim. gercekte ne hissetmem gerektigini bilemiyordum, herkes aglarken benim aglamamam gerekiyordu gibi geliyordu. ama az once ona da veda ettim.
daha bu sabah binanin son bir resmini cekmek istedim. agacin, bahcenin, binanin ama okuldan donuste farkli bir yolu secmem nedeniyle bu imkani da kaybettim.
bir devir kapandi ve ben uzgunum.
3 bina asagimizda bahcesinde ihlamur, cam, dut ve cesitli agaclar olan bir bahcesi var-di. ama artik yok. once ihlamur agacindan giristi makine, agacin yarisini bicti ve dedemin dairesinden yikmaya basladilar ve boylelikle bir devir kapanmis oldu*.
yanlis anlamayin dedem hayatta*, babaannem rahmetli olali 7 sene oldu bu sene ama yine de uzucu bir kapanis oldu.
cocukken meyvelerinden yedigim -ki bir zamanlar igde agaci da vardi- , sokakta oynarken yorgun dusuntugumde kuyusunda su ictigim, bahcesinde bisiklet bindigim o bahceye veda ettim.
bayramlarda kahvaltiya indigimiz o kucuk eve, canimiz sikildiginda mandallarla oynadigim, dedem cabuk biriniz gelsin dediginde elimize yiyecek bir seyler tutstugum eve veda ettim. komiktir yanlis hatirlamiyorsam acele acele asagiya cagirdigi son seferlerin birinde haslanmis pancar vermisti, evde ne olduguna dair iddiaya girmistik ve kazanan olmamisti haha.
bilmiyorum, evle beraber babanneme de veda ettim sanki. babaannemin cenazesinde 14-15 yasindaydim. gercekte ne hissetmem gerektigini bilemiyordum, herkes aglarken benim aglamamam gerekiyordu gibi geliyordu. ama az once ona da veda ettim.
daha bu sabah binanin son bir resmini cekmek istedim. agacin, bahcenin, binanin ama okuldan donuste farkli bir yolu secmem nedeniyle bu imkani da kaybettim.
bir devir kapandi ve ben uzgunum.
devamını gör...
733.
vefat ilanı!! nice zamandır can çekişmekte olan sevgi ve umut dolu,vicdan sahibi manevi yanımız bugün ikindi vakti civarı yaşamakta olduğu ızdıraplara daha fazla dayanamayarak ebediyet yolunda ilk adım girizgahına nail olmuş bulunmaktadır.sevenleri ve yakınları;son altı yılın takvim yaprakları,ziyaret edilen mekanlardan alınan şekerlikler,servis altlıkları,ödeme fişleri,mektuplar,hatırat defterleri,kalemler,sigaralar,rakı kadehleri,taşlar,küçük kağıtlara yazılan notlar,okunmak için değiştirilen kitaplar,dergiler,hasretle beklenen sirkeci banliyösü,bakırköy ve küçükçekmece ve beyoğlu ve kadıköy merkez olmak üzere istanbul'un bir çok semti,kırmızı doğum günü süprizi kartonları,karşılıklı verilen sözler,tüm ayrılık ve barışmalar,şahit olunan her türlü hava durumları,aşk dolu bakışlar,silinen ve omuzlara dökülen gözyaşları,kar ve yağmur,tüm papatyalar,çam ağaçları,hediyeler,kız ve galata kuleleri,boğaz turları,resimler,videolar,ses kayıtları,aylar,yıllar ve yollar ve daha sayamadığım niceleri bu acı habere önce inanmak istememişlerse de durumun ciddiyetini kısa zamanda kavramak durumunda kalmış ve büyük yas ve gözyaşına boğulmuşlardır.yarın merhumum gündoğumuna müteakiben kalkacak cenazesinin akciğerin sol lobunun yakınına bir yere gömüleceği ve bu esnada sükut ortamının bozulmaması,çığlıkların her zaman olduğu gibi sessiz atılması ve mümkünse gözyaşların küçük harflerle dökülmesi merhumun son vasiyetidir. 2011 yılı 9 şubat'ı itibariyle kalbinin magmasında başlayan bu kaynamanın bugüne kadar sebep olduğu bir çok acı-tatlı hatıra ve güzel duyguların takvimyılının belli özel günlerinde tekrardan yad edilmesi kalpmeclisince yeni bir tüzükle yasanmış ve durumun yarın yerel gazetelerle halka duyurulacagı son alınan haberler arasındadır. merhum güzel duygularımıza rahmet;seven,şahit ve yakınlarına baş sağlığı dileriz. not:ancak cenazenin defninden sonra cümleler,noktadan sonra büyük harfle başlayacaktır.acı kaybın sembolik bir yas tutumu örneği olarak bu durumda kayıtlarda yerini almıştır.başımız sağolsun.
devamını gör...
734.
heyecanlı tedirgin biraz da mutsuz.
devamını gör...
735.
yine gün içerisinde birçok insanı güldürüp, gece olunca dişimi fırçalamadan evvel aynada kendimle yüzleşiyorumdur.
devamını gör...
736.
sıcacık duşumu aldım, avakadolu pijamalarımı giydim, saçlarımı bukle belirginleştirici ile köpürttüm ve aşırı sakin hissediyorum. nevresimleri de bugün değiştirmiştim.. sarhoş oldum saç kokumdan ressmen! canım saçlarım, huzur yia... uykum da geldi, uyurum 1 saate falan. böyle dingin, sessizim..
devamını gör...
737.
düşününce ilk aklıma gelen özlem. 540 km uzaklıktaki ailemi ve evimi özlüyorum.
çocuk olmayı, oyun oynamayı, akşama kadar eve girmediğim için annemden yediğim azarları özlüyorum.
haberlerde anlatılan şeyleri umursamadığım zamanları ,dünyanın bu kadar kötü bir yer olduğunu bilmediğim zamanları özlüyorum.
bunları yazarken fark etimde ben birazda bu zamana kızgınım.
çocuk olmayı, oyun oynamayı, akşama kadar eve girmediğim için annemden yediğim azarları özlüyorum.
haberlerde anlatılan şeyleri umursamadığım zamanları ,dünyanın bu kadar kötü bir yer olduğunu bilmediğim zamanları özlüyorum.
bunları yazarken fark etimde ben birazda bu zamana kızgınım.
devamını gör...
738.
derin camdan bi kuyu var gökyüzüne dikili ucu bucağı yok gibi içindeyim o kuyunun düşüyorum sanki ama aynı zamanda da uçuyormuşum gibi. dibi görünce belli olacak uçuyor muyum düşüyor muyum.
devamını gör...
739.
yorgunluktan bir şey hissedemiyorum. sabahtan akşama kadar öğrencilerle birlikte antrenman yaptık, turnuvalar başlayınca böyle aşırı yorgunluklar kaçınılmaz oluyor. güzel sonuçlar alırsak değer tabi o ayrı bir şey.
devamını gör...
740.
sinir, öfke! patlama hissi.
devamını gör...