vişne bahçesi

vişne bahçesi bir tiyatro eseri. akıcı, sade bir dili var. okurken tek zorlu kısmı rus isimleri ve onların karışıklığı olabilir. çünkü karakterlere bazen adı, bazen soyadı ve bazen de başkalarının onlara taktığı takma ad ile sesleniliyor. bu romanda işleri daha zorlaştırsa da işler tiyatroda daha kolay. kimin konuştuğu ve genelde kime konuşulduğu belirtiliyor. tavsiyem küçük bir kağıda aralık bırakarak karakterleri yazın ve kitabı okudukça ekstra isimleri not alın. bunu da ayraç niyetine kullanırsanız sizin için daha kolay bir okuma olur.

kitabın en önemli özelliği değişen toplumsal sınıfların, kazanılan hakların toplumsal piramittekilere etkisini anlatması. köleliğin kalkması yani hizmetçilerin ya da efendilerine çalışan köylülerin artık aristokratlarla aynı haklara sahip olabileceği, toplumda yükselebileceği gösterilmek istenmiş. bu açıdan önemli ama çok etkileyici mi benim için hayır. başarılı bir eser. çehov büyük bir usta.

konusu ise zengin bir üst sınıf ailenin borçlarından ötürü ihtişamlı evlerinin ve vişne bahçesinin satılacak olması. onların da bu satışın olmaması için bir çare araması.

yaşam standartını devam ettirmek adına eldekini avcundakini satma konusu ve onun insanlara yansıması bu dünya düzeninde sonsuza dek sürecektir adı türü ne olursa olsun menkul gayrimenkul tarla bağ bahçe vişne bahçesi hazıra dağ dayanmaz insan denen varlık üretmedikçe.

anton çehov’un bu oyununu kapra yayınlarından okudum. yine kısa ve bir saatte okunabilecek bir kitaptı.

borçları yüzünden uzun yıllardır ailesinde olan vişne bahçesini satmak zorunda kalan bir kadını anlatıyor oyun. kocasını, bir çocuğunu kaybetmiş, başka birine aşık olmuş, dolandırılmış... kısacası bu kadının başına gelmeyen kalmamış ama hala parasını boşa harcamaya devam ediyor. kadının bir de hafif manyak bir erkek kardeşi var. hani o boş beleş dayı vardır ya herkesin hayatında, bildiniz mi? heh, işte o kişi bu kardeş.
epey toplumsal kaygı güdülerek yazılmış bir oyun olduğunu söyleyebilirim. ben normalde oyun okurken takip etmekte çok zorlanırım ama bu kitapta öyle olmadı, karakterler ve olaylar takip etmesi daha kolaydı nispeten.

konuyu sıkıcı bulduğum için çok çok fazla beğendiğimi söylemem ama çehov yine ustalıkla yazmış o kısımda bir sıkıntı yok. bu ara arka arkaya çok fazla çehov okudum bu sebepten de sıkıcı bulmuş olabilirim çünkü sürekli borç ödemeye çalışan birileri var ve artık içim sıkılıyor...