ben okb miyim dedirten şeyler

sosyal medyada surekli hesaplarimda sacma sapan bi seyimi paylasmismiyim diye yenileyip duruyorum istisnasiz 5- 10 dk yapiyorum bunu. dustayken sacimi iyice durulamadigimi dusunerek basligi kaldiramiyorum kafamdan, bu sebeplede dusta kalmam cok uzun suruyor. dezenfektani az sikarsam ya da elimi 20 saniyeden az yikarsam cevremdekilere virus bulastircakmisim gibi geliyor ve cok korkuyorum. her seyi ama her seyi kontrol etmeye calisiyorum ve eger herhangi bi seyi ben yapmazsam yeterli olmucakmis gibi dusunuyorum ve kafamda surekli kurmaya basliyorum...

açıkcası maalesef ki günümüz dünyasında her önüne gelen doktor okb olgusunu bir hastalık olarak nitelendiriyor ve bununla ilgili abuk subuk ilaç tedavileri uyguluyorlar.


abuk subuk diyorum çünkü okb bir hastalık değildir.okb sadece takıntı’dır ve terapi ile ve bence ilaçsız çözülebilir.sadece sabır ve sözsel iyi telkin gerekir karşıdaki kişi için.

kişi bir kez süreci öğrendiğinde, ileride bir daha takıntı yapacak boyuta kendisini getirmez diye düşünüyorum.izzet güllü kendisi baya iyi bir psikologtur bana sorarsanız, takıntı ile ilgili benzer görüşe sahip.hastalara ilaç tedavisi ( anti depresan ) verilmesini yanılmıyorsam eleştiriyor.


bakıldığında bu hepte benim eleştirdiğim durumlardan biriydi.ben psikolog değilim ama şunu biliyorum ; anti depresan bir çeşit zihni kimyasal yolla etkisi altına alan ilaç grubudur.kişi ilacı aldığı sürece rahatlasa da, ilacın etkisi geçtiğinde ruh hali tekrar ortaya çıkar.asıl sonuç; ruh halinin ayık şekilde düzeltilmesidir.ilaçla herkes uyuşturulur.


şahsen ben takıntı hastalığının ilaçla düzeleceğine kesinlikle inanmıyorum.aksine kişi son derece ayık bilinci ile bu durumun üstüne gitmeli, kurcalamalı ve kendi korkularını tanıyıp, bunlara karşı hareket etmelidir.


şöyle düşünelim ;

bir odadasınız ve oda da sizinle beraber bir tane piton var.kendinizi korumanız için hiç bir silah yok.gelip sizi istedikçe ısırsın diye bekler misiniz? yoksa hamle yaparak sıyrılmaya mı çalışırsınız ?

bu noktada hareket etmeniz gerekir.işte takıntı pitondur, hareket etmesi gerekende siz.


psikologlardan tabiki yardım alabilirsiniz eğer sizi konuşmak rahatlatacak diye düşünüyorsanız ama psikiyatrlara gitmenizi ve ilaç almanızı eğer ciddi bir hasta değilseniz ben kendi adıma tatlı bulmuyorum.


psikiyatr için cok uç ve asla iletişimle değişemeyecek bir vaka olmanız gerekir. şizofren- coklu kişilik bozukluğu- psikopatlık vb.


ilaç ; dine inancınız ve sizsiniz.

takıntılar, korkular, kaygılar, depresyon, sinir, bitkinlik, çaresizlik, tükenmişlik, umutsuzluk hepsi başına üşüşmüş sana yaşam alanı bırakmazken yaşamaya çalışmak zordur, hatta bazen imkansız gelir..