muzei uygulaması her gün yeni bir sanat eserini telefonuma duvar kağıdı yaptığı için hiç uğraşmadığım hede. bugün modigliani var. amedeo modigliani - young girl seated (1918)
kaynak:wikiart

can sıkıntısı bünyede haddinden fazla olduğu zamanlarda zuhur eden istektir. böyle durduk yere tanımları okuyup özel mesaj yoluyla ''bruh'' tepkisi vermeyi ister insan. ama utancından yapamaz ve hevesi kursağında kalır, sessizce oturduğu yerde büzülür...

sanırım eleştiri getirirken, bilinç altımızda o insanın yaptıklarını yaşıyoruz. eğer, eleştiri olayını fazla tekrar edersek, bunu tekrar tekrar yaşamak gibi bir alışkanlık ile bir anda o düşünceler gerçeğe dönüşüyor.

bazen de eleştirilen şeyin kötü olduğunu bilmemize rağmen bilinç altındaki bir intikam duygusunun açığa çıkması veya tamamen söz konusu kötü davranışı, biz de bu hatayı yapan kişi gibi sözde ayrıcalıklıymış hissine kapılıp boş vererek yapıyoruz.

sonuç olarak, kendimizi bir anda eleştirdiğiniz insana veya şeye dönüşmüş olarak buluyoruz.

bunun farkında olmak ve buna göre kendi kişiliğimizi kaybetmemek, bizde eleştirdiğimiz şeye dönüşmemek bilincini geliştirebilir.

"düşmek etrafı görmemektendir." diyerek en güzel özetini tevfik fikret yapmıştır.

otuz sekiz saat konuşmanın son on saniyesinde yapılacak açıklamalardır, bekliyoruz.

bir insanın her şeyi bilemeyeceği gerçeği.

bilmediğini kabullenmek, eğer yanlış biliyorsan da doğrusunu öğrenmeye çalışmak bir erdemdir, medeniyettir, sağlıklı bir toplum ve birey zihniyetine sahip olmak demektir. sorun tam olarak burada başlıyor; en sıradan insanımızdan tutun toplumda belli bir statüye erişebilmiş insanımıza kadar herkesin her konuda mutlaka bir fikri, sabit bir doğrusu ve hatta fanatizme kadar varan saplantıları var. bilimin, tarihin, gerçeğin, uzmanlık alanınızın, eğitim durumunuzun ve hayat tecrübelerinizin onun karşısında asla önemli olmadığı bir kişi ile neyi tartışabilir ve sonuca bağlayabilirsiniz ki?

yahudi bir haham tarafından* bir vefat ardından, kalan acılı aileye önerilen duadır. gerçekten huzur verdiği her kesim tarafından kabul görmüştür. ilginç ve yaşanmıştır.

mavinin ve yeşilin yoğun olan tüm tonları.

blue isimli belgeselde, 90'lı yıllarda birlikte çaldığı grubu blue blues band'den kerim çaplı ile beraber hayatlarının anlatıldığı güzel bir belgesele sahip gitarist. cenazesinin öyle soğuk, hiçbir aile üyesi olmadan geçmesi hep zoruma gitmiştir.
ne zaman sahnede kurtar beni çalsam, onun anısını bir parça bile olsa yaşatabilmenin gururu oluyor üzerimde.

--- alıntı ---

nasıl unuttum nasıl kaybettim
gördüklerim gerçek mi inanmak çok zor
bir yabancıyım ben artık her şeye

--- alıntı ---

bazı tanımlar tek kelime bile değil.
bir bakış, bir suskunluk kimi zaman yeterli tanım olabilir.
örnek:

madem sözlük radyosu yazarlarada bir selam çakılabilir diye düşündüm.programı yapan kişi tanımlardan beğendiklerini okur ya da program için hergün konu belirler bir başlık açar ve bizde oraya yazarız hem radyo için hemde sözlük için daha çok etkileşim olur .

hayal kırıklığısın.

kendisi yıllar önce izmir dikili etkinliklerinde şöyle bir tespitte bulunmuş:
" eğer biri doğru dürüst insan olduğunu iddia ederken sizi şerefsizim, namussuzum, anam avradım olsun vb. gibi laflarla inandırmaya çalışıyorsa, bilin ki o dediği gibidir, sakın inanmayın."

karl marx'ın fransız üçlemesinin ikinci kitabı olan der 18te brumaire des louis napoleon aslında isim konusunda oldukça kafa karıştırıcı bir eser çünkü aynı zamanda der 18te brumaire des louis bonaparte olarak da biliniyor ve dilimize de louis bonaparte'ın 18 brumaire'i olarak çevrilmiştir. kitap isminde içeriğini açıkça belli eden bir ironiye de sahiptir aynı zamanda. fransız devrimini bitirdiği düşünülen 18 brumaire darbesi napoléon bonaparte'ı iktidara taşıyan bir olaydı ve oldukça kısa olan bu eserin içeriği de amcasının yolundan giden iii.napoleon veya bilinen adıyla louis bonaparte'ın kendini imparator ilan etmesi ve cumhuriyeti yıkması üzerine napoléon bonaparte ve louis bonaparte'ın yaptığı bu iki darbenin kıyaslanması üzerinedir. döneminin fransası hakkında oldukça güçlü analizlerin bulunduğu bir eser ve kendi adıma fazla gözardı edildiğini düşünüyorum. ilk başta dergide yayımlanmış olan bu eser şu meşhur cümle ile başlıyor:

"hegel bemerkt irgendwo, daß alle großen weltgeschichtlichen thatsachen und personen sich so zu sagen zweimal ereignen. er hat vergessen hinzuzufügen: das eine mal als große tragödie, das andre mal als lumpige farce" (hegel, bir yerde, şöyle bir gözlemde bulunur: bütün tarihsel büyük olaylar ve kişiler, hemen hemen iki kez yinelenir. hegel eklemeyi unutmuş: birinci kez trajedi olarak, ikinci kez komedi olarak.)

cinsel yönelimi beni enterese etmez. arkadaşlığım devam eder önemli olan benim için iyi insan olup olmadığı.

hiçlikte dans ederek oradan oraya savrulayım o zaman ben.*

iki hafta sonunda tekrardan sahalara geri döndümmmm. tamam kabul pek iyi bir ses kaydı atamadım ama idare ediverin artik.*
ayrica (bkz: miko)'m ile ayni duyguyu paylaşıyoruz, zaman bir türlü geçmiyorrrrr.

sırf coldboy anlatıyor diye dinlenebilecek radyo yayınıdır. bahsi geçen çoğu filmi izlemişim.

"inan çok çalıştım bu kalpsiz dünyayı sevebilmek için."