gerici bir zihniyet tarafından katledilen gazeteci ve yazar.ateist olmadan öncesi imam ve müftülük yapmış olmasıda ilginç bir durum.

çabuk sıkılır oldum her şeyden.

bir görselle tüm gerçekleri gün yüzüne çıkarabilirdim.

efendim evime gelmiş yavru ceylamlarıma kavuşmuş bulunmaktayım. baileys eşliğinde kutlama yapıyorum. anlaşılacağı üzere kafam hafif dumanlı.

bir yanda törpüm diğer yanda 66 numara pastel ojem bulunmakta. az önce mevcut ojelerimi silip haftalık manikürümü yaptım. evet evet bence de bundan sizene ama olsun burayı banuca'nın günlüğü gibi kullanmaktan vazgeçmeyede hiçççç niyetim yok. efendim sırasıyla tırnak bakım yağımı ve koruyucumu sürdüm. sıra oje ve oje üstü koruyucuda. evet efendim shrek'in gözü yaşlı. 'yahu banu sen bunlarla gerçekten her hafta uğraşıyor musun böyle?' deyip derin düşüncelere daldı.

bu sadece buzdağının görünen yüzü hey heyyy. az sonra kalkıp cilt bakım rutinime geçeceğim. derinlemesine temizle, tonikle, maske yap ve gece kremini sür. lanet olsun kapitalist düzen. bizi hep onlar bu hale getirdi.

bu hafta pedikür es geçildi ey ahali. bu hafta derinlemesine cilt bakımı es geçildi. vicdanlar sızım sızım sızlıyor anlatabiliyor muyum? vah gidinin banuca'sı vah.

neysem sağ baştan sayınız efendim 1... eksik gedik, hasta, gelemeyen, yetişemeyen olmasın. bakın sabahtan uyardık yani akşam hepiniz sağ salim eksiksiz burada olun diye.

deli saçmalarıma katlanıp buraya kadar geleniniz varsa helal olsun diyor ve kendisine teşekkürlerimi sunuyorum. adres verin madalyalarınızı evinize yollayalım. ben şimdilik kaçar malum çok iş var. herkeslere mutlu, huzurlu geceler efem. yarın sabah burada olun bekletmeyin emi? çokça öptüm mucukss.

hakikaten (bence) en hüzünlü ve seksi pink floyd parçasıdır.

dinleyelim:

arkadaşım devamlı senin açtığın aynı b*kun laciverti başlıklarla mı uğraşacağız der giderim.

tanım: olmayan ego.

temiz, uzak anlamında kullanılan kelime.

- bu şekilde bir yaklaşımdan onu münezzeh tutuyoruz.
şeklinde örneklendirilebilir.

(bkz: mirket)
şu tatlılığa bakar mısınız?
<3

kütlenin neden olduğu fiziksel sonuç.

uzay 3 + 1 olmak üzere 4 boyutlu olduğundan zaten çarşaf örneği doğru değil. o sadece kafada bir fikir oluşması için bir yaklaşım. gerçekte olan geometri şuna daha çok benzer:

?

istanbulu ilk kez kuşatan türk devletidir. toplamda 2 kere kuşatmışlardır ancak başarılı olamamışlardır.

ayrıca hristiyanlığı benimseyen ilk türk devletidirler.

dalgaların sesi.

beynin nikotin yoksunluğu tavan yapmışken belki de yoksunluk krizlerini unutmuşken insanın kendini zehirlemesiyle aldığı derin zevktir.
bir titreme ve ısınma eşlik eder.

kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. kimse için en değilim. daha değilim. bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım. - sabahattin ali

kyk yurtları t tipi cezaevinden farksızdır.
(bkz: allah kurtarsın kardeşim)

bize bu primi veren kim? erkekler. peki bundan şikayet eden kim? yine erkekler. kendi kendinizle çelişmiyor musunuz?

hem siz sırf kadın olduğumuz için takip ediyorsunuz hem de neden kadın yazarların takipçi sayısı fazla diye ağlıyorsunuz. nerden baksan mantıksız bu haha.

en zoru da beklemektir. allah tüm bekleyenlerin, bekleyişlerini mutlu bitirsin. çok geçmiş olsun. acil şifalar diliyorum..

masanın üstündekiler kadar etrafının da kalabalık olduğu, kimi zaman bir kutlama, kimi zaman da bir derdi paylaşmak için kurulmuş sofralardır.

bir ömre yetecek yalnızlığı, kederi yaşadığımız kanaatindeyim. bu yüzden benim için biraz geleceğe bırakılmış, 21. yüzyılın 21. yılını da atlatabilirsek kutlamalar için beklediğim sofralardır.

"haydi abbas vakit tamam
akşam diyordun, işte oldu akşam
kur bakalım çilingir soframızı
dinsin artık bu kalp ağrısı"
- cahit sıtkı tarancı

hayır anlamıyorum, genelde tanımlar tek cümlelik, başlıklar ekşi'den kopya. neyine dalıp gidiyorsunuz ki. insan anket başlıklardan da bir şey öğrenir gerçi de, espri kasmak için tek cümle yazan birinden ne öğreneceksin?

küçük kardeşe büyük bir hayat dersi!
küçük bir çocukken abim radyodan dinlediği bir olayı anlatmıştı. bir genç otobüste yolculuk yaparken yanına orta yaşlı bir kadın oturur. bir süre sonra gence saati sorar. saati söyledikten sonra gencin gözü kadının kolundaki saate takılır. kadın fark eder ve saatinin yanlış olduğunu ayarlamayı bilmediğini söyler. genç şaşırır. ‘ama nasıl olur, saat ayarlamayı herkes bilir’ der ve hafiften kadını küçümser bir gülücük atar. kadın mahçup bir edayla ‘ona henüz sıra gelmedi’ der. sohbete başlarlar genç artık daha çok şaşkındır. kadının çok iyi bir üniversitede profesör olduğunu öğrenir. ve ekler kadın; ‘o kadar yoğun bir hayatım oldu ki böyle ufak ayrıntıları öğrenmeye zamanım olmadı. bunlara kafa yoramadım. evdeki tv’yi açamıyorum. telefonumun bazı ayarlarını beceremiyorum hala. aile toplantılarında anlatılan uzaktan akrabanın kızının, oğlunun maceraları ilgimi çekmiyor. kazara gittiğim düğünlerde ki kıyafet şaşasına yetişemiyorum. işin özü ufak şeylere yetişemiyorum. geri kalıyorum. o kadar yıl okudum, o kadar kitap yazdım, onca derse girdim, konferans verdim… gel gelelim hayatın detaylarına yetişemedim…’


abim bu hikayeyi bana ben çok ufakken anlatmıştı. daha o yaşta anlamamı istiyordu. küçük insanların küçük olaylarla ilgileneceğini. eğer büyük insan olmak istiyorsan hedeflerin büyük olsun diyordu. bazen rastgele bir hikaye, bir mimik, bir hareketin nasihatten daha çok işe yarayacağını biliyordu. gözlerimin içine bakıp ‘ya gördün mü koca prof. saat ayarlayamıyor’ diyordu. ayıplamıyor özendiriyordu. tabi bu şu demek değil. bırakın saatler ayarsız kalsın, tv’ler açılmasın bu işin özünü kavramak amaçlı anlatılmış bir hikaye . asıl mesele şuydu. küçük olayların gölgesinden sıyrılırsan büyük insan olursun. ya da o büyük saydığın hedeflere ulaşırsın.


birde işin küçük insanlar boyutu var. tabi ben şimdi kimseye küçük insan yaftası vurmayacağım. biliyorum ki küçük insan yok. küçük hedefler, küçük amaçlar, küçük uğraşlar, küçük dünyalar var… bunları küçük kılan düşüncelerimiz. kendi hayatımızı kendimiz küçültüyoruz çoğu zaman. bir arkadaşımız iş hayatında bir başarımı elde etmiş onunla mutlu olmak yerine onu delice kıskanmak küçüklük. komşumuz bir araba mı almış hayırlı olsun komşum demek yerine ala ala şu kıytırık arabayı almış bizim jep’in çeyreği bile etmez demek küçüklük. iş yerinizde yeni başlayan iş arkadaşınıza işi öğretmek, destek olmak yerine bilgi saklamak açık aramak küçüklük. akrabalarla, komşularla iyi geçinip aile gibi olmak varken onun lafını buna bununkini şuna taşımak küçüklük. herkesle anlaşamazsın tabi, bunu kimse beceremez ama senin düşmanın bellediğinin dostunun aklını çelmeye çalışmak, düşmanının düşmanıyla dost olmaya çalışmak küçüklük.


bile isteye niyetliyse bir insan küçük davranmaya yapacak bir şey yoktur. ama bazen insan tamamıyla içten taşan duygularla hareket eder işte buradaki büyüklük bunu fark edip duygularına hakim olup doğruyu fark etmektir. duygular bizi değil biz onları yönetmeliyiz. kontrol bizde olmazsa duygu yoğunluğu ve karışıklığıyla baş edemeyip hem kendi canımızı hem de çevremizdekilerin canlarını fena yakabiliriz.

abim büyüdüğümde küçük heveslere, küçük hesaplara, küçük duygulara kapılabileceğimi düşünmüş ya da çevremdekilerin bu tarz yönelişlerde bulunup beni üzebileceklerini hissetmiş olmalı. erken bir uyarıyla beni gerçek dünyaya hazırlamaya çalıştığı çok açık.

aldanma! aldırma! sen hedefini belirle koş koşabildiğin kadar. yanında olanlar seninle, olmayanlar geride kalır… büyük ol! büyüklük yap! belki dünyayı değiştiremezsin. ama dünyanı ve çevrendekilerin dünyasını değiştirebilirsin. tıpkı abimin kendi dünyasını ve benim dünyamı değiştirdiği gibi. teşekkürler abim. güzel uyu…

05.15.2015 yerel bir gazetedeki köşe yazım.
şuan yayında değil.