(bkz: bütün saplar toplandık toplandık)
(bkz: sorduk neden yıprandık yıııprandık yıprandık)
(bkz: biz onlardan hoşlandık hoşlandık)
(bkz: şimdi niye zorlandık zooorlandık zorlandık)

(olmayan)kızlık zarı.

sorun o kadar mülteciyi alması da değil ki.

sorun vasıfsız mültecileri alması.

kanada da milyonlarca mülteci aldı ama doktorunu, mühendisini, öğretmenini aldı.

biz gittik en işe yaramazlarını aldık.

sorun bu işte.

asiri ofsayt album ismi.
her okudugumda kahkaha atiyorum.

elindeki sigarayı duvara bastırarak söndürdükten sonra okul bahçesinin dışına ilerlemeye başladı. dabbetülarzcan... ah, ne yakışıklıydı. okulun popüler, basketbolcu çocuğuydu o. herkes ona aşıktı, ben dahil ama o benim varlığımdan bile haberdar değildi. ben kendi halinde, ne dikkat çekici bir fiziksel özelliğe ne de kocaman popüler bir arkadaş grubuna sahip, dersleri ve en yakın iki arkadaşı dışında önemsediği hiçbir şeyi olmayan bir kızdım, meleksuydum.
daldığım rüyadan uyanıp yanımda durup bir başka popüler, yakışıklı, zengin, gri eşofmanlı erkek olan haşmetlikayahanı izleyen salaknaz'a baktım. aklından benimle aynı düşünceleri geçirdiğine emindim. okul bahçesine şöyle bir göz gezdirdiğimde aslında herkesin kafasının içinde birileriyle ilgili masallar yazdığını fark ettim. gözlerim etraftaki turunu tamamladıktan sonra arasayazbatuhancan'la buluştu. onun masal prensesi de ben miydim? bu doğru olabilir miydi? ama bu nasıl olabilirdi? biz beraber büyümüştük, kardeş sayılırdık. kardeş. sayılırdık. ama kardeş değildik. aman allahım.
arkamızdan gelen sesle irkildim ve sese döndüm. duvara asılan "ne hikmetse deniz kenarındaki bir ormanın içine yapılmış havuzlu ve beş yıldızlı ama tesadüfe bakın ki otele gittiğimizde bana oda kalmadığı için dabbetülarzlacanla aynı odada ve aynı yatakta kalmak zorunda olmama sebep olabilecek otel" gezisinin afişini gördüm. evet, bu o fırsattı! sonunda dabbetülarzcan beni fark edebilir ve belki de bizim masalımız gerçek bir aşk hikayesine dönüşebilirdi!

mrb arkadaşlar hikayeme hoş geldiniz dabbetülarzcan için vini uehera (?)yı uygun gördüm meleksu için de barbara palvini kullanıyorum yeni bölümlerin gelmesi için oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın tşk bye.

hemen akıllara gelen canet ve marion cotillard'ın başrolde olduğu love me if you dare (jeux d'enfants). ikinci olarak da müttefik. tamamen aşk hikayesi üzerine kurulu bi film değil ancak sonu çok can yakıcı. ilerledikçe editlerim efenim, iyi yayınlar.
unutmadan, bilek kesenler: bir aşk hikayesi.. bunu atlayamazdım.
son bir düzenleme de iran sinemasından gelsin. a separation. mükemmel filmdir.

fellah köftesi.

dostlar, romalılar, vatandaşlarım; farkında mısınız bilmiyorum ama bizim sözlük baya baya olayı ekşi sözlüğe bağladı. açılan başlıklar resmen ekşi sözlüğün kopyası oldu. azıcık özgün mü olsak eyyyy yazardaşlarım.

felsefe gereksizdir çünkü kim düşünmek ve sorgulamak ister ki? sığ denizdeki apaçık görünen bir çakıl taşı olmak varken, neden arayışınızı derinlerdeki karanlıklarda yapasınız.

felsefe gereksizdir çünkü size "hissettirir" halbuki kim gerçekten hissetmek ister ki? hayata gözlerinizi kapayıp mutlu olmak varken, neden mutsuz olasınız.

felsefe gereksizdir çünkü size bilgi birikimi kazandırmaz. felsefeyi gereksiz bulanların içinde bu bilgiyi kime satıp da önemli kişi koltuğuna oturabilirsiniz ki? o koltuğa oturmak önemli sonuçta.

ebabil.

mezo+potam+ia (eski yunanca/grekçe yer adı)
mezo=orta,ara
potam=akarsu, nehir
ia=yer ismi eki

iki nehir arasındaki bölge anlamına gelen, yer adı olarak fırat ve dicle nehirleri arasındaki ırak, kuzey suriye, güneydoğu anadolu bölgemizi içine alan mıntıkadır. ancak zamanla çekirdeğinde bu mıntıka olmakla beraber daha büyük bir alanı ifade edecek şekilde anlamca ve mekanca genişletilmiştir.

modluk gömleğimi çıkarıp geldim.
aklıma, gönlüme güvenip te geldim.
hey aşıklar nerdesiniz işte geldim.
hay allah kimse yok, neyse hoş geldim.

hiç takmam casio.
hep tercih ederim seiko.
tatlı kiraz dururken,
vişne yiyenin aklına şaşarım.

kendine demiş afilli bir bey.
severdim, deseydi garip bir bey.
severim nizanimi bilir kendisi.
hem vardır güzel bir kedisi.

ben, bir garip yazarım.
yoktur sizden farkım
tek farkım şarkım.
aşıklar dinleyin bu şarkıyı.

her insan hayal kuruyor ama sadece birkaçı iş bitirebiliyor. güney afrika cumhuriyetine kaç tane türkün iş yapacağız diye geldiğini görmeniz lazım. ama çoğu bir kaç ay sonra buralar iyi değil yaa deyip, çekip gidiyor. ama kimiside işi becerebiliyor, biraz tecrübe ve karakter işi herkes yapamıyor. birde bizim türklerin lafını, tecrübelerini dinlemek lazım ama her türkün çok iş bilir gibi konuştuğunuda aklınızda bulunsun.
güney afrika'ya gidenler bilir, pencere ve kapı çerçeveleri genelde alüminyumdur. pvc ustası bir türk arkadaş geldi ve bu işi burada yapacağını söyleyince türklerin kimisi burada bu iş olmaz, burada alüminyum çerçeve kullanıyor millet, boşuna paranı harcama... dediler. adam bildiğini yaptı ve beyazların birkaç site inşaatını yaptıktan sonra işleri iyice açıldı ve şimdi paraya para demiyor. ama tabi dediğim gibi batan örnekler daha çok oluyor.

kesinlikle peynir olmazsa yapılmaması gerekir.

saat 20.00'de bir yere ayrılmayın sakın ve bir değişiklik yapıp yayın listemi paylaşıyorum bu sefer.

zekâsı pek gelişmemiş olan, alık, bön, budala, ahmak kimselere denir.
ama bir de uygun yerde aptal gibi davranmasını bilen insanlar vardır. işte onlar en zekilerinizdir.

elindeki dövmeden de mi utanmadın be aşağılık yaratık! bir de sen ve senin gibiler kurtaracak idi değil mi memleketi?

ama asıl mesele insan olmakta işte. onun görüşü şöyle veya böyle olduğu için de fark etmiyormuş demek ki. bu olaydan çıkarılması gereken anlam budur.

bursa'nın meşhur tatlısıdır, ismi bursa helvası diye de geçer. yapımı oldukça pratik, çok lezzetli ve aynı zamanda da hafif bir tatlıdır. osmanlı saray mutfağından günümüze miras kalmış muhteşem bir lezzettir. tabii muhallebisinin kıvamını tutturmak ve yediğinizde un tadı almamak çok önemli, bu yüzden evde yapacaksanız bu noktalara dikkat etmelisiniz.


bursa'ya gidip yeme imkanınız yoksa toplanın kendi yaptığım tarifi* üşenmeyip sizlere yazıyorum;
malzemeler:
- 100 gram tereyağı (tereyağı yoksa margarinin yarısını da kullanabilirsiniz)
- 1 su bardağı un
- 1 litre süt
- 1 yumurta sarısı
- 1 su bardağı şeker
- 1 paket vanilya
evet malzemelerimiz bu kadar, oldukça pratik görünüyor değil mi? az malzeme ile hem hafif hem de muhteşem bir lezzet.
yapılışı:
- şekeri bir tencereye alıp sütü bir tencereye döküyoruz ve şekeri eritiyoruz. bir süre karıştırdıktan sonra yumurta sarısını da ekleyip çırpıyoruz ve tencereyi soğumaya bırakıyoruz.
- tereyağını bir tavaya alıp erittikten sonra unu ekleyip pembeleşinceye kadar kavuruyoruz.
- kavurduğumuz unu soğumaya bıraktığımız süt karışımımıza ekliyoruz ve muhallebi kıvamına gelinceye kadar ocakta karıştırıyoruz.
- karışım yoğunlaşıp muhallebi kıvamına geldikten sonra vanilyayı ekliyoruz ve kısa bir süre daha ocakta beklettikten sonra kıvamı olan muhallebimizi ocaktan alıyoruz.
- sonrasında hazırladığınız muhallebiyi tercihe göre borcama ya da küçük güveç kaselerine dökebilirsiniz. ben borcama yapıp kare şekilde kesmiştim.
- daha sonra fırında 200-220 derecede, üstü kızarana kadar pişiriyoruz.
üstünün ne kadar kızarmasını istiyorsanız o kadar fırında tutabilirsiniz, sonrasında da fırından çıkarıp istediğiniz gibi süsleyerek ya da süslemeyerek yiyebilirsiniz. afiyet olsun.**

“gençken güzelmişsiniz.”

çünkü insan,
insanla yaşar,
paylaşmak ister,
bilinmek ister, öyle ya da böyle,
en kibirlisi bile.
sahi siz neden yazıyorsunuz?