uzun zamandır sana bunları yazmak istiyordum ama ancak fırsatım oldu. yakında bir yaş daha alacağım. bir yaş daha yaşlanacağım. biliyor musun aklım hep 2009 ile 2012 senelerinde.

hep o seneleri düşünüyorum. ya çalışsaydın ya annemi hiç aldatmasaydın? ya hep bize sahip çıksaydın? senin yüzünden çektiğim acıların yüklerini bir şekilde aşıyorum ama sen bana çok büyük bir ihtimaller yükü bıraktın. ölene kadar hep senin iyi biri olduğun, iyi bir yaşam sürdüğümüz, iyi bir ailemizin olduğu ihtimallerini değerlendirip acaba öyle olsaydı hayatımız nasıl olurdu diye düşüneceğim. çünkü inan bana bu ihtimali düşünmediğim bir gün bile yok.

senin o iğrenç borçlarını ödedik senelerce. üniversite sınav harcını ödemek için paramızın olmadığı o haftayı hatırlıyor musun? beni son saate kadar oyalayıp parayı göndereceğini söyleyip, o son saat telefonunu kapatmıştın. kız kardeşimi ve beni sinirden ağlattığın o telefon konuşmalarını hatırlıyor musun? annemi ağlattığın, dövdüğün günleri? beni bir kalem için banyoda kemerle boğmaya çalışmıştın hatırlıyor musun?

duydum ki hastalanmışsın. ayaklarında ve kalbinde sorunlar varmış. ölümünün acılı olması için elimden gelen tek şey dua etmek. ölümün acılı olmalı.

biliyor musun anneme istanbuldan daire alacağım bu hafta. emekliliğini de yatırıyorum. kız kardeşime de hep istediği o iphone'u aldım. her şeyin en iyisini hak ediyor o. senin bana işkence ettiğin o yaşlarda şimdi. onun mutluluğu benim için her şey. ben onun yaşlarındayken ölümden, kavgadan, bağrışlardan deli gibi korkuyordum. senin yüzünden icralarla, avukatlarla büyüdüm. daha sinemaya gitmeden, tiyatroya konsere gitmeden çağlayan adliyesinin yolunu öğrendim senin yediğin bokları kapatmak için. şimdi kapı biraz sert çalınsa yerimden hopluyorum hala. kurtulamadım senin bana bıraktığın bu iğrenç alışkanlıktan.

ben elde ettiğim her şey için savaştım. hem mental hem fiziksel olarak çok yoruldum. çok korktum. aç kalmaktan, evsiz kalmaktan, eşyalarımızın senin borçların yüzünden alınıp gitmesinden. çocukluğum ve gençliğimi mahvettin. bana geriye sadece aşılamamış travmalar ve üzüntüler bıraktın.

senden nefret ediyorum. can çekişerek, nefes almayı deneyerek son nefesine kadar acı çekerek ölmeni istiyorum. hayat senin gibi iğrenç, rezil, pislik bir insana ev sahipliği yaptığı için utanıyor olmalı.

massive attack’ın efsane üyesi robert del naja sanatçı, müzisyen, şarkıcı ve söz yazarıdır. 3d olarak da bilinen bu müzik dehasına robnaja der bazı hayranları.
robnaja demek kalite demektir müzik dünyasında.
"sözlüğün kalitesi çok düştü" diyenlerin robnaja gibi kaliteli tanımları olan yazarları takip etmediği belli.
kalite birçok alternatif arasından bilgece olanın seçilmişliğini, takip edilen yazarı da ifade eder.
eğitimci olduğunu yapıcı eleştirilerinden belli eden robnaja, bilgi tohumu ekmeye devam et. iyi sözlükler dileriz değerli yazar.

yitirdiklerimiz.

gerçekten büyük yetenek ister. bir konuyu eğlenceli hale getirmek için o sözlüğün ve o konunun hassas noktalarını, noktalara uygulanacak şiddet ve bu şiddetin zamanını bilmek gerekir.
yoksa "memme, sekis, gadın, zuahhaha, xdxd" diyerek troll değil aksine geldi yine zevzek dedikleri insanlar olur.

#577876 bu girdi ile beğeniler toplayan yazarımız. sana çok büyük saygı duyuyorum ablacım ellerine, yüreğine, kalbine sağlık.

edit: tam beklediğim gibi beğenimi verdi. ironi hakkında oturup konuşmamız gereken yazar aynı zamanda.

"memleketi gezmeli, milleti tanımalı. eksiği nedir görüp göstermeli. milleti sevmek böyle olur. yoksa lafla sevgi fayda vermez.”

kolay kolay ağlamam ama 6. sezonuna geldiğim dizide çok sevdiğim bir karakter öldü ve pişik olmuş bebek gibi hüngür hüngür ağladım.
meğerse ne birikmiş be içimde.

*ara sıra doya doya ağlamak gerekiyormuş.

sözlüğün düz yazarı olmayı seviyorum zira diğer türlü korumanız gereken bir mevzi sahibi olduğunuzda özgün olacak kadar özgür olmanız mümkün olamayabiliyor. yani bir kalite standardı oluşunca ya x yazara bak x dedik bağrımıza bastık adam ne yazmış denilebiliyor. insanı mahveden de işte bu beklentiye uyma çabası.

yağmurlu bir istanbul sabahından sözlük ve tüm öğretmenlerimize günaydınlar efendim.

geri dön hidano, gitmek sana yakışmıyor.*

koordinat sisteminde yatay(x) ve dikey (y) eksenlerinin dik bir şekilde kesişmeleri ile meydana gelen bir düzlemde iki doğrunun kesişme noktasına orijin (0) denir.

10 kişi birine aşık.adam çok zengin ama öyle böyle değil kızda güzel ama sakar.değişmez bu kural.

bir vefasız için ne yaparsanız yapın o yine de umursamaz.

bir kelimeyi herkez yalnış biliyor diye bilebile yalnış yazmak gibi bir şeydir.

bir deneyci temsili locke’tur. esas olarak bilginin özelliği ve kaynağına ilişkin felsefe problemine ayırdığı ünlü insan zihni ürerine bir deneme adlı kitabında locke zihni ‘üzerinde hiçbir yazı bulunmayan, hiçbir tasarıma sahip olmayan beyaz bir kağıda’ benzetir. peki o, yani zihin bu tasarımları ve düşünceleri nereden elde eder?

insanın her zaman meşgul ve sınırsız hayal gücünün kendisine hemen hemen sonsuz değişik biçimler verdirdiği bu geniş yığın zihne nereden gelir? zihin, aklın ve bilginin bütün malzemesini nerden alır? buna tek kelime ile cevap veriyorum: "deneyden”. görüldüğü gibi locke zihni, deney öncesinde üzerinde veya içinde hiçbir şey bulunmayan beyaz bir kağıda veya “boş bir levhaya’ benzetmekte (bkz: tabula rasa) ve bilginin bütün kaynağını deneyde, gözlemde, duyuların kullanımı sonucu zihne gelen verilerde bulmaktadır. başka bir deyişle locke’a göre insan zihninde doğuştan gelen hiçbir bilgi mevcut değildir ve her türlü bilginin kaynağı deneydir.

felsefe dilinde kaynağı deney olan bu tür bilgilere, ‘deneyden sonra gelen, deneyle elde edil­miş’ bilgiler anlamında (bkz: a posteriori) bilgiler denir. o halde locke’a göre her türlü bilgi a posterioridir. bununla birlikte locke, ılımlı bir deneycidir; zihni duyumlara indirgemez. zihnin bir kez kendilerini aldıktan sonra deneyden gelen şeyler, deney malzemesi üzerinde çalışmasını, anlam işlemesini reddetmez. buna karşılık deneyciler içerisinde daha ileri giderek, duyumlardan ayrı veya onları aşan bir zihnin olduğunu kabul etmeyenler, böylece zihni veya aklı sadece duyumların toplamına indirgemeye çalışanlar da vardır ve bunların bu görüşüne duyumculuk (bkz: sensationalismi) adı verilir. ünlü bir fransız filozofu olan (bkz: condillac) bu görüşü savunanların başında gelir.

yüreĝindeki sesleri susturamazsın!

cenneti cinsellikle pazarlıyor!

şüphe. korkunç bir şey. ar sayar soramazsın karşındakine. eminsindir ama ispat edemezsin. kurtçuklar kemirir beynini.

abimizin hakkında, şöyle karizmatik bir deyim vardır.
"aslan ve kaplan daha güçlü olabilir; fakat hiçbir kurt sirkte gösteri yapmaz"

bir fav uğruna evlenmeyin kuzum..yazık olur..