bazı sohbetlerde bazı alıntılar insanın aklına çok süper şekilde cuk oturduğu için kullanan insandır.

mesela aşkla ilgili bir şey konuşurken aşkla ilgili bir alıntı eklersiniz şu kitapta şunu diyordu şair dersiniz.

çünkü o konuda en güzel cümleyi o şair kurmuştur bizim ne haddimize bak usta şöyle demiş dersiniz.

youtube son 1 yıldır komplo teorileri ile ilgili videoları silmeye başladı. buna dünya dışı yaşam, ufo fenomeni ve düz dünya teorisi ile ilgili içerikler dahil. yani bunun mantığını anlamış değilim sırf siz istemiyorsunuz diye neden insanların hakları kısıtlanıyor ne gizlenmeye çalışılıyor. şimdi girin youtube a doğru düzgün uzaylılarla ilgili video bulamazsınız kanıt niteliğinde sunulan. bilimsel olarak ortaya atılan her şey temelde teoriydi. komplo teorisi diye bir tabir bulmuşlar beğenmedikleri şeye yapıştırıyorlar.
artık insanlar bakmalı sormalı neden bu kurumları dünya dışı yaşam fikri bu kadar rahatsız ediyor.

insanların bilmediği konularda konuşmaları, yazmaları. özellikle de twitter ve tartışma programları başta olmak üzere her tarafta sık sık kullanılan ‘konunun uzmanı değilim ama bence böyledir’ söylemi.

gerçekten değecek birine rastlamış kadındır ve bu şansı kaçırmak istememiştir. *

eğer erkek gerçekten buna değecek biriyse ; güven veriyorsa ve çok seviliyorsa kadın da adım atabilir. ne var ki bunda?

geri gelen mektup'a büyük ölçüde katılıyorum.

eleştirmek ile yargılamak arasında belirgin bir fark var.
eleştirmek tdk'da, bir insanı, bir eseri, bir konuyu doğru ve yanlış yanlarını bulup göstermek amacıyla inceleme işi, tenkit şeklinde tanımlanmıştır.

açıkça görüleceği üzere eleştiri, objektif bir şekilde değerlendirmeyi gerektirmektedir. objektif olabilmek için de meseleyi tartmak icap eder. tartmak'tan tartışmak

yargılamak ise meseleyi tarttıktan sonra ortaya çıkan negatif unsurlar sebebiyle o insanı zihnimizdeki menfi duygulara mahkum etmektir.
dolayısıyla bir kişiyi birilerini yargıladığı için yargılarsak biz de o kişinin durumuna düşmüş oluruz.

fakat nihayetinde insanız ne ölçüde bu idealizmi yaşatabiliriz orası tartışılır.

edit: ilk tanımda yargılamanın doğru veya yanlış olamayacağı yani tek bir yargılamanın varlığından bahsedebileceğimizi belirtiyor geri gelen mektup. ve bu yargılamanın yanlış olduğu sonucuna varılıyor. bu elbette insan ilişkileri için geçerli ve belki de olması gereken bir durum.
fakat bunun istisnasını takdir edersiniz ki mahkemeler eliyle yapılan yargılamalar meydana getiriyor. bu durumda adil bir yargılama, doğru bir yargılama örneği teşkil edecektir.

fanatik olamasam da vasat dedikleri kadroyla şampiyonluk yaşayan beşiktaş’ımı can-ı gönülden kutluyorum.

biliyorsunuz, gençlerimiz kıçlarına fişek takılmış laboratuvar fareleri gibi sözlüklerde, instagram'da, twitter'da fink atıp duruyorlar.

bu gençlerimizin pek çok, yaratıcı veya değil, meseleyle sosyal medyada varlık gösterdiğine de şahit oluyor muyuz? oluyoruz. örneğin youtube'da kanal açıyorlar, instagram'da film karelerinin üzerine balon yazıyorlar, sağdaki soldaki tartışmalarda kendilerini yırtarcasına kavgalar ediyorlar. çok güzel. gençlik demek, enerji demek. yapın, enerjinizi dökün.

ancak, aynı gençliğin geliştirdiği bir de argüman var, küçümsemek istedikleri insanları "işiniz gücünüz yok, bununla uğraşıyorsunuz. işsiz güçsüz adamlar bununla uğraşır" diyerek eleştirdiğini de sık görüyoruz.

işte burada size önemli bir detayı hatırlatmak isterim.

bir insanın işinden gücünden başını kaldıramayacak kadar meşgul olması, onun fakir olduğunun, faturalarını ödemek için köpek gibi çalışmak zorunda olduğunu ispatıdır.

asıl, denizde kum misali parası olan zenginler, büyük patronlar, cebindeki paranın miktarını bile bilmeyecek kadar zenginler, çalışmaya çok az vakit ayırır. çoğunluk gibi sabah 6'da kalkıp metrobüslerde yer bulmak için koştura koştura e5'e yetişmeye kalkmaz. villasında, hizmetçilerinin hazırladığı kahvaltıyla kahvaltısını yapar, havuzunda yüzer, geniş geniş, rahat rahat gazetelerini okur, müziğini dinler, internete girer, sağa sola cevap yetiştirir, arkadaşlarıyla viski yudumlar ve ancak öğlene doğru "hadi biraz da işlerle ilgilenelim" der ve şirketlerinin müdürlerini arayıp, "işler yolunda mı diye sorar" yarım saat sonra da yemeğe çıkar. yemekten sonra yine saatlerce oturur, kahve içer, yeşillikler arasında dinlenir, yemeği sindirir, tv seyreder, dünyadaki gelişmeleri izler, akşam gideceği partinin hazırlıklarını yapar ve mesai bitmeden önce sekreterini arayıp ofiste işlerin yolunda olup olmadığını sorup sonra yine keyfine bakmaya döner.

bir dahaki sefer, "benim çok işim var, çok meşgulüm, nefes alacak vaktim yok" diyerek böbürlenmek ve "çok boş vakti olan" insanları "işin gücün mü yok!" diye küçümsemek istediğinizde, bunu hatırlayın.

sasirilmamasi gereken olaydir. fakat kafa yapısı uyum çok önemli.

2021 berbat bir seneydi!

evet. berbat. kelimenin tam anlamıyla berbat. yeni yıla nasıl girersen öyle devam edermiş sözünün bir nevi kanıtı oldu benim için hatta, öyle söyleyeyim. çok zor ama doğru(...) bir karar alarak girdim/girdik yeni yıla bir kere her şeyden önce. ilk birkaç ayı kayıp bu yüzden. sonra ve hatta belki de anında o birkaç ayın; 2020'de olan biten başka berbat şeylerin ağırlığı çöktü üzerime tüm gerçekliğiyle. sis perdesi aralanınca karanlığı daha da net görüyorsun. grinin en güzel tonu konusunda yanılıyor novella sahibi, kusura bakmasın. acının üzerine çökmüş bulanık zihnin sebep olduğu gri en güzeli. güzel? yoo, yanılmıyorum, güzel evet. bu bile güzel! çünkü her belirsizlik, kokurdan yeğ. sinirli ol, ama korkma! evet bilmediğin(iz) yeni keşiflerim, kabullerim var kendime dair.

devam etti 2021. günlerce robot gibi yaşadığım haftaları, ayları oldu. her gün köpek gibi içtiğim, bedenime, ruhuma zarar verdiğim zamanları... çok az film izledim, neredeyse hiç sofra kurmadım, kilo aldım, kendime kötü davrandım, üretkenlikte durağanlaştım ama bitmedi. 2021 de bitmedi, yaşattıkları da.

nankörlük etmeyeyim, sayısı bir, hadi sizin güzel hatrınız için iki elin parmağını geçmeyecek sayıda güzel an, anı da yaşandı 2021'de. çok güzel bir tatil yaptım yaz bitmeden, çok sevdiğim bazı insanlarla bir araya gelebildim, güzelcim'in yanına gittim, birkaç hayvan kurtardım, ilk defa yeğenlerimle baş başa koca bir hafta sonu geçirdim ebeveynleri olmadan yanımızda, yazı turadan istediğim sonuç çıktı, her şeye rağmen iyi ki dediğim bir ziyaret gerçekleştirebildim, bir peri kızı girdi ailemize, hayatımıza olanca güzelliğiyle, bunun gibi şeyler... kronolojik bir sıralaması yok bunların. önemsel ağırlıkları da birini öbürünün önüne, ardına koyabileceğim. aslında o kadar az ve bu yüzden sanırım o kadar önemliler ki her biri, değer biçemiyorum kendilerine. sanırım bunlar sayesinde her şeye rağmen, normal kalabildim. kalabildiğim ölçüde tabi.

bugün benim doğum günüm. bilenleriniz bilir, özel günleri, babamın hayatımdaki kodlamalarından mütevellit hayli önemserim. her sene bir tgg yapardım kendime doğum günüme yaklaşırken. neredeyim, ne durumdayım, ne yapıyorum, ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım ve en önemlisi 10 üzerinden kaç memnunum kendimden sorgulaması. yaklaşık 2-3 haftadır bunu düşünüyorum yine. önce son 2 senedir neden bunu yapmadığımı sordum kendime, tatmin edici cevabı kısa sürede buldum, devam ettim. 3 senelik sorgu canıma okudu yalan yok. ama sonra... sonra tüm dengeler bozuldu yine. öyle bir şey yaşadım ki. nasıl tarif etsem bilemiyorum. çat diye. dan diye. valla kimse kusura bakmasın da hiç yaşamadığım gibi ve güzellikte! gör miko, sismiş, kendini gömdüğün karanlıkmış, neyse neymiş. silkip attı her şeyi.
bu önemli, bu baskın, bu gerçek; gör, anla, salak salak düşünme, konuşma!

hazırım. yeni yıla hazırım. güçlüyüm. çünkü neyin ne olduğunu sonunda, sonunda kavradım! evet millet, o kadar da aptalım.

buyursunlar cenk beyim, c, z, artık her neyse raporunuz hazır. tepe tepe. seve seve. kullanınız. kullandırmayınız.

özgür olur derler insan, kaybettiğinde küçük beynini. başın' dik tutmak zordur içerin ölüyken. hem umut da bir şeytanın yazdığı delice bir öykü değil midir?

gam: dert, tasa, üzüntü
zede: vurulmuş, çarpılmış, tutulmuş

gamzede: derde tutulmuş

bu şarkının beğenmediğim tek bir versiyonu bile bulunmamakla beraber bir tane de ben önereyim.
spotify
(bkz: necati ve saykolar)

gülmeye değer bir şey her zaman vardır

yağmurlu havada dışarı çıkıp,bir sundurmanın altında o sesi dinleyip düşünmek..daha huzur veren bi aktivite bilmiyorum..

insan hayatında her şey o kadar sistemleşti ki başka bir şey arzulamak imkansız gibi geliyor.
istediği hayatı yaşamak için önce temel ihtiyaçlarını karşılaması gerekiyor. bunlar için çalışması lazım. işi öğrenmek için okulunda okuması gerekiyor. işi buldun para biriktirmen gerekiyor. yalnız olmamak için hayatında biri olması gerekiyor. sistemleşmeyi kabul edenler hemen nihakı basarlar hiç tereddüt etmeden. e evlendik çişli suratımıza mı bakıcaz ömür boyu bir de çocuk patlatalım 3 5 sene onu sevelim şirin şirin.
sonra gözünü açıp kapattığında ömürün bir anda geçtiğini görüyorsun ve bu döngü yaptığın çocuğa da geçiyor.

kimler kıracak bu döngüyü? döngüyü kırmak özgürlük mü? özgürlük gibi gösterilen her davranış olumlu etki yaratır mı? yoksa çoğu şeyi kafamızda kurmayı mı öğrettiler?

(bkz: kırmızı hap mı mavi hap mı)

sakarya'da bulunan cemil meriç sosyal bilimler lisesi bünyesinde düzenlenen festivaldir.
öğrenciler romanlarda yer alan karakterler gibi giyinerek adeta bir görsel şölen yapmışlar. hastasıyım böyle etkinliklerin, aferin çocuklar!*
şunların güzelliğine bakar mısınız?

bu hayatın yaşamaya değer olup olmadığına dair şüphelerim var.
çok dertli insanlar vardır ya hani. ama benimki gibi bok püsür değil, böyle ciddi dert.
hastalık, açlık, içinden çıkılmaz borç, aile baskısı ama ciddi...
şiddet...
işte aklına ne gelirse.
böyle insanların hikayelerini okuduğumda ya da bir yerde gördüğümde, derdimden sıkıntımdan utanıyorum iyice siniyorum.
sonra tabi insan olduğum için, tüm o insanları unutup yine kendi içsel ve dışsal sorunlarıma dönüyorum.
hayata olumlu yönden bakmak için cebelleşiyorum bazen. "olacak" diyorum ya.
borcumu da öderim, istediğimce de yaşarım.
başarabilirim diyorum.
sonra o güç içimde yavaş yavaş tükeniyor.
böyle kuvvetli hissedip bir koşu gidip gelirsin de gücün tükenir. işte ruhum o koşmalara dayanamıyor.
şu anki ruh halim mesela iyi. yazıyorum çünkü döküyorum ne varsa dökme diyen yok.
ve bir kişi de olsa okuyacak biliyorum. on kişi görecek biri sonuna kadar okuyacak.
bu durum içime su serpiyor.
sorunlarımı çözüyor mu hayır.
ama iyi geliyor.
yazdıkça iyileşiyorum sanki.
şu ana kadar yazmak için açtığım sosyal medya hesaplarımın arasında en başarılı olan burası oldu.
iyi ki silmediniz.
ve iyi ki okudun.

rivayete göre freud, arkadaşlarına sigaranın bilinçaltında farklı bir şeyi sembolize ettiğini anlatmış. bir arkadaşı da “sen sigaranın büyüğü olan puro içiyorsun” deyince; freud “bazen bir puro sadece bir purodur” diyerek cevabı yapıştırmış. en yalın ve en anlamlı sözleri sembolize eder freud purosu.
bazen bir puroyu başka bir şey zannetmekte ısrar etmek daha büyük yanılgıların kapısını açar.
aklı, zekayı, bilgeliği çağrıştıran yazıları ile kafa sözlük'e damgasını vurmuş sağlam bir reformcudur. ilham verici yazıları ile hayatın gerçeklerini anlatan takip edilesi bir yazardır. “her şeye illa bir anlam atfetmeyin” der, sözlükteki hastaları sözleri ile tedavi eder, olgunluğu ile anlayış ve hoşgörüyü yayar.

sesi sevmiyorum.

çünkü siz yazarlar gözümüzde canlanamayacak kadar güzelsiniz. eşiniz benzeriniz yok. siz bir de kendinizi benim gözümden görün *

t: esrarengiz ve şanslı olan yazarlardır. gizemli olmaya inanın ve o başlığı engelleyin.