(bkz: çocuk vs çocuk)

tanım: aralarında fark olmayan iki varlığın kıyaslanması saçmalığı.*

olmaması gereken kitledir. nerede yaşıyorsan orada oy kullanmalısın. veya son 5 yılda en az 6 ay türkiye'de yaşamayanların oy kullanmasına müsaade edilmemelidir.

yettimgari.

kim ifşa etti adamı dağıtırım lan burayı!

tanımlarını severek okuduğum ve beğenileriyle mutlu eden yazarımızdır kendisi.
tanımlarında her çeşit bilgiye ulaşabilirsiniz. severek takip ediyoruz efendim, kaleminiz kuvvetli, bu güzel tanımlarınız daim olsun

kuşlar korkup yaklaşamasın ve ürünlere zarar vermesinler diye tarlalara dikilen insan şekilli maket.

bilgiyi sevmek'ten türemiştir.. rasyonel düşünmenin ve insan aklının var olmak, bilgi, neden-sonuç, değerler, akıl ve dil gibi genel ve temel kavramlarına ve ilişkin sorularına yanıt arar, bulabilir.. dalları vardır; çiçeklenir..

bu tanııım soooon biraz sonraaaaa bu kafadaaan çıkıııp gideceğiiiim!

kendileri için böyle bir cover üzerinde çalışmaktayım. gomercanla stüdyodayız.

modern dünyanın yan etkilerinden yalnızca biridir.

"artık maria puder, yaşamak için kendisine kayıtsız ve şartsız muhtaç olduğum bir insandı. bu his ilk anlarda bana da garip geliyordu. bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan bir insanın vücudu birdenbire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? fakat bu hep böyle değil midir? birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?.. ben de, o zamana kadarki hayatımın boşluğunu, gayesizliğini sırf böyle bir insandan mahrum oluşumda bulmaya başlamıştım. insanlardan kaçışım, içimden geçenlerin en küçük bir parçasını bile etrafıma sezdirmekten çekinişim bana sebepsiz ve manasız görünürdü. zaman zaman beni saran hüzünlerin, hayat bıkkınlığının bir ruhi hastalık alameti olmasından korkardım. bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.

halbuki şimdi her şey değişmişti. bu kadının resmini gördüğüm andan beri geçen birkaç hafta içinde, ömrümün bütün senelerinden daha çok yaşadığımı hissediyordum. her günüm, her saatim, uyuduğum zamanlar bile dopdoluydu. bana sadece yorgunluk veren uzuvlarımın değil, ruhumun da yaşamaya başladığını, içimde, haberim olmadan bekleşen üstü örtülü derin tarafların da birdenbire meydana çıkarak bana fevkalade cazip, kıymetli manzaralar arz ettiklerini görüyordum. maria puder bana bir ruhum bulunduğunu öğretmişti ve ben de onun, şimdiye kadar rastladığım insanlar arasında ilk defa olarak, bir ruhu bulunduğunu tespit ediyordum.”

sabahattin ali, kürk mantolu madonna, sf.84

dış güşlerin oyunu bunlar hep.türkiye'yi çekemiyo dış güşleer!cehape zihniyeti!

hallederiz, yaparız, bakarız. bu aynı zamanda tembelliğin vazgeçilmez sozcükleridir.

nü modellik yapıyorum.
*

buraya birçok özellik bırakabilirim. siz de bırakabilirsiniz. atladığımız şu ki hepimiz insanız haliyle yer yer hepimiziz. neyiz? işte şu nefret edilen insan tipi. herkesin başka birinin gözünde bu hâle dönüşebileceği durum.

minibüsteyim. ineceğim durak yaklaştı. tam o ara telefonum çaldı. tam da müsait bi yerde diyecektim. ama ne dedim. aloo... diye şeklindeki salaklıklarin paylaşıldığı başlıktır.

"osmanlı torunuyum" diye övünen insandır. fakat bilmesi gereken bir şey var. osmanlı bir hanedanlıktır yani nüfuzlu sülaledir. osmanlı torunu olabilmek için o sülaleye mensup olması gerekiyor.

sevim koş! şükrü bey'in hayırsız damadı geldi.

(bkz: bizimkiler)

'kınamayiniz, kinadiginiz sey başınıza gelmedikçe olmezsiniz. " hadisini hatirlatmaktadir. ben asla yapmam demedigim şeyleri bile yaptım. bir de demiş olsam allah muhafaza...