kişisel iletisinde kalbimiz seninle yazıyor valla kral hareket. mevzuya ayana kadar harbiden uçuruldu sandım iyi trolledi beni.

girdiği nickaltıyla bana savaş açmış yazar*

tıp kelimesini duyar duymaz "yavrum şuram ağrıyo" diyen amcalar gibi tepeme üşüşmüş, tutturmuş "oram ağrıyor, buram ağrıyor, ölecek miyim doktor" bu kadar mı seviyorsun hayatı, diyemiyorum tabii. doktorumsu kimliğimle dinleyip arkadaş kimliğimle cevap veriyorum. sonra ne mi oluyor? şaman ilan ediliyorum! sağolsun öyle çok sever beni*.

neymiş efendim gözleri çok ağrıyormuş da ne yapmalıymış???? hastanenin acil servisi mi lan burası, diyemiyorum. google'da aratsan 3 aylık ömrün kalmıştı, yallah google'a da demiyorum. anlayabileceği bir şeyler söylüyorum, vay efendim ben bunu nasıl anlarım diyor*. ah canım sen hiç insan yerine konulmadın mı, gel uzan şöyle de bi çocukluğuna inelim*

yine de komik ve akıllı. expecto patronum* var sende desem vaaoovv diyecek ama akıllı. hepimizden nefret ediyor olabilir. efendim açar mısınız kapıyı diyerek nickaltınıza dadanması an meselesi. ama o nefreti alırsak güzel bir şeyler çıkıyor gibi ha ne dersin?

filmin iğneleyici bir sistem eleştirisi olduğunu düşünüyorum. muhtemelen dönemindeki çarpıklıkları komedi unsuru ve eski istanbul dönemi üzerinden anlatıyor.
ana hikayenin turgut özakman gibi usta bir kalemin elinden çıkmış olması zaten yeterliyken bir de senaryoyu yavuz turgul yazmıştır.
serkomser ziver, cumali ve şekerpare üçlüsünün ana karakter olduğu filmde, yan karakterlerin hepsi bambaşka hikayelerle filmi yapılacak kadar renkli tipler öte yandan.
hurşit'in, galatalı'nın ya da letafet'in öyküsünü de izlemek isterdim.

.
filmi izlemek çok keyifli ama seneler sonra benzer sorunların gündemde olması ve bunların çözümünün henüz bulunulmamış olması insanı üzüyor.
ezbere bildiğim replikler arada dilime dolanır.
iki ahbap mahpuslarda çekerken çile
bizimkiler kız istemeye gittiler bile.
şener şen'in oyunculuğunun en muazzam halidir bu film. ilyas salman, şevket altuğ, neriman köksal, yaprak özdemiroğlu, serra yılmaz, hüseyin kutman yani filmin tüm kadrosu birbirinden başarılı olduğundan şener şen'in oyunculuğunu zirveye taşımış olabilirler.
eski istanbul atmosferinde geçmesi dolayısıyla kostümler ve aksesuarlar da filmin zevkle izlenmesini kolaylaştıran unsurlardandır.
kelepçe sahnesi der, dururum. daha da spoiler vermeye gerek yok zaten.

caanımın içinin sesini sekiz gözle beklediğim yayın.(bkz: swh)

çok insan gördüm, kötülük yapamadığı için kendini iyi sanan.

aayyy koştum geldim, bu başlık benim için açılmış.

yahu, inanılmaz sinir bozucu. lise ilk seneden beri arkadaşım yani sekiz seneden fazla olmuş. normalde her şeyimizi paylaşır gizlimiz saklımız olmadan yaşardık. arada bir görüşür ev gezmesi de yapardık. birkaç ay önce ikimiz aynı anda ücretli öğretmenliğe başvurduk. * neyse kendisine çıktı ancak bana çıkmadı. yahu, insan ücretli yapıyor diye bu kadar mı havalanır? aynen konuşmayı aktarıyorum.

h kişisi: ayy bak ne gördüm (1 fotoğraf).
ben kişisi: sen mi yaptın?
h kişisi: yok ya falan mahalle var biliyor musun, hani benim görev yaptığım okul var ya? işte onun oralarda gördüm.

cümleye bakar mısınız? görev yaptığım okul işte yaaağğğ. aferin canım tamam görev yapıyorsun da her seferinde bunu bastıra bastıra söylemek nedir? gıcık vermeye çalışmaktan başka bir işi yok.

her neyse her şeyimizi paylaşırız demiştim. grubumuz var, herkes orada bir şeyler anlatır, güler eğleniriz kızlarla. hayatlarından da belli başlı şeyleri anlatırlar yani. ki kendisi benim en yakın(!) arkadaşım olduğu için ben de o da birbirimize her şeyimizi anlatır konumdaydık. yine aynen konuşmayı aktarıyorum.

z kişisi: bi biz sap kaldık.
h kişisi: beni sayma (burada gülüyor.)
ben kişisi: nasıl yani neden haberimiz yok?
z kişisi: h kişisi anlatsana yemeyiz sevgilini.
h kişisi: yersin z kişisi. (gülüyor yine.) anlatmak istesem anlatırım anlatmak istemezsem anlatmam * ki zaten şimdi söyledim neden bu kadar abartıyorsunuz?

abi acaba ben mi gözümde bu arkadaşlık ilişkilerini dostluk ilişkilerini çok büyütüyorum? allah'tan ben de manitam olduğunu anlatmamışım. * anlatsam vicdan azabı yaşardım ben niye anlattım o anlatmıyorken diye.

bir de insan özelini anlatmaya korkuyor. gidip evde annesine ablasına anlatıyor. anlattığını da gelip söylüyor. hem gıcık hem yüzsüz.

(bkz: gün batımı)*

en son üzerinizde, aklınızda onun kokusu kalsın diyedir.

günaydın sözlükçüm,
yine jiletle kendimi yataktan kazıyarak kalkıp işe geldim.
ne yapalım ekmek parası diyor, alayınıza hayırlı ve bereketli bir gün diliyorum.

sevdiğim kitaplarla sılça yaptığım şeydir. yeniden o dünyaya girip değişmiş zihnimle tekrardan yazılanları canlandırmak ve eski okuduğumdaki hislerimi hatırlamaya çalışmak zevkli bir eylem benim için.

merak.

birine karşı, ansızın, merak duymaya başlarsınız. korkunç bir merak. onu tanımak, onunla doğmak, dünyaya onunla yeniden gelmek tek amacınız haline gelir. ''aşka en uzak cümle, senden nefret ediyorum değil, bilmek istemiyorumdur.'' der camille laurens.

sana açık yine ellerim, yine, hep
bir kır düğünü telaşında parmaklarım
ardına bakmadan kaçıyor harfler
ben sana yazmanın o deli merakında
bilmiyorum kaç asırdır sesine hasretim
sabah erkenden öten kuşlar var allahtan
onlara sığınıyorum sensiz kelimelerimde
yazılmalı diyorum onlara, bu öykü yazılmalı

senin o ellerinde ne var sahi?
sesini avucuna koyup ver lütfen
bilmiyorum ne kadar hükmü hasretinin
ne zamandır farkındayım artık adının
o ilk gün, o ilk kelimeler, o kuşun ilk sesi
belki bugün değil ama, belki ilk pazartesi?

ekmek balığı. anneannem çok güzel yapar.
yağ çekmemesi için çok az yağ sürülmüş tavada kızartabilirsiniz.

kendimden özür dilerim. değmicek insanlar için kendimden taviz verdiği için.

çok zor olan eylemdir. tanıdığını sanabilirsin, birazını tanıyabilirsin ya da sana gösterdiği şekilde tanıyabilirsin. bunların hiçbiri de "gerçekten" tanımak olmaz bence. mesela çok neşeli, sıcakkanlı dediğiniz birisinin içinde neşe kırıntısı olmayabilir. çok soğuk, kibirli dediğiniz kişi de gayet samimi ve sıcakkanlı birisidir belki de. yani bir insanı anca onun istediği kadar tanıyabilirsiniz. zarf başka, mazruf başka.

(bkz: her şey) yukarıdaki yazara ithafen. insan bari eleştirirken dikkat eder ya.

biz 11 kere üst üste fake hesap açan yazar doğukan'a sahip sözlüğüz*, öyle tek saldırıda yıkılacağımızı, pes edeceğimizi falan sandıysanız yanılmışsınız.

depeche mode dinleyerek hüznümden kurtulurum.

zaten hüzünlüysem, neden beni daha beter hale getirecek şeyler dinleyip de kendime eziyet edeyim?

yavuz çetin - yaşamak istemem