kadınların oturuşu kalkışı kıyafeti konuşması yiyişi yemeyişi...
ulan kadınlar kadar taş düşsün kafanıza.
möge ablanın da dediği gibi ben seni doğurabiliyorum lan bu neyin egosu.

(bu kitleye kadınlarla uğraşan hemcinsleri de dahil)

kişinin kendini anlamlandırmasıyla başlıyor hayatın anlamı. kendi potansiyelini keşfetmesi gerek tabi. bunun için belki iyi bir eğitim alması gerek, iyi bir duyuma sahip olması da gerekebilir. misal bir kitap ya da defterin sayfaları gibi, anladıkça anlamı artan şeyler.
kapı kolu da olabilir. kapı kolu olarak varlığını kapıları açmaya-kapamaya adamıştır misal.
ya da hiçbiri gerekmez, yaşıyordur ve yaşarken yapıp ettiklerinden mutludur, anlamını da böylece bulmuştur.

temel bilimlerde eksi anlamında kullanılan kelime. örneğin negatif yük dediğimizde - yük anlaşılmalıdır.

keşke zaman bu kadar çabuk geçmese.

though it never felt right, my little versailles. sufjan stevens'ın annesinin de adını taşıyan carrie & lowell albümünde bulunan ve sufjan'ın annesinin kanserden ölmesi üzerine yazdığı parça. şarkı sufjan ve carrie arasındaki ikili diyaloglar ile geçiyor. tillamook orman yangını gibi veya bağımsızlık günündeki kutlamalar gibi; görkemli, hızlıca yanıp sönen ve göğe karışan bir şarkı. we're all gonna die.

" kötülük bir hastalık gibi yayıldı
o gece sen öldüğünde, ateşböceğim.
seni ölümden döndürebilmek için ne söyleyebilirdim?
gökyüzün olabilir miydim temmuz'un dördünde?"

"pekala, yeterince konuştun
benim küçük atmacam, neden ağlıyorsun?
söyle bana, ne öğrendin tillamook yangınından
ya da temmuz'un dördünden?
hepimiz öleceğiz..."

"başında bir hale ile yatağında oturuyordun
hepsi birer kostüm/ kılık değiştirme miydi, ortaokul gösterilerindeki gibi?
her şeyin kurgu, gelecek ve tahminlerden ibaret olduğu
şimdi neredeyim ben, kaybolup giden gereksinimim?"

"yeterince sevilmedin mi benim
küçük güvercinim, neden ağlıyorsun?
seni terk ettiğim için çok üzgünüm ama en iyisi buydu
her ne kadar doğru hissettirmese bile,
benim küçük versay'ım."

"hastane cesedin atılıp atılmayacağını sordu
ben veda etmeden hemen önce, gökyüzündeki yıldızım.
seni kumaşa sarma fikri ne tuhaf
bunu doğru buluyor musun yusufçuğum?"

" ay'ı izleyelim mi minik dalgıç kuşum,
neden ağlıyorsun?
hayatını yaşa,
hala yaşanabilirken ve her şey aydınlıkken..."

anitsayac.com/
bu listede hiçbir kadının isminin yazmadığı günlere gelmek ümidiyle..
8 mart dünya emekçi kadınlar günümüz kutlu olsun.*

çekilin, linç yemeye geldim.

1. burası bir sözlük, üyesi olduğu ekşi gibi, yani kurallar belli. nickaltı kapalı bir değil, isteyen gelip yazıyor, sözlük kural ve formatlarına uymuyorsa silinir, bu kadar. gerisi kalır. yani hem ayranım dökülmesin hem arka nahiyem sıcak kalsın durumu yok, işine gelmiyorsa yol orada.

2. derdin varsa, yönetim de yardımcı olmuyorsa yaz? milyon tane ayılıp bayılanın var baksana? haklıysan biz de yanında duralım? o da yok.

3. troller hep var, hep de var olacak. kimse kusura bakmasın, canım istediğinde ben de yapıyorum, burası pembe kucaklar ana okulu değil, dakka başı mükemmel tasviri insanlar gibi dolaşacak halimiz de yok?

4. yoldaş'ın bindiği dalı, hem de böyle "değerli bir yazarın" oturduğu dalı yanlışlıkla olsa bile keseceğine inanmıyorum kimse kusura bakmasın. yoldaşın yalakası da değilim, burası sözlük ya? porsuğa bir, yoldaşa iki olmadı bana üç. bu ne ya, ülkenin en faal muhalefet lideri ömür boyu sürgüne gitmiş gibi? sıktınız.

kaç oldu lan? hah, 5. yine de varsa başka bişi alsın bir çaylak hesabı anlatsın derdini??

ben gidiyorum, çoluk çocuk bekler, hof!

peşin not : dm'den sakın ama sakın "yhaaa öyle değil, öyle biri değillll :s" diye gelmeyin, valla küfrederim.

birisi, kabuk tutmuş yaralarımızı okşamaya başladığında, cırt diye açılıveriyor ve oluk oluk kanamaya başlıyor yeniden. birine teslim olduğumuzda ve içimizi döktüğümüzde, bedenimiz ve ruhumuz kan içinde kalıveriyor. o yüzden değil mi, içimizde tutmalarımız, birine teslim olmaktan korkmalarımız, ortalıkta tedirgin ve gergin dolanmalarımız?
"anlatsam mı, anlatmasam mı?" kararsızlığımız..
"bu sevgi beni acıtır mı?" kuşkularımız.. her zaman seni üzen birileri olacaktır. tek yapmamız gereken; sevginin bize vadettiklerine güvenmeyi sürdürmek, ama kime ikinci defa güveneceğimizi de iyi seçmek.
(bkz: closer (2004)

(bkz: göz seğirmesi)

cennetten yazıyorum. burası çok iyiiiii.

bugün doğum günü olmayan moderatör, doğum günü kutlu olsun.

başka ağaçların arasına gizlenmiş bu güzellik, fark etmek çok zor ama görmeye nasıl da değer...

arkadaşlar saçmalamayın ben benim, benjamin benjamin. yani benjamindir herhalde :d ama benim ben olduğumdan eminim.

durmadan konuşması, sözünü kesmesi.
sen konuşurken de telefonuyla oynaması.
nefret ediyorum bu tiplerden.

herhangi bir şiddeti doğurmadığında elbette suç değildir. fakat yine de hastalıklı bir düşünce olduğu doğrudur. zira homofobi, cinsel tercihi yüzünden kendisiyle belki herhangi bir şekilde ilgisi bile olmayan bir insana karşı duyulan aşırı tepkiyi belirtir. sadece hoşnut kalmama ya da tasvip etmemekten bahsediyorsak belki bir nebze kabul edilebilir olabilir, evet. fakat yalnızca kendi cinsine karşı cinsel istek duyuyor diye bir insandan nefret edebilmek, yadırgayabilmek ya da işi ayrımcılığa götürebilmek pek de hoş karşılanamaz bana kalırsa.

“begen segenigi segevigiyogorugum.” nasıl aklımda kalmış nasıl öğrenmişim bu ne saçma bir dilmiş bilemedim.(swh)

a ayla b beyle bapbup
b beyle c ceyle capcup gibi saçma bir şey daha aklıma geldi ama o neydi hatırlamıyorum.

kısa vadede kaybedip uzun vadede kazanan insandır. bana benzemeyen insandır.

balkonumda geçici bir süre ikamet eden son derece vahşi bir yaratık.

pavyondan çıkmayan birlerinin dost hayatı diyerek küçümsediği seçim. kimsenin hayatına kimse karışamaz elbette ama abla tavsiyesi olarak evlenmeden önce sevgiliniz ile en az 6 ay birlikte yaşayın. biliyorum toplum baskısını kadınlar üzerlerinde türkiye'de özellikle muhafazakar bölgelerde daha çok hissediyor. buna rağmen bir insanın evde nasıl bir düzen kurduğunu, nasıl alışkanlıklarının olduğunu görmek ileride kurulacak uzun soluklu bir ilişkinin sağlıklı olması için şart.
imza bir ilişkiyi sağlam kılmaz. mutlu da...

içimdekileri rahat rahat bir kağıda yazmaktan çekindiğim ve birisi okursa düşüncelerimi kötü hissederim diye yazamadığım, tutamadığım günlük.