gökbilimcilerden oluşan bir araştırma takımı, keck ı teleskobunu kullanarak antik bir galaksinin uzaklığını ölçmüş. araştırmacılar, hedef galaksi gn-z11’in sadece en eski galaksi değil, aynı zamanda en uzak galaksi de olduğunu belirlemişler. bu galaksi o kadar uzak ki, gözlemlenebilir evrenin tam sınırında yer alıyor. takım bu çalışmanın, kozmolojik tarihin evren sadece birkaç yüz milyon yaşında olduğu zamanlara ait dönemine ışık tutabilmesini umuyor.

yüzgeçlerini kanat gibi kullanabilen, kendisini kovalayan avcı balıklardan kaçmak için yüzeye çıkıp planör gibi havalanıp süzülebilen bir balık türü. diğer balıklarda olmayan yetenek bunlarda vardır, hem yüzebilmek hem uçabilmek gibi. daha çok okyanuslarda yaşar, ülkemizde de akdeniz ve güney ege denizinde de görülebilir. kanatlanıp havalandıkları için bu ismi almışlardır. kaliforniya uçan balıkları diye de geçer. kırlangıçlar gibi kuyruğa sahiptir. yapı olarak kefal balığına benzerler ve sıcak denizleri tercih ederler. dişsiz olduklarından dolayı da planktonlarla beslenirler. sürü halinde yüzdüklerinden peşlerine büyük balık takılınca güçleri yetmediği zaman can havliyle su üstüne çıkarlar. bir ya da iki metre kadar yükseğe çıkıp tekrar denize dalan bu balık, bazen de havalanmasının faturasını kötü ödeyebilir. orkinos ve yunus gibi düşmanlarından kaçıp havalanırken ya balıkçı ağlarına takılırlar ya martılara yem olurlar ya da rüzgarın etkisiyle gemi güvertesine düşerler, havadan hediye misali yağdığı geminin aşçısının tavasına bir güzel yemek olurlar ya da havalanırken gagasıyla yakalayan deniz kuşlarına ziyafet olurlar.

amerikan rock müzik grubu. grup şu anda vokalist/gitarist jim james, basçı tom blankenship, davulcu patrick hallahan, gitarist carl broemel ve klavyeci bo koster'dan oluşmaktadır.
dinleyince müslüm gürses fanları gibi jilet atanlara dönüştürebilecek dondante ve touch me ı'm going to scream, pt. 2 gibi şaheserleri vardır.

ali.

ali ismi çok güzel değil mi ya, karizmatik, duru, sade.

başlık sahibi arkadaşımızı gönülden desteklediğim kampanyadır. sözlük kuralları çerçevesinde uygun görüldüğü ve denetimden geçtiği müddetçe bu tarz girişimlerin desteklenmesi taraftarıyım.

elbet bir gün bakırköy'de buluşacağız...

ineğe sorsan o bile fiyatı abartılı buldum der yani öyle bir garabet içinde yaşıyoruz.

ben ismi+anne diyorum, içimden böyle geliyor ve hiç de alınganlık göstermedi sağolsun kayınvalidem. severim de kendisini.
hiç kaynana da dememişimdir dışarıda arkasından. eşim de benim anneme aynı şekilde hitap ediyor. içinizden gelerek söylediğiniz sürece ne dediğinizin bir önemi yok bence. herkesin annesi kendine çünkü, diyemiyorsa bir insan zorlamak ya da onu suçlamak kadar saçma bir şey yok.

bizi de üzdüler ama sabah kalkıp işe gittik.

bir ahmet ümit kitabıdır.

ve bence çok başarılı bir kitaptır sadece verdiği tarihi bilgiler bile çok keyifli ve kıymetlidir.

eğer polisiye kitaplar okuyan bir kişiyseniz polisiye tarafı sizi doyurmayabilir ama arada sırada okuyorsanız çok memnun kalarak okursunuz.

kitap tamamen istanbulu seven hatta istanbula aşık bir yazarın elinden çıkmış. istanbul ve istanbul değerlerinin etrafında güzel bir kurgu dolaşıyor ve sizde severek okuyorsunuz.
zaten kitabın arka kısmında kaynak bölümünde ahmet ümit abinin okuduğu yararlandığı eserler verilmiş çok detaylı bir yazım süreci olduğu çok belli.



polisiye sevenlerin okuması gereken bir kitap keyifle okuyacaklarına eminim. ayrıca istanbul sevenler zaten kaçırmadan okumalıdır.

''taze, yeni'' anlamına gelen sözcüktür. genellikle iç anadolu bölgesinde kullanılır.


aynı zamanda tayvan kökenli bir bilgisayar ve donanım üreticisi şirketin ismidir.

lice'de öldü medeni. 28 mayıs 2013'te. gezi şehidimiz dememiz bile battı birilerine. olay diyarbakır'da oldu diye. medeni kurşunla, gerçek kurşunla öldü diye!
ayrıştırıcı diliniz, zihniyetiniz batsın! size rağmen siz biz değiliz! olmayacağız! gönlünüz kaldırırsa açın görüntüleri izleyin. medeni 18 yaşındaydı henüz...

sağlık.

(bkz: agzindakikanisilipistesimdikizandovuscu) baş örnektir bence.

ımdb: 5.1. /10
vizyon tarihi : 22 nisan, 2022

teresa palmer'in baş rolünü steven cree ile paylaştığı fresh bir film ile karşınızdayım.filmi şimdi bitirdim ve söylemek isterim ki özellikle psikoloji okuyan veya psikolojiye merakı olan herkesin izlemesi gerekiyor.

kısaca konuya değinelim: çocuğu ile beraber trafik kazası geçiren bir annenin, evladını olay anında kaybetmesinin arkasından eşi ile beraber sıfır bir başlangıç yapmak için new york'tan farklı bir ülkeye taşınmasını konu alıyor.kırsal bir kasabaya yerleşen çiftimiz, bu yeni yerin atmosferi ve halkın garipliği arasında yaralarını sarmaya çalışıyor.

tabi çok fazla detaya girmek istemiyorum spoiler vermemek için ama spoiler vermeden de derinliği nasıl anlatılır emin değilim.tam olarak bir trajedi, tam olarak bir dram var işin içerisinde.tabi filmin oturmayan yerleri var.onlar kendisini bariz bağırıyor ama filmin atmosferi ve sonu sebebiyle bunları es geçebilirsiniz. özellikle anne ve baba olmak üzerine, hayat arkadaşını sevmek üzerine hatta fedakarlık üstüne harika bir film.sonu kesinlikle akılda bir süre kalabilir.

not: kaygı bozukluğu olan/cocuklarına karşı aşırı hassasiyeti olan annelerin ve özellikle psikolojisi narin olan hamilelerin izlemesini tavsiye etmem.filmin sonunda bir aile olduğunuza şükredebilirsiniz.

ilk defa taşınıyorum. eşya toplamak ne kadar zor bi şeymiş. her şey tamam diyorsun yine ıvır zıvır bir şeyler çıkıyor. uyku bize haram oldu sözlük.

bir afrika atasözünün dediği gibi kendi içinizde düşmanınız yoksa, dışarıdaki düşmanlar sizi incitemez. 

biz kendimize bunu yapıyorsak,dış çevre neler yapabilir bir düşünülmeli. insan kendine bu kadar acımasız ise dışardaki insanlara karşı savunmasız kalır. direkt yenilgi... ağır yenilgi...
açık kapı bırakılıyor engellere. buyur buradan içeri.. peki işleri bu kadar zorlaştırmanın anlamı nedir? neden bu yola başvurulur?
neden kendimizi sabote ederiz?
hata yapma duygusu olabilir. bazı insanlar başarısızlık duygusuna fazla kapılırlar. bu kahredici durum dağılmaya ve kendini değersiz hissetmene neden olur. bir diğer sebep sorumluluktan kaçma olabilir. her şey'i ertelemen, harekete geçmemen, pasif kalman. örnekler çoğaltılabilir. özgüven meselenin mihenk taşıdır. içindeki savaşma gücünü kaybettiğinde dünya daha çok acımasız bir yerdir. kendine yardım etmen gerekir. yardım edecek bir el arıyorsan işte o
el kendi elin. ve sana hiç yabancı değil.

yazıp çıktığım sözlük. benim için çok önemli mi burası? açıkçası değil. yazıyorum, okuyorum, oyluyorum. iyi de insanlar var gördüğüm kadarıyla. şu an idare ediyor.

şimdi her sözlükte bir kitle vardır. mağdur olduğunu iddia eder. belirli doğruları vardır, herkes o doğrulara uygun davransın ister. onların kutsallarına söz söylenmeyecek, onların rahatsız olduğu yazım yanlışları yapılmayacak, onların desteklediği siyasi parti hakkında tek bir eleştiri bile ortaya konulmayacaktır. mesela sen onun inandığı a konusunu eleştirirsin, o alakasız şekilde gelir b konusuna saldırır.

ve inanın arkadaşlar sözlükler böyledir. bugün en kaliteli sayılan ekşi sözlük 99 yılında huzursuz ve çükü sorunsalını tartışıyordu. huzursuz penisini atmıştı. 99 yılında yazılmış çoğu giri o dönemin korkunç tiki yazım tarzı ile yazılmıştır. ekşi her tür görüşü içinde öyle böyle derken barındırmış ve sonucunda ekşi sözlük olmuştur. ssg ve kanzuk kişiliklerine yapılan saldırılara bile ses çıkaramazlar. çünkü sözlükler eleştirinin olduğu ortamlardır. her şey eleştirilebilir.

ve kimse bizlerin eğitim durumuna uygun şekilde davranamaz. bunu kimse zaten bir diğerinden bekleyemez. kimse bizlerle aynı siyasi görüşü taşıyamaz, kimse bizlerin kutsallarına saygı duymak zorunda hiç değildir. hic kimse aynı dine inanmak zorunda değildir.

sözlük ortamında yazarlar bunu anlamalı. herkes bireysel olduğunu fark etse aslında sorun yok. herkes bir diğerini didiklerse burası mahalle gibi olur. keyifsizleşir.

benim şu an için gördüğüm tek sorun aynı başlık altına 2 giri yazamıyor olmamız. polemiklerin önüne geçmek için alınmış bir önlem olabilir ama son derece saçma bir uygulamadır. fikrim değişmiş olabilir, güncelleme yapmam gerekebilir, yeni şeyler öğrenmiş olabilirim. giriyi düzenleyip düşündüğüm şeyleri eklemek yerine aynı başlıkta fikrimi dile getirebilirim.

evet. sevgiler hepimize.

siz siz olun sıcak bir izmir gecesinde alsancak barlar sokağında oldukça güzel ve sarhoş bir hanımın "bence en güzel nick cave albümü bad seeds'dir" özlü sözünü espri olarak algılayıp olayları tırmandırmayın. çünkü kendinizi bir anda finali epeyce boca saran çok tuhaf ve uzun bir fransız sanat filminin içinde bulacaksınız (!)