ayakkabılarım..
canım ayakkabılarım (kalpler)
yemin ediyorum var öyle bir bağ, biliyorum ama ispatlayamam, özellikle loefer larımla aşkım bambaşka..
şu an yeni iş kurduğum için birçoğunu satışa çıkardım, topuklu olanlarıyla pek samimi değiliz ama bir tane baba loefer ım var, satılacağı için bir kere bile giymedim, ondan ayrılmak, düşündürüyor beni :(
ayakkabı dışında da anlam yüklediğim, sakladığım birçok şeyi attım aslında yakın zamanda, bu konuda kendimi eğitmeye çalışıyorum, sadece gerekli olanlara indirmeye çalışıyorum, yinede azalmıyor..
7 yıldır çalışmıyorum, neredeyse, ihtiyaç dışı hiç yeni alışveriş yapmadım, çuvallarca attım, bir yandan satıyorum, öyle çok ultra geliri olan biride değildim (outletçiyim) ama yinede bitmiyor..
velhasıl, kurtulunması gereken nesnelerdir, iyi yada kötü geçmişle, yaşanmışlıkla, nesnelerle, her ne ile olursa olsun, her tür "bağ"ın insanın hızını kestiğini, aşağı çektiğini, özgürleşmesine engel olduğunu düşünüyorum, yaşadığımız evde, odada, sadece yaşamsal gereçlerin olması yeterli aslında, tek yada eşinle, bavulunu toplayıp gidebilmelisin istediğin zaman, önceliğimiz deneyim olmalı, yaşadığımız duyguya, deneyime odaklanmamızı engelleyen uyaranlardır bu bağlar diye düşünüyorum..
bağları kopardıkça, gereksiz eşyalardan kurtuldukça, o kadar hafifliyorki insan, bunlar insana mental anlamda yük de oluyor, yük hafifleyince enerjiniz ve algınızda da yer açılıyor inanın..
gönül bağınızın olduğu birisi varsa, onun dışında hiçbirşeyle bağ kurmak gerekmiyor bence..

değinmekle siyâsi sorunlar çözülseydi değinirdim.

can verme sakın aşka aşk afeti candır
aşk afeti can olduğu meşhuru cihandırsakın isteme sevdayı gam aşkta her an
kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandırher ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandıryahşi görünür yüzleri güzellerin emma
yahşi nazar ettikte sevdaları yamandıraşk içre azap olduğu bilirem kim
her kimseki aşıktır işi ahü figandıryadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandırgel derse fuzuli ki güzellerde vefa var
aldanmaki şair sözü elbette yalandır.

fuzuli - aşka sevdalanma.

buradan

kendi tezini yazamayan insanın dolandırılma şekli. kendi tezini yazacak potansiyeli olmayanlar eğitim hayatını zorlamasın bir zahmet.

sukulent
kaktüs
tavşan kulağı
kılıç
japon dikeni.

pek beğenemediğim yazı fontudur. umarım font seçmemize olanak sağlayan bir sistem getirebilirler. böylelikle eskiye dönebiliriz!

anonimlik rahatlıktır dostlar. anonim kalmaya devam.

poseidon sakallı ve gösterişliliğiyle zeus’a benzer tipte betimlenmiştir. fakat zeus kadar güçlü olmamakla birlikte saygınlıkta onunla eşitti. kardeşi gibi sert ve kavgacı bir doğaya sahipti. zeus’la boy ölçüşmekten çekinmez, onun buyruklarına baş eğmekten hoşlanmadığı gibi diğer tanrılarla birlik olup tanrıların babasını zincire vurmaya bile kalkıştı. zeus’a şöyle meydan okur:

yiğitliğine yiğittir, bilirim onu (zeus’u), ama beni küçümsemek ne oluyor eşitim ben onunla, bana zorla baş eğdirecek olan o mu? rhea doğurdu zeus’u, beni, ölülere hükmeden hades’i, dünya üçe bölündü, üçümüz de aldık payımızı, kura çekildi köpüklü deniz düştü bana, her zaman orada oturayım diye. zeus’a bulutlar arasında engin gök düştü. ama toprakla koca olympos’ta herkesin payı var, bu yüzden yaşamam ben zeus’un keyfince, gücü varsa rahat otursun kendi payında, ülkesinde, korkutmasın elleriyle, alçak yerine komasın beni.

gece gece uyutmayıp; sözlükte dolaşmamı sağlayan histir.

üzücü bir gerçektir fakat (bkz: maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisi)'ne baktığımızda insanın yaşamını idame ettirmesi için belli başlı ihtiyaçları gidermesi gerektiğini görürüz. ülkemiz şartlarında hiyerarşinin en temelindeki ihtiyaçları bile gidermek zorken piramidin tepesine yükselmek gün geçtikçe daha güç hale geliyor. elbette bu bir bahane değil fakat insanlar önce yaşamaya çalıştıkları için okumaya fırsat bulamıyorlar. birde genel olarak "okuduğunda hiçbir şey olamama" algısı insanların beynine yerleştiğinden ve okumanın bir faydasını göremediklerinden okumaya herhangi bir zaman ayıramıyorlar.
okumak boş zaman aktivitesi değildir, önemli bir iştir ve kendisine özel zaman ayrılması gerekir lakin ülkemizdeki insanlar zamanlarını okumaya ayırmak yerine kendilerince daha faydalı işlere ayırmayı yeğliyorlar.

manici mani satana denir,
ben mani satmam benim ruhum şair bunu herkes bilir,
dizelerim yaydan çıkan bir ok gibidir,
nizanima cevap için her kelime ruha birebir

şimdi oblomovreis mahlasına yakışanı yapar ve yine dinlenir,
belki köşesine çekilir biraz da demlenir,
mani yazacağım diye parmaklarım koptu bu ne çiledir,
hadi bana eyvallah, sözüm şiirlerin en mükemmelidir

"seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi

geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi

ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi

seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi

istanbul\'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan birşeyler gibi

seviyorum seni
yaşıyoruz çok şükür der gibi."
nazım hikmet ran çok güzel kaleme almış.

knorr markasından noodle almak saçma bir hadise zaten.

noodle almak ve başlı başına bir saçmalık.


tanım: hem daha pahalı olan hem de eksik malzeme koyan markanın yaptığı eylem.

büyük sevaptır.
siz söylemeseniz kadın kilolu olduğundan haberi bile olmayacaktı zaten. yani nerden bilsin kadın kilo aldığını? allah razı olsun
hala böyle düşünceli, zeki,herşeye karışması gerektiğini düşünen insanlar var.

merakla beklediğim dizi. bir de program arşivlerini podcast olarak sonradan da dinleme şansımız yok mu?

gomercan, yakında bir çok yayının arşiv kaydının ekleneceği ve mini dizinin de tüm bölümlerinin youtube'da olacağı bilgisini verdi. heyecanla bekliyoruz.

bendeniz'in değeri yeterince bilinmemiş fıkır fıkır şarkısı. dinleyelim dinletelim, eğlenelim.

maviye,
maviye çalar gözlerin,
yangın mavisine
rüzgarda asi,
körsem,
senden gayrısına yoksam,
bozuksam,
can benim, düş benim,
ellere nesi?
haydi gel,
ay karanlık...

itten aç,
yılandan çıplak,
vurgun ve bela
gelip durmuşsam kapına
var mı ki doymazlığım?
ille de ille
sevmelerim,
sevmelerim gibisi?
oturmuş yazıcılar
fermanım yazar
ne olur gel,
ay karanlik...

dört yanım puşt zulası,
dost yüzlü,
dost gülücüklü
cigaramdan yanar.
alnım öperler,
suskun, hain, cıyansı.
dört yanım puşt zulası,
dönerim dönerim çıkmaz.
en leylim gecede ölesim tutmuş,
etme gel,
ay karanlik...
ahmet arif*

ince yerimden vurmuş yazar..

çok okur, çok dinler, az yazar.*
ege mege dedi az önce beni taaa kaç zaman öncesine savurdu bilmeden, o zaman al bakalım anladığın dilden karşılık vereyim.*

ama ne gülmüştük diye hatırlatan başlık. 19 kez şampiyon olup 20 kez kutlayan bir takımla 80li yıllardan beri şampiyon olamayan iki loser takımın maçıdır.