sadece ölen şahıslara üzülüyorum, allah rahmet eylesin.
diğeri ? yok! yok! o çıkar çatışması idi darbe en son 1980 yılında olmuştu.

1866 ile 1945 yılları arasında yaşamış, servet-i fünun edebiyatının en büyük romancısı olup türk edebiyatının bir kimlik kazanmasında önemli kilometre taşlarından olmuştur. mai ve siyah, aşk-ı memnu adlı yapıtlarıyla bilinmektedir.

küpe. yüzüne çok uyumlu, ışığını arttıran bir çift küpe. diyeceklerim bu kadar

bittiğine üzülünen, hatırladıkça ufak bir tebessüm yada bir burukluk bırakan kaliteli dizilerdir.

izlenilen dönem ile özleştirilir. nice duygulara gebedir.

benim için ilk sıra californication dır. battlestar galactica, avatar the last airbender, ekmek teknesi,heroes, oz, house, ezel, gibi uzar gider.

aşkım nikola tesla ve kablosuz ampulü

ünlü türk düşünürü kemal sunal ne demiş sen de paşa ol ben de paşa olayım herkes paşa olsun. o hesaptan hepimiz özel olalım ne olacak.

(bkz: sosyal fobi)
hep geride kalmanıza, farkedilmemenize neden olur. yeteneklerinizi, bilgilerinizi verimli kullanamazsınız. herkes yaşar siz bakarsınız. çok sıkıcı bir durum. içiniz içinizi kemirir. sanki o utanç duygusuyla her yere zincirlenmişsiniz. nereye gitseniz peşinizde. ona bağlı olduğunuz için hep itelenirsiniz geriye. önleyemezsiniz ileriye kaygı bozukluğu taşırsınız. hep yüzü kızaran, kekeleyen, elleri terleyen olmak ne kadar yorucu. herkes aynı aslında hiç farkın yok kimseden çöz bağlarını çık çıkabildiğin yere. özellikle ergenlikte sivrilir ve aile'nin yaklaşımı çok önemlidir. bir çok aile farkına varmadan çocuklarını bu duyguya esir ediyor. özgüven'in kazanılması çocuğun ipleri eline sağlam alması için aile'nin yaklaşımı çok önemli. orada ne yaşıyorsak şu an onu taşıyoruz. keşke dememek için bu korkudan bir an önce sıyrılmalı.

özellikle sıcak havalarda ahizeleri buram buram nefes ve ter kokan nostalji.

"alçak gönüllü" anlamına gelen ve yanlış bir şekilde mütevazi olarak kullanılan sözcük.

“çok gerekli olan, vazgeçilmez” anlamlarına sahip kelimedir.

şöyle bir mısraya nasıl güzel denk geldim:

"... ağzı yumuşak bir kıvrımda dinlenir,"
korunaklı bir yerdir orası..
ağız dinlenir,
söz yumuşar."

izninizle başlığa konuyla alakalı olmayan bir tanım giriyorum.
aramızdaki en kısa mesafe, aynı nefesi aldığımız anda kaldı.

ne istediğini bilmeyen, dirayetsiz, ağlak herifin tekidir.

barney stinson ve marshall eriksen adamdır.

(bkz: daddy cool)şarkısına zamanında hoş bir cover yapan, londra çıkışlı alternatif rock grubu.

(bkz: yağmurdan kaçarken doluya tutulmak)

1814 yılında, londra'nın st. giles bölgesinde bulunan meux&company bira fabrikası'nda bira depolarının patlaması ile ortaya çıkmıştır.

depoyu taşıyan destekleyici sütunların yıkılması ile yaklaşık 600 bin litre kadar bira ortalığa yayılmıştır. bu durum diğer depoları da etkileyip yaklaşık olarak 1,5 milyon litre biranın sokaklara yayılmasına neden olmuştur. bu da yaklaşık 3 milyon tane 50 cl'lik bira şişesine tekabül etmektedir.

bu talihsiz ve bir o kadar ilginç durum 8 kişinin ölümüne sebep olmuştur.

bu acı durumun yanında oldukça ilginç durumlar da ortaya çıkmıştır. bunlardan birisi de insanların buldukları kapları bira ile doldurmaya çalışması. kap bulamayanlar ise avuç avuç bira içmeye çalışmışlar.

kazayla ilgili soruşturmada fabrika sahiplerini veya çalışanları suçlu bulmamış ve dosyayı kapatmıştır.

sokaklardaki bira kokusunun ise haftalarca geçmediği belirtilmiştir.

mario puzo’nun harika kitabı. bakın filmine henüz değinmiyorum. kitabı çok seven biri için, ne tür film yapılırsa yapılsın hayal kırıklığı oluşabiliyor. filme çevrilirken kitap kırpılıyor ve siz o kırpılan taraflar için göz yaşı döküyorsunuz.

bir mafya babasının gençliği ve bir mafya nasıl olunurun cevabını alıyorsunuz. don carlone’nin güçlü ve adaletli kimliği ön planda. aslında öldürdüğü kimseler olmasa , sempati bile besleyeceğimiz bir adam. iyilik yapıyor ama bir şartı var: bir gün ben de senden yardım isteyebilirim. yani bu ihtimali göz önüne al; hala yardım istiyorsan sana yardım edeyim.

michael carlone… kitaptaki karakterle filmdeki karakterin en çok uyduğu kişi. ailenin yaptığı işlerden ne kadar uzak kalmaya çalışsa da , doğduğun ev kaderindir misali, işin tam göbeğine düşüyor. şunu da belirteyim. michael’ın cinayeti işlediği zaman kaçtığı ve kaçtığı yerde aşık olduğu kız, kitapta daha büyük bir bölüm kaplıyor. filmde bu sahneler daha kısa geçilmiş; kitaptaki gibi yansıtılamamış; daha doğrusu uyarlaması başarılı olmamış.

sonny carlone… filmde en büyük hayal kırıklığım o oldu. kitapta ölümü o kadar beklenmedik ve olay sıralamasında öyle bir yere konmuştu ki, okurken duraklayıp ağladığımı biliyorum. filmde o olay örgüsünü , bahsettiğim şekilde yansıtmalarına imkan yoktu zaten.

kitapta, sonny’nin uğradığı saldırıdan önce don carlone’nin bir zamanlar iyilik yaptığı adama cenazeyi götürmesini okuyoruz. ‘baksana oğlumu ne hale getirdiler’ dedikten sonra kim olduğunu öğreniyoruz. sonraki sayfalarda ise saldırı anını anlatıyor.

film kötü müydü ? hayır. filmi izleyip sevenlere kitabını okumalarını öneriyorum. o zaman daha anlaşılır olacaktır yazdıklarım.

himym’daki barney stinson karakterinin uydurdugu, mumkun degil ve imkansizi birlestirerek urettigi kelime.
fonetigi kulaga harika geliyor.