yaza yaza inandırmayla uğraşacağına resmini koyan yazar olmaktır.

oradan, buradan duyulmuş doğruluğundan emin olunmayan bilgiler bütünü.

o kadar çok soru sordum ki kendime hiç cevap alamıyorum. taş olsa bu kadar ısrara cevap verirdi değil mi sevgili kendim?

geçtiğimiz hafta içinde bulunduğum grup idi. yüzüm ufak allahtan yakışmıştı fakat ömrü hayatım boyunca ensede olacak kadar kısa saç hiç kullanmamıştım. aşırı garip gelmeye başladı. 1 gün dayanabildim psikolojim giderek bozuluyordu aynaya baktıkça kendimden nefret ediyordum. bir vakittir takip ettiğim salon vardı eşrefpaşa'da. en acilinden 70 cm doğal renk mikro kaynak istiyorum dedim. şu an daha mutluyum. fakat kahrolası erkek milletinden olan sevdiceğim bu durumu kabullenemedi adama psikolojim iyi değil diyorum yine de hede hödö diyor. hede de sensin hödö de. hatta hödük de!

beğenmeme durumu “hiç” ise başlamaması gereken bir ilişkidir, dışını beğenmediğinin içini de merak etmiyor insan . mutlu olmak bir yana ilişki bile sürdürülemez.

yürümek . evet bildiğin yürümek , böyle damlalar yüzüne hafifçe çarpacak, kafanın içinde bir müzik , burnunun hafif donması , saçından aşağıya akan su damlaları saatlerce yağmur altında yürümek.

ulaşılamayan bir şeyi kötü diye nitelendirmek.

gerçekten severek dinlediğim çok güzel bir şarkıdır.

sen nasıl bir atatürk düşmanısın yahu, neymiş bu içindeki kin senin byn/by trolcük. kaç tane başlık açtın saldırmak için? hayırdır anlat anlat bitiremedin meramını dediğim yazarın açtığı başlıkmışş..!

özgürlüğü sembolize ederken bu kadar alıkoyunan başka bir hayvan var mıdır bilmem. her daim yeleleriniz rüzgarda özgürce savrulması dileğiyle asil varlıklar.

kesinlikle soru sormaktan utanmaktır.

utanılıcak bir şey yok, sorunuz varsa sorun lütfen.


tanım: soru sorarken yapılan hataları paylaştığımız başlıktır.

seni seçtim pikaçu.

benim ikilemim sevgili meselesi. hem olsun istiyorum hem de olmasın.

olsun istememin sebebi:
hayatıma renk gelebilir, gülüp eğleniriz, birlikte yürüyüşe gideceğim biri olur. belki arada bir kitap verir ‘bak ben bunu okudum, çok sevdim, sende kesin beğenirsin’ diyerek. açarım kitabı içinden bir papatya düşer elime. (tabi böyle muazzam biri bana denk düşerse)

olmasın dememin sebebi:
zamanlarım bana bile yetmiyor onla nasıl ilgileneyim. her ilişki de olduğu gibi tartışmalar, sorunlar, kaos’lar çıkıcak. üstüne bide alışıcaksın, tam da o an ayrılıcak, acı çekiceksin durduk yere.

yaşamış olduğum hayatı film şeridi gibi hatırlayacağım ve sevdiklerime veda edeceğim o güzel parçadır.

buluşma yeri olarak ilginç bir yer seçmiştir.

encrypted-tbn0.gstatic.com/...

böyle mi?

yol uzun öğrenci geldik öğrenci gidicez sanırım. tıp fakültesi bitmiyor arkadaşlar...

şüphesiz annesiz kaldığın andır. o olmayınca dünya tekinsiz bir yere dönüşüverir.

küçük ablam beni döverdi. ben de ağlardım. ağlayıp annemler duymasın diye sırtına alır ambulanscılık oynardık. gözlüğümü kavga ederken yüzümün üstüne yastık bastırıp kırmıştı. popoma iğne vurmuşlardı ve o da bilerek iğne yataklarıma vururdu. büyük ablam ona laf derdi ben de gülerdim ve dayak yerdim. halbuki benim suçum yoktu. geçen yıl resmen sıkıştırdı beni, elimi kolumu arkadan kilitledi hiçbir şey yapamıyorum. ben de aldım bunu bir yapıştırdım duvara.şok oldu yavrum. canını acıttım ama benim savunamam da öyleydi. sonra yine gülüştük, anlaştık. güzel kalbini hissettiğim için ve onu bildiğim için iyi ki bizimle.