sırrı süreyya önder'in yönetmenliğinin yanı sıra senaristliğini de yaptığı film 2006 yılında çekilmiş 2007 yılında ise gösterime girmiştir. başrollerinde özgü namal cezmi baskın umut kurt oynamıştır yine dilber ay oktay kaynarca gibi bir çok ünlü ismide filmde görmek mümkündür. 12 eylül darbesi sonrasında doğuda yerel halkın istibdat yönetimi ile ilişkilerini işlemiş ve yerel müzisyenlerin aile yaşantılarına yer vermiştir. komedi filmi olmasına rağmen duygusal yoğunluğu çok fazla olan sahneleri de yok değildir.

adıyamanda yerel müzisyenler olan gevendelerin sıkıyönetim komutanı tarafından düzenli bir orkestraya dönüştürülmeye çalışılması ile film sarpa sarmaya başlar. benim bu filme aşık olma sebeplerimden birisi ise daha önce hakkında yazdığım bacha bazi geleneğinin türkiye'de hala nasıl yaşatıldığına değiniyor olmasıdır. darbenin, kanlı, vurdulu kırdılı tüm süreçlerini ustaca bir şekilde anlatmış ama buna rağmen çok fazla şiddet sahnesine de yer vermemiştir. çok fazla ismin çok fazla kez ustalıkla hiciv edildiği filmin imbd puanı ise 7,2'dir.

devrimciyse canı yok mu?*

bunca zaman bu meslekle ilgili bu kadar az tanım girilmesine şaşırdığım başlıktır. kendilerini sever sayarız.

bir kelime ile ilgili arama yapıldığında ve o kelime çok sayıda başlığın içerisinde geçiyorsa aşağıdaki gibi bir durum oluşuyor, pc'den girildiğinde:


en altta görünenden sonrakileri göremiyorsunuz. ancak yön tuşlarından aşağı-yukarı tuşlarına bastığınızda, yukarıda sözcüğü ilk aradığınız arama satırı kısmında görebiliyorsunuz hepsini. oysa açılır listenin sağ tarafında aşağı yukarı kaydırılabilen bir ok olsa daha iyi olurdu gibi sanki.

anlatabildim mi derdimi bilmiyorum ama böyle bir sorun mevcut. bilginiz olsun.

evin içinde yürürken durup bağırarak şarkı söylemeye başlaması. bu yaşıma geldim hala anlamlandırmaya çalışıyorum. arada bana gelen deliliğin sebebi babam olabilir.*

bugüne kadar çok fazla keşkeleri olmayan bendenizin hayatta kullanacağım birkaç keşke varsa, bunlardan birini yazar hialiens 'ı " keşke daha erken tanıyıp, sohbet etme fırsatım olsaydı " şeklinde bir ifade içinde kullanırdım.

eğitimi, bilgisi, görgüsü, saygısı ile farklı olduğunu ilk sohbetinizde anlarsınız. örneklemeleri ve tavsiyeleri ile yeri geldiğinde sizin gibi düşünebilen iyi bir arkadaş olduğunu, yeri geldiğinde de gözünüzün yaşına bakmadan, hatanızı yüzünüze vurmaktan, "acı söylemekten" çekinmeyen bir dost olduğunu hissedersiniz.

umarım hayat karşımıza onun gibi pozitif enerjisi yüksek insanların çokça olduğu, uzun sürecek dostluklar çıkarsın. bilgileri, yorumları ve tavsiyeleri ile çok çok insanın ve tabi ki benim zihnimde kalıcı izler bıraksın.
hayat o'nun dünyasına da, karşısındakiler için sağlamaya çalıştığı mutlulukların çok çok ötesinde ikramlar sunsun.
fikri, dimağı, parmakları dert görmesin çokça ve sıkça yazsın.

bir arkadaş söylemiş ama bende birşeyler eklemek istiyorum, evet net olarak, bir tarafın istememesidir, tek başına "istememek" geçerli bir sebeptir aslında, bunun sorgulanmasınıda anlamıyorum,
"niye istemiyorsun" ne demekse..
bir aydır flört bile etmediğim, bir şekilde tanıştığım ve arkadaş olarakda kendisinden hoşlanmadığımı, hiçbir şekilde görüşmek istemediğimi kibarca söylediğim biriyle uğraşıyorum, ya kabus gibi, engelliyorum, arıyor yazıyor, birde kızmak için hemde, "sen niye benimle konuşmuyosun" filan diye kızıyor bana telefonu açar açmaz, en son yasal yollara başvurucağımı söyledim, bu sefer mesaj atıyor, oturduğum yeri biliyor ve çok korkuyorum, bildiğiniz kabus yani, öyle bir tipki, reddettikçe hırslanıyor, artık nasıl travmaları varsa, nasıl bir kompleksse..
işin kötüsü niye yaptığını ondan iyi biliyorum.. böyle insanları gördükçe insanın hiç umudu kalmıyor erkeklerden gerçekten, ben bir erkeği rahatsız eden bir kadın görmedim hiç, istisnalar alınmasın ama, varsa tabi.. yoksa isteyince her türlü zamanda yaratılır etkinlikde bulunur vs. başta oluşan ilgiyi maalesef azaltarak öldürecek hareketler yapılmıştır bence..

“yalnızlık insanlara çok şey öğretmiştir. ama sen gitme cahil kalayım.”
-nazım hikmet ran.

osmanlı zamanında cezayir eyaletini yönetenlere verilen ünvan.

abd'li şair denise levertov'un, vietnam savaşı'nı ve amerika'yı eleştirdiği şiiridir.

çevirisi, cevat çapan tarafından yapılmıştır.

1-vietnamlılar taştan fenerler
kullanıyorlar mıydı?

2-törenlerle kutluyorlar mıydı
tomurcukların açışını?

3-sessizce gülme eğilimleri var mıydı?

4-süs olarak kemik ve fildişi,
yeşim taşı ve gümüş takınıyorlar mıydı?

5-destanları var mıydı?

6-konuşmakla türkü söylemek arasında
bir ayırım yapıyorlar mıydı?


1-efendim, yumuşak yürekleri taşa dönüşmüştü.
taş fenerlerin bahçelerde güzel yolları
aydınlatıp aydınlatmadığı hatırlanmıyor.

2-belki bir kez tomurcukları kutlamak için
toplanmışlardı,
ama çocuklar öldürüldükten sonra
tomurcuklar açmadı.

3-efendim, yanık ağızlara acı verir gülmek.

4-bir düş önce, belki. sevinmek içindir süs.
bütün kemikler kömür olmuştu.

5-hatırlanmıyor. unutmayın ki,
çoğu köylüydü; pirinç ve bambuyla
yaşıyorlardı.

sessiz bulutlar çeltik tarlalarında yansıdığında
ve bayırdaki setlerde korkusuzca yürürken manda,
belki babalar eski masallar anlatmışlardır oğullarına.
bombalar bu aynaları parçalayınca,
ancak çığlık atmaya vakit kalmıştı.

6-hâlâ türküye benzer bir yankısı
duyuluyor konuşmalarının.
anlatıldığına göre türkü söyleyişleri
pervanelerin ay ışığında
uçuşuna benzermiş.
kim bilebilir? artık her yer sessiz.

ekonomik insandır..
fakat arkadaş çevresinde çokça dalgaya konu olmuş, azıcık da aşağılanmaya maruz kalmış kişidir. kendimden biliyorum.
yahu bırakın amaç sarhoş olmak değil mi zaten? siz üç beş sekiz taneyle o kafaya gelirsiniz, bir başkası bir iki taneyle.. kıskanıyorsunuz diye gitmeyin bu insancıkların üzerine.
en fazla bir köşede uyur kalır, kimseye de zararı olmaz bu garibimlerin..

kuzey kutup noktasında penguenler bulunmaz. kutup ayıları ise sadece kuzeyde bulunur. dolayısıyla kutup ayısı ve penguenler birbirlerini hiç görmemiş hayvanlar olduğu söylenebilir.

sürekli provoke edici açıklamalar yapan, haber kanalı olduğu tartışmalı olan kurum. uydurma kelimesinin tdk sözlük karşılığı olarak kullansa yeridir.

fiziksel ya da mental yorgunluk sebeblerini paylaşabileceğimiz başlık. ikisi birlikte de olur, kabul. *

bahçenin sebze ekilen kısmıyla yürüyüş yolunu ayırmak için dizdiğim bordür taşlarının, beton zeminle arasında kalan 1 santimlik boşluğuna (yıkılmasınları diye) kum doldurup üstüne çimento şerbeti döktüm. yaklaşık 4 metre uzunluğunda bir yer ve ben temel betonu karıp dökmüş kadar yoruldum. şaka gibi.

her gece bu saatlerde canım çiğ köfte çekiyor. kafayı yicem şimdi.

xbox'ın exclusive korsan temalı, pek tatlı grafiklere ve müthiş manzaralara sahip, çok oyunculu açık dünya oyunu. şu aralar müptelasıyım bu oyunun. ben ve 2 arkadaşım girip deliler gibi eğleniyoruz. dediğimiz gibi, bu oyun bir fantastik korsan oyunu. burada hazineler kazıp, hikayeler yapıp, iskeletlerle savaşıp, diğer oyuncularla kapışıp korsanlık yapıyorsunuz. özellikle diğer oyuncularla savaşıp, hazinelerini çalmak ve ondan kar etmek çok eğlencelidir. tabii ki bazıları çok toxic çıkıyor, çaldığınız için küfür yiyebiliyorsunuz. onun yaşı küçük olanlar için çok önermiyorum ama ben çok komik buluyorum şahsen. yok ben savaş değil barış seviyorum diyorsanız o da pek tabii mümkündür. oyunda her zaman kana susamış olmanıza gerek yok. bazen beraber içki içip, müzik de çalabilirsiniz. oyunda amerika'dan, rusya'ya, avrupa'ya kadar her türlü milletten insan var, bir nevi kültürler sofrası gibi. yabancı yerli herkesle kaynaşabilirsiniz yani. ya da kimseye bulaşmadan sakin sakin hazine kazıp, balık da tutabilirsiniz. oyun genel olarak böyle bir oynanış şekline sahip, belli bir amacı yok ve onu belirlemek size bırakılmış. oyunda küçükten büyüğe 3 çeşit gemi var, bunlar: sloop ( max 2 kişi), brigantine ( max 3 kişi) galleon (max 4 kişi). bu gemilerden uygun olanını seçip oynuyorsunuz.

ama bu oyunda en sevdiğim şey mutlak bir eşitlik olması. yani daha önceden oynayanlar silahlarını ve levellerini geliştirip, yeni başlayanlar üzerinde içinden çıkılamaz bir üstünlük sağlamıyor. leveller sadece hazine sattıkça artıyor ve kozmetik ürünleri alabilmek için işe yarıyor. yani birçok çeşit silah görünümü olsa da hepsinin özellikleri aynı, sadece kozmetik olarak fark ediyor.

abi ruh hastası mısınız siz bir kitle var sürekli sözlükteki kadın-erkek sayısını tutuyor. bu sözlüğü hangi amaçla kullanıyorsunuz siz? yaz gitsin işte cinsiyetin ne önemi var?

hatta, her ne kadar saklansa da ateistlere bağlı olduğu bilinen vakıflarda erkek çocuklarına tecavüz edildi. hatta geçtiğimiz yaz ateist bir şeyh, küçük kız çocuğunu zorla öpmüştü. sonunda gerçekleri konuşan birileri.
(bkz: ünlem)

bilinen adı ile come and see 1985 yapımı rus yönetmen elem klimov'un savaş/dram filmi olup ikinci dünya savaşı'nda belarus'un naziler tarafından işgali sırasında silah bulan bir çocuğun hikayesi ile başlar.

film korkutucu derecede gerçekçi çekilmiştir. savaşın getirdiği yıkım, hüzün ve sefalet çok iyi işlenmiş. normalde can sıkıcı olabilecek bu durum, bu filmde gayet akıllıca ve etkiyeci bir biçimde kullanılmıştır.

film sadece hikaye olarak değil, aynı zamanda teknik olarak da gayet iyidir. alışılmadık kamera açıları ve kamera tekniklerinin kullanılması da güzel olmuş. kendi tarzında fark yaratabilmiş bir film haline gelmesine yardım etmiş.

filmde devasa sekanslar var. özellikle filmin sonuna doğru baskın ve savaş sekansları gitgide daha da vahşileşiyor. kesinlikle filmin en etkileyici sahneleri bu kısımlar. gerçekler sert bir şekilde suratımıza vurulmuş. savaş filmlerine farklı bir perspektiften bakabilmek için izlenebilecek akıcı bir film diye nitelendirebilirim.

şimdi ben buraya yazdım ama bilin bakalım niye yazdım. radyoda istek şarkısının anonsunu yaparken farkettim net bir şekilde ben sadece şarkımı bırakıp kaçıyorum havasındaydı hedefe kilitlenmişti taktir ettim doğrusu.buraya tarzı olan hareketli bir şeyler lazımdı.* paylaşımlarına hugo'yu izler gibi bakıyorum.