iş bulmadan istifa etmektense, boşta kalmamak için iş bulup ayrılması için yapılan eylemdir. çalıştığı işten memnun değilse, hakettiği verilmiyorsa, çalıştığı kişilere veya yaptığı işe tahammülü kalmadıysa, kendini huzursuz hissediyorsa ve değersiz hissettiriliyorsa yeni fırsatları yakalamak için yapılması gereken doğal durumdur.

erzincan'ın kemaliye ilçesinin ev mimarisi toroslar'da bulunan antalya'nın ibradı ilçesindeki düğmeli evler ile safranbolu evleri mimarisinin karışımı gibidir. eğimli araziye yaslanmış evlerin hiçbiri birbirinin manzarasını kapatmıyor. zengin evleri ile fakir evleri arasında pek fark yok.
evler genelde iki ya da üç katlı. ana katlarda sofa, divanhane, selamlık, sofa ve mutfak gibi bölümler var. evlerin en üst katı da tarımdan elde edilen ürünlerin işlenmesi için kullanılıyor. bu evlerin en önemli ve ilginç özelliklerinden biri de kapı ve kapı tokmakları. iki tür kapı tokmağı var. biri kadınlar, biri de erkekler için. kadınlar için olanı ince, erkekler için olanı kalın ses çıkarıyor.

bi devlet kursam marşını clocks, hava kuvvetleri marşını viva la vida yaparım.

dile kolay, yukarıdakilere ilave trouble, yellow, scientist, in my place, paradise, dont panic, we never change, a rush of blood to the head diye uzayan liste.

tek bir grup için fazla sayıda güzel şarkıları var.

bir gün türkiye ye gelir misiniz diye beklemeyeceğim artık, ben gelecem konsere her neredeyse.

güneşli bir ankara sabahından günaydın sözlük.
son d vitaminini de sentezleyin, ne duruyonuz.
kedi başlamış bile.

kafa dinlemek isteyen insan da olabilir.

yönetmen martin scorcese'nin, robert de niro ile takside olan sahnesinin hikayesi (sahne tanımın altındadır)

sahnenin çekimi için bir figüran ile anlaşılır ama çekimin yapılacağı an o figüran gelmez, yana yakıla başka bir oyuncu ararlar ama bulamazlar, scorcese iş başa düştü der ve sahneyi oynamaya karar verir, taksinin arka koltuğuna oturur ama boyu sadece 1.63 m olduğu için kamera yüzünü tam göremez, çocukların altına sinemada konan minderlerden koyarlar ve scorcese onun üzerine oturur, artık kamera yüzünü görmektedir.

''overlok makinesi ayağınıza geldi''.

yaşam.

bu gece de bizlerle olan, bizleri dinleyen ve yayın saati boyunca sohbetimize kıymetli tanımlarıyla ortak olan sevgili kafa sözlük yazarlarına sonsuz teşekkürler efenim...

önümüzdeki hafta başka bir konuyla yine birlikteyiz, iyi geceler, keyifli sözlükler,
sağlıcakla kalın dostlar...

iyiyim

varoluşsal bir sancı hikayesi: nilgün marmara

istanbul’da kızıltoprak’taki evleri dönemin yalnızlık tutkunu şairlerinin buluşma mekanı haline gelmiştir. ece ayhan, cemal süreya, edip cansever, tomris uyar, ilhan berk, cezmi ersöz, orhan akkaya… bu buluşma akşamlarında arkadaşlarınca zenci gırtlağına sahip olduğu söylenen nilgün şarkılar söyleyip arkadaşlarını eğlendirmiştir. belki de bu buluşmalardaki neşeli halinden cemal süreya, onu amerikalı yazar f.scott fitzgerald’ın ele avuca sığmayan karısı zelda’ya benzetir ve ona “çılgın zelda” derdi. bu yazar ve şairlerle sıkı dostluğuna rağmen kimseye yazdığı yazılardan pek bahsetmezdi ancak intiharından hemen önce eşine bıraktığı veda mektubunda ölümünün ardından daktiloya çekilmiş şiirlerini insanlarla paylaşabileceğini yazmıştır.

bu yıkıcı ölümün ardından yakın dostlarından cemal süreya şu açıklamayı yaptı “nilgün ölmüş. beşinci kattaki evinin penceresinden kendini aşağı atarak canına kıymış. ece ayhan söyledi. çok değişik bir insandı zelda. akşamları belli bir saatten sonra kişilik hatta beden değiştiriyor gibi gelirdi bana. yüzü alarır, bakışlarına çok güzel ama ürkütücü bir parıltı eklenirdi. çok da gençti. sanırım, otuzuna değmemişti daha. ece ile gergedan için yaptığımız söyleşide ondan söz ettim: bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu. dönüp baktığımda bir acı da buluyorum nilgün’ün yüzünde. o zamanlar görememiştim. bugün ortaya çıkıyor.”

babamın ölümü. beş kuruşsuz kalmak. akrabaların birden bire ortadan kaybolması. yapayalnız kalıvermek.. komşunun oğlu restoranda çalışırdı. kalan ekmekleri getirirdi bize. öyle böyle geçerdi günler. kış, soğuk.. kuaförde çalışırdım haftalık 5 liraya. okuldan sonra akşama kadar, hafta sonu tamamen kuafördeydim. deşecek çok hal var da halim yok... büyüdüm ve sırtımda bir kambur çocukluğum...

geçmişte takılı kalıp kalan,
hep olumsuz anıları kafalarında tekrar tekrar canlandırırken anı kaçırıp bugününü de yarınını da kısır döngü içinde yaşayan insanlardır.
elindeki artıları görmezden gelen eksikliklere odaklanıp, evrenine daha da negatiflik çekenlerdir.
hayatının hakimiyeti elinde olmayan çevre faktörlü kendini şekillendiren insanlardır.
ruhsal açıdan aç ve acı dolu aslaa kendini iyileştirmeyi mod etmemiş kişilerdir.
mutluluğu kendinde, kalbinde aramayan insanlardır.

1999 yapımı charlie kaufman senaryosu ile karşımıza çıkan ve spike jonze yönetmenliğinde çekilmiş mükemmel film.

gerçekten özgün bir film izlemek isterseniz hiç kaçırmayın. gelelim konusuna... craig adındaki karakterimiz bir kuklacıdır. inanılmaz yetenekli ve mükemmel gösteriler yapar. filmin kukla sahneleri de gerçekten sanatsal yönü epey kuvvetli, zevkle izledim bu bölümleri. tahmin edersiniz ki yetenek para etmiyor. doğal olarak karakterimiz bir iş bulmak ve para kazanmak derdinde. sonuç olarak bir iş de bulur kendine ama ne iş... enteresan bir bina, enteresan insanlar, burası neresi?, neler oluyor? diye bakakalırsınız. işte film burada başlar.

craig iş yerinde bir geçit bulur ve bu geçit nereye açılıyor dersiniz? john malkoviç'in bedenine. böyle bir absürt durum karşısında film bize farklı mesajlar vermeye başlar. gerçekten biz kimiz? hayatta istediğimiz, arzuladığımız şeyler için neler yapabiliriz? karakterlerin dönüşümleri, hırs, para, ilişkiler inanılmaz derecede işlenir bu filmde. tabii ki beyin yakan cinsten.

senaryosu bakımından özgün olduğuna şüphe yok. insanların ihtiraslarını gördüğünüzde ve kendilerini bulduklarını farkettiğinizde şaşırmamak elde değil. hala izlemeyen varsa bir şans verin derim. pişman olmayacaksınız.

her seferinde beni streslere boğan ama bir şekilde o iş tamamlandığı için asla dersimi almadığım hede.
(bkz: ben) hem öğretmen hem öğrenci olarak yaşamımı bir süredir başarıyla sürdürürken zamanla öğrenci aurora'yı biraz boşlamış bulundum ama vize haftası geldi... az uykuyla çok iş başaracağım bir haftasonu olacak gibi duruyor.*

toprağında sevdikleriniz yatıyorsa sövün gitsin o şehre.

kafa sözlük’te mahlas almadan önce düşündü... aldığı mahlasın hakkını vermesi gerekirdi. “varsın olmasın bir mahlasım, baş ucumdaki kitaplarım gibi dostlarım olsun, tanımlarım şiir gibi olsun ki okunsun, beni okuyanlar bilgiyle dolsun, adım mahlassızım olsun” dedi.
sözlükte bir şeyler öğrenmeye gelenlerin hemen takibe aldığı, “alimler tevazu sahibidirler” ifadesinin canlı örneği. kitap kardeşliği etkinliği düzenlense tam eşlenilecek biri. bilgi küpü mahlassızım hangi şiirden çıkıp aramıza geldin? iyi ki geldin, kafamıza da iyi geldin kıymetli yazar.

genel olarak ev eşyaları için söylenen, çok sağlam çok dayanıklı ömürlük gider anlamına gelen tanım. en son kuaförümden fön makinası aldığımda o söylemişti; biz dükkanda yıllarca kullanıyoruz, normal kullanıma evladiyelik gider diye.

an itibariyle 0-2 önde olduğumuz maçtır.

iyi savunma yapıyoruz ve geçiş oyununu çok hızlı ve etkili şekilde yapıyoruz gol yiyebiliriz ama hızlı çıkarak gol atabiliriz.
işin matematiğini bir kenara bırakırsak vallahi tüylerim diken diken.
hollanda takımını yendik şu an norveç maçında öndeyiz (ilk yarı bitti) çok heyecanlıyım.
bu ülke bir dünya kupası bir avrupa şampiyonası görürse vallahi keyiften öleceğim özellikle dünya kupasında takımızı izlemeyi çok istiyorum.

haydi bizim çocuklar haydiiiiiiii.

merhaba sözlük. bugün yine kutsal cumartesi. ilk hafta ''trakya gecesi'' ile kurtlarımızı döktük, sonrasında ''sagopa kajmer'' gecesi ile atarlandık. bu akşam da yine bambaşka bir içerik ve bambaşka bir konsept ile sözlüğümüz radyosunda sizlerle birlikte olacağım. peki bu akşam ne mi var?

bu akşam unuttuklarımız var. bu akşam unuttuklarımızı hatırlayacağız. hayatımızdan bir dönem rüzgar gibi geçen fakat sonrasında devamlılık gösteremeyenleri hatırlayacağız. 90'lara gideceğiz ve o yıllarda tek bir şarkı ile hayatlarımıza bomba gibi girip hafızalarımızda yer eden ve sadece bir şarkı ile ünlenen isimleri dinleyeceğiz.

sizler için hafızamı biraz zorlayıp bu isimlere ulaştım ve şimdilerde neler yapıyorlar, müzik piyasalarına hızlı girişlerinin devamı neden gelmedi gibi soruları kendilerine sordum. hepsiyle ayrı ayrı söyleşilerde bulundum. tabi o kadar da değil, adamların o meşhur şarkılarını internet ortamında bulmak dahi zorlaşmış iken o kadarını yapamazdım herhalde.

akşama 20.30'da sözlük radyoda sizleri bekliyor olacağım. '' evet tam o saatte müsaitim kesin dinlerim'' diyorsan (bkz: hadi yine iyisin)
beyler siz de geliyorsunuz dimi? herkes gelemese de (bkz: birkaç iyi adam) gelse de kafi
(bkz: çıtır kızlar) sizler de yerinizi almayı unutmayın. bu akşam 20.30'da görüşmek üzere.