olmaz, olamaz, olmamalı.

şiirdi! bestelendi ve bir halk türküsü oldu.

“senden ayrılalı, gülmedim!
sensiz, dünya malın neyleyim...”

-pir sultan abdal.

tanımlarını beğenerek okuduğum, takip ettiğim, tanımlarımı beğenen, #733599 nolu tanımı ile beni güldüren yazarım.
hala gülüyorum daha da bir şey yazamayacam.

insanın, kendi kötülüğünden kaçınmaya çalışmaması -ki bu olanaklı bir şeydir- ama başkalarının kötülüğünden kaçınmaya çalışması -ki bu olanaksız bir şeydir- ne gülünç.

düşünceler, marcus aurelius

ailemin “çocuğun olduğunda anlarsın” dediği olay. bakalım, hep beraber bekliyoruz.

en iyi erkek sinema oyuncusu ödülünü alan oyuncu uraz kaygılaroğlu'nun yapmış olduğu iki sayfalık konuşmadır. çocuk istismarına çok iyi dikkat çekip, farkındalık yaratacak bir konuşma olmuş. kendisini alkışlıyorum. buradan

ailesinde mutlu olamamış, öğrenememiş insandır. hayat boyunca kendini istediği şekilde tamamlasın. ailenin yarası hep boşluk olarak kalır.

"her tarafım şiş şiş"

t: aynı zamanda milletvekilliği de yapmıştır. şimdiki milletvekillerine bakınca, neyse... ayrıca meclis'in düzenlediği milli marş yarışmasına da katılmıştır. kamu'nun kaleme aldığı şiir final altılısına kalmıştır.
şöyle derdo bir şiir dillendirmiş şair (marşı değil):*

"yıllardır ki bir kılıcım kapalı kında,
kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi;
muzdaribim bu duvarın dış tarafında,
şefkatine inandığım biri var gibi.

sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el,
kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım;
yan odadan bir ince ses diyor gibi gel!
ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım.

gözlerimde parıltısı bakır bir tasın,
kulaklarım komşuların ayak sesinde;
varsın yine bir yudum su veren olmasın,
baş ucumda biri bana 'su yok' desin de!"

ne zaman aklıma düşse bu dizeler o yalnızlığı/kimsesizliği hissedebiliyorum.

portakallandın demektir. siz de portakallandırılamadıklarımızdan mısınız.

en dediği için tek bir yazar demek gerektiğini düşünüyorum. sevdiğim çok kişi var ama hidano benim sözlük yoldaşım oldu bu kısa süreçte.* geri dönmesini bekliyorum sözlüğe.

bilmek için. anlayabilmek için. eğer okumuyor, düşünmüyor ve sorgulamıyorsam ben neden varım?

ankara'da karantinada olması gereken bir vatandaşın eylemidir. allah onu alsın.

--- alıntı ---

filyasyon ekibinde olan bir doktorun açıklamalarına göre, bir kişinin pozitif olmasına rağmen ayıp olmasın diye düğüne gittiğini, bu nedenle 53 kişiye korona bulaştığını söyledi.

--- alıntı ---

tam haber metni için

aşılar yalnızca yaş üzerinden ilerlemiyor, şunu kavrayamadınız. yaş da bir faktör ama kronik bazı rahatsızlıklar, bu rahatsızlık sebebiyle kullanılan ilaçlar, bazı meslek grupları yaştan bağımsız öncelik sağlıyor kişilere. örneğin kortizon tedavisi gören 26 yaşında dümdüz arkadaşım aşı oldu, ünlülükle falan ilgisi yok, kullandığı ilaçlar yüzünden olabilir. eleştirilecekse futbolcuların koştur koştur aşı olması eleştirilebilir.

tamam çıkış ne tarafta.. çok bunaltıcı bir cümle.

pahalı evet pahalı, ama sağlığınız açısından yemeyin ,evinize sokmayın, çocuklar dan uzak tutun, yedirmeyin , çocuklar için evde yapabileceğiniz tarifleri öğrenin.

iki buçuk yıllık platonik bir evreden sonra kafamda tasarladığım naçizane bir plan ile kendisine açılma kararı aldım. plana göre kendisini eski usul numaralar ile gizleyen iki arkadaşımın yardımı ile hesap ödeme ve olay esnasında çalacak şarkı buradan işlerini halledecektim. mevcut şahsiyetime göre beklentinin üzerinde bir hediye alarak kendisine vermek istedim çünkü olaydan iki gün sonra kendilerinin doğum günüydü. içimde tam olarak tarif edemediğim çok garip bir his vardı. ben içimdeki bu his ile cebelleşirken kendilerinin kafeden içeri girdiğini gördüm. bulunduğum masaya doğru yönelerek karşıma oturdu. ilk yarım saat boyunca olan bitenden bihaber, karşısındaki insanı yakın arkadaş olarak gören bu kızın ve iki buçuk yıllık emeğin, arkadaşlığın yanıp kül olacağına inan kendimin sohbeti başladı. uygun bir anı bulduktan ve kendimi hazır hissettikten sonra kelimeler ağzımdan dökülmeye başladı. ilk olarak kendisine "seninle geçirdiğim 2.5 yılda sen bana her ne kadar arkadaş gözüyle baktıysan ben sana o kadar arkadaşlıktan öte bir göz ile baktım. ben her gece başımı yastığa koymadan önce bir soru sordum kendime, dedim ki: sen bu kızdan gerçekten hoşlanıyor musun? ve evet her gece kendime sorduğum bu sorunun cevabı hiç değişmeden aynıydı ben senden hoşlanmıyorum! ben seviyorum seni. çünkü hoşlanmak ile sevmek nezdimde çok farklı şeyler. hoşlanmak gelip geçici bir duyguyken sevmek bende bambaşka, baki. ben senin hayatından sen beni çıkarmadığın sürece çıkmak istemiyorum ancak şunu bilmeni isterim ki beni hayatında tuttuğun sürece senin beni sevmen için bir şeyleri sürekli deneyip duracağım... " kendisinin ne tepki vereceğini, kelimelerine nasıl başlayacağını kestirmek güçtü. çünkü ben bu kelimeleri sarf ederken gözlerini doldurabilmeyi başarmıştım. belki o da bana karşı boş değildi, bir şeyler hissediyordu. karşımda onunla, içimde ise kendim ile cebelleşirken benim için o mahur beste çoktan çalmaya başlamıştı. kendisine has, o güzel diliyle bu işin olmayacağını, benimle aynı duyguları hissetmediğini belirterek zatı şahanemi reddetti. her ne kadar bu ihtimale kendimi hazırlamış olsam da tabir-i caizse dünyam başıma yıkıldı.

edit1:

malum olaydan üç veya dört ay geçti ama gelin görün ki sevgili kafacılar aynı durumda devam ediyorum. dünyamı tekrar kuramadım bir türlü. kafanızı da bir güzel şişirdim kusuruma bakmayın. en azından yazarak içimdekileri atmak istiyorum. böyle bir başlık görünce yazmak istedim. umarım herkes sevdiği insan tarafından sevilir kendinize iyi bakın:)


edit2:
şuan durumumun nasıl olduğu hakkında mesajlarınız için çok çok teşekkür ederim. dilim döndüğünce buradan anlatayım. aradan neredeyse 1.5 yıl geçti. bu süre içerisinde kız arkadaşlarım oldu. onlarla güzel vakitler geçirdim. aslında onu unutabilmek için mi denedim böyle bir yolu ondan da emin değilim ancak hiçbiri kendilerinin yerini tutamadı. yaşanmamışlığın özlemini duymak mı bu? yoksa başka bir şey mi bilemiyorum ama olmadı işte. hala seviyorum onu hala özlüyorum. bitmeyen bir şeyler var içimde tek taraflı. gülüşü, bakışı bir olaya vereceği tepki dahi beynimin içine kazılı unutamıyorum. zaten unutmak da istemiyorum aslında. hasretiyle yaşayıp gidiyorum öyle. devam etmeye çalışıyorum..

söyleyenin kim olduğuna göre değişir. iki gün önce tanışılan biri lan derse tabii ki garipsenir, hatta kınanır ama gel gelelim söyleyen(şaka babında, arkadaşça) kişi yakın olunca garip karşılanmaz.

arkadaşlar arasında birçok kelimenin yeri ayrıdır ve söylenmesi uygunsuz olmaz. başlığın ne kast ettiğini bilmiyorum ama düşüncem bu yönde.

şiddetin cinsiyeti olmamasıyla birlikte her türü yanlıştır. şiddet denince insanlar sadece fiziksel olarak düşünüyor fakat psikolojik şiddet de insanı fazlasıyla olumsuz etkilemekte ve insanda geri dönüşü olamayacak yaralar açmaktadır. pandemi sürecinde aile içi şiddetin artması ile birlikte ister istemez kadına, çocuğa şiddet uygulayan erkek ya da genelleyecek olursak insan sayısı da artmıştır. kadına şiddet uygulayan erkek başlığı, bu şiddet eğilimi gösteren insanlar için sadece özel cinsiyet belirtmektir.

ülkemizde şiddet çok büyük bir sorun, çünkü artık çocuklarda bile şiddet eğilimi rahatlıkla gözlemleniyor. elbette çocuğun şiddet eğiliminde bulunmasının farklı nedenleri de var (şiddet içerikli oyunlar, diziler vb.) lakin aile içi şahit olduğu davranışların da çok etkili olduğunu biliyoruz. çocuğun doğduğu ev ve yetiştirilme biçimi o kadar önemli ki, bu konu hakkında çalışmalar yürütülmeli, gerekirse her aileye bir psikolog atanmalıdır. gelecek hiç iç açıcı değil çünkü. hayvana şiddet-tecavüz bizde, kadına şiddet, tecavüz ve cinayet bizde, pedofililer, çocuk istismarına yol açanlar da bizde. her olaya bir anda parlayıp kaba kuvvet uygulayanlardan bahsetmiyorum bile. öfke ve şiddet problemini çözmek için bir şeyler yapılmalı. cinsiyet rolleri empoze edilen çocukların ileride yetişkin olduklarında bir cinsiyetin diğer cinsiyetten daha üstün olduğu düşüncesi yıkmaya çalışılmalı.

evet tespit etmesi çok kolay olan zavallıdır. sinirle bir başlık açar, yazdıktan sonra yazdığını okumaz, ortaya nazi kriptosuyla şifrelenmiş gibi bir metin çıkar. altına sorgular bir tanım yazmak püf noktadır. akabinde o da ne! mesaj kutunuzda turuncu bir hüzme! senin beynini s*k*yim, *mc*k agızlı gibi küfür sisilesi. böylelikle tanımı yazanın gelişmemiş bir primat olduğunu anlarsın. zaten sen bir yavaş ol bakalım! diyene kadar seni engelleyip kaçmıştır. küfürler mi? onun için mahkemeye gitmem gerekecektir zamanım yoktur. yönetim sadece herkesin okuduğu küfürlerden sorumludur çünkü.


editleme: sevgili yazar yoldaşlar ben de isterim bir fight night izleyin gönlünüz hoş olsun ama maalesef bunlar o kulvarda yazarlar değil(bkz: swh) son günlerde birkaç kere böyle yersiz küfredip kaçan hadsizle karşılaştım iş dönüşü yol faaliyeti olarak böyle bir başlık açayım dedim.