m.ö. 1200 lü yıllarda yaşanan truva savaşının sonlarına doğru 51 günlük bir kesitini anlatan, akhilleus'un öfkesi ile başlayan ve hektor'un cenaze töreni ile biten, yaklaşık 16 bin dizelik homeros destandır. destan savaştan yaklaşık dört yüz yıl sonra andolulu ozan homeros tarafından söylenmiştir. ne zaman yazıya geçirildiği tam olarak bilinememektedir.

truva savaşının öncesiyle ve sonrasıyla yunan mitolojisinin yüzde altmışını oluşturan önemli bir olay olması nedeniyle, yunan mitolojisine başlamak için iyi bir temel oluşturmasının yanında hikayenin bütünlüğü açısından aşağıdaki listelediğim eserlerle tamamlanmasını tavsiye ederim.

odysseia - homeros
aias - sophokles
andromakhe - euripides
orestes - euripides
iphigenia aulis'te - euripides
iphigenia tauris'te- euripides
electra - sophokles
troilus ve cressida - william shakespeare
kartaca kraliçesi dido - christopher marlowe
aeneis - publius vergilius maro

not: birbiri ile çelişen anlatımlar olabilir, nihayetinde bunlar tarihsel karakterlere dayanan edebi kurgulardır.

iki küçük çocuğun tacizi, tecavüzü, şiddeti, çizerek anlattığı bir ülke düşünün.
ya da düşünmeyin, çünki toplumun ahlak düzenini şort giyen kız, ıssızda dolaşan köpek, sahnede şarkısını seslendiren şarkıcı bozuyor.
karaktersizliğini midemi bulandırıyor.
" bizi bu ülkede yaşamaktan utandıran, nefret ettiren herkesin allah belasını versin."
#elmalı davası

ben de buradaydım niye öyle hissetmedim.*

30 ağustos zafer bayramımız kutlu olsun.

vizontele serisinin ikinci filmi. ilkinin yerini tutmasa da iyi filmdir. belediye reisi ile kütüphane müdürü, kütüphane için bina ararken adamın biri; “olmaz reis bey, oğlum evlenecek burası da onundur.” diyor. söz konusu sahnede oynayan dayı, yılmaz erdoğan’ın gerçek babasıdır. bu bilgiden sonra yılmaz erdoğan’ın “hangi oğludur acaba?” diye sorması ayrı bir komiktir.

sasirilmamasi gereken olaydir. fakat kafa yapısı uyum çok önemli.

sabah şerifler katırlı olsun sultanım -hürrem

bunu söyleyen atalar da tam bir malmış, gerçi halen kalıntıları devam ediyor.

gözlük kullanmama rağmen güzel gorunmedigimi düşündüğüm için takmayan ben bunu begendi.

''hadis var hadis hadis'' diyor ama hangi hadis bi' söylesinde bilelim. “allah’ın kulları olan kadınların camilere gitmelerine engel olmayınız” (müslim salat 140) diyor hadis. cahil cesareti böyle bir şey demek ki.

hesap silme seçeneği isteyenleri anlayışla karşılıyorum. neticede bir seçim hakkı ve insanların bu opsiyonu kullanabilmesi lazım.

lakin ben meseleye farklı bir açıdan bakacağım;

eskiden bende bu meseleyi hararetle savunurdum. * zaman, tosbağaların da bazı konulardaki düşüncelerini değiştirebiliyor.

insanlar giderken buraya yazdıklarını/sundukları katkıyı da sırtlanıp gitmek istiyorlar. haklarıdır elbette. lakin şunu unutuyorlar; artık yazdıkları ve çizdikleri insanların zihinlerinde yer etmiş. kimisine gülmüş insanlar, kimisini efkârla okumuş, kimisi üzerine düşünmüşler ve benzeri yığınla duygu. yani ok yaydan çıkmış artık. fırlatmışsınız oku... gitmiş sizden. hal böyleyken pılımı pırtımı toplayayım gideyim demek ne kadar doğru bilemiyorum. insan yine gider. sevmediği, hoşlanmadığı, doğru görmediği şeyler vardır. arkasına bakmadan çeker gider. lakin her şeyi sileyim de gideyim diye beklemek, ne bileyim o bana biraz garip geliyor.

birde işin karşı tarafı var. adamlar/kadınlar bir araya gelmiş size burada yazma imkanı sunmuş. düşüncelerinizi ifade edebilmeniz için bir platform yaratmışlar. giderken kendi verdiklerinizi alıp gidebiliyorsunuz da, aldıklarınızı geri verebiliyor musunuz? güldüğünüz, bilgilendiğiniz, heybenize doldurduğunuz onca şeyi iade edebiliyor musunuz? yapamıyorsunuz. her şey karşıtı ile kaim. siz bunları iade edemezken verdiğiniz her şeyi geri almak istiyorsunuz ki, işte benim için zurnanın zırt dediği yer burası. bencilce geliyor bana. ama söylediğim gibi bu isteğe saygı duyuyorum.

gelgelelim benim durumuma; günün birinde şikayetlerim artarsa, beğenmediğim şeyler dev dalgalara dönüşüp beni boğmaya kalkarsa, kapıyı çarpar giderim. ama tanım ve başlıklarımı silmem. yani silmeyeceğim böyle bir karar aldım. ahde vefa gibi bir şey bu. kızsam da, hoşuma gitmese de burada duygu ve düşüncelerimi aktarmama bu insanlar vesile oldu. bir emek verdiler. ortada sadece benim emeğim yok onların da emeği var. dilerim ki; bu platform uzun yıllar varlığını sürdürsün. hem böylece bizden sonra gelenler de bu dedeler nineler ne yazmış diye arada bir bakınıp nostalji yapıp gülümserler belki. geleceği de düşünmek lazım *

mental olarak rahatlama hissi verir. dolabı açıp baktığınız için bir rahatlarsınız zaten. bir de bir şey yemeyip yiyeceği kaloriye dönüştürmediğiniz için tekrar rahatlarsınız. bu durumdan mideniz hoşnut olmasa da beyniniz gayet hoşnut olur.

kadınbudu köfte..

laiklik elden gedeyah,iritica geleyah diyen dayı'yı akıllara getiren başlık.

dinlerken utanmak.

hande erçel ve demet özdemir'in oynadığı dizilerdir.

"gelen gideni aratır" sözünün somut hali. hayatta kalmak için mış gibi yaşayan, adalet varmış gibi, haksızlık yokmuş gibi davranan, olmayan şeylerin korkutucu tezahürü eşliğinde sinmiş canları anlatan bir eser.
tanıdık gelen sahneler bir an için kitabın canlandığı hissiyatına kapılmanıza sebep olabilir. ya da düzenin hiç değişmediği yanılgısına. kim bilir...

akciğerlerin yüzeyini saran viseral plevra ile göğüs kafesinin iç yüzünü saran parietal plevra arasındaki sıvının aşırı birikmesi. tanı ve tedavisinde torasentez kullanılmakla birlikte torasentez sadece geçici çözüm sağlar. niye o sıvı fazla artıyor bulmak gereklidir tekrar torasentez yapmamak için. tb ya da pnömoni, akciğer kanseri, kalp ya da böbrek yetmezliği olabilir. ilgili hastalığı tedavi edince plevral efüzyon da çoğu zaman düzelir.

hap bilgi bittiğine göre azıcık daha yazayım. normale kıyasla pe şöyle oluyor

(normal diye gösterdiği de aslında hatalı. fizyolojik halde de aslında iki membran arasında bir miktar sıvı bulunur ki birbirlerine sürtmesinler, hasar görmesinler).

belirtileri bellidir aslında. nefes darlığı, göğüs ağrısı (özellikle derin nefes alırken), öksürük ve ateş. şu göğüs ağrısı ve derin nefes kısmına biraz değineyim. normalde almanız gereken havayı akciğerleriniz küçüldüğü için alamazsınız, bu da derin nefes alma ihtiyacı doğurur, siz daha fazla nefes almaya çalışınca da hava basıncının içerideki suya basınç uygulaması, bunun da kostalara falan derken öyle ağrı oluşuyo işte (ne kadar da bilimsel anlattım). zorlayınca ağrır, türkçesi bu. tüp mide ameliyatı olup muz kadar mideye karpuz sokmaya çalışmakla aynı şey ciğerlerde su varken nefes almaya zorlamak. nefes darlığına bağlı olarak bu insanlar fiziksel aktivitelerde çabuk yorulur, ayrıca sıvının yer değiştirmesinden dolayı da yatar pozisyonda da nefes darlığı artar (yani bu hastalar ayakta daha rahat nefes alır).

hastayı anamnezini alıp röntgene yollarsınız, şöyle bir sonuç çıkar.

upload.wikimedia.org/wikipe...

yuvarlağın içinin aslında boş olması gerekirken (x-ray havadan geçer ve siyah görünür, kalın ve dolu bir şeye çarptığında beyaz görünür) biz orada olmaması gereken beyaz bir gölge görüyorsak orada olmaması gereken bir şeyler bulduk demektir. konumuz plevral efüzyon olduğu için bu durumda su bulduk voila!
fakat her zaman su bulamayabilirsiniz. ben de hekim değilim zaten, banane. içeri girip suyun nasıl boşaltılacağını da şurada güzelce anlatmışlar.

yıllar önce, ölen annesini özleyen bir kızın icat ettiği gün. aslında anneye özlem günü.
zamanla kapitalist düzen onu hediye alma gününü evirmiş.
anne olduğum 2001 yılından beri bana daha tatlı gelen bir gün. anne olmak isteyip olmayana tez vakitte anne olmayı nasip etsin rabbim inşallah.
benim canım anam biraz mesafeli idi bize. erkenden anne olmanın bir yan etkisi. şurda bir iki yıldır annem bana annem oluyor her geçen gün.
sözlükte annesi hayatta olmayan bildiğim yazarlar var, allah onların annelerini rahmet eylesin. rabbim onları cennette buluştursun anneleriyle inşallah.

gaziantep'te bulunan 500 yıllık geleneğinin devam ettirildiği çarşı. gün boyu çekiç seslerinin eksik olmadığı çarşıda, el yapımı bakır eşyalar göz ziyafeti yaşatıyor.