seviyorum diyorsa zaten insan sevdiğine zaman ayırıpta ilgi göstermez mi? sorumluluk sahibi derken sadece mutluluk paylaşılmaz üzgün anında yanında değilsen yeri gelince ailesi olmıcaksan ben sevgiden şüphe ederim. yani kısaca seviyorum diyen değil sevdiğini hissettiren insan arıyoruz. demekle olmuyor o işler. vakit ayrıcaksın gününün nasıl geçtiğini sorucaksın ki her anına ortak olabil.

milyonlarca esnafın borç batağına batmasına sebep oldu.

dünya senin etrafında dönmüyor; şu an yaşadığın her şeyi başka bir yerde, belki ülkede, belki de seninle aynı şehirde olan biri de yaşıyor. acının hissedilme dozunu farklıdır fakat birileri seninle aynı duyguları paylaşıyor.

hayat sandığın kadar kötü değil; her ne yaşamış olursan ol, hayat hiçbir zaman göründüğü kadar kötü değil. önemli olan yin ve yang'ı baz alıp kötünün içindekini görmek. biraz daha dikkatli bakmak lazım sadece.

hayal etmek önemli ama olmayınca üzülme; hayal etmeyi hepimiz çok seviyoruz ve neredeyse her an hayal kuruyoruz. bunu abartıp beyni şartlandırmak olmaz. belki biri olmayacak ama diğer hayal gerçekleşecek? neden gerçekleşeni görmezden gelip gerçekleşmeyen için gözyaşı dökelim ki?

ağladık da ne oldu? geçti mi her şey?; gece gündüz ağlamanın kimseye yararı yok. var mı? yok. kaybedilen tek şey gözyaşları. bu nedenle ağlatan ne varsa geride bırakmalı insan. zaten ne demişler; ağlamaya değer olan hiçbir şey ağlatmaz.

birileri gider, birileri kalır; kimsenin varlığıyla hayatta kalmadığımız gibi, kimsenin yokluğuyla da ölmeyiz. hayat bu; ne getirip ne götüreceği belli olmaz. bugün ağladığımıza yarın gülmek var. ola ki çok üzdü; çiçek koklamak, hayvan sevmek, kitap okumak daha iç açıcı değil mi?

derdi nedir bilinmez. hiçbir tanımı beğenmez. üst varlık. taktikçi.

bu arada bu başlığı on defa denedim, açamadım. üstteki arkadaşa helal olsun.

tesettürün zirvesidir çarşaf.kur'an da sana örtün denmiş,ayrıntılı şeklini rasulun olduğu dönemden öğreniyoruz.rasulun hanımları, kızları;sahabe hanımları nasıl giyinmiş,en güzel nasıl örtünür onlardan öğreniyoruz.

islamiyet'in olduğu dönemi iyice araştırınız sayın yazar.

sebebi bu olabilir.

sen ne diyorsun sevgili başlık?
harika uyandım.
öyle ki şu anda bir sen varsın bir de ben.
şu anca mücessem olsan senle neler yapmazdım ki?
bak bugün hangi gün?
evet pazar günü değil mi?
peki sen bu tatil gününde ne akla hizmet açılıyorsun, hem de gözlerimden uyku akarken?
ama dedim ya mücessem olsan bende ne uyku kalırdı ne de başka bir şey.

evet ne diyordum?
hah hatırladım, şu anda beni senle muhatap eden sebeplerin ve müsebbiplerinin
cem-i cümlesinin
gelmişlerinin
geleceklerinin
ikiyüzlü suretlerinin her bir zerresinin
söz'e kudret veren allah...

neyse canım bildiği gibi yapsın değil mi?
en doğrusunu o biliyor sonuçta.

ama ben sizin çarpık iki yüzlü zihniyetinizi..

noluyor burda alüminyum? dağıtırım lan burayı!

amal el-mohtar ve max gladstone ortak yapımı zaman üzerine, 2 zaman ajanının birbirleriyle mektuplaşmalarını anlatan zaman ve zaman paradoksuyla ilgili kitap.
bu iki zaman ajanının isimleri mavi ( maviyi yazar amal el-mohtar yazmıştır) ve kırmızıdır( kırmızıyı ise max gladstone yazmıştır).
ajansa hizmet eden kırmızı, ajansın menfaati doğrultusunda tarih içindeki bir tarihe düğün yapmak amacıyla indiğinde kendisini engellediğini farkettiği maviden bir mektup alır. açık bir meydan okuma olan bu mektupla birlikte ikisinin mektuplaşmaları başlar. kırmızı ,insan ırkının gelişmiş modellerinin olduğu, yaşlanmayan, ileri teknoloji eseriyken, mavi ‘bahçe’de doğmuştur. bir nevi tohumdur kendisi. farklı dünyalara ait bu ajanların rekabetleri bir süre sonra aşka dönüşmeye başlar. ama bu imkansız bir aşktır. zira ikisi de ilişkileri öğrenildiği an ihanetle suçlanıp öldürüleceklerdir.
bu iki yazarı ilk defa okudum. hayal gücü yüksek, ütopik bir eser. yazım dili genelde sade. benzetmeler güzel ama sanki bazı benzetmeler ,sırf benzetme yapılmış, sanatsal bir dil oluşsun diye yapılmış.zaman kavramıyla ilgili eserleri sevenler için bir tercih olabilir.

mutlu olduktan sonra mutsuzluk ne zaman gelecek diye bekliyoruz artık. o kadar alışmışız ki... bazen allah allah hala kötü bir şey olmadı diyoruz hatta. ve sonunda mutlaka kötü bir şey oluyor. böylece düşüncemizi doğrulanmış oluyoruz. buna kendini gerçekleştiren kehanetdenir hatta. böyle böyle zihnimizde kesin kötü bir şey olacak düşüncesini besliyoruz..
bu yüzden de çoook mutluyken bile tam olarak mutlu olamıyoruz. yani sonu yok bunun.

kime göre neye göre diye sormak istediğim başlık.

e ben yazdığın hiçbir yazardan memnun değilim.
bir de az cevval ol arkadaşım, ceza aldıktan sonra profiline giriyormuş, ceza almasını gerektirecek tanımı göremiyormuş.
e silmişlerdir?

gayet olağan bir şeydir.

şöyle ki, bu durumun olağandışı olduğunu kabul etmek, birincisi yazarın halet-i ruhiyesini karakterle özdeşleştirmeye, ikincisi, de sade, bataille, anais nin ve masoch gibi büyük yazarların kitaplarının engellenmesine, ortadan kaldırılmasına, sansürlenmesine yol açar. tecavüz her koşulda suçtur ve asla savunulamaz, ancak edebiyatın hayatta mevcut olan kötülükleri dile getirmesi engellendiği vakit, o kötülüklerin mevcudiyetini dünyaya anlatacak kişi sayısını da azaltırsınız.

yazar ve psikolog, gözlemcilik payesinde bir araya gelen iki farklı kişidir, ancak ikisi de bugüne kadar tahlilin sorumluluğunu omuzlarının üzerine yüklemişlerdir. yazarı bu görevinden, isteğinden alıkoymanın, tecavüz suçunu işleyen kişiyi psikanalize tabi tutan ruh doktorunun çalışmalarını yayınlamasından beri bırakmaktan çok bir farkı yoktur.

kullanmayı çok sevdiğim bir deyimdir.

fakat neden 'lacivert' olarak nitelendiğini de çok merak ederim.

erkekleri avcı toplayıcı zamanlarına geri döndürebilecek riskli hareketler. zira genlerimizde var mağaranın önünde kadınının önüne geyik atmak. çünkü ortamda tek bir dişi varsa o dişi erkeklere göre en güzel dişidir.

bir süre sonra serengeti düzlüklerine döner ama ortam. erkekler dişinin peşinde dolanır, kur yaparlar (burda belgesel seslendirmesi var) dişi önce tek başına dolansa da, bir müddet sonra kime yanaşırsa hır çıkar. kükremeler eşliğinde serengeti karışır ( belgesel seslendirmesi yine) erkekler dişi için kavga ederler. mücadeleyi kazanan dişiyi boynundan yakalayıp yuvasına götürür. diğer erkekler de dişi için ağıt yakar kükreyerek.

1990 tarihinde çıkmış efsanevi megadeth albümü. nerde o eski metaller? hey gibi hey. (bkz: megadeth)

alman otomobillerinin alacağı versustur.

kin tutmaması. benim için zor bir özellik. ben zor kızıp, kızınca anında siliyorum. kin tutmayan babama bakıyorum da, öylesi daha makul bir insan davranışı gibi geliyor. zira bu kırmızı çizgilerimden dolayı insanlıktan çıkmak üzereyim.

ece ayhan ahmet hamdi tanpınar için “sağdan bakınca solda, soldan bakınca sağda görünüyor.” demiş. öyle zannediyorum ki sözlüğe farklı yerlerden baktığımız için böyle görüyoruz.

başlıklara "benim" yazmaktan hiç hoşlanmadığım halde, bu kez deli gibi çikolata veya herhangi bir türden tatlı yediğim halde 43 yaşla rekor kırdığım için benim diye tanımlayacağım tip.

maşallah deyin, en son bir yerde "asus iyi marka. nesini beğenmediğiniz? 8 yıldır kullanıyorum" dediğim gün pc kafayı yedi. nazar etmeyin, külahları değişmeyelim *

çıldırıcam, herkesi favoriliyorum. herkes haklı gibi. noluyor allasen? fantastike.

birbirinden tamamen zıt iki yazarı birden favladım. bunu neden yaptım nedenn.

mesai bitiminde çayır çimene karşı rakı açtım. gün batımı olayları hoş hocam. bulunduğum noktadan metropol insanının dertlerine nanik yapıyorum. neşet baba çimenin tam üstünde. tıngır mıngır çalıyor sazı. o anlatıyor ben dinliyorum.

hayat biraz da bu’ymuş diyorum. discordda mejanın sesi, sözlükte entelin entrysi. melisshocuğumun jokeri. yoldaşın moderatörleri.

buymuş. farklılıklarımıza rağmen bizi bir arada tutan bir yer imiş.

uzatmayalım, ne anlattım şimdi ben sısısıs

buldum. rakı çok hoş bir şey hocalarım, birgün birlikte içmek üzere.