çok bilinen bir hamlet repliği. 'to be or not to be, that is the question' diye devam eder. ve hamlet bu sorunun cevabını bulamaz. hangimiz bulduk ki?

anladığım kadarıyla çoğunluk beğenmiş . ben beğenemedim daral geldi kalabalıktan her tarafta bir şey. önceden ne güzel ferah ferah oturuyormuşuz. neyse yenilik güzeldir diyelim belki sonra alışırız.*

çocukluğumdan beri kiril okuyabildiğim için lise yıllarımdayken elime fono yayınlarının yunanca sözlüğünü almamla yarım saat içerisinde okumayı söktüğüm alfabedir. ama dili bilmeyip sadece okumanın hiçbir esprisi yok.

(bkz: okuyabiliyorum ama bilmiyorum)

ama şöyle güzel bir tarafı da olmuştu. 2012 yılında amasya müzesini gezerken rehberimiz ''yunanca olduğunu'' iddia ettiği lahitlerin önüne geçip ''işte bu zeus'un, bu afrodit'in'' gibisinden poz kesiyordu. ben de lahitlerin üzerindeki yazıtlara şöyle bir göz gezdirdim, hiç afrodit mafrodit değil yani. bildiğin maşallah, allah filan yazıyor. sonra daha dikkatli bakınca, adının daha sonrasında karamanlıca olduğunu öğreneceğim, türkçe ile yazılmış olduğunu fark ettim. sonrasında da ''sen kimi yiyon, burada türkçe yazıyor. al bak burada maşallah yazıyor, şurada şu yazıyor'' gibisinden adamı herkesin ortasında rezil kepaze etmiştim. şu alfabeyi bilmesek mezar taşlarını zeus diye yutturacaktı.

(bkz: dedemizin mezar taşını okuyamıyoruz)

gerçekten birşeyler yapma zamanı gelmiştir,
açılan başlıklar yerlerde sürünmekte olup, hiç bir işe yaramayan, sadece akışı hızlandıran ve bu nedenle varolan az sayıda başlığın da içine eden türden olması karşısında yönetimin radikal kararlar alması gerekir.

kimsenin çıkıp buna, ' özgürlük ' vs.gibi bayat cevaplarla yaklaşmaması ve sözlüğün eğer sözlük gibi olması isteniyorsa , tedbir alması zamanı gelmiştir.

'yazarların çocukken en sevdiği oyuncak' şeklindeki bir başlığın günün en çok ilgi çeken başlığı olması, buradaki insan profili hakkında az çok fikir vermekte olup, bunun bu şekilde devam etmesi halinde, yani kontrolsüz gidişatın sürmesi halinde, bundan en büyük zararı kafa sözlüğün göreceği ortadadır.

artık kendimizi çoluk çocuğun eğlence sayfasında değil de, gerçekten dişe dokunur, hayatın gerçeklerini yansıtan başlıklar ve bunu yansıtabilen yazarların bulunduğu bir ortamda görmek istiyoruz...

ya da söyleyin, biz çıkıp gidelim...

buda aynı akp'ye kim oy veriyor sorusu gibi. sorsan herkes netflix falan izliyor. sanki biz onun gizli gizli sefirin kızı izlediğini bilmiyoruz gibi.

valla dışlanma falan olmuyor. miss gibi gidiyor. ha bu aralar ikisinden birine fena sinirli ve kırgınım ama geçer. kendisine sorsanız hiçbir şey yoktur, ben her şeyi anlatıyorum der, sizinle konuşuyorum der ama bir bakarsın; hiçbir şey bilmiyorsun, mesaj atıyosun cevap alamıyosun, anlat diyosun anlatmıyor. çevresi çok kalabalık, meşgul bu aralar.** neyse bu kadar söylendiğim yeter. kendisi de buralarda zaten. yazımı görücektir. ha umursar mı? sanmam. neyse selam.***

kadınlar şöyle....
erkekler böyle...
kadın dediğin....
erkek dediğin...
ya allasen bi bilim konuşun bi kitap konuşun bi hayat insan sevgi bitki hayvan iyi, faydalı birşey konuşun .

kör baklanın kör alıcısı olurmuş.
bir de şey var babamın 'düşmeden düşün.'

çat diye örgün egitime geçtik deyip öğrencileri velileri yurt arayışına sokarlar bir sürü insan otobüs uçak bileti satın alır, emlakçılardan ev kiralarlar, akademisyenlerden hademelere kadar herkes görev yerine koşturur. bir hafta sonra ağam der ki vay ben vazgeçtim herkes evine geri dönsün. muhtemel süreç bu şekilde olacak.
x2 ekonomik masraf x2 zaman israfı x2 bulaş.

insan mutsuz olduğu anıları daha çok aklında tutuyor. bunu da başka bir tanımımda uzun uzun açıklamıştım zaten tekrar anlatmaya sanıyorum ki gerek yok. başlığı görür görmez aklımda canlanan anılar; mutlu ve iyi hissettiğim değil, olabildiğince kötü anılar olduğunu gördüm. burada hangi birini anlatsam yine bir şey ifade etmeyecek. ama biz yine de boş geçmeyelim. bu seneki doğum günüm güzeldi be, çok güzeldi. sağ olun dostlar.

kuran ı kerim'de, kamer suresi birinci ayette zikredilen hadise, hz. peygamber'in bir mucizesi.
burada alaya alanlar için; sizin inandıklarınız size, bizim inandıklarımız bize.

etik dinleyici ile akvaryum radyo yayını'ndan hemen önce 21:00'da güncel gürsel artıktay'ın çalıp söyleyeceği, bizim de dinleyeceğimiz yayın.

birazdan eve gideriz zaten, evde yeriz.*denilerek iyice dibi sıyrılan aktivite.

çok fena çuvallanmış. eskisi yenisi pusuda bekler gibi üşüşmüş başlığa. *

ne demişler sü uyur düşman uyumaz. (böyle bir şey varmış)

en azından belirli bir yaş grubundaki yazarlar için çocukken paha biçilemez olan şeylerdir.

mesela sinemaya gitmek. ben çocukken müthiş bir olaydı. metropol sineması vardı o zamanlar, kardeşimle güç bela biriktirdiğimiz para ile doğruca sinemaya gitmek isterdik. kışın içeri girdiğinizde yüzünüze vuran o mısır kokusu, içerideki kalabalık falan bana büyüleyici gelirdi. çok sık da gidemezdik, o zamanlar bizim için pahalıydı, gittiğimiz zaman iç ceplerimize sakladığımız içecekleri salon karardıktan sonra çıkartabilirdik ancak. çoğu zaman bir mısırı paylaşır, film boyunca yetecek şekilde yemeye çalışırdık.

mcdonald's ı falan daha söylemiyorum.

burnumun direği sızladı, gözümden birkaç damla akıp gitti...
ne kadar teşekkür etsek az. *

öncelikle kendisini kutluyorum, 10 bin karma puanı geçmiş. bir tanımında şöyle yazmıştı ; ‘günlerim 10 bin karma puana ulaşıp, ismimin yanına nasıl bir ünvan verileceğini merak etmemle geçiyor. umarım ‘memati’ olmaz demişti. baktım fakat herhangi bir ünvan verilmemiş, yinede kutluyorum kendisini.

henüz insanı darlayan troller vücut bulmamıştır. bu bile başlı başına bir faydadır.

süresiz uzaklaştırıldığını farkettiğimde çok üzüldüğüm, pratik zekası ve güldüren kurguları ile uzun uzadıya yazdığı her tanımı zevkle okutan, geri dönmesi ve cezasının kalkması halinde çok sevineceğim yazardır.