bir sebepten ötürü hayatlarımızın birbirine dokunduğu bir insanın hayatındaki olumlu / müjde gibi bir gelişmeyi anne babasından önce sizinle paylaşması..

(bkz: çok güzel lan burası)

fenerbahçe’nin zorlanarak kazanacağı müsabakadır.

zor olacak. hem adana deplasmanı. taraftarlar. karşıda güçlü bir ekip var. belhanda, balotelli gibi isimler kağıt üstünde güçlü görünüyorlar ama bu takımın birbirine uyumu zor olacaktır. ilk haftada adana direnecektir ama fenerbahçe kazanacaktır. umarım güzel bir maç olur. maç 21.45 de başlayacak.


edit: dediğim gibi oldu. hem zor oldu hem fenerbahçe zorlanarak kazandı.

çok güzel bir kızdır medusa. dillere destan saçları vardır. bu güzelliği çevresindeki insanları çeker ve medusa bir süre sonra bundan rahatsız olur. zaten çok gösteriş meraklısı değildir. huzurlu olmak istiyordur sadece. tanrıça athena'nın tapınağına sığınır. orada bir rahibe olur. gözlerden uzak. güzelliğin en büyük bela olabileceğini akıl eden ender kadınlardan biriydi çünkü medusa. ne yazık ki hiçbir şey planladığı gibi olmadı.
poseidon onu gördü. onunla ilişkiye girmek istedi ama medusa bir rahibeydi, istemiyordu. ama tanrılar güçlü varlıklar. tecavüze uğradı ve tanrıça athena'dan yardım istedi. onu duyan athena geldi. medusa kurtulacağını sandı ama onun yerine athena tarafından lanetlendi. saçları yılanlara dönüştü.
mitin yanı sıra benim düşüncelerim şu yündedir; zaten hiçbir mitolojik öyküde yıldızı barışmayan poseidon ve athena birbirini sinir etmeye bayılıyor. tabii insanlar onlar için ne ki? belki de poseidon sinir etmek için yaptı bunu. bununla birlikte belki de athena medusa'yı lanetlemedi. athena her zaman mantığın tanrıçasıydı, belki de medusa'dan güzelliğini çalarak onu korumaya çalıştı.. bilmiyorum. bu miti sevmiyorum.

aşırı duygusal, fazla heyecanlı ama biraz da agresif bunlara rağmen hayatının genelinde çok çok mutlu ama üzüldüğünde de çok fazla üzülüp her şeye kafasını takan deli dolu biriyim ben ya. her şeye gülen ama çok da ağlayan, sevdiği insanları hayatındaki her şeyden ayrı tutan dengesizin biriyim. benim için en iyi tanım bu olurdu sanırım.

dostlar, romalilar;
tum hayatinizi burda gecirmeniz, sosyal tum ihtiyaclarinizi burda karsilamaya calismaniz patolojik bir hal almakta. dikkatli olun derim ben.

cem karaca-raptiye.

magnolia
aşkın en özel tarifi olan ve mülterilerim için sürekli yaptığım tatlıdır. eski sevgilimin tarifiydi. (aşçı sevgili bulmak kafeniz için önemlidir.) (magnolia tarifini kendine göre yorumlamıştı diye bir not girmem lazım).

tanımını yaptığı kitapları hemen bir köşeye not ettiğim bir yazar. alınacak listemi baya kabartmış bir yazar. beni heyecanlandıran bir yazar. sayesinde yeni dünyalara açılacağım bir yazar. profil fotosu da ayrıca çok tatlı bir yazar. sevdiğim bir yazar. canım yazar. teşekkürler efenim. *

kaybetmeye mahkum eleman. yav oğlum siz nasıl bir yokluktasınız demeyi geçtim sizin hiç insana saygınız da mı yok kadına saygınız da mı yok? twitter ve facebook dayıları dolmuş buraya.

aamir khan'ım başrolünde olduğu film (bkz: 3 idiots) da bu konu çok iyi işlenmiştir.
günümüzde de bu durum böyle. insanlar torpil ile her şeyi çözmeye çalışıyor. devlete para vermek her şeyi çözmeye yetiyor. zengin bir çocuk kolejlerde en iyi eğitimi alırken; durumu iyi olmayan çocuk sıraları kazılmış, duvarları kirli, yaşı geçmiş öğretmenler tarafından ders almak zorunda kalıyor. kimi zaman ise zorbalığa uğruyor.
burslu üniversite kazanan birisinin sınavlardan geçemediği zaman bursu riske girerken, zengin bir çocuk en iyi üniversitede refah düzeyde okuyabiliyor.
durum sadece maddiyat meselesi. özel liselerde not şişirmekten bahsetmiyorum bile. çoğu insanın o notlar sayesinde üniversite sınavında hakkına giriliyor. her lise böyle değildir tabii ki ama sırf sınıf geçmek için özel okula giden arkadaşlarım vardı. takdir belgesi alıp geçtiler de. durum bu kadar basit.

bindallı kıyafet.

yapmadığım için pişman olduğum tek şey sanırım hoşlandığım çocuğa açılmamak oldu. sonra geldi kızın biri kaptı, yetmedi çocukceğizi üzdü, ve yüz üstü bıraktı. sonra da çocuk gitti evlendi. fırsat mı bıraktılar. **

7/24 dini öğelerden bahsedip her haltı yiyen sapıklar.bundan daha iğrenci yok.

tam olarak roman değil hikayelerden oluşmaktadır. başkomser nevzat olmasa okur muydum? bilemem. bu kitabı okurken beklenti yüksek olmamalı diye düşünüyorum.

(bkz: ahmet ümit)

cenk'in arka bahçesi elindeki yoyo'yu bırakta, müzik aç bize biraz.

omnipotent düşünme.

normalde ergenlikte pik yaptıktan sonra azalarak yok olması beklenir ama bazı süper star arkadaşlar 24 saat izlendikleri sanrısından kurtulamazlar maalesef.

evet, sizi en iyi freud ve piaget biliyor devam edin.

kendi kendime takılır, canım sıkılırsa giderim kimsenin ruhu duymaz. geri dönerim. farkedilmediğim için hoş geldin diyen de olmaz. olmasinda zaten kimseden beklentimiz yok. karma puan falan işimiz olmaz. *



özel yazarlardir. öyle herkes bilmez bu yazarları. bi keşfettin mi de öyle kolay kolay bırakamazsın. ne etliye karışırlar ne sütlüye. bazen minicik ortalığı karistirir gibi olurlar sonra kenara çekilip izlerler.

her başlık altında pek rastlayamazsiniz. onlar tanim yazarken veya başlık açarken biraz seçicidirler. titiz davranırlar. bazen günlerce yazmaz,bazen yazarsa cuk diye oturtturur tanımı.

ıyi ki varlar- iyi ki varız efendim.
(bkz: onlar da bizden biri)

geceleri ayrı bir ilham geliyor insana. tüm gün düşünürsün istediğini tam olarak yazamazsın ama gece yarısı olunca bir anda tüm düşünceler geceyle anlaşmalı olarak açığa çıkar. bunu da unutmadan, ilham gitmeden yazayım dersin ama bir de bakarsın ki saatler geçmiş.

kafam oldukça rahat hissediyorum.

şiirleri ne kadar güzelse hayatı da tam zıttı o kadar acılı ve kederli olan trajik bir kaza ile hayata gözlerini yuman iranlı şair. bir dönem tuhaf dergisinde kendisiyle ilgili detaylı bir yazı mevcuttu.

şiirleri içerisinde yaralarım aşktandır, uçları yeşil saplı fıskiyeler çiçek açacak olan o iki genç el gibi harikulade ifadeler yer alır.

bir şiir sever olarak baskı altında iken şiire olan bağlılığı ve katkıları için kendisine şükranlarımı sunuyorum ve rahmetle anıyorum.