bir hiç uğruna yitip giden nickimin yasini tutmak için aldigim mahlas.

diüretik etkili, antihipertansif etkisine hızlı tolerans gelişen ilaç grubudur.
idrarı alkalize etmesiyle ürik asit ve sistin taşı tedavisinde etkili iken kanda asidoza neden olur.
akut dağcı hastalığı olarak da bilinen hiperventilasyonla karakterize durum ile absans epilepsi tedavisinde endikasyonu da mevcuttur.
glokom tedavisinde asetazolamid oral kullanılırken;dorzolamid ve brinzolamid topikal kullanılır.

yan etki olarak idrarı alkali yaptığı için böbrek taşı oluşma riski artar.
gfr ve renal kanlanmayı azaltan tek diüretik grubudur bu yüzden böbrek yetmezliğinde kullanılmaz.
ek olarak amonyak atılımını azalttığı için siroz hastalarında kontrendikedir.

6 aylık bebeğine bakmak için sokağa çıkma yasağında bile kağıt toplamak zorunda kalan adama polisler ceza kesiyor ve adam ağlayarak polislere yalvarıyor. sahiller ve sokaklar doluyken bu insanlara ceza kesilmesi bizim adalet sistemimizde sıkıntı olduğunu gösteriyor. birde kanun var diyor memur arkadaşımız salonlar lebaleb doldurulurken nerdeydiniz diye sormazlar mı?
o adamı o yasakta kağıt toplamaya mecbur bırakan düzene lanet olsun. maskesiz kongreler yapılırken bu kanunlar neredeydi? keşke kanunlar herkes için geçerli olsaydı. maalesef söz konusu kanunlar ve adalet olunca başbakanına bile ceza kesen norveç kadar olamadık...

ilgili video

ülkemdeki hayvanlar bile bizimle aynı durumda. hayvanlar için de, coğrafya kaderdir.

devrin ukdesi

sözlüğümüzün bel kemiği yazılımcısı iko'nun tatile çıkmasıyla, sözlük barış harekatının başarılı olduğunu dosta düşmana duyurulduğu şifredir.
kabloları kemirmek suretiyle sözlüğe darbe girişimi yapabilecek herkes bilmeli ki, her çıkılan tatilin, bir bitişi elbet olacaktır. denemeyin bile.
edit: sevgili modlar, bu şifre iko'nun tatile çıkması şeklinde değiştirilemez, değiştirilmesi teklif dahi edilemez.

geri istemekte ayıp oluyo, ne diyip geri isticeksin yani ver ben tekrar okumak istiyorum desen olmaz, başkasına ödünç vermek için istiyorum desen kim bunun için kitabı hevesle isteyecek kadar ileri gider ki sonuç olarak zordur, geri gelmemesi durumunda kitabı hatırlatacak bir kaç söz söylenebilir, kitabı hala bitiremedin mi ya diye ufak ufak alttan mesaj verilebilir, geri gelmesi umut edilir.

kötü hissediyorum. içimde biraz öfke var, bir o kadar da hüzün.
sebebi ne inanın ki ben de bilmiyorum. doluyum kalbime kadar. insanların kibri, kabalığı, boşboğazlığı, egosu artık sinirime dokunmaya başladı. her yerde varlar. yolda yürürken, markette, otobüste, sözlükte her yerdeler.
özellikle sanal alemde normal hayatında kedi gibi olanlar aslan gibi kükrüyorlar. dev bir ego ve kibirle dolular. nazik ya da kibarsan eğer tepene biniyorlar. düzgünce konuşmaktan, laftan, sözden anlamıyorlar. küstah ve samimiyetsizlik dolu cümlelerini sınırsız kibirle süsleyip koyuyorlar önüne. yemin ederim intihar filan ederler diye korkuyorum yoksa ağlatacağım da onları...hoş onu da yapamam, üzülürüm sonra. niye? kafa yok. ah ailem beni böyle yetiştirmeyecekti ki o patavatsızların hakkından gelecektim.
neyse, bu kadar. derdini seveyim diyenler, ayıp oluyo be. hassas kalpli olmak benim derdim. tedavisi de yok ki. bir de iyi geceler dilerim.

o kadar çok ki intiharla, ölümle ilgili başlıklar insan ister istemez etkileniyor. burada intihar notu bile paylaştılar yani.

kötü bir şeyin fazla dillendirilmesi iyi değildir. eşeğin aklına karpuz kabuğu sokmak denir buna.

ramazan’ı karısı mı dövdü, yoksa ramazan mı karısını?
bir ikindi programında sunucunun sorguladığı tuhaflıklardan en burada zikredilebilir olanı.
iki kelimeyi bir araya getiremeyen kendine bir yer edinememiş olduğunu düşündüğüm meslekçik sahipleri de onay ya da sorular/ sorgularla oturdukları koltuktan programı renklendirmektedir(!).
ekranlar ne zaman kirlenmeye başladı bilmiyorum tam olarak.ama artık sosyal yaşamın çığrından çıktığı kesin.çarpık ilişkilerin yumak yumak çözüldüğü, yalancı evliliklerin, birbirine çok yabancı ( en önemlisi kendine yabancı) insanların boy gösterdiği, çirkinliğin diz boyunu geçtiği bir yer oldu tv.
bu arkası yarınlar, normal olmayanı normal gibi göstermeyi alışkanlık edindiler. öyle ki,iftira, taciz,tecavüz ve cinayetler nedense adaletin değil de tv showların konusu olmaya başladı.ne zaman alıştık bunlara gerçekten?

yıllar önce bebeğimi beklerken evdeydim, çalışmıyordum o sırada.tv programlarını takip edebiliyordum.
çok sevdiğim bir programın konukları hemşire, doktor, avukat gibi meslek sahipleriydi.bilgilerindirici harika bir programdı,çok şey kattı bana,bebeğimi büyütürken çok yararlandım.

börek çörek tarifi veren ‘ablacım’ lı konuşmalı, ya da her şeyi biliyormuşçasına, eğitimine, kim olduğuna bakmadan sabah programlarında karşımıza çıkanlar,akıl vermeye çalışanlar,eleştirel bakış açısından yoksun kimseler, orada oluşu başarısıyla değil yalakalığıyla ölçülenlere neden maruz kalıyoruz?

insan eğitilebilir bir varlıktır, istediğiniz malzemeyi verir istediğiniz şekli aldırırsınız.
topluma şekil vermek medyanın işi artık, ya da onların ardındakilere mi demeliyim?

bir kimsenin sözünü başka bir kimseye iletmekle görevli kimse, bu sözlerden sorumlu değildir. sözler kimin ise, hatası da, sevabına ona aittir; bunda aracının hiçbir suçu ve hatası yoktur, anlamında kullanılan bir söz öbeği.

kurtarmak sözcüğünün tdk'de 7 farklı anlamı var. ve bence hiçbiri hayatına son vermeyi seçmiş iki insanı yolundan çevirmek için kullanılmıyor. yaşama saygım sonsuz ama yaşamama hakkı da insanın elinden alındığında buna kurtarmak dememek lazım sanki. ölümün pençesindeki bir hastaya şifa olmadılar sonuçta ya da dalgalara kapılmış birini dalgaların hükmünden almadılar. bilmiyorum. yaşlı çifte engel oldular demek daha doğru sanki. ve evet konu belki oradaki kelimelerde değil diyeceksiniz ama bence fikir ne ise zikir de odur.

ruh hastası bir varlığın tutuklanması olayıdır. toplumumuz korkunç bir çürüme içerisinde, bunu yapan kişi sonucunda onaylanacağını biliyor -hem de binlerce kişi tarafından. çünkü atatürk'e hakaret eden, özgecan'a söylenmedik söz bırakmayan birçok kişi var bu ülkede.
bu tarz ruh hastalarını rehabilite etmeye çalışmamalı, tamamen toplumdan izole etmeliyiz. geri kazanılacak bir tip değil çünkü, eğitim vs. böylelerine işlemez. insancıl düşünmenin de bir yararı yok. hapis yatıp çıktıktan sonra da yine aynı hareketlere ve hatta daha fazlasına devam edecek çünkü.

bakışa bak. oğlum sakin lan.

geleceğin en iyi kalemlerinden olmaya aday, her haliyle olay, minik, minnoş, premses yazar aday adayı.
en yakın zamanda yazarda olacak umudundayım bakalım kısmet bu işler kuzucuk.
yıldız tozum, çiçeğim, kara boncuğum... teyzesinin balı, kaymağı, çikolatası...
yazmaya hevesli ama okumaya daha hevesli minnak bir pıtırcık kendileri.
hoş geldin iki gözümün çiçeği.

el davulu çalmak.*

harika bir manipülasyon örneği gördüğümüz başlık. bahsi geçen olayda ders anlatmaya çalışan bir öğretmenin karşısına geçip aptal aptal dans eden, dersi sabote eden ve yüksek ihtimal video çekildiğinden haberi olan gerizekalı bir ergenin izlenme kaygısı var. daha sonra da yine bir gerizekalı olduğu için öğretmenin başını ve yanağını okşuyor.
kimse kusura bakmasın hiçbir meslek grubunda işini yapmaya çalışan bir insanın karşısında durduk yere dans edip onu okşamaya çalışırsanız kimse sizi takdir etmez aferin çok güzel yaptın demez. videoda yer alan öğretmen için hem çok üzüldüm hem çok sinirlendim. harika bir sabır örneği göstermiş, tecrübene sağlık hocam.
bir de "öğrenci ne yapsın şiddet mi uygulasın? " diye sorulmuş. hayretler içerisindeyim. öğretmenin yanağını okşamanın tezatı şiddet göstermek midir? bir öğretmen olarak itibarsızlaştırılmaktan, böyle ergenlere ve saygısız insanlara meze olmaktan çok sıkıldım. umarım bir gün hak ettiğimiz saygıyı görür, insan yerine konuluruz.

o kadar rektör ne olacak o zaman kardeşim? öğrencilere benim kitabımı almazsan geçirmem diyen öğretim görevlileri ne olacak?
bu ülkenin sırtında ki kanserlerden kurtulmak istiyorsunuz anlıyorum ama bu zihniyetle çok çok zor.

bütün ailenizi kendi ellerinizle toprağa koymak üstlerini kapatmak ve mezarlıktan çıkarken bir başına bir an telefonu eline alıp az önce gömdüğün anneni arayıp "anne, annem öldü biliyor musun" demeyi istemek sonra bu saçmalığın canını çok acıtması. hayatta kimsenin kalmaması ile yüzleşmek

arzu ettiğin şeyler beklemekten vazgeçtiğin anda gerçekleşir.bu;hayatın ''sen bakarken soyunamıyorum'' deme şeklidir.
~zindan adası~