(dimitri nagiyev)

dayımın aile geleneği olan saçmalık.
dedem kendi adını dayıma vermiş, dayım oğluna verdi, oğlu yani kuzenim de kendi oğluna koydu şu an. hayır nesilden nesile aktardıkları isim de hüseyin!

tweet atar gibi entry girilmesini destekleyen bir kampanyadır.
desteklemiyorum ama dolu dolu bilgi içerikli entryler giren yazarlara bir kurşun döktürülse fena olmaz.

(bkz: kafa sözlük ocak devrimi) sonucunda oluşmuş mağduriyetin* dışavurum cümlesi.
toplanın çaylaklar, anasunuculara yürüyoruz!
şimdi yoldaş düşünsün!

kaynak.

30 yaşında intihar etmiş olan rus şair sergei alexandrovich yesenin'in daha çok 'bambaşka bir düzenin kanunuyum ben' dizeleri ile bilinen şiiri. aslında yesenin'in pek çok şiirinde gördüğümüz hayıflanma durumu bu şiirde de kendini gösterir. yesenin ona sıralanan şarlatan ve rezil gibi hakaretlerin altında ezilmek yerine kendini açıklar gibi görünür ama şiir açıklama çabasından ziyade umursamaz bir kabulleniş temsilidir bana kalırsa. aslında bu şiirde görürüz ki çağdaşı olan pek çok şairin kaderini de paylaşmıştır yesenin. tıpkı andrey voznesenski'nin gel zoya'sında aşağılar, bağırırken onlar, sendin koşup gelen yanıma dediği gibi burada da yesenin'in toplum ve edebiyat çevreleri tarafından itildiğinin ufak bir kesitine şahit oluruz aslında. neyse, hem zaten nankör bir şeydir sanat.

sanılanın aksine "azimle sıçan duvarı deler" değil, "azimli sıçan (fare) duvarı deler"
"güzele bakmak sevaptır" değil "güzel bakmak sevaptır"
"su uyur düşman uyumaz" değil "sü(asker) uyur düşman uyumaz" olacaktır.

ruhen güçlü insandır. üstelik donanımlıdır. bilmese bile öğrenir, öyle yapar işini. bayılıyorum böyle insanlara..
sürekli birilerinden bir şey uman, faydalanmaya çalışan insan topluluğu içinde ay parçası gibi gözüme ışıl ışıl geliyorlar. ne güzel insanlardır bunlar. ne aziz ne fevkalade kişilerdir.
evdeki insancıklara kendi bardağını, makineye koymayı öğretemiyoruz yahu..
selam olsun bu insanlara. evdekine değil, kendi işini kendi yapanlara..

plevral efüzyonun sulu değil havalı olanı. viseral plevra ile parietal plevra arasına aşırı miktarda hava girerse tıpkı su fazlalığında olduğu gibi akciğere baskı yapar ve sıkıştırır. o da şöyle görünür.

belirtiler yine benzer, nefes darlığı ve göğüs ağrısı kesin var ama bu tablo daha ciddi olabilir. akciğerleriniz delinse viseral plevra ile parietal plevra arasına su kaçağı olmaz, ama hava kaçağı olur. ki pnömotoraksın en büyük sebeplerinden biri akciğer yırtıklarıdır. başka sebeplerle de olabilir tabi ama akciğer yırtıkları ciddi sorunlardır, şakaya gelmez.

şimdi burada bir fikir yürütüp topu siz değerli okuyucularıma atacağım. sigara bildiğiniz gibi akciğerin en büyük düşmanı. alveolar formasyonu bozup bu odacıkların birbirine kaynaşmasına ve daha büyük odacıklar oluşmasına neden oluyor, bu da nefes darlığına sebep oluyor. sigaranın akciğer üstünde böyle bir etkisinin olduğunu bildiğimize göre (odacıklar arası duvarları eritme yeteneği) bunu neden dış duvarlara da uygulayamasın? akciğer dış duvarını (viseral plevra) delen sigara, akciğerden göğüs boşluğuna hava kaçağına sebep olamaz mı? bal gibi de olur bence. zaten yaralanma, kavga, darbe vs gibi bir sebep yokken durduk yere olan akut pnömotoraksın sebebi ne, ben bilmiyorum. bence bu yani, sigara. hık diye gidiverirsiniz. boş da atmıyorum hani, bakın bilim de benim yanımda.

dipnot: bu bir nastenka isteğiydi. zorla yazdırılan entry no: #xj19, case closed.

cumhurbaşkanı recep tayyip erdoğan'ın taksim camii açılışında söylemiş olduğu cümle. aynen aşağıdaki gibidir:

"ibb başkanlığına seçildiğimde verdiğimiz sözlerden birisi de bu caminin inşasını gerçekleştirmekti. 28 şubat ve sonrası gelişmeler nedeniyle bu sözümüzü yerine getiremedik. 2013 yılında tekrar harekete geçtiğimizde de karşımızda gezi olaylarını bulduk. o teröristlerin karşımıza dikildiği zaman."

hükümetin resmi olmayan, tahmini verilerine göre gezi parkı direnişi'ne 3.5 milyon vatandaş katıldı. ve bugün, ülkenin cumhurbaşkanı, 3.5 milyon kişiyi öyle veya böyle terörist ilan etti.

inanmak çok zor. bu cüretin bir sonu yok. bu hadsizliğin bir sonu yok. gerçekten dün dediği gibi. bu daha hiçbir şey. biz daha neler göreceğiz neler.

mükemmel karar tebrik ederim. hdp şu kadar oy alıyor, bu kadar demokratik diyenleri de önemsemiyorum. hdp, ayrılıkçı ve ırkçı bir parti. demirtaş, apo'nun heykelini dikmeye çalışan bir faşist, hdp'li vekiller, bizlere ''mustafa kemal'in itleri'' diyecek kadar onursuz profiller. hdp'nin kapatılmasını, ayrılıkçı kürtlerin bu ülkede siyaset yapmasının yasaklanmasını istiyorum.

geldiği zaman ülkede suç oranı yüzde 99.8 düşecek ben değil bilim söylüyor.

tanım: islam'da farz kabul edilen ibadetler ve cezalarla ilgili dinî hukuka ait kurallara verilen isimdir.

fransız yazar, gazeteci ve senarist. polisiye, gerilim türündeki romanları okunulasıdır.

(bkz: leyleklerin uçuşu (kitap))
(bkz: kızıl nehirler (kitap))
(bkz: taş meclisi (kitap))
(bkz: kurtlar imparatorluğu (kitap))
(bkz: siyah kan (kitap))
(bkz: şeytan yemini (kitap))
(bkz: koloni (kitap))
(bkz: ölü ruhlar ormanı (kitap))
(bkz: sisle gelen yolcu (kitap))
(bkz: kaiken (kitap))
(bkz: lontano (kitap))
(bkz: kongo'ya ağıt (kitap))
(bkz: ölüler diyarı (kitap))
(bkz: son av (kitap))

aramızda olmaktan keyif alanların, puanlamaya doymayanların, uçurulmayanların, yaza yaza bitiremeyenlerin olması gereken yere geldiği tablo.
çok şükür diyorum.
bir ferahlama geldi bana.
o kadar mesaim var, kadri kıymeti bilinsin pliz.
bakayım diğer işlerime artık, konumun iyi.
hadi size iyi sözlükler, emekçiler.

ailenin ziyarete gelmesi.

insanlar mutlu olsun diye saatlerce beĝeni yaptıĝımı bilirim.
sonra bunun adı şu oluyor, karmasını yükseltmek için , geri dönüş yapılsın diye beĝeniyor.... yok efendim. puan falan umrumda deĝil. ne tanınmak için ne sevilmek için, ne puan için... yalnızca sevdiĝim için, insanlar mutlu olsun diye beğenirim. okurum. öyle yazarlar varsa da , üzücü.

canına susamış bir cahildir.

costa rica-san jose.

geçen ay ulaştığım, bir whatsapp grubu kurduğumuz üniversite arkadaşlarımdan birinin kitabımı alıp resmini gurupta paylaşması.
diğerlerinin hoş mesajları...
dört yıllık muhabbetin, 22 sene sonra da devam etmesi.
hem vefa hem kıymet.
kitap bir yana yaşanmışlıkların iyi ki yaşanmış olması hissi tarif edilemez.

benimdir, kendileri.
kitapları severim ancak onlar sayesinde, yazmayı daha çok.
yazarak kaliteli zihinlere ulaşmayı da öyle.
kalite istiyorsam her şeyden önce kaliteli olmalıyım. 800 tanım gireceğim diye her yerde, her şeyin içerisinde olursam kendi adıma hiçbir yerde olamamış olurum.
üstelik kaliteyi düşürme ihtimalim de artar.
az ölsün, öz olsun gibi de düşünebilir.
yazılmak için yazılmış olmasın, hakkında düşünülmüş,bir fikir sahibi olunmuş olsun yazdıklarım. bir fikir belirtsin, hissettirsin, düşündürsün,bir şeyler katsın isterim.
yazmak kırmızı çizgisi olan benim için olması gerekendir. öyle ki platformlarda biz sözlükte bir iki şey yazdık diye "yazar" diye basitçe anılmak bile hep karşı olduğum şeydir aslında. hayalim olmasına rağmen büyük yazarları düşününce kendi yazdıklarımı öven, bir yerlerde beni ya da sadece öylesine yazan insanları yazar kefesine koyanlara estağfurullah demek istediğimdir. tabii, yazan insanları görmekse mutluluk verendir kim bilir belki de doğru diyoruzdur yazar diyerek ileriyi bilemeyiz. bu sebeple 800 tanım yerine gerçekten hakkında düşündüğüm tanımlar yazmayı yeğ tutarım. bir şekilde kendiliğinden 800 tanıma ulaşırsa da güzel olur ama öyle bir beklentim yok öncelik olarak. olursa güzel olurdu, anı kalırdı ancak bu kadar isteyen kişiler varken olmasa da olur. ben zaten kitapsız yaşayamayacağım için her türlü kitap almak zorundayım.