çocukken sorarlardı bun hep. ne şiş yansın ne kebap mantığıyla hep ikisini de eşit derdim, takdir ederlerdi. ama bilmezlerdi ki her bayramda kim daha çok harçlık verse onu seviyordum.*

biliyorum aynı başlığa iki kere yazmak uygun değil ama bunu söylemezsem olmayacak.. başlıkta yazan herkesi tek tek okudum. yazar olduğumdan beri engellediğim kimse de yok.
sözlük, size teşekkür ederim. kadınların kendini bunca güvensiz hissettiği bu konjonktürde 90 entry'de belki 1 ya da 2 kişidir saçmalayan. ve bu gerçekten görmezden gelinebilecek bir istatistik.
erkek kadın hepinize teşekkür ederim!

profesyonel olarak heykel ile uğraşıyorum.

fotoğraf edit ve dijital sanatla da ara sıra uğraşıyorum.

edit: fotoğrafcılığı çıkardım listeden. her eline kamera alan kendini fotoğrafcı sanıyor algısı oluşmasın diyerek.

bu arada güzel sanatlar mezunuyum ve fotoğrafcılık dersleri aldım ama olsun.

hakkında araştırmacı sibel öz'ün yazdığı ayrıntılı bir doktora tezi vardır, bu çalışma akademik köşeleri biraz yumuşatılarak okunası "oyuncu" adlı bir kitaba dönüşmüştür. adile naşit'in son derece başarılı bir kadın olmasına rağmen nasıl ve neden bir anti-yıldız olduğu açıklanmakta bu kitapta. adile naşit'in bulunduğu bağlamı hem olduğu gibi hem de doğru bir açıdan eleştirel biçimde inceleyen çalışma, okura hem türk tiyatrosunun doğuşuna dair bilinmeyenleri, hem de yeşilçam'ın gizli saklı köşelerini adile naşit'in hayatı üzerinden akıcı biçimde anlatır.

iletisim.com.tr/kitap/oyunc...

sadece bir kaç gün önce, girdiğim her sokakta böyle bir manzara karşılıyordu beni..

entry yazar içindir diyerek daha çetrefilleştirmek istediğim tartışma.

ilk bilgisayar hatasına bir böcek neden olmuş, bug ismi de oradan gelmektedir.

1978 adana doğumlu besteci. istanbul üniversitesi dramaturji ve tiyatro eleştirmenliği mezunudur.

güneş yılına göre düzenlenmiştir. bir yıl 365 gün 6 saattir. başlangıç hz. isa’nın doğumudur. türkiye’de 1 ocak 1926’da kullanılmaya başlanmıştır. ilk şekli olan “güneş takvimi” mısırlılara aittir. gregoryen takvimi olarak da bilinir.
(kaynak: tarih defterim.)

kendim icin bisey yapmayi istemeyi olmamasi gereken bisey olarak gormek. ayipmis gibi sucmus gibi normal degilmis gibi.. baskalarina kosarken hep kendimi ertelemek.

8 nisan 1692'de venedik cumhuriyeti'nin piran kentinde doğmuş italyan barok bestecisi, kemancı ve müzik teoristi. yaşam hikayesi filme dönüştürülmeli.

tartini piran'ın en köklü aristokrat ailelerinden birine doğmuştur. ailesi onun bir fransisken keşişi olmasını istemiş ve erken yaştan onu buna itelemişlerdir, bu da tartini'nin temel müzik eğitimine kavuşmasına vesile olmuştur. padua üniversitesi'nde hukuk okumuş, bu eğitim macerası sırasında eskrim öğrenmiştir.

tartini, 1710'da babası ölene kadar sevdiceği elisabetta premazore ile evlenememişti, şayet aralarındaki sosyal sınıf ve yaş farkı buna büyük bir engel oluşturmaktaydı.* ancak böyle bir karar alabilmesi için babasının yokluğunun yeterli olmadığını hesaba katamayan talihsiz tartini, güçlü kardinal giorgio carniro kendisini kızı kaçırmakla suçlayınca, yargılanmaktan kaçmak için asisi'deki aziz francis monastırına kaçmak zorunda kaldı. tartini keman çalmayı burada öğrenmiştir.

tartini 1716'da francesco maria veracini'yi çalarken dinlediği müddette büyülenir ve kendisinin kabiliyetsiz olduğunu düşünür. böylece bir türlü rahat duramayan tartini ankon'a kaçar ve daha çok pratik yapmak için kendisini bir odaya kilitler. o odada, charles burney'e göre, tartini yayları daha soyut ve sessiz bir ortamda çalışmış ve venedik'te yapabileceğinden daha makul bir şekilde pratik yapmıştır. böylece tartini'nin yeteneği muazzam şekilde gün yüzüne çıkmıştır.

1721'de padua'daki sant'antonio bazilikasının maestro'su olmuştur. padua'da meslektaşı ve müzik teoristi francesco antonio vallotti ile yakın arkadaşlık kurarlar.

öyle kopar gider.

tartini 1726'da bütün avrupa üst tabakasından öğrenciler çeken bir keman okulu kurar.

tartini'nin doğduğu kent piran, günümüzde slovenya'ya aittir ve adı tartini meydanu olmuş kent meydanı'nda kendisinin büyük bir heykeli yer alır. meydanın etrafındaki büyük taş depolardan birisi günümüzde guiseppe tartini oteli olmuştur. tartini'nin doğum günü her yıl ana kent katedralinde konserlerle kutlanır.

kesinlikle hak veriyorum.

ahmet vefik paşanın karşı çıkmasına rağmen padişah fermanı ile kuruldu. ah bu padişahlar yok mu?

sizi gidiler sizi...

dünya edebiyatında dostoyevski türk edebiyatında kesinlikle oğuz atay

sigmund freud, ''para mutluluk getiremez, çünkü mutluluk çocukluk arzularının tatmin edilmesidir; para da bu arzuların nesnesi değildir.'' demiştir. farklı bir yaklaşım olsa da doğruluk payının olduğunu düşünüyorum. bana kalırsa para elbet mutluluk getirir fakat asıl istediğimiz mutluluğu getirir mi ondan emin değilim.

ben tam tersini düşünüyorum. hatta çoğu şeyi eksik bile anlatıyor bence.

istanbul üniversitesinden başka bir cevabı olmayan sorudur bence.

okula, işe gitmeyerek evden çalışmak bunlardan birisidir.
yıllarca hayalinizi kurduğumuz şey artık içimizi çürütür oldu.

seveni kadar sevmeyeninin de oldukça fazla olduğu, akıllarda ‘run forrest run’ repliğiyle yer etmiş film. tom hanks her zamanki gibi oyunculuğunun hakkını vermiş. film yaklaşık iki buçuk saat olduğu için yer yer sıkıcı gelse de kesinlikle izlenmesi gereken filmlerdendir.* spoiler* jenny karakterine inanılmaz sinir oldum. sürekli git gelli ruh hali ve davranışlarıyla forrest’ı kullandığını düşünüyorum ancak filmin sonunda biraz üzdü.

asıl olay şu ki 31. kişi ihbar etmiş bunları. artik aralarına mı almadılar lokomotif mi yaptılar bilinmez. o değil de kangalda 31 kişiyi nasil buldunuz nüfus belli yani...*
ecdada yaraşır olanı yapmışlar.