melih uçuyosun yunaytıdsteytsemerika.

“yeteriz bakiye !” sesi üzerine millete hemen bir hal oluyor bakış kaçırmalar vs. henüz ben rica etmeden akbilini veren arkadaşı o an kahramanım ilan ederim . bir de parasını istememesi cool harekettir, 3 liranın peşine düşmemiştir ve 3 lirayla kahraman olur hayat işte ...

sivas'ta ağzı salyalı cani yobazlarca katledilen büyük halk ozanı muhlis akarsu'ya ait muhteşem eser..
"nice muhlis akarsu'yu
yedin yine doymadın mı
karnı büyük koca dünya.."

çok değil, çoktan çok sevdiğim şarkıcı.
dili tatlı dönük, kavruk, kıvırcıkların şahı sevimli abimiz, amcamız....*

ben başka link atıyorum başkası, diğerini atsın değiş tokuş olsun tık tık

ahahaha 34 yaşında olup çok çok az sayıda kişiyle ilişkisi olmuş bir insan olarak ben kendimi bir yerlerden mi atayım diye düşündürtmüş başlıktır

şaka bir yana, insanlardaki özellikle de erkeklerdeki skor kaygısına parmak bastığı için önemli bir başlıktır.

benim şahsi tecrübem, gözlemim ve inancım görüşülen kişi sayısı arttıkça herkesin manasızlaşmaya ve değersizleşmeye başladığıdır. hani 25ten, 30dan sonra aşk olmuyor filan diyorlar ya, bunun sebebi yaşın hangi rakamlarla ifade edildiği değil, yaş arttıkça insanların eskittiği duygularının artması. o duyguları benim gibi eskitmediğiniz vakit halen aşka, güçlü duygulara, bağlanmaya inanıyor ve insanlara yüzeyden değil derinden bakarak onlardaki nüansı görebiliyor, değer verilecek yönlerini bulabiliyorsunuz.

yani kardeşim, bir insan seni reddettiği zaman bundan acı duymak yerine aman dünyada kaç milyar daha var diyorsan, kusura bakma ama kimsedeki değeri göremeyecek kadar kör olmuş bir taş kafalısın.

siz bu üstteki taş kafalıdan olmak istemiyorsanız niceliğe değil niteliğe önem verin ilişkilerinizde.

üfff ya da vermeyin bana ne, benim dediğimle mi yaşayacaksınız, aileniz sizde açtığı yaralar ve kendi gerizekalılığınızın cezasını çekeceksiniz.

editörlüğünü ebru aykut, nurçin ileri ve fatih artvinli'nin yaptığı, can yayınları'ndan çıkan tarihi öykü derlemesi. tarih ile edebiyatı, gerçek ile kurguyu bağdaştıran şahane bir metodu vardır. tarihçilerin, buldukları gerçek tarihi kaynakları (arşiv belgeleri, hatıratlar, gazete haberleri) kurgulayarak öyküleştirmesiyle meydana gelmiştir. ilginç bir tarih yazımı denemesi olduğu kadar, gerçek hikayelere dayanması bakımından dikkat çekici bir edebi eserdir de.

esasen tarihi ilgi çekici kılan da geçmişin insanları değil midir zaten? gelmiş geçmiş milyarlarca insanın bir o kadar hikayesi var. biz de kendimizi öne çıkan bir iki tanesinin hikayesini bilmekle avutup duruyoruz. yalnızca kitleleri etkileyebilmiş ya da herhangi bir şekilde iz bırakabilmiş bir avuç tarihi kişilikten haberdarız aslında. peki ya diğerleri, senin benim gibi normal insanlar? düşünen, hisseden, kaygılanan, sevinen, öfkelenen, hayal kuran, plan yapan; bizim gibi doğan ve bizim öleceğimiz gibi ölen, basbayağı yaşayan insanlar. onların hikayeleri değil mi aslında bizi etkilemesi gereken? basit insanların basit hayatlarından da çıkmaz mı güzel hikayeler?

elbette bu kitapta da gene bir şekilde kağıda geçebilmiş insanlarla yetiniyoruz. bir şekilde kadı sicilleri, gazete haberleri ya da zamanında tutulan günlükler gibi belgelerde adı geçen insanlar ve olaylarla karşılaşıyoruz. özellikle de ötekinin tarihi anlatılıyor bize. ezelden beri çile çeken kadınların, örselenen çocukların hikayeleri bunlar. ya da bu sefer eşkıyalık yapan çocuklarla karşılaştığımız bir hikaye de var mesela. hep bir ayrı kalmış gayrimüslimlerin hikayeleri var. suçlar, polisler, doktorlar, hizmetçiler var. herkesin biraz bahsedilmiş de olsa kendisini bulabileceği bir karakter var.

"tarihçilerden başka bir hikaye", böyle bir kitap işte. ismiyle müsemma. okumak için tarih sevmeye de gerek yok, bir tarih kitabı değil bu zira; normal, yaşayan insanların anlatıldığı bir kitap. tarihte geçiyor sadece. geçmiş gitmiş. bizim de olacağımız gibi.

benden -1 numara az giyen hemcinslerimin bulunduğu gruptur.

burada tepki gösterilmesi ve kamuoyunda tepki çekmesi gereken "şiddet gösterilmiş olması" dır. insanların görebileceği platformlarda gelip de victim blaming yaparsanız, şiddet fiilini gerçekleştirme potansiyeli olan kişilerin "benimle olmayı o istedi,sonuçlarına katlanır." demesine sebep olursunuz. açıkça cesaret verirsiniz. dolaylı olarak kadının öldürülmesine sebep olabilir bu düşünce yapınız.

mükemmel bir enerjisi var. resmen insanın konuştukça konuşası geliyor. tanımları da kendisi gibi hem güldürüyor hem düşündürüyor. siz yazın biz okuyalım efenim.*

herkesi cahil sanma hastalığı

her erkeğe yeri ve ne olduğu konusunda eğitim verilmesi gereken uzuv*:

son derece normal ve muzip bir harekettir. şikayet edilecek bir tanım girmesi çok düşük ihtimal ama olsun.

fransız yapımı romantik komedi filmidir. küçük/minik mutluluklar peşinde koşarken büyük aşkını bulan bir kadın amelie. filmde kullanılan soundtracklar kalbimi çalmıştır.

şöyle bi şerefsiz, gelsin iki makara yapalım, tipe bak ya?
yanımda gezdireyim, "hacı kurbanı naptın?" diyen olursa "kendine sor?" diyeyim, bu böyle gevşek gevşek baksın.
lan bu nasıl bi sıfattır ?*

(bkz: yüksek ateşin beyne zarar vermesi)
(bkz: geçti geçiyor ama az kaldı)
(bkz: buradan son feci mars anama çok selam ederim)

yazarı allah olmayan kitaptır.

havarilerin esinlenmeler ve isa'nın etrafında olup bitenlerden yola çıkarak yazdığı müjde kitaplarıdır.

atatürk'ün izini ülkemizden ve kurumlarımızdan silmeye çalışanların gün gelecek ismi bile unutulacak. atatürk'ün ismi ise aynı saygınlıkla anılmaya her zaman devam edecektir.

körün gözü açıldığında kırdığı ilk şey bastonudur.

kaliteli bir pul biber olurdu. hani yerken hem canınız yanar hemde daha da iştahlanırsınız ama acısının da sonradan çıkacağını içten içe bilirsiniz ama yinede yemeye devam edersiniz ya, öyle bir şey.