bu hafta sürprizlerle dolu bir hafta olacak, bir adet iphone 12pro, bir adet ps5 hediyemiz. bakalım bu haftaki talihli kim? sordum namın verdiler pala remzi dediler, pala bıyığı değil yüreğidir dediler... sevgiler.

tam bir karakter analizi yapacak sorudur ama kadına değil erkeğe analiz yapılabilir bu soruyla.
bir yerde toplu halde oturuyorsunuz ve biri çıktıp bu soruyu soruyorsa o kişiyi, paranın bozacağından emin olabilirsiniz! kendisi parayı kompleks yapmış, uygun miktarı yakalarsa tüm kadınları satın alabileceğini düşündüğü bir kişiliğe sahip olduğuna iddiaya girerim.

biz buraya arkadaş olmaya değil ciddi bir mesele için toplandık. lütfen amacımızdan şaşmayalım.

oyun parkinizda istemediginiz insani uzaklastirdiniz zaten. simdi takilin poncik poncik. sizin zorbaliginiz, ortami lunaparka cevirmeniz yuzunden giden kacinci kaliteli yazar oldu ben saymayi biraktim. bir de yuzsuzce uste cikmaya calisiyorsunuz hala. ben de bunu anlayamiyorum.

6 7 ay once sozluge ilk geldigimde de yazmistim. sizin sadece disiniz poncik. ıcinizde inanilmaz bir nefret besliyorsunuz sizden olmayanlara karsi.

yalnızlığın iki büyük ressamı var sanat tarihinde benim için. birincisi edward hopper'dır ki her fırsatta sözlüğe görsel yüklemeye çalışırım işlerinden. bir diğeri danimarka'lı 19. yy. ressamı vilhelm hammershøi'dir.

kelime kullanılmaksızın bir resim ya da görsel sanat eseri yalnızlığı imleyebilir mi? evet.
sadece nesne kullanarak, herhangi bir figür olmaksızın bu mümkün mü? evet.

işte bunun en şahane örneklerinden biridir "sunshine in the drawingroom ııı". eşyaya, duvara, duvardaki resme sinmiştir yalnızlık duygusu. gri armoni, az nesne kullanarak elde edilen abartısızlık; yalınlık, negatif alanların tuval yüzeyinde kapladığı oran ve müthiş bir üç boyutluluk etkisi yani espas, bize derin bir yalnızlık duygusunu en derinden hissettiriyor.

vilhelm hammershøi: "sunshine in the drawing room ııı", 54 cm x 66 cm, tuval üzerine yağlıboya, 1903.

5n1k, kötü çocuk gibi kitaplardır efendim.
zira bırakın sizi, torunlarınızın bile okumaması gereken derecede toy kitaplardır bunlar.

bana ilginç gelen durumdur. aslında yuva kurmak ve etrafındakileri doyurmak dişi canlıların iç güdüsüdür. mesela bir kız çocuğu evcilik oynarken çay koymaktan hoşlanır, çünkü feminizmden haberi yoktur. yemek yapmak günümüzde feminizmin etkisiyle kadınlara dert olmaya başladı. tabii ki erkekler ev işlerinde yardım etmelidir ve zaman zaman beraber yemek yapılabilir, ancak bu kadınların arkasına sığındığı bir kalkan haline gelmemeli. yemek yapmak sizden hiçbir şey eksiltmez, günümüz feminizminin size dayattığı kuralları sorgulamadan uygulamaya çalışmak ne kadınlar için ne kadın hakları için fayda sağlar.

umarım ileride "neden biz anne oluyoruz, erkekler anne olsun biz hizmetçi miyiz?" demezsiniz.

edit: bunda erkeklerin de payı olduğunu es geçmeyeyim. yemeği yedikten sonra "eline sağlık, çok güzel olmuş." deseniz kadında ne yorgunluk kalacak, ne de yemek yapmaktan şikayet edecek. ama bazı odunlar iki güzel laf söylemekten dahi aciz olunca kadınlar da içerliyorlar tabii.

bazılarınızın iç sesi olmaya geldim:

"hiçbir şey anlamadım ama çok güzeldi."

yıldızlararası bilimi diye bir kitap önerilmiş yorumlardan birinde, okusam muhtemelen onu da anlamam. konuyu az buçuk idrak edebileceğim kaynak önerisinde bulunacak üyeler, lütfen yeşillendirin. anladığım tek şey; yaptığım mesleği fazla abartıyorum, artık daha az kasarak çalışabilirim, ne de olsa bir sürü kara deliğin olduğu bir kainatta yaşıyoruz.

normalde mitolojiden pek anlayan bir adam değilim ama benim bile ilgimi çekti hikayeler. güzel seçim olmuş, emeği geçenlerin ellerine sağlık. çalan şarkılar da oldukça hoş.

bazen yakın erkek kankama yürüyorum şaka yapıyorum sanıyor kdflsfnlnf

açık seçik mucizedir. ben doğduğumda o kilodaydım beeeeeee.

yine sınıyor hayat.
geçmişte de defalarca yaptığı gibi.
tıpkı; çok ihtiyaç duyduğumuzda parasızlıkla,
kaybettimiz sağlığımıza kavuşmak için kapı kapı derman arayışımızda, kargaşa hâlinde veya manevî boşlukta huzuru arayisimızda,
çok kalabalıkta sakinliği, yalnızlıkta kalabalığı,
tempolu bir çalışma dönemi sonrası tatili özlettiği veya özlem duyduğumuz ilgiyi, aşkı, sevgiyi aratarak, bazen bulduktan sonra pişman ederek yaptığı gibi yine yeniden sınıyor.

ölümde buluşucaz ali kaptaaaaan !!!!!

dağlanacak ciğer bırakmamıştın be mete *

birinin hatasını canını yakmak için yüzüne vurmak, tek doğru benimkiymişcesine başka doğruları savunanları küçümsemek, zor durumda kalan birine karşı kayıtsız kalmak yapmadığım için göğsünü gererek dolaşabileceğim şeyler

2015-2017 yılları arasında kanal d'de yayımlanmış, yönetmenliğini ilk 60 bölüm çağrı vila lostuvalı sonraki bölümler
osman taşcı'nın senaristliğini ethem özışık' in üstlendiği 3 sezon 82 bölüm sürmüş aşk, polisiye, dram, komedi türünde bir dizi.

başrollerinde lker kaleli, burçin terzioğlu ve musa uzunlar yer alıyor.

dizinin konusu ve örgüsü poyraz karayel (ilker kaleli) üstünde dönmektedir. onun meslek hayatı, eski eşi, çocuğu, iş arkadaşları, aşkları, ihanetleri, sırtından vurulmaları üzerine oluşturulmuştur dizi.

adeta bir 'içerde musun?' vakası yaşanmıştır. polislikten çeşitli iftiralarla görevinden atılan poyraz karayel mafyanın içine sızmaya çalışmış ve bu maceraları konu almıştır.

diziye sürekli yeni karakterler girer ve heyecan hep korunmaya çalışır. bir aşk fırtınası barındıran dizi poyraz la ayşegül'ün (burçin terzioğlu) dillere destan aşkıyla daha çok dikkat çekmiştir. devamında zaten bu aşkta bitmiştir magazinel olaylar işte.

efendim ben tabi bu diziyi de tam manasıyla izlemedim. benim dizi izleme anlayışım misafirliğe gittiğim evlerde denk geldiğim bölümler ve fragmanlar üzerine kurulmuştur. bu diziyi sevme durumum youtube de sürekli ilker kaleli'nin yani poyraz kareyel'in 'kaç kadeh kırıldı sarhoş gönlümde' sözlerini yaşayarak ifade ettiği yani 'unutamadım' parçasını söylediği videoyu izlemekle sınırlı sayılabilir. bunun dışında en fazla 3 bölüm o da baştan sona izlenmemiş durumdadır.

belki bir gün izlerim deyip izleyecek olanlara iyi seyirler diliyorum.

ben yapıyordum bunu baya baya. çok verimli ve güzel bir yöntem. ama eskisi kadar boş vakit bulamadığım için artık pek yapamıyorum...

kadın sustuysa cidden kırılmıştır