benim de sahip olduğum durumdur. şişko olmamdan dolayı yüzüm de oldukça yağlı bu sebeple gülmek bana hiç yakışmıyor, güldüren de yok zaten.

çocuğuna “dur” dememesi. çocuğu tatlı dille uyarsanız dahi kendi sorumsuzluğunu görmezden gelip sizin söylediklerinize alınması, göz devirmesi, kendisine batması.

bize bir gün gelen misafir çocuk telsiz telefonun olduğu odada kapıyı kapatmış telefonla diğer odada ki babasının cebini arayıp kihkihkih gülüyor. baba “bu sizin numara” dedi. olayı fark edince oğlunun aradığını söyledim be adam bi kalk yerinden değil mi? bir şey söyle. çocuk benim hattımdan sürekli birilerini arıyor. anasının, babasının hiiiiiç umuru değil zaten. e iş başa düştü. kestim hesabını yapacak bir şey yok. çocuk falan dinlemem. az disiplin öğretin veletlerinize.

genitoüriner yolun en sık görülen ikinci kanseridir.
sigara içimi en sık nedeni oluşturur.
en sık transisyonel(değişici) epitel karsinomu görülmektedir.
semptom tipik olarak ağrısız pıhtılı hematüri(kanlı idrar) görülür.
hastalığın tanısı sistoskopi ve biyopsiyle kanıtlanır.
evrelendirmesi
t0 primer tümör kanıtı yok
t1 tümör subepitelyal bağ dokusunu tutar.
t2 tümör kası tutar.
t3 tümör perivezikal dokuyu tutar.
t4 uzak organları (prostat,uterus...) şeklindedir.

tedavide intravezikal kemoterapi
calmette-guerin basili(bcg) tercih edilir.
cerrahi olarak tüm mesane kanserinin başlangıç tedavisi transüretral rezeksiyondur.böylelikle tümörün evresi saptanır.
daha sonra duruma göre parsiyel ya da radikal sistektomi yapılır.

aşıklar çıktı meydana gerim gerim
aman kalemleri sivriltin
dökülecek belki kan belki irin
halt etmiş yanımızda sporlardan eskrim.

küçükken en çok sevdiğim oyunlardan birisiydi, hala da severim. bu tarz sanal dünya oyunlarını sevmemle sözlükte yazmam aynı hissiyattan kaynaklanıyor. insanlarla girdiğiniz etkileşim, kendinize ait sanal bir şahsiyet edinmeniz güzel şeyler.

sanalika, bir sanal dünya oyunudur. kendinize bir karakter yaratıp, bir de rumuz seçip oyuna başlarsınız. benim oynadığım dönemlerde bir tansu çiller politikası olarak oyuna başlayan herkese oyunun mütevazı sevgi apartmanı'nda bir ev verilirdi.* şimdi bakıyorum da o politika terk edilmiş. tabii isterseniz farklı elit muhitlerden mülk almanız da mümkündür. oyunun temel amacı sosyalleşmektir. oyunda sanal karakterinize sınıf atlattırmak üçün envaiçeşit meta ve ürün vardır. para kazanmak görevler vasıtasıyla yapılsa dahi bu şekilde zengin olmak çok zordur ve oyunun para birimi olan "sanil" satın almanız teşvik edilir. oyuna sonradan "diamond" denilen ve oyun içindeki döviz bürosundan sanil'e çevrilebilen daha değerli bir emtia da eklenmiştir. oyunun kast sistemi de vardır elbette. 4-5 çeşit kredi kartı vardır ve bunları satın alırsanız bazı ayrıcalıklar elde edersiniz. "diamond club" denilen elitler kulübü ise belirli şartları yerine getirip yaptığınız başvuru sonunda sizi bünyesine müdahil eder.

oyunda birçok mekan vardır. mekanların çizimleri ve görüntüleri çok hoştur. detaylara bayılan birisi olarak küçükken o mekandan bu mekana berduş gibi gezerdim. caddeler sayılarla ifade edilmiştir. oyunda arkadaş ekleme özelliği vardır ve online arkadaşlarınızı görebilirsiniz. halihazırda benim tüm arkadaşlarım tarihe karışmış durumdadır. belki evlenen bile vardır.*

oyunda bir mekan satın alıp işletmeniz mümkündür. oyunda hatırladığım kadarıyla gazetecilik, ressamlık, süvarilik ve yönetmenlik meslekleri vardır. bu mesleklere kolayca seçilmezsiniz. bir başvuru sürecinden geçersiniz. şahsım oyunda hiçbir baltaya sap olamamış ve işsizlik oranlarını arttıran bir hayat sürmüştür. bunun yanında oyunun düzenlediği etkinlikler de vardır ve bu etkinliklerde sosyalleşebilirsiniz. velhasılıkelam sanalika'nın hayatı çok primitif olsa da simüle etmesi, küçük arslan'ı kalbinden vurmuş ve kendine aşık etmiştir.

1998 yapımı her şey çok güzel olacak (film)indeki cem yılmaz'ın canlandırdığı bilemiyorum altan'ın efsanevî repliği.

(bkz: bugün için şükrettiğin bir şeyi yaz)

mat- matematik.

ed- edebiyat.

trk- türkçe.

coğ- coğrafya.

daha nice örnek yazılabilecek başlıktır.

kadın dürüst şekilde cevap vermiş.
doğruyu söyleyeni dokuz köyden kovmak, bize iki yüzlü değil dürüst insanlar lazım, takkiye yapmamış kadın helal olsun.

izel hanımefendinin tüm 90'lar türkçe pop sound'unu konsantre hale getirip 4 dakikaya sıkıştırdığı şarkısı. yalnız bu güzel hanımefendi, "der beni yakışıklım" derken ne yapmak nereye varmak istemektedir, geçtiğimiz 25 yılda bir türlü anlam verilememiştir.

en fazla oda'dan çıkmazsın başka ne yapabilirsin ki? şu pandemi zamanında yapılacak bir şey bulamadım.en iyisi küsmemek.

bir gerçek.

onca yıllık sözlük deneyimim boyunca gördüm ki, ne kadar çok takip edilip taktir edilirse insan o kadar çok baskı hissediyor üzerinde.

hayır arkadaşım ben boş beleş entryler girmek istiyorum diyorsun. sonra içinden bir ses haykırıyor; dur, saçmalama sakın, milyonlar senin ufuk açıcı entrylerini bekliyor diye. yapamıyorsun.

hiç sevmediğim, hayatımda olmasında alışık da olmadığım kelime.

yok hayır, her şeyi çözmüş yutmuş biri değilim, muhakkak ki belki de haddinden fazla çaresizlik yaşadım insan olarak. ama hani ne denir, tevekkül ile boşverme arasında ince bir yer vardır ya, oraya sığındım senelerce, başıma her geldiğinde.

inanç altyapım maalesef ve şükür ki, sıfır.
artı eksi meselesini bırakıyorum bir kenara, bugün bir şeye inanıp ona sığınma hakkımın olmasını istediğim nadir günlerden biri. ben malumum, halim ayan beyan ama kendim için değil, bana çok yakın ve çok uzak biri için, onun en yakın insanı için, onun en yakın insanının iyi olması için dua etmem, bir yere, bir şeye, bir inanca tutunmam lazım bugün.

elini tutmaya, güldürmeye çalışıyorum sanki buzlu bir camın ardından bakıyor bana, öyle gülümsüyor, benim içim yanıyor.

insanlar bunu yaşamamalı, hayat her dakika bir sınav ama sevdiklerimizle sınava çekilmek de çok zor be hocam? oraları doğru düzgün çalışmadık ki biz?

bilmiyorum, aklım karışık, kafam, gönlüm onun yanında, yaklaşık 2 aydır neler çektiğini biliyor sayılırım, "sayılırım" diyorum çünkü kan kusup kızılcık şurubu içtim diyen bir insan var karşımda ve onun ve sevdiği insanı için hiçbir şey yapamama çaresizliğimden nefret ediyorum.

süslü püslü bi'yazı değil bu, acındırma da değil, sadece benim ulaşamadığım yerlere ulaşan şanslı insanlar varsa aranızda onlardan bir ricam var..

neye inanıyorsanız ona dua edin, edin ki yan yana olmaktan delice bir sevda duyduğum insan ve onun sevdiği için güç olsun.

keyifsiz bir yazı biliyorum, alışık olmadığınız hıyar bu. o yüzden bu kadar.

çaresizliği sevmiyorum.

aynı koğuşta kaldığı aziz yıldırım'a fenerbahçe için muska yazacakmış, ama yıldırım kabul etmemiş. etseymiş belki de fenerbahçe'nin makus talihi geri tepermiş.

sanatın var olabilmesi için yaratıcılığın önünün kesilmemesi gereklidir.
sanat halk içindir dendiği zaman bu sanatın halkın anlayacağı seviyede icra edilmesi anlamına gelir.
bu da yaratıcılığın önüne engel koymaktır aslında. çünkü iş bu noktaya geldiğinde, sanat belirli algı sınırları içine hapsedilmiş olur.
halbuki sanat bazen sanatçının bile algısının dışında bir yapıya sahiptir. bir dışa vurum olduğundan, ifade ettiği duyguların anlaşılması için yüzyıllar süren bir tecrübenin, birikerek aktarılması gerekebilir.

günümüzde ise sanat halk için midir yoksa sanat için midir, sorunsalı anlamını yitirmiştir. bunun nedeni ise günümüz dünyasında anlamların yeniden tanımlanmasıdır.

post-modernist tüketim döneminde tartışılması gereken soru ise artık, "sanat para için midir, yok sanat için mi"

makiniste göre, sanat her zaman sanat için olacaktır.

olumsuz bir ruh hali içindeyken odaklanamadığım için kitap okumak, çizim yapmak gibi zihnimi dağıtacak herhangi bir eylem yapamazken açtım tanımlarını okumaya başladım. mahlası gibi ferahlattı. c vitamini ve serotonin deposu. eksik olmasın^^.

basit bir kişilik testi. ben demiyorum uzmanlar diyor. aslında onlar itibarsız diyorda ben öyle diyi verdim.

biraz onedio testlerini andırıyor bu test. hatta bence leopold szondi kesin onedio içerik üreticisi. kendisi bir psiyatr.

hangisi sana en korkutucu geliyor? ıssız bir yerde karşılaşsan seni korkutacak yüz şu gördüklerinden hangisi? sorularına muhattap olan kişinin, kişilik analizini yapıyor test. illa ki dayandığı bir gerçeklik vardır diyorum. insanın korkularının kişiliğinin en azından bir bölümünü yansıttığı bir gerçek. fakat bu kadar basit mi? işte gülmelik eğlenmelik, kıkırdamalık bir şeyler diyelim. insan beyni ve kişiliği daha karışık bir yapı ve tek görselle neyi nasıl ele versin?

yine de ben 3'ü seçtim. vay beni beni... kontrolcü, soğuk, basma kalıp fikirler... dur bir bakayım. vallahi ben.

böyle gülen bir insanın beni rahatsız etmesi için bir neden var aslında. henüz çok küçüktüm. okuldan çıkmış durakta bekliyordum. derken iri yarı kapkara suratlı bir adam fark ettim. tam karşımda duruyor saçmasapan hareketler yapıyordu. arada bir yol vardı fakat bana yaptığı çok açıktı. elini pantlonuna götürüyor, gülüyor falan. kafamı çevirdim hemen. kayboldu ortadan sonra bir anda yeniden belirdi ve bana doğru geliyordu. kalp atışlarımın yükselişi bugün bile aklımda. yanımdan geçti bana aynen böyle sırıttı ve bir kağıt fırlattı kucağıma. neye uğradığımı şaşırdım. durağın hemen arkasında arkadaşımın babasının ayakkabı boyama dükkanı vardı. küçük bir baraka diyelim. içeri girdim, arkadaşımın yanına oturdum. gerginliğim anlaşıldı ki arkadaşım ne oldu dedi? fısır fısır anlatmaya çalışırken babası girdi içeri ve 'o adam sana bir şey mi dedi?' dedi. meğer kahvede oturuyormuş ve adamı fark etmiş. ne olduğunu anlamaya çalışmış ve yanımıza gelmiş.

o güne kadar hiç o kadar korktuğumu hatırlamıyorum. gevrek gülüşü, mimikleri, el kol hareketleri...

o gün eve gittim. hemen yattım. ablama ve anneme bir şeyler anlattım ama o kadar korkmuştum ki babama anlatmaya cesaret edemedim. ertesi gün babamı jandarma komutanı aradı. 'banu diye kızın var mı?' demiş. evet cevabını alınca 'onu da al gel' demiş. gittik. tüm günümüz orada geçti. şahsın 47 yaşında olduğunu isminin ismail tepe olduğunu söyledi. 'ismail tepe' akşam üzeri 'siz köyde ikamet ediyorsunuz fakat olay ilçede olduğu için polis bakıyor karakola geçmeniz gerekiyor. şahıs yakalandı teşhis orada yapılacak' dedi.

hemen gittik karakola. biz içeri girince 'banu mu?' dediler babama. babam evet derdemez. polisler alkışlamaya başladı. aklım çıktı. dedim ne oluyor. aferin kızım bu yaşta susmamışsın dediler. halbu ki alakası yok. arkadaşımın babası şaban amca suç duyurusunda bulunmuş ve numarayı vermiş jandarmaya. sonra esnaf toplanmış adamı aramış ama bulamamış. sarı çizmeli mehmet ağa nereden bulacaksın.

buarada karakola giderken yanımızda bizle beraber hiç tanımadığım insanlarda geldi. esnafmışlar olayı duyup gelmişler. karakola alınmadılar tabi.

neyse efem o gün bana seçimlik teşhis yaptırıldı. yani ben bir camın arkasında durdum ve karşıma 7, 8 kişi dizdiler. şu dedim. sonra oradan savcılık, oradan mahkeme falan filan. elle temas olmadığından kısa bir süre ceza verdiler o da paraya çevrildi.

ilk duruşmada karısıyla ve 3, 5 arkadaşıyla gelmişti. hakim sordu bu kız çocuğunu tanıyor musun diye yok dedi. bana sordu yok dedim. avukatı tam söze karışacak tı ki sus sus diye azarladı ve kararı okudu.

o gülüş hala zihnimde bir yerde kazılı. yukarıdaki fotoğraflardan o adamı seçmem benim karakterimi ne kadar yansıtır bilemem? travmamı yansıttığı bir gerçek.

''umut, koşup giderken bir sokağın köşesinde, daha kurşun havadayken vurulup ölmekti.''

the freaks.tahammül edebilirseniz izleyin.