hadi hayvani kestiniz; etinden sutunden hatta yumurtasindan yararlandiniz. bagirsagindan ne istediniz ve bunu nasil bu kadar lezzetli hale getirdiniz?(bkz: kokorec)

ne yazık ki ülkemizde "deli olmak" ile eşdeğer tutulan eylem. oysa nasıl ki elimiz kolumuz, kafamız gözümüz hasta olunca bunların doktoruna gidiyorsak, ruhumuz da yaralanıp berelendiğinde bunun doktoruna gitmek son derece normal.

yalnız dikkatimi çeken şey şu ki, son yıllarda hemen hemen herkesin yolu bir şekilde buraya düşüyor. biz eski toprak olduğumuzdan mı bilinmez, hiç böyle bir ihtiyaç hissetmedim, hisseden pek fazla tanıdığım da yok. belki de ülkenin içinde bulunduğu durum nedeniyle umutsuzluk ve karamsarlık boyutları çok yükseldiğinden durum bu hale geldi, bilmiyorum. yani şimdi bu doktorların da işsiz, aç kalmasını istemeyiz tabi ama umarım ihtiyaç duyan fazla insan kalmaz demekten de kendimi alamıyorum.

kamu spotu:

lütfen el fotolarınızı eldiven giyerek atınız. nude el fotosu göndermeyiniz. sözlüğümüz nude isteme olaylarından ötürü ziyadesi ile yara almış ve bu durumdan olumsuz etkilenmiştir. sözlüğün akıbeti için düşünceli olup, armullahın harf sistemine riayet etmeniz daha sağlıklı olacaktır. ha illa atacağım diyorsanızda sonuçlarına katlanırsınız, etraf manyak kaynıyor. elinize sahip olun...

şarkılar ve eski fotoğraflar. bir de eski fotoğraflara bakarken şarkı dinlemek var kii.*.

insanlar neden tarikata girerler diye sormuştum hala net cevap alamadım. madem ilahiyatçı arkadaşlar var açıklamak istersiniz belki.*

...insanların yaşamasını sağlayacak çok şeyin bulunmasına karşın, uğruna yaşayacakları bir şeyin olmadığı söylenebilir; insanlar araçlara sahip, ama amaçları yok.
insanın anlam arayışı-yayın tarihi 1946

hepimizin içinde mantıktan esinlenmeyen eylemlerle tüketilmesi gereken bir miktar enerji olduğuna inanıyorum; bu enerji, çıkış yolunu, koşullara göre sanatta, tutkulu aşkta veya tutkulu nefrette bulur.
bertrand russel- yayın tarihi 1928
çoğu insan özelliği çağımızın hastalığı değil aslında. ilk insanlardan bugüne kadar devam eden amaçsızlık, özellikle bizim ülkemizde nefret.

“borç, borç, borç… o kadar oku, sonra gel, elifi mertek belleyen birine köle ol!”

orhan kemal

bimde kadife tatlısı adı ile 3.95 gibi bir fiyata satılan red velvet cake'tir.
uzun yıllardır bim'e gider gelirim.bulunduğu reyondan çok şeyler aldım.5+ yıldır gittiğim markette,bu tatlıyı üç ay kadar önce keşfettim.kendime lanetler ediyorum,hem geç keşfettiğim için hemide bimden tatlı alıp yediğim için.

ama in the god damn town da bu tatlıyı yapan yer yok ve de mascarpone peyniri alınacak bir yer yok.

(bkz: kelimelerin arasına ingilizce sıkıştıran lanet olasıca tikiler)

şöyle çalmanın serbest olduğu, her şeyin kafaya göre yasaklandığı, konuşma özgürlüğünün olmadığı, siyasilerin bizim paramızla bize karşı ilah gibi hissettiği, seçim barajının %25, öğrencilerin eğitimsiz, eğitimcilerin imam olduğu demokratik bir anayasamız olsa fena mı olur?

mevcut olanının tüm olumlu yanlarına uydun, yenilerini getirin(!) ben ikna oldum.

dün çaylaktı yanlış hatırlamıyorsam, bugün yazar olmuş. nickaltını açayım dedim.*

(bkz: garibanın yüzü gülür mü)
(bkz: mobbinge hayır)

mikrosistemde düşünen bir bencil olduğum için keşke de atansam!

tbmm açılmış ve yurdun dört bir yanından mebuslar ankara'ya gelmiştir. ancak bu mebusların büyük bir kısmı ankara'daki yoksulluğu, imkansızlıkları görerek savaşı kazanacaklarına dair inançlarını kaybetmişler ve geldikleri yerlere dönmeyi düşünür olmuşlar. çünkü mebusları yatıracak yer bile yokmuş. o sırada mustafa kemal kürsüye çıkar ve her umutsuzluğa düştüğümde açıp okuduğum aşağıdaki konuşmayı yapar:

--! spoiler !--

işittim ki, bazı arkadaşlar yoksulluğumuzu bahane ederek memleketlerine dönmek istiyorlarmış. ben kimseyi zorla milli meclise davet etmedim. herkes kararında özgürdür, bunlara başkaları da katılabilirler. ben bu mukaddes davaya inanmış bir insan sıfatı ile buradan bir yere gitmemeye karar verdim. hatta, hepiniz gidebilirsiniz. asker mustafa kemal mavzerini eline alır, fişeklerini göğsüne dizer, bir eline de bayrağını alır, bu şekilde elmadağı’ na çıkar, orada tek kurşunum kalana kadar vatanı savunurum. kurşunlarım bitince de bu aciz vücudumu bayrağıma sarar, düşman kurşunları ile yaralanır, temiz kanımı, mukaddes bayrağıma içire içire tek başıma can veririm. ben buna and içtim!

--! spoiler !--

"seni doğuracağıma taş doğursaymışım."

yaşıtlarım evlendi, çocuk sahibi oldu, ev aldı, araba aldı. ben markete gidip para üstüyle kendime gofret alıp mutlu olmaya çalışıyorum.

bu sorulara tahammülüm maksimum beş dakika. neyin acelesi ufaklık bu. sakin ol lan öğreneceksin her şeyi. zaten minnacık beynin var onu da garip garip şeylerle doldurmaya çalışıyorsun. ama hiç soru sormayan çocukta sanırım aptala bağlıyor ileride. bilen birisi aydınlatsın çocuğum olduğu zaman bu eziyete ne derece katlanmam gerek ?

mesela şu fotoğraftaki p*çe annesi gereken cevabı veriyor. olması gereken bu mu ? kesin bu değil demi? *

*

hangi birini söyleyeyim ki şimdi? korkuyorum hepsini okumadan ölmekten. lakin görünen köy kılavuz istemiyor, aldığım her nefes boyunca aralıksız okusam da ne o uçsuz bucaksız muazzam liste biter ne de benim hepsini edinmeye param yeter...

tanım: 100 yıl sonra açılması muhtemel başlıklar.
(bkz: 100 yıl önceki sözlük yazarları)
(bkz: mars belediye başkan adayları)
(bkz: voyager 1 uydusu uzaylılar tarafından bulundu)
(bkz: uçan araba tutması)
(bkz: 100 yıl önce dinlenen şarkılar)
(bkz: yazarların favori beyin çipi markası)

kendimi asosyal zannederken bu kişilik tipine uygun olduğumu malûm sözlükte görmüştüm. şaşırmıştım. normal insan diye bir imge var ya hani, o imge tüketim çılgınlığının bir tezahürü gibi sanki. çok farklı kişiliğe sahip insanlar var. binlerce kişiye karşı konuşabilirim ama ikili konuşma sevmem. kafe sevmem. haydi takılalım diye dışarı çıkmayı sevmem. belirli bir plan dahilinde dolaşmak ve gezmek hoşuma gider. garip bir kişilik.

tıp literatürünü baştan yazan ve ezberleri bozan doktorumuzdur.