(bkz: türklerin kısa olması) başlığında gençlerin ve ülkenin iyi beslenememsi , kendine ve spora zaman ayırmaması gibi ciddi bir olayı dile getirdim. maalesef yazının başlığını okuyup içimden geçtiniz sağ olun.
millet mesaj kutuma yüklendi arif kerimi denen yazar wikipedia’yı beğenmedi ( üstüne küfürler etti güncel kaynak değil dedi, bir yerinden kaynak uydurma dedi ben wikipediayı o anda eklerken bütün ülkelerin boylarını aynı anda verdiği için ekledim) spor bayramı olan bir milletiz ancak yediğim linçe bak

uyumak..

çok yakınım olan birini kaybetmeyip bu korku ile yanıp kavrulduğum gerçek.

24 şubat 2021'de netflix'te ilk sezonu yayınlanmış dizidir. baş rolünde antonia gentry ve brianne howey yer almakta.
konusu, iki çocuk annesi georgia'nın, kocası ölünce başka bir şehre taşınması ve orada gelişen olaylardır. üstelik o adam georgia'nın hayatına giren ne ilk erkektir ne de iki çocuğundan birinin babası. ginny ise georgia'nın tek kızıdır. bir de erkek kardeşi vardır. ginny, sürekli taşınmaktan yorulmuş, beş kere okul değiştirdiği için hiç arkadaş bulamamıştır. georgia, bu seferkinin farklı olacağını söyler. bir süre olur da. ginny yeni evine, okuluna alışır, arkadaş edinir ve hayatında ilk kez sevgilisi olur. georgia başkanın yanında güzel bir işe başlar, ailesi oldukça mutludur. tabii hiçbir mutluluk sonsuza kadar sürmez. iyiyi kötü yapmakta ve her şeyi mahvetmekte georgia'nın üstüne yoktur çünkü. dizinin 10 bölümlük ilk sezonunu iki günde bitirdim. aşk, arkadaşlık, anne-kız çatışması, hayata tutunmaya çalışmak gibi temaları işleyen bu dizi netflix'te de oldukça rağbet görmüş. e bu kadar rağbet görünce de ikinci sezonun geleceği kesinleşti.*))

mangal yaparkenki anı

insanlar sınanmadığı günahın masumu değildir sözünü aklıma getiren başlık.

özellikle sosyal medya kullanımının artmasıyla kronikleşmiş bir durumdur.
insanların normalden çok daha fazla abartılı görüntüler paylaşması ile birlikte bunu gören diğer kişilerin ben neden böyle değilim düşüncesini ister istemez sordurmasıyla başlar.
burada düşünülmesi gereken en doğru düşünce ise herkesin her zaman mutlu olamayacağı, hayatın inişleri ve çıkışlarının normal olduğu fikridir.
bir de bunun için mümkün olduğunca sosyal medyadan uzak durmak insanı dinginleştirebilir.

bırakılamayacak kadar değerli olan sözlük.

mafya, kaçakçılık, uyuşturucu, acılı meksika sosu .

bilim insanı olmak isteyenler maddi yönden bir belirsizliğin içine düşüyor ülkemizde. torpille kadro bulamazsa aç kalacağından doktora, yüksek lisanstan vazgeçip memur hayatına mecbur bırakılıyor. torpili olan ise kendini kanıtlama derdi, araştırma hevesi olmadığından ya da sadece rütbe hevesinden geldikleri akademide tıkanıklığa sebep oluyor. aslında bilime önem veren birçok hevesli genç var ülkemizde ama bu senaryo değişmediğinden bilime ilgisiz bir imaj çiziyor ülkemiz.

yukarıya sabitlense dediğim başlık.

t: twitter'da gündem olan tag.
film konusu gibi geliyor değil mi? bir filmde izlesek oturup ağlardık. fakat film değil, gerçek, hem de insana tokat gibi çarpan bir gerçek fakat alıştırıldığımız ve belki de alışmaya müsait olduğumuz için ağlamıyoruz! çocuk şu an çocuk izlem merkezi'ndeymiş, güvende yani. hatta 3 kişinin de ismini vermiş. %50 zihinsel engelli diye umarım dediklerine itibar etmezlik yapmazlar.

dünyanın çivisi çıktı. köylüler bildiği halde göz yummuş belli, hatta aileye yüklenmişler. bir de böyleleri namuslu kadın istiyoruz diye geçinirler kendi namussuzluklarına bakmadan. şahsiyet (dizi) izleyenler bilir, bu insanlıktan nasibini alamamış kişiler sırf kendi çıkarları için bir aileyi yok bile ederler. artık cezaları neyse çeksinler, lütfen salmayın şu canileri aramıza.

2016 yılında aldığım kobo glo hd modeli e-kitap okuyucumla halen ara sıra yapmayı sürdürdüğüm eylem.

özellikle sık seyahat ettiğim ve ülke dışında geçirdiğim zamanlarda kobo'nun türkçe kitap arşivini sık sık kullandım. siz de türkçe yayınlara erişmek istiyorsanız tavsiye edebilirim. bu arada başka bir e-kitap okuyucu kullanmadığımı da not etmeliyim. bununla birlikte zorunda kalmadıkça korsan kitap okumayı tercih etmediğim için kitaba yatırdığım paradan çok da tasarruf ettiğimi söyleyemem.

son olarak bu cihazı edindikten sonra iyice anladım ki ben de o kitap kokusunu seven, fiziksel bir kütüphaneyi şu dünyadaki pek az şeye değişecek olan, sayfaların pürüzlü yüzeyini parmaklarımla hissetmek isteyen bir basılı kitap fetişistiymişim. dolayısıyla kullanımı keyifli olsa da ancak basılı olarak erişemediğim kitapları okumak için veya bir yere giderken yanımda kitap taşıyamayacağım durumlarda kullanıyorum. yine de bir e-kitap okuyucu aldığım için hiç pişman olmadım.

dipnot: biz romantikleri de seviniz efendim. bizler ki binlerce yıl sonrasını anlatan bir asimov romanında, gazete hışırtısı betimlendiğini okuyunca yüzünde bir gülümseme görebileceğiniz insanlarız. bizi hor görmeyiniz.

oturan boğa
geronimo
reis genç joseph ... gibi kızılderili reislerin yada değişik kabilelerin savaşçı resimleri olursa sevinirim.

özellikle gece sahil yolunda yapılabilecek aktivite. aç müziği, indir camları yak sigarayı, sür istediğin yere. istediğin yerde dur, bi seyyar satıcıdan çay al, otur dalga sesleri eşliğinde yakamozu izle, rüzgarı hisset. kafa dağıtmaya birebir. gidebilmek özgürlüktür. temelli gitmiş olmasan da bir nebze rahatlatır.

bernard pomerance tarafından 1977'de yazılan tiyatro oyunu.

sonrasında 1980 yılında, david lynch tarafından beyaz perdeye aktarılmıştır.

fil adam, toplumun bize en küçük yaşlarımızdan itibaren dayattığı estetik, güzellik, şekilcilik kavramlarına vurgu yapıyor. hatta tabiri caizse bu kavramları, muhammed ali clay gibi sağlı sollu kroşelerle, ringin köşesine sıkıştırıyor. böylece izleyiciye de ayna tutmuş oluyor.

küçük yaşlardan itibaren, genel kabullerimizin ve önyargılarımızın esiri olduğumuz bu mevzu, filmin ilerleyen her karesinde, izleyici de havlu atma isteği doğuruyor.

insanın içinden ''tamam artık yeter! vurma! nakavt!'' diye bağırmak geliyor.

toplum tarafından ötekileştirilen, hor görülen, sırf görüntüsü sebebiyle yalnızlığa itilen ''ucube'' ''çirkin'' ''deli'' vesaire kavramlarla yaftalanan insanlara karşı yapılan haksızlık, filmi bitirip yerinizden kalktığınızda içinize bir yumru gibi oturuyor. istediğiniz kadar vicdan sahibi olun, istediğiniz kadar iyi davranmaya çalışın, bu gerçekliğin önüne geçemiyor olmanız dahi bu hisleri iliklerinize kadar hissetmeniz için kafi.

işin garip tarafı dr. frederick treves karakterinin, john marrick'e yardımcı olmaya çalışırken yaşadığı ruhsal dalgalanmaların, seyirci de oluşan dalgalanmalarla benzerlik göstermesi... bu da filmin hedeflediği şeyin ne olduğunu anlamamıza ziyadesiyle yardımcı oluyor. yani o yumruğu illaki yiyeceğiz.

tabi doktor treves'i anthony hopkins'in canlandırıyor oluşu da, bu duyguyu iyice yukarılara taşıyor.

filmde üzerinde durulması gereken çok fazla şey var. lakin bunları yine filmi izlemeyenler açısından ipucu oluşturacağı düşüncesi yazmamayı tercih ediyorum. toplumsal katmaların etik dışı hareketleri, farklı sınıfsal kesimlerin sınıfta kalan ahlaki anlayışları, vicdanları susturmak için atılan türlü türlü taklalar...

fil adam muhakkak izlenmesi gereken bir film.

izleyecek olanlara şimdiden iyi seyirler dilerim.

izlemiş olanlar içinse söyleyeceğim şey şu ; belki o aynayı kendimize tutmanın zamanı yeniden gelmiştir.

konstantinos’un seçtiği bu şehir o zamanlarda 20.000 kişinin yaşayacağı büyüklükte bir yerleşim yeri olarak geçmekteydi. şehrin inşasına muhtemelen 324 yılında başlanıldı. konstantinos, şehri düşmanlara karşı korumak için kara tarafını marmara’dan haliç’e kadar uzanan bir surla çevirtmiştir.

yeni başkente saray, senato binası, hipodrom ve forum yapılmıştır. sanat eseriyle süslenen şehir 11 mayıs 330’da kırk gün süren eğlenceler sonunda resmen açılmıştır. başkent, yeni roma (nea roma), ikinci roma (secunda roma) veya kurucusunun adını alarak konstantinopolis geçmektedir.

harika olmuş, tam yerinde olmuşş.
bu inceliği düşünen, emeği geçen kim varsa onlara böyle sarıldığımı varsaysın lütfen:

sevgiler, saygılar.

benim henüz öyle bir zaman dilimim olmadı. olduğu zaman güncelleyeceğim.
(bkz: kişinin mutluluk anı)