türkiye'nin genel manada girmiş olduğu sendromdur.

deniz kenarı tercih edilmiş yanlızlık için seçilmiş en güzel yerdir.

rus romanlarında bütün isimlerin birbirine benzemesidir. yemin ederim not alarak okuyorum.
bunu farkeden iş bankası yayınları bazı kitapların başına karakter listelerini koyuyor. bir tık kurtarıcı oluyor.

içinde bulunduğum durumdur.

13 sene önce ilk antipsikotik ilaçlar içtiğim zamanlarda yaşadığım kafaydı.
ilk aylarda her ilaç sonrası 16 saat uyuyor, uyandığımda ise zombi modunda yaşıyordum.
böyle bir kafa işte.

sözlüğün her geçen gün geliştiğini gösteren "yakında bunlar bizi uzaya da götürür" diye düşündüren güncelleme.
o değil de sözlükle ilgili ne zaman böyle bir gelişme olsa ben uyuyor oluyorum. en son hepimizin profilinde kurucu yazarken de günün sonuna yetişmiştim. şimdi de herkes yeni görünüme alıştı ben daha kendi profilimi bulamıyorum.
kullanım kılavuzu nerede bu güncellemenin?*

(bkz: tülay geri dön)

niye kayıp mı olmuş?
böyle başlığa böyle espiri.

ben erkek olsam, erkek olarak duygu durumumu gözlemlemeye ve bir erkeğin bakış açısı nasıl olduğuna bakmaya çalışırdim. ileriki günlerde empati yapabilmek için ya da tamamen meraktan.*

bu yaz ilk defa yaşadığım olaydır .bir de en yakın çift arkadaşlarımızla gittik. aylarca pandemi yüzünden ayrı kalınan sevgili ve arkadaşlarla geçirilebilecek en güzel günlerdi. bahçesi olan bir pansiyonda kaldık. sabah kalkınca denize karşı uyanmak. sevgilin ve arkadaşlarınla kahvaltılar , yemekler hazırlamak. tüm gün denizde çocuk gibi oyunlar oynamak.geceleri o masa başı sohbetleri. sabaha kadar kart oynamak. eğlenceli gece yürüyüşlerine çıkmak. insanı ben yaşıyorum işte dedirten olaylardan biridir.ama en zor yanı tatil sonrası dönüştür. göz yaşlarına hakim olunmaz. üstünden aylar da geçse böyle güzel bir anı paylaşıldığı için her konusu açıldığında ne şanslıyız diye düşündürtür iki tarafa da.

öz saygısıdır.

kendini bilen insan. iyisini kötüsünü kabullenmiş, kendi hayatını yaşayan insan.

direkt olarak yazar olmak açıkçası kafamda soru işaretleri oluşturdu. evet, yeni bir oluşum için güzel bir durum olabilir ancak popülerliği ile suistimal edilme olasılığı oldukça yüksek.
çaylak onay sırası ekşi gibi rezalete dönecekse * gelecek arkadaşlara sabır diliyorum. ha, onca rezaletten sonra da zaten öyle bir durum içerisinde bırakmazlar insanları diye ümit ediyorum.
bakalım, artık ne zamana popüler olursa. *

aşı devrimi başlığıyla koronavirüs aşısını bulan pfizer-biontech firmasının sahibi özlem türeci ve uğur şahin'in dünyaca ünlü time dergisi’nin uluslararası baskısının kapağında yer alması hadisesi.

direne direne kazanacağız!
bu şekilde bu güne geldim. kimse beni hayallerimi gerçekleştirmekten alıkoyamaz. sadece erteliyor bu baskılar o kadar.

bunu düşünen demek ki fikre, tanıma göre değil takipçi sayısına göre beğeni veriyor. bana ne takipçi sayısından ,yazdığı güzelse beğeni alır. böylece motive olur dediğim durumdur.

nato-chor javon.

sadece o değil, uykusu da nefes alıyordu artık, garip bir metafora dönüşmüş,
yeni bir yaşam formu kazanmıştı..


..

sıtması henüz geçmişti.
..

usulca araladığı kapıdan, şöyle bir sokağa baktı. ürktü ve içeri koştu.
minderin ucuna takıldı, sendeledi ve yere kapaklandı. takılmasaydı da kendini atacaktı zira, tansiyonu düşmüştü.

..
kendini orada öylece bıraktı birkaç saat. bilmem hastalıktan, bilmem yere kapaklanmaktan saatlerce öylece serili kaldı oracıkta.
halının izi yüzüne çıkmıştı. dededen kalma bir ısparta halısıydı, antikaydı. pahalıydı da. fakat umrunda değildi.
önemli de değildi şimdi.
şimdi önemli olan tek birşey vardı: o da, tansiyonunu düzene sokup, acilen kalkmaktı.

...
üşüyordu..
iliklerine kadar donmuştu..
bu kez serin bir rüyanın hatrına değildi katlandıkları....
- peki neydi? diye, iç bile geçirmedi. çünkü sıtması geri dönmüştü...

...
üzerini örtecek bir örtü aradı. ama gözleri, yeniden karardı.
bu soğuk, perdenin ardından kulaklarına doluyordu...

...
anladı, yerinden de kalkamayacaktı artık. uzanıp az evvel takıldığı mindere tutundu. yavaş yavaş onu, kendine çekti. çok ağırdı.. zorlandı biraz... ama en sonunda, çekip üzerine örtmeyi başardı..

en azından soğuk, kulaklarına fısıldamayacaktı artık.
omuzlarından bacaklarına doğru bir ılıma yayıldı.
derken uyku bastırdı ve o haliyle uykunun kollarına yeniden teslim oldu.

~
¶{buna bi'başlık bulmalı mıyım, bilmiyorum. devamını yazmalı mıyım, onu da bilmiyorum...
sadece uzun zaman sonra, yazma evrenime geri dönmeyi umuyorum, o kadar¶}

hapçıların doktora yazdırıp yazdırıp piyasada sattıkları ilaç. bu nedenle bu ilacı yazarken dikkatli olmak gerekir.

bu başlığa tanım yazan yazarlardan biri, üç beş vakte kadar kafa iznine çıkacak.