tam ateist olamamıştır bu. ateist 101 dir. içinde şüpheler gebertiyor onu derinde yada yüzeyde. ilginçtir ki ateistligi sonradan gören yurdum dinsizleri de bir adım öteye gidemiyor. anadolu ateisti ahshshd. mayalari islam'la yoğurulmus adam ne kadar ateist olursa artık. en babası verilen selamı almayınca adam da tatmin oluşuyor ateistligi buna dayanıyor.

yunus emre şiiri. dost kelimesi allah yolu manasında kullanılmıştır. dost elinden ölürsem hiç şüphe duymadan, güle güle geri gelem...

#1177875 ablamın dediği açıdan bakınca ben de bir anda uyandım.
* ne kimse doğum günümü kutlar
* ne ceza aldım şimdiye kadar
* adam ceza alıyor, 10 tane nickaltı giriliyor. ben de kıçımı yırtıyorum acaba görülüyor mu diye.
* ne yoldaş '' gel konuşalım '' diyor, ne diğer arkadaşlar. unuttular gittiler beni.
*adam her gün radyoda, şurada burada. ben 5 ay önce program yapayım dedim, kimsenin ruhu bile duymadı.
* adam benden 3.5 ay sonra kayıt olmuş. tam bir fonomen oldu. ben de '' ismail abi ''
ne diyim arkadaş, demek ki bende hata var.

2014 yılında yolcuları ve mürettebatıyla sırra kadem basan malezya uçağı .bence boyut değiştirdiler. dark dizisi misali yanlış değişkenler sonucu bir kapı açıldı ve bum yok oldular.

yalıkavak

her şey.
8 yaşındayken öyle derdim kardeşlerime
onlar da inanırdı.

hz ali der ki; "sır dilden dökülmeden senin esirindir.döküldükten sonra sen onun esiri olursun."

insanın olduğu yerde gruplaşma her daim oluyor. genelde bunlar ilerleyen süreçte hep olaylı bitiyor.

şimdi burada beni oylamis veya benim oyladigim her yazar cok değerli. herkes zamanını ayırıyor neticede. ama tabi bir tane favorim var isim vermicem. ama değinmek istediğim şu. bu yazarların sözlüğü artık yazma dışında sadece ama sadece sosyalleşme ve birbirlerini iyi oylarla yükseltme ya da olumsuz oyun olduğu sözlüklerde olduğu gibi dibe çekme durumu olursa sözlük ilerleyen süreçte bakın bok oluyor.

yani kimse alınmasın hemen bir örnek vereyim.

mesela genelde daha eski yazarlar, işte sözlüğün diğer fonksiyonları sebebi ile iletişim kurmuş yazarlar ya da bir şekilde kaynaşmış olan yazarlar bunu sadece nickaltinda tutmayıp her başlığa taşıdığında, ya da birbirlerinin yazmış olduğu jdjdjdjfjfj kadar boş bir içeriği oyladiginda bu sözlüğe yeni katılacak yazarlar için bir engel teşkil ediyor.

öncelikle ilk 10 listesi var mesela. çok değerli bir hedefle düşünülmüş ama sonuçta neredeyse listedeki çoğu kişi benim sözlükte daha üç gün içinde adını elli farklı yerde gördüğüm yazarlar. bu bildiğin algı yönlendirmesi oluyor.

diyelim ki bir konuda biri ünlü diğeri genç yazarımız tanım girmiş. genç yazar detaylı çalışmış dosemis yorum yazmış tanım yazmış kaynakça koymuş resmen bilgi kaynağı. popüler yazar ayh hiç sevmediğim şey yazmış. cidden bak. üstteki başlığı açan arkadaş 5 oy iki favori alttaki hele bir de bir şekilde cinsiyeti tahmin edilmişse 30 oy 13 favori.

şimdi ağa bu genç yazardan bir daha böyle tanım yazmasını nasıl beklersiniz? o da gider millete seri artı basar, kanka olmaya çalışır, başka yollara girer sonrasında da tek cümlelik ayh yazar 30 beğeniyi alır.

böyle olursa da ne olur sözlüğün kalitesi p.c olur. bunca moderatorun, kurucuların, iyi niyetlerle buraya yüzlerce tanım yazan yorumunu katan insanın emeği hiç olur.

yani uzun vadede altın yumurtlayan sözlüğü kısa vadeli kazanç için kesecekseniz buyrun. genelde dahil olduğum her sözlükte bunu gördüm. o belli bir kilit kesim en son birbirleriyle kalıyor ve iş anlamsız bir hale bürünüyor.

şimdi buraya kadar okuduysan bana sanane diyebilirsiniz. olabilir dostum ama haklı olduğumu biliyorsun. fazla samimiyet tez ayrılık getirir demişler. aman dikkat.

beğenilme editi: bu yazdıklarımı beğenen bütün arkadaşların fikrime katılması açıkça beni çok mutlu etti. umarım elimizde olan böyle değerli bir platformu hiç kaybetmeyiz. eskiden sözlük zirveleri olur insanlar birbirine güvenir dost arkadaş hatta eş olurlardı. umarım o günleri tekrar yaşarız. beğenen ve fikrime katılan herkese sonsuz teşekkürler.

en kısa haliyle söylemem gerekirse eğer burası bana iyi geliyo.

hiç düşünmezdim aslında böyle bi yere kaydolup tanım yazacağımı. kayıt olmamdan bu yana geçen zamana göre az tanımım var ama bu bile benim için büyük bi şey doğrusu. burası sayesinde çok güzel insanlarla tanıştım ve hepsi bana bi şey kattı, daha fazla insan tanımış ve çoğundan da bi şeyler öğrenmiş oldum.burada yazmaktan çok okumayı sevdiğim bi gerçek ve hep dile getiriyorum bunu ama gerçekten de sakin, herkesin fikirlerini düzgün bi biçimde ifade ettiği rahat bi ortam burası ki zaten beni en çok kendine çeken şey buranın nası böyle olduğuna dair olan merakımdı. burada yazıyorum çünkü insanların yazdıklarını okumayı seviyorum ve daha da güzeli yazdıklarımın okunduğunu bilmek beni mutlu ediyo. fırsatım varken; yönetime burayı kurdukları ve böyle bi ortamda yazma- okuma fırsatı verdikleri için teşekkür ederim. ayrıca beni takip eden, yazdıklarımı okuyan ya da oylayan, sohbetleriyle bana bi şeyler katan ve mutlu olmama katkı sağlayan herkese çok çok teşekkür ederim. *

tutsan hadi desen kalkmaz ama dili var, gözü var işte. beynini kullanmayı bilmeyen insanlarla dolu memleket.

yemin ediyorum; bıkmıyorsunuz, usanmıyorsunuz. bu sizler için:

en basit tanımıyla, duyu organlarımızla topladığımız bilgilerin, beynimizde işlenmesi sonucu ortaya çıkan algıdır, varlığını inkar edemediğinizdir ya da bunun gibi bir şeydir işte.

mesela elinizde bir karpuz dilimi tutuyorsunuzdur ve o karpuz dilimi, dokunduğunuz, kokusunu ve tadını aldığınız, gördüğünüz için gerçektir. gerçeklik, su götürmeyendir. ama benim için değil, benim gerçeğim siz "sanrı" görmemişlerden farklı. * o halde gerçek de görecelidir, kişiseldir. nedir bu?

sanrı demişken size oturup da uzun uzun "vay şöyle de gördüm, kayış da şöyle koptu" diye anlatacak değilim zannediyorsanız, yanılıyorsunuz. anlatacağım çünkü canım sıkılıyor. *

efenim, vakti zamanında ergen bir bebeyken, zannederdim ki filozoflar boş konuşuyor, bu kadar niye sorgulamışlar altı üstü bir olan gözünle gördüğün, elinle tuttuğun dünyayı? varlık nedir, yokluk ne, hiçlik nasıl, gerçek kim? "bu kadar laf salatasına gerek var mı?" derdim dünyam yamulmadan önce.

adına bipolar dedikleri duygu-durum bozukluğundan mustaribim ve tip 1 olduğu için hipomaninin üstüne çıkabiliyor, büyük mani atakları geçirebiliyorum maalesef. şansıma, ilk yaşadığım mani, psikotik maniydi (böyle deniyormuş tıpta), yani baya baya halüsinasyona bağlıyorsunuz, kafanızın tahtaları gıcır gıcır ediyor efenim. işte bu tecrübe, bana gerçeğin ne olduğunu kesintisiz iki sene kadar sorgulatmakla birlikte, bir daha asla eski gerçeklik algıma dönemememe sebep oldu.

gerçeğim değişti, her şey şüpheli, varlığım, uzayda kapladığım yer, içtiğim su, ayağımı bastığımda hissettiğim toprak...

biraz daha açayım bunu size; sanrılar ilk başladığında (ki uyuşturucu madde kullananlarda da bu yaşanıyor), görsel ve işitsel olarak şaşırtmaya başlıyor aklınız sizi. gördüğünüzü gördünüz mü? o ses neydi, dışarıdan mı geldi yoksa kendi kafamın içinden mi? hey, kafamın içi ne kadar geveze öyle. ancak, sanrının şiddeti, artık koku, o kokunun ağızda bıraktığı tadı ve dokunmak duyularına sirayet edince, orada gerçekliğiniz tamamen değişiyor. doktorlar "gerçeklikten kopmak, zaman, mekan algısını yitirmek" diyorlar buna efenim.

vakti zamanında, doktorumla minik sitemli bir diyalog yaşamıştık; son sanrı tecrübemin ardından aklım normal(!) insanlar alemine geri döndüğünde, kendisinin odasına bir hışımla girip "doktor bey, bana söyleyin bu ne?! nedir bunlar?! halüsinasyon diyorsunuz, psikoz diyorsunuz bir sürü adı var ama nedir bu? kafamın içini kemirip duran bir gerçeklik sorgusu var ve kurtulamıyorum bundan. bakın ben aptal biri değilim, gördüğüm şeyi -yanlış görmüş, zannetmişim- diye inkar edebilirim, duyduğum şeyi -yanlış işitmişim- diye geçiştirebilirim ama lütfen söyleyin, aynı zamanda kokusunu alıp dokunabildiğim bir şeyin gerçek olmadığını beynime nasıl kabul ettirebilirim?!" diye sormuştum.

kendisi "onların tıp dilindeki adı sanrı, onların hepsi senin gerçeğin" demişti. demek ki, bana ayrı bir gerçek daha var normallerden(!)... kime anlatsam "deli" diyecekleri bir gerçek ve bunu kendime saklamayı, seneler önce anlaşılamadığını fark ettiğimde, öğrendim. şimdi normali taklit ederek yaşıyorum. gerçek ise, içimde hapis.

şu kısacık ahir ömrümüzde elimizde kalan nadir zevklerden biridir. gıdıklanan bebek gibi kıkır kıkır gülesi geliyor insanın ama bebek olmadığım için en fazla tebessüm edebiliyorum.

ünlü astrofizikçi albert einstein'in genel görelilik kuramı bir kez daha kanıtlandı. abd'de bulunan stanford üniversitesi'nde görevli bilim insanları uzayın derinliklerinde bulunan bir kara deliğin arkasında ilk kez bir ışık huzmesi bulunduğunu fark etti. bu durumun meydana gelmesinin sebebi ise, yer çekiminin aşırı olduğu bölgede uzayı bükmesi ve içine çektiği ışığı tekrar görüş alanına döndürmesidir. bu görüntüye ulaşan araştırmacılar, böylece uzayın bükülmüş olduğunu ve bükülebileceğini kanıtladılar.

öncelikle kısa bir şekilde genel görelilik kuramının temel esaslarını belirteyim;
1- ışık hızı sabittir.
2- zaman 4. boyuttur.
3- uzayda daha hızlı hareket edersen, zamanda daha yavaş hareket etmiş olursun.
4- yer çekimi dediğimiz şey, uzay-zaman düzleminin eğriliğidir.
5- yüksek kütleli nesnelerin etrafında zaman yavaşlar.
6- yer çekimi dalgalar halinde hareket eder.

nature isimli bilim dergisinin yayımlamış olduğu bilimsel keşif; dünyamızdan yaklaşık 100 milyon ışık yılı kadar uzaklıkta bulunan bir karadeliğin çevresindeki x ışınlarının yankılarını, huzmelerini ve yansımalarını analiz etmiş oldu. buna göre herhangi bir maddenin yoğun yer çekimi sonucu uzayı bükmesi ve ışığı görüş alanına tekrar geri çevirmesinin mümkün olduğu gözlemlenmiş oldu. bahse konu "yankı, huzme ve yansımalar" bilim camiasının bir karadeliğin iç oluşumunu tespit etmek ve harita düzlemine aktarmak için kullanmış oldukları diskin x-ışını parlamasını yakalamasıyla oluştular.

yapılan bilimsel çalışmanın ortaklarından biri olan roger blandford; "yüz yıl kadar önce, astrofizikçiler manyetik alan içerisindeki bir kara deliğin ne tür bir davranış sergileyeceğini tartışma konusu yaptığında bu durumun bir gün kanıtlanmasının mümkün olabileceğini kesinlikle düşünmemişlerdir. bunu direkt olarak gözlemlememizi sağlayan şey einstein'in genel görelilik teorisidir. genel görelilik kuramı'nın işe yaradığını görmek bilim açısından çok büyük bir adım." şeklinde fikirlerini dile getirdi.

stanford üniversitesi'nde bulunan kavli parçacık astrofiziği ve kozmoloji enstitüsü'nde araştırma bilimi alanında görevli olan wilkins ise; "bu kara deliğin olay ufkuna giren hiç bir nesne ve hiç bir ışık dışarı çıkmaz. bu sebepten kara deliğin arkasında kalan kısımdaki hiç bir şeyi göremeyiz. görmemeliyiz. ancak görüntüyü yakaladık. bu görüntüyü keşfetmemizin sebebi ise, uzayın ışığı bükmüş olmasıdır. ışığı büküp kendi etrafındaki manyetik çekim alanlarını bükmesidir." şeklinde konuştu.

albert einstein "genel görelilik teorisi" isimli araştırmalarını ve tüm çalışmalarını 1915 yılında yayınlamıştır. bu kuramı daha önce kanıtlayan bir diğer kişi ise amerikalı astrofizikçi "kip thorne". genel görelilik teorisini 2017 yılında kanıtlayan kip thorne aynı sene nobel fizik ödülünü almaya layık görülmüştür. 1 haziran 1940 doğumlu olan bilim insanı şu anda hayatta ve amerika'da yaşamaya devam etmektedir.



kaynakça:
1- instagram/mathematiclovers
2- instagram/cosmos
3- wikipedia

hep sonradan aklıma gelen soru.
gün içinde sohbet ettiğim insanlar oluyor, gülüyoruz eğleniyoruz.
simalar aşina, isimler yok.
lan neydi bunun adı diyorum kendime.
yarın sorcam bende.
senin mi desem, sizin mi desem, emin olamadım.

kafa sözlük'ün sloganı olabilecek bir cümle.*

ifade özgürlüğü, ifade özgürlüğü ve ifade özgürlüğü
her şeyin başı ifade özgürlüğüdür bence eğitimin bile.

insanlık suçu işlemiş gibi davranmayın , kendileri seçemiyor artık kabullenin derim . ben de bir akrep erkeği olarak ikizlerin yanındayım .

çocukluğumda pazar günlerinden nefret etmeme neden olan birkaç eylemden biridir. alışkanlık olarak her gün sabah uyandıktan sonra ve gece yatmadan önce duş alan biri olarak pazar günleri banyo yapmak hala içime bir sıkıntı davet eder.

pazar sabahları babamın bize zorla izlettiği ve kahvaltı mı ediyoruz yoksa bir toplama kampında çile mi dolduruyoruz anlamadığımız pazar konserleri olurdu. sonra annemin ütü masasını soba yanan tek oda olan oturma odasına getirmesi ile içimizdeki sıkıntı artardı zira ütüden sonra banyo vakti gelirdi. çok küçüktük ama işkenceyi anlayacak kadar da bilinçli idik.

ütü masası kalkıp bakır leğen gelince ve sobanın üzerinde ısınana su soğuk suyla ılıştırılınca işkence başlamak üzere olurdu ve abi olarak ilk kurban ben olurdum. suyun ısısı annem tarafından mükemmel ayarlanmış olsa da ilk anda bir çığlık kopardı ve bu çığlık kalıp hacı şakir sabununun kafamda çıkardığı tok sesle bastırılırdı.

benim keselene keselene yepyeni bir insan haline gelmemden sonra bir havluya sarılıp asker bavulu gibi bir köşeye atılmamla sıra kardeşime gelir, o da aynen benim yaşadıklarımı yaşardı.

ne zor günlerdi. ne güzel günlerdi.