kesinlikle bıyığı olurdu ve sigara içerdi buna eminim.

silüetler-summer wine.

havacılık, nükleer enerji ve balistik füze konusunda daha gelişmiş olduğu doğrudur. bunun haricinde üstün olduğu konu pek bulunmamaktadır.

yine sevenimizin olmadığını gördüğümüz bir etkinlik oldu hamdolsun.

edit: bu sevgi olayını hep aşk meşk sanıyorsunuz galiba ya siz.

adam yıldızlara basa basa yürüdü
çünkü biraz önce yağmur yağmıştı.

serinin sonuna kadar ifrit olunan karakter. hak vermek lazım adamı iyi kamufle ettiler.

bu haberi görünce çoook sevindim. hayırlı olsun canım yazar. merakla bekliyoruzzz.

selefiliğin ne kadar iğrenç bir ideoloji olduğunu gözler önüne seren olaydır. olaya bak. hem bir halkı tekfir edip soykırım yapıyorsun hem de sağ kalan küçüklerini köle pazarlarında satışa sunuyorsun.

1930'lardaki, 40'lardaki nazi ideolojisi neyse 2010'lardan itibaren yaygınlaşan selefilik de odur. selefilik 21.yy'nin nazizmidir. dünya devletleri yeryüzünde tek bir selefi kalmayıncaya kadar ortak mücadeleye devam etmeliler. bakmayın, şu an görece olarak güçsüz gibiler ama bu işin şakası hiç yok.

(bkz: tüm yazarların profilinde kurucu yazması)

güzel ve yalnız ülkemizde iyi şeylerin de olabildiğinin işareti olan rejim değişikliği. yaşasın halklarin kardeşliği, yaşasın insanlık!

-kor ona,
-kov it
-son yarasa bükücü.

karikatür içerikli tanımları ile güldüren yazar. o kadar çok karikatür içerikli tanım var ki
bir süre sonra tanımlara bakmayı yarına bırakayım da yarın da gülerim dedim. (gülücük)

fes.. fas'ın üçüncü büyük şehri, daracık sokaklarında kaybolmak, yarı arapça, yarı fransızca, yarı ingilizce sohbet etmeye çabalamak, yüzlerce yıl öncesine ışınlanmak gibi bir hissiyat veren dükkanlarını hayran hayran gezmek çok güzeldi.

tamamen tesadüf bir şekilde birkaç ay önce yolda karşılaştığım , baya bilgili saygı duyulası bir adamdır.

friedrich nietzsche, iyinin ve kötünün ötesinde(oda yayınları, 6. baskı), dördüncü bölüm: aforizmalar ve perde arası(sf:67), 81 no'lu aforizma: denizde susuzluk çekerek ölmek korkunç bir şeydir. gerçeğimizi böyle tuzlamamız şart mı artık, susuzluğumuzu gidermesin diye?

sizlere biraz öyküden ve öykünün kriterlerinden, ne olduğundan, ne olmadığından bahsetmek istiyorum. (bilgi birikimim dahilinde)

öykü: gerçek veya tasarlanmış olayları anlatan bir düzyazı türüdür.
hikaye ile karıştırılmamalıdır. altını çizerek söylüyorum: hikaye, bir olayın sözlü veya yazılı olarak anlatılmasıdır.
her şeyin bir hikayesi olabilir fakat her şeyin bir öyküsü yoktur. herhangi bir senaryo, film, roman, deneme, şiir vb. bir hikayeye sahiptir. yani çok daha genel, olayın anlatımıdır. öykü ise hikayeyi de içeren daha geniş bir edebi türdür.
ingilizcede böyle bir ayrım var mesela. her şeyin bir "story"si vardır ama her şeyin bir "short story"si yoktur... short story türkçedeki "öykü"nün izdüşümü elbette.

öykü kısadır. fakat bu kısalık mevzusu fazlasıyla kafa karıştırıcı olabilmekte.

" öykü< novella< roman" gibi bir ayrım var mesela. fakat bu ayrımı biraz daha inceleyince olayın aslında ne kadar anlamsızlaşabileceği gözüküyor. şöyle söyleyeyim:

öykü eksiltme sanatına göre giden bir edebi türdür ve eğer kesin bir ayrım yapacak olursak poe'nun belirttiği üzere ve stephen king'in de değindiği üzere, "etkide birlik" söz konusudur. (bkz: etkide birlik) (tek etki kuramı olarak da geçiyor literatürde.)

eğer romandan eksiltirseniz öykü, öyküden eksiltirseniz şiir ortaya çıkar. ama soralım: kime göre neye göre? değişir bu efendim. mesela flash fiction denen bir tür de var. hemingway'in ortaya attığı söylenen 6 kelimelik roman örneğin... roman. ama roman mı sizce bu? belki. sonuç olarak yazdığı yazı şu:

"for sale:
baby shoes. never worn."

o halde bir düşünelim. bu "roman" düşündükçe kendisini açıyor mu okuyucuya? hayallere sürüklüyor mu bizi? amatör bir "yazar" olan bana sorarsanız,-ki yazar demeye utandığım oluyor kendime- evet.

işler burada karışıyor. çünkü öykü denen düzyazı türüne de baktığımızda, bu da açılabilir. her şey açılabilir. çünkü söz konusu insan zihnidir. o yüzden bu uzunluk mevzusunu pek kurcalamamakta fayda var. 300 sayfalık bir öykü((gbkz: shawshank redemption)) de olur, 100 sayfalık bir roman da olur. 30 sayfalık bir şiir de, 6 kelimelik bir roman da. oluyor böyle şeyler. belli bir kalıba sokmaya çalışıyoruz. elbette bunun yanlış olduğu kanaatindeyim. önemli olan anlama odaklanmak.

kriterlerden de bahsetmiş oldum böylece. ilgilenenler için açıklayıcı olmuştur umarım.

türkiye'nin ilk kadın başbakanıdır. türkiye'nin en kötü yöneticilerinden biridir.

kısa bir süre önce arkadaşımın kalbimi kırması karşısında istemsiz yaşadığım durum. "doğarken ağladı insan bu son olsun bu son" bir daha bu kadar değer vermemek adına kendime söz verdiğim gün aynı zamanda.

mutlu olmak istiyorsan kimseden bir şey beklemeyeceksin.

ev / şile / trablusgarp harbi az sonrası.

(bkz: tümdengelim).