demirbaştır:

olmamasi gereken bir sistemdir. bilakis ozellikle saglik ve egitim gibi alanlar kisilere esit oranda saglanmasi gereken birer temel haktir. sunulan haktan daha fazlasini bekleyenler imkanlarini genisleterek ozel hastaneye,ozel okula gitmekte zaten. denildigi gibi ozellestirme icerisine girilmesi demek, varolan sinif farkinin cok daha uc seviyelere cikmasi demektir. maddi sikinti yasayan birine "paran yoksa öl demektir". amerika veya baska bir ulkeyle kiyaslamadan once halkin ayni imkanlar dahilinde yasayip yasamadigana donup bir bakmak gerekmektedir...

bir mekana sıklıkla gidip gelen kişiye verilen isim. müdavim, gittiği mekanı ayakta tutan kişidir. bu yüzden, müdavimlik eskiden gelen bir kültür.

tunç beril ile çocukluk arkadaşı öyle bir şeyi hayatta düşünmez.
(bkz: umut sarıkaya)

naylon

neyzen tevfik bu probleme son noktayı koymuştur.

ben mecnun muyum bir aşk için öleyim.
mecnunu da seveyim leylayı da seveyim.

sözler biraz farklıydı sanırım.

bedenini satmak gibi bir şey aslında yaptığı...
o entryler senin, sen yazdın onları!

ayrıca unutmamak gerekir ki bu oran sadece ''iş arayan gençler'' grubu için geçerlidir.

parası olmadığı için iş aramaya gidemeyen, iş bulmaktan ümidini kesen, haklı olarak uzman olduğu alan dışında iş yapmak istemeyen gençler de var ülkemizde. tüik'e pek güvenmemek lazım.

haçlı ordusunu niğbolu savaşında yenilgiye uğratan osmanlı ordusunun komutanı ve osmanlı padişahı yıldırım bayezıt'a abbasi halifesi tarafından verilen unvandır.

dedemin okul arkadaşı olan pek kıymetli bir zattır. *

bir dönem bütün batı'yı kasıp kavurmuş sanat akımı; 19. yüzyıl sonunda, 1895-1905 arasındaki on yıllık bir süreçte, hem avrupa'da hem de amerika'da resimden mimariye, dekorasyondan tasarıma bir çok alanı etkisine almıştı. bir şiarı vardı bu akımın zarif dekoratif süslemelerin ön planda olduğu bitkisel-eğrisel bezeme, temel dayanağı ise klasisizmin reddiydi. yaygın olmakla birlikte ülkelerin kendi üslupsal yaklaşımıyla zenginleşmiş, farklılaşmış ve yerel özellikler göstermiştir. öyle ki; akım, fransızcada "art nouveau" , almanya'da “jugendstil”, avusturya'da “secession”, ispanya’da "modernista", belçika’da "stile des vingt", italya’da "stile inglese"/"stile liberty" adını almıştır.
akım, 1895 yılında alman tüccar bing’n paris’te açtığı bir galeriden; la maison de l’art nouveau’dan kıvılcım aldı. alfons mucha (1860-1939) ve jules cheret (1836-1932) akımın öncüleriydiler.

alphonse maria mucha:


jules cheret:


dönemin en önemli ressamlarında da art nouveau etkiler görülür. henri de toulouse-lautrec, georges seurat, paul gauguin, félix vallotton, van rysselberghe, resimlerinde ve bir kısmı da afişlerinde art nouveau karakterine uygun simgeci öğeler ve bolca eğrisel çizgi kullandılar.

henri de toulouse-lautrec:


avusturya'da secession adını alan akım, genel çizgiden biraz farklılaştı. çiçekli, bitkisel-eğrimseller yerini, düzleşmiş, geometrikleşmiş formlara bıraktı. en olgun ürünleri gustav klimt, josef koloman moser, mimar otto wagner ve joseph m. obrich'in işlerinde görürüz. bu sanatçılar, modernlik ve özgürlük temeli üzerinde bir araya geldiler. ver sacrum adındaki dergileri ile sanat anlayışlarını yaygınlaştırdılar. onlara göre gündelik yaşam nesneleri de akımın anlayışına göre tasarlanmalıydı. böylelikle akım, yeni bir konstrüksiyon ve dekorasyon anlayışı yarattı. gustav klimt akımın en önemli temsilcilerindendir. karlsplatz istasyonu, mimar otto wagner'in, viyana secession binası ise joseph m. obrich'in bu akımda yarattıkları en önemli yapılardır. secession’un bronz kapısı ve altın renkli bronz yapraklarla süslenmiş kubbesi gustav klimt'e aittir.

gustav klimt:




viyana secession binası:


karlsplatz istasyonu:

yeni bir sözlük gelişmesi.
torun tombalak sahibi olduk artık.
buradan alt devreye selam olsun, bulaşıklar yıkanacak, mıntıka temizliği yapılacak, koğuş temizlenecek.
öncelikli işleriniz bunlar.
hayırlı teskereler.

dünyanın bana göre en iyi stres atma enstürmanıdır. beyni iyi kullanma ayaklar ile ritim yakalama ile beraber doğru baget tutma eğitimleri aldıktan sonra bir kaç doğru ses çıkartabilirsiniz.

--- alıntı ---

bateri çalma, hızın yanı sıra denge ve akıcılık gerektirir. düzenli olarak metronom ile çalışmalı ve single-stroke, double-stroke, paradidle, double paradidle, üçlemeler, altılamalar gibi el teknikleri, dörtlük ritmin üzerine dörtlük, sekizlik, onaltılık kick vuruşları gibi sağ ayak teknikleri (eğer twin pedal tercih edilirse sol ayak için de aynı egzersizler uygulanabilir), hi-hat ile dörtlük,sekizlik,onaltılık saymak gibi sol ayak teknikleri ve tabii ki el-ayak kombinasyonları gibi teknikler üzerinde alıştırma yapılmalıdır.

--- alıntı ---

(bkz: eyluling)
(bkz: hi my i run)
biri ayran hopurdetirken digeri havuc kemiriyor, moderator de olsalar yazarlar nihayetinde.

keske modlari engelleyebilsek*.

gayet doğaldır zira kafa sözlüğün serotonin hormon düzeyini arttırıcı etkisi isviçreli bilim adamları tarafından kanıtlanmıştır.

kimlik bilgilerimden daha çok ben olan eylem türü. bir şeye sinirlenince her şeye sinirlenmeyen insan da ne bileyim, biraz şeydir.

borç verme ve dolandırılma derdi yok.

iyi geceler, gün!
günaydın, sevgilim gece!
hoşça kal gökyüzü!

göğsümde kuş gibi çırpınan nefes
salın gitsin

kaymayan yıldızlar için de dilek hakkı istiyorum
anahtarını bulamadığım kapıyı
kırmak istiyorum!
fakat kırdım kanatlarımı
uçmak istemiyorum

tanrı biz’i icat etmiş
biz, zamanı…
kalbiyle korkmaz insan
akıl dedikleri kör kedi
bekledikçe kendimi
elime ayağıma dolaşıyor dünya

denize taş fırlatmışım mesela
incinmiş deniz
unutup deniz olduğunu
gözlerime üşümüş

ellerim küçük değil
bir şiir olamadım belki bu yüzden
gözlerim de görmüyor üstelik –senden başka
bilsen nasıl zor
umurunda değilken hiçbir şey
ellerimle buluyorum geceyi
cennet cehennemi doğuruyor
cehennem kendini
biri’nin fırtınası, diğerinin duymadığı…

bilmiyorum ki, ne yapılır böyle zamanlarda
nasıl uyunur, nasıl okunur, nasıl yenilir- içilir

günler günlere geçiyor
geceler içinde gecelerin
her şey devam ediyor
-muş
gibi
gülümsemek gerek fakat
nasıl görmezden gelinir soluğunu sahiplenmiş kan

bazı acı'nın dokunulmazlığı vardır
bir yanardağ gün gelir patlatır kendini
"söz kendini yer"*
ateş her şeyi

ölüm varsa, hayat var
nefret varsa aşk
son’dan sonra sonsuzluk…

diyelim ki, ikiye böldüm bir elmayı
elma elmadır hâlâ
biraz eksik…
sen varsan ben varım

o ateş ki bir kere yandı!
artık üzerine tüm denizleri döksen,
yanmamışa dönmeyecek

dedi ki; yetmez
geç bakalım iğne deliğinden
geçerim, kıldan ince boynum
başım gözüm üstüne
fakat kalbim sığmıyor
iğne deliğine

göğsümde cirit atıyor dünya. her gece.
en son büyüyor yorgun bir sabah oluyorum
her şeye rağmen
daha çok şarkı söylüyor, daha çok seviyorum

burada
yaşarken
ne duyuyorsam hepsi kalbimde sürüyor atını.

ne av'ım ne avcı
göğsümde yorgun bir kuş yatıyor
göğsümde yorgun bir kuş...
ben av'lamadım o kuş'u
kendi geldi
kırılmış kanatlarının kokusunu duyuyorum aldığım nefeste.

bedenime saplanmış bir çividir
şimdi kalbim
sevdiği kadar sökülecek yerinden
sevildiği kadar özgür

yedinci dem şiiri.