eee, yani kaynayınca ne oluyor ki. daha başka neler neler kaynıyor bir bilseniz genşler.

ağzına sağlık çok güzel demiş. leman sam kadın gibi kadınsın yemin ediyorum, benden yana hep destek tam destek. *

yetmez ama evet ulan!!!

düzenli kitap okuma alışkanlığının , başka bir alışkanlık edinmeyle paralel olduğunu düşündüğüm durum.

diyelim hayatınızda elinize hiç kitap almadınız ve ilk okuduğunuz kitap ya sizin ilgi alanınuza hitap etmedi ya da sizi sarmadı. haliyle diğer kitaplara da ön yargı ile yaklaşacaksınız.

her şey sevdiğiniz, ilgilendiğiniz türü bulmakla başlıyor. bu alandan başlarsanız, alışkanlık oluşturmak için bir adım atmış olursunuz. sonrasında ilgi alanlarınızın farklılaşmasıyla yeni türlere karşı bir açlık oluşacaktır.

kendi açımdan her türden kitabı okudum ve kendime belli bir beğeni çizgisi oluşturdum. arada alışkanlıklarımın dışına çıkmak adına farklı türleri de deniyorum. ve ne olursa olsun,2-3 sayfa bile olsun, her gün okumaya gayret ediyorum. bir süre sonra alışkanlık oluyor bu durum.

iki tip insana cok guluyorum, biri stockholm sendromu terimini ogrenip hemen yerli yersiz kullanan, digeri de streisand effect deyimini bir yerden duyup google'a bakmadan yapistiramayan.

oncelikle o zavalli sari bez entry'sinin o kadar layk almasi buyuk skandaldir, bunu kabul edelim. o sari bezden daha kotu kokuyor o entry. o kadar belli ki otomatik oylandigi. o entry'e layk cakmak icin dusunmeden, otomatik oylamak lazim. beyinle parmak arasindaki bagin kopmus olmasi, sadece yalakaliktan oylanmis olmasi lazim. o kadar sefil, siradan hatta anlamsiz bir entry o.

ikincisi, bu sefil entry, ona tepki gosteren baslik acildiginda 17 begeni almisti. buna tepki gosteren bu basligin ilk entry'si, o google'dan yapistirilan streisand etkisi oldugunu iddia eden diger sefil entry'nin iddia noktasini curuturcesine cok daha fazla layk almis an itibariyla. yani streisand efekti filan yok. bu basligin ilk entry'sini gorup tekrar o sari bez entry'sine layk vermek icin agir ama cok agir gerizekali olmak lazim. bunun streisand etkisi ile zinhar alakasi yok. burada ipligi pazara ciktigi icin utanip silmesi lazim o yazarin bunu. ayrica rekor layk almis filan da degil. sacma sapan konusmayin la. kankalari oylamis iste sadece. streisand etkisi filan yok.

ayrica o entry'nin layk almasinin kiskanildiginin dusunulmesi de son derece aptalca. kimsenin kimsenin layk'inda gozu yok. kimseden cikan kimseye girmiyor. kimsenin kimseyi kiskandigi da yok, ilkokul iki seviyesinde savunmalarla cikmayin ortaya rica ederim.

acilen eksi oy gelmeli. kac satir kod yazilacak bilmiyorum bunun icin ama burayi aptal bir anaokulu haline getiren sadece layk verebilme meselesinin acilen cozulmesi lazim.

cehaletin övüldüğü bir toplumda az bile. sen bunlara bakma hocam. senin arkanda binlerce yetiştirdiğin bilim insanı var. onların arkasında yedikleri haram lokmaları, haksız kazançları, emeksiz makamları var ve tutuşmaya başladılar. bizim hep aklımız hür, vicdanımız hür, irfanımız hür olacak.

olmak ya da olmamak. oğuz atay'ın tutunamayanlar kitabında; selim ışık'ın notlarında ölmek ya da yaşamak olarak da yer alır.

hz. ali buyuruyor ki;

"bazı insanlar; sırf cennete gitmek için ibadet eder. bu tüccarların ibadetidir.

bazı insanlar; sırf cehennem korkusu ile ibadet eder. bu korkakların ibadetidir.

bazı insanlar ise; sırf allah rızası için ibadet eder. bu özgür insanların ibadetidir.
ne mutlu özgür olanlara!"

meselemize gelirsek;

toplum dindarlığı, cennet arzusu ve cehennem korkusu üzerinde şekillenmiştir. yani cennet ve cehennem mekanizmasının olmadığı yerde, toplum dindarlığını frenleyecek hiçbir engel kalmaz.

allah'ın razı olacağı dindarlıkta ise; ödül ve ceza ikinci plandadır. birincil hedef rıza olmalıdır. bu durumun islami literatürdeki karşılığı fenafillahtır.

fenafillah ile ilgili zamanında yazdığım tanımı altta bırakıyorum. iyi okumalar.
#390384

ray h. mercado adlı sanatçının gözünden.

90'lardan, candan erçetin'den, onlar yanlış biliyor gelsin.

şükrü erbaş’ın zamanında olay çıkaran şiiri. bu şiirden sonra o zamanki cumhurbaşkanı süleyman demirel şiire uzun bir eleştiri getirmek durumunda kalıyor. şiir şöyle;

“köylüleri niçin öldürmeliyiz ?
çünkü onlar ağırkanlı adamlardır.
değişen bir dünyaya karşı
kerpiç duvarlar gibi katı
çakır dikenleri gibi susuz
kayıtsızca direnerek yaşarlar.
aptal, kaba ve kurnazdırlar.
inanarak ve kolayca yalan söylerler.
paraları olsa da
yoksul görünmek gibi bir hünerleri vardır.
herşeyi hafife alır ve herkese söverler.
yağmuru, rüzgarı ve güneşi
birgün olsun ekinleri akıllarına gelmeden
düşünemezler...
ve birbirlerinin sınırlarını sürerek
topraklarını
büyütmeye çalışırlar.

köylüleri niçin öldürmeliyiz?
çünkü onlar karılarını döverler
seslerinin tonu yumuşak değildir
dışarıda ezildikçe içeride zulüm kesilirler.
gazete okumaz ve haksızlığa
ancak kendileri uğrarsa karşı çıkarlar.
karşılığı olmadan kimseye yardım etmezler.
adım başı pınar olsa da köylerinde
temiz giyinmez ve her zaman
bir karış sakalla gezerler.
çocuklarını iyi yetiştirmezler
evlerinde kitap, müzik ve resim yoktur.
birgün olsun dişlerini fırçalamaz
ve şapkalarını ancak yatarken çıkarırlar.

köylüleri niçin öldürmeliyiz?
çünkü onlar yanlış partilere oy verirler
kendilerinden olanlarla alay edip
tuhaf bir şekilde başkalarına inanırlar.
devlet; tapu dairesi, banka borcu ve hastanedir
devletten korkar ve en çok ona hile yaparlar.
yiğittirler askerde subay dövecek kadar
ama bir memur karşısında -bu da tuhaftır-
ezim ezim ezilirler.
enflasyon denince buğday ve gübre fiyatlarını bilirler.
onbir ay gökyüzünden bereket beklerler,
dindardırlar ahret korkusu içinde
ama bir kadının topuklarından
memelerini görecek kadar bıçkındırlar
harmanı kaldırdıktan sonra yılda bir kez
şehre giderler!...

köylüleri niçin öldürmeliyiz?
çünkü onlar köpekleri boğuşunca kavga ederler
birbirlerinin evlerine ancak
ölümlerde ve düğünlerde giderler.
şarkı söylemekten ve kederlenmekten utanırlar
gülmek ayıp eğlenmek zayıflıktır
ancak rakı içtiklerinde duygulanır ve ağlarlar.
binlerce yılın kabuğu altında
yürekleri bir gaz lambası kadar kalmıştır.
aldanmak korkusu içinde
sürekli birbirlerini aldatırlar.
bir yere birlikte gitmeleri gerekirse
karılarından en az on adım önde yürürler
ve bir erkeklik işareti olarak
onları herkesin ortasında azarlarlar.

köylüleri niçin öldürmeliyiz?
çünkü onlar otobüslerde ayakkabılarını çıkarırlar
ayak ve ağız kokuları içinde kurulup koltuklara
herkesi bunalta bunalta, yüksek perdeden
kızlarının talihsizliğini ve hayırsız oğullarını anlatır,
yoksulluktan kıvrandıkları halde, şükür içinde
bunun, tanrının bir lütfu olduğuna inanırlar.
ve önemsiz bir şeyden söz eder gibi, her fırsatta
gizli bir övünçle, uzak şehirdeki
zengin akrabalarından sözederler.
kibardırlar lokantada yemek yemeyi bilecek kadar
ama sokağa çıkar çıkmaz hünküre hünküre
yollara tükürürler...
ve sonra şaşarak temizliğine ve düzenine
şehirde yaşamanın iyiliğinden konuşurlar.

köylüleri niçin öldürmeliyiz?
çünkü onlar ilk akışamdan uyurlar.
yarı gecelerde yıldızlara bakarak
başka dünyaları düşünmek gibi tutkuları yoktur.
gökyüzünü, baharda yağmur yağarsa
ve yaz güneşlerini, ekinlerini yeşertirse severler.
hayal güçleri kıttır ve hiçbir yeniliğe
-bu, verimi yüksek bir tohum bile olsa-
sonuçlarını görmeden inanmazlar.
dünyanın gelişimine katkıları yoktur.
mülk düşkünüdürler amansız derecede
bir ülkenin geleceği
küçücük topraklarının ipoteği altındadır
ve bir kaya parçası gibi dururlar su geçirmeden,
zamanın derin ırmakları önünde...

köylüleri söyleyin nasil
nasil kurtaralim?”

istanbulda bugün lanet olsun böyle düzene diyerek çöpü tekmeleyen dayıdır.
bu olay gerçekten komik veya normal bir olay değildir.
bir haykırıştır bir baş kaldırmadır helal olsun dayı.

izlemek isteyenler için. twitter.com/bpthaber/status...

koca ülkede balon olmayan üniversite mi var?

al hacettepe'nin tıp harici bölümlerini vur diğerlerini.

aynısının laciverdi.

üniversiteden beri en büyük tutkularımdan biri olan doğrudan satış reklamlarından birinde denk geldiğim çağ açıp çağ kapayan, akıllara durgunluk veren, gerekliliği tartışılmaz muhteşem üründür.

reklamda da vurgulu vurgulu söylendiği gibi namaz öğrenmede gelinen son noktadır bu ürün. ötesi yok. bu ürünü alınca namaz esnasında şaşırma, duaların sırasını karıştırma gibi bir sorun asla yaşanmayacak çünkü ürün size bir camide imamın arkasında namaz kılıyormuş duygusu yaşatıyor.

yine reklamda söylendiği gibi hd ses kalitesi ile namaz kılarken size eşlik edip yol gösteriyor bu inanılmaz seccade. isterseniz kulaklık imkanı da var. ben şahsen kulaklıla namaz kılmanın zor olacağına düşünsem de reklamdaki çekirdek aile hiç zorlanmıyor gibi görünüyordu. yine ben yanılıyor olmalıyım.

üstüne üstlük doğrudan satış reklamına göre bu seccade ile namaz kılındığında sevaplar da katlanarak çoğalıyormuş. bu bilgiyi hangi hadis ya da ayetten aldıklarını bilmiyorum ama bir umuttur yaşamak.

feyz ve muhabbetin doruklarında bir ibadet ziyafeti vaat eden ürün cennete gitmek için daha kolay bir yol sunmakla kalmıyor elbette. çünkü bu asla yeterli değildir.

güllü yasin kitabı ve gül kokulu tespih de hediye olarak inananlara sunuluyor. böylelikle muhteşem bir setle sırat köprüsündeki dar alanda yaşanacak bir denge sorununun üstesinden gelineceğine inanılıyor belli ki.

allah kabul etsin!

kardeşim, rahmetli ahmet mete ışıkara adam bilim adamı iken , magazin ve ilgi sayesinde medya maymuna çevirdiler adamı.
bırakın bilim adamları yerlerinde ciddiyetleri ile kalsınlar" taş yerinde ağırdır" boşuna değil.
namı değer deprem dede.

o senin neyin olur derlerse,
gözüm olur yaşım olur diyeceğim..
o senin neyin olur derlerse,
yazım olur kışım olur diyeceğim..

pist yarışları için özel üretilen, fren ve vites tesisatları olmayan bisikletlerdir. sabit tek dişli ile hareketleri sağlanır, yarış özelliklerine göre bu dişli değiştirilebilir. yüksek hızlara ulaşabilmeleri adına hafif ve sağlam metallerden üretilirler. yavaşlamaları pedala ters yönde kuvvet uygulama ile sağlanır.

badanacı hamdi

(bkz: çocukluk dönemi travmaları)

bulunduğum jenerasyon dolayısıyla hiçbir öğretmenden dayak yemedim. ailemin de böyle bir şeye tahammülü olmazdı kesinlikle ancak; dayak yememiş olmak psikolojik istismara uğramadığınız anlamına gelmiyor. bir gün, ilkokul öğretmenim bana, yapmadığım bir şey için zorla başka bir öğrenciden özür diletmişti. gerçekte ne olduğunu bile bilmiyordum tabii, yerimden bile kalkmamıştım. biri diğerini mi ittirmiş ne. suçu da benim üzerime atmıştı.

o günden sonra yaptığım hiçbir şey tam olmuyormuş, her şeyde bir hata yapıyormuşum gibi hissetmiştim. 10 yıl sonra falan geçti tabii...

ileride söz konusu hocayı görürsem, kendisine bir çift lafım olacak.