en temiz işkence.

blues terimi batı afrika kültüründe cenaze ve yas törenlerinde ''acının ifadesi'' olarak kullanılan "çivit rengi" üzerinden mistisizme dayanır. blues, 400 yıllık geçmişi olan ve temeli afrika'ya dayanan, bir müzik türüdür. kökleri afrika'da bulunan blues, 17. yüzyıldan itibaren afrika'dan getirilen kölelerin tarlalarda çalışırken söyledikleri hüznü, umudu, özgürlüğü ve derin acıyı anlatan şarkılardan doğmuştur. ilk yayınlanan blues notası hart wand'ın 1912 tarihli "dallas blues"udur.

blues, 1865 yılından itibaren köleliğin kaldırılmasıyla birlikte amerikan toplumu içinde yayılmaya başlar ve buradan da zaman içerisinde tüm dünyaya yayılır. 1910'lu yıllardan itibaren ise blues, amerika'da birçok şehre yayılır. bu şehirlerdeki kültürle ve müzikle harmanlanır ve yeni blues türleri ortaya çıkar, bunlardan bazıları delta blues, memphis blues, texas blues'dur. 1930'lu yıllara gelindiğinde blues, caz müzik ile harmanlanarak robert johnson, big bill broonzy, sonny boy williamson, lonnie johnson ve tampa red idi.

blues'un formu, genellikle afrika ve afro-amerikan müziğinde bulunan "çağrı ve cevap" düzeniyle akor dizilerinin tekrarlayan döngüsüdür.12 ölçülük blues, popüler müzikte en çok kullanılan akor yürüyüşüdür.blues notaları, genellikle bemolleştirilmiş üçlü, bemolleştirilmiş beşli ya da bemolleştirilmiş yedili olarak isimlendirilirler. blues, özünde en çok ritim özellikleriyle dikkat çekmektedir. ancak günümüzde icra edilmekte olan electric blues yüksek enstrüman hakimiyeti ve güçlü ritim kabiliyetiyle birlikte iyi bir armoni bilgisini de gerektirmektedir. zira modern blues, afrika kökenlerinin yanında çok yüklü bir etkileşime uğramış ve pek çok müzikten kalıntılar barındırır hale gelmiştir.

wikipedia

insan yaş aldıkça anlıyor ki haddinden fazla farkındalık insanı dert sahibi yapıyor.

ben de o gruba dahil kişilerden biriyim. konu neden bu kadar büyüdü hala anlam verememekle birlikte; sohbet ettiğimiz, güldüğümüz, dertleştiğimiz bir grup orası. ve bir örgütlenme amacı gütmeyen bir topluluk.
ayrıca sözlükte gruplaşma olmasını da doğal karşılıyorum. etkileşim oluyor ve bir çok insan tanıyoruz bu sayede. bazısını kendimize daha yakın buluyoruz. elbette sözlük dışında da görüşeceğiz ya da bir grubumuz olacak. bu çok ayıp bir şeymiş gibi gösterilmesin.
ve hiç birimizin derdi burada savaş halinde bir ortam yaratmak, bunun için çabalamak falan değil. birilerinin çok işine geldi orada yapılan goygoy. nasıl bir kuyruk acısı vardı bilmiyorum ama çok güzel kullandi bu durumu.

herkes kendi fikrilerini ve tarzını yansıtıyor bu sözlüğe. ben kimsenin nickaltina kötü bir şey yazmam örneğin, tarzım değil. rahatsız olduğum bir konu bile olsa ima ederim ancak. insanları kırmaktan imtina ederim çünkü. arkadaşım dediğim kişiler de öyle. örgütlenmiş halimiz de buysa yani bir gülme geliyor sahiden!

alenen saldırı içerikli çok tanım gördüm bu sözlükte, hiç kimse uçurulmadı ya da ceza almadı, aldıysa da ben bilmiyorumdur görmedim cidden.

fazla uzattığımın farkındayım kusura bakılmasın. bu sözlüğü sevmekle birlikte hayatımın merkezine koymuyorum asla koymam. keyif aldığım sürece burası var. güzel şeyler okuduğum paylaştığım sürece seviyorum burayı herkes gibi.
ama ben o grupta çocuklarımın fotoğrafını da paylaştım, bu bilgileri çarpıtıp sızdıran kişi her kimse şizofren olduğunu dusunmekle birlikte, özel hayatımın guvenligi için gerekli işlemleri de başlatmayı düşünüyorum. o kısmı tabiki kimseyi ilgilendirmez, bu yazıyı okuduğunu bildiğim için yazıyorum buraya.
o kişinin sözlükte ceza alması gerekirdi esasen. ama ben bunu yoldaştan beklemiyorum. buradaki cezası beni çok tatmin etmez çünkü. umarım tüm bu saçma şeyler son bulur ne diyeyim kalın sağlıcakla..

çocuklarım, hepinizi aynı seviyorumdur. duruma göre birini muhakkak daha çok seviyordur.

bana göre tam olarak şunu söylemek istemiştir; başkaları onarılması zor yaralar açtı, bütün sevgimi sadakatimi sunduğum halde yarı yolda bırakıldım ve şimdi sen biraz da olsa yara bandı olabilirsin. ama iyileştikten sonra senle olamayacağım bunu bil.

vokalistini rumpelstiltskin'e benzettiğim grup.*

benimdir bu. belki tüm hayatım insanlara adımın nasıl söyleneceğini anlatmakla geçecek. kahvemin üstüne adımı yazamayan insanlardan tut, adımı söylediğimde insanlarda oluşan o şaşkınlık ifadesine kadar.. yıllardır acaba dava açsam mı diye geçti tüm hayatım ,sonuçta bu adı ben seçmedim adımı değiştirme şansım vardı ama neden diğer insanların tutumlarından ötürü adımı değiştirecektim. bir barda arkadaşlarla otururum .arkadaşlarımın arkadaşları gelir muhabbet sohbet akar gider adımı sorar ,adımı söylerim sanki aşağılarmışçasına bir ifade belirir yüzünde ben bununla mı konuştum der gibi.. adımı söylemeden önce çok dolu muhabbet etmiştik halbuki. lakap takarlar, kısaltarak söylerler asla adımla hitap edilen olmadım bu zamana kadar. sevgililerim bile kendi adımı çok nadir kullanır. çoğu yakın arkadaşlarıma, sevgililerime paylaşırım bu durumu “adımın normal olduğunu” söylerler fakat dışarıdan bakıldığında hep bir dışlama durumu oluşur. sözün özü insanların adlarına karşı değil, içindekine karşı tutumlarınız şekillenmelidir. yapılanın ırkçılıktan farkı yoktur.
edit: adımı merak edenlerin sayısı bir hayli arttı yahu. gerçekten bu kadar merak edileceğini tahmin etmiyordum. *

"çocukları ürkütülmüş bir dünyanın denizi mavi olsa ne yazar, olmasa ne..."
-cahit zarifoğlu

tartıştığın konuya göre değişir. eğer sonunda bir şeyler katacaksa bana tamam tartışalım konuşalım. ama burada kastedilen kişisel ilişkilerse fazla tartışamam. sıkılıyorum bir yerden sonra. sen şunu dedin ben bunu dedim eee yani sonuç?
tartıştığın konuya göre değişebilecek duygu durumu.

kötü üslup doğru sözün celladıdır.

jane austen-aşk ve gurur.
t: yazarların şu an okuduğu kitapları içeren bir başlık.

her an
bir an
şu an
bu an
(bkz: ayan beyan)

“bir kenti tanımanın en bilindik yollarından biri de insanların orada nasıl çalıştığına, orada birbirlerini nasıl sevdiğine ve nasıl öldüğüne bakmaktır.” (bkz: albert camus)

ama olmadı şimdi.*

esprili kişilik.
kurtlar vadisi manyağı.
muhalif kafa sözlük yazarı.

imkanım olduğu sürece güzel ülkemin her şehrini gezmeyi çok istiyorum.
bugüne kadar gidebildiğim şehirler, istanbul, izmir, ankara, antalya, muğla, malatya, elazığ, kocaeli, yalova, bursa, eskişehir, afyon, balıkesir,erzurum.

ülkemiz için "adalet" kavramıdır.

sen de bizimle dizi izlemek zorundasın gibi bir başlık olmuş*
alışkanlık şart tabi,dizi mi,hemen başlıyorum.

az önce yağdı yağmur,
topraklar ıslak.
düşünüyorum kendimce.
ben mi ıslattım gözlerimle?
yoksa bulutlar mi ağladı? diye.
ama bir cevap bulamıyorum.
belki ikisidir diye.