hocam mümkünse ben gri pasaport rica ediyorum.
kamyon kasasında, uçak deposunda bir şekilde gideriz kendimiz. her şeyi de devletten beklememek lazım bence.

ingiliz yazar winston graham'ın 12 seriden oluşan poldark adlı romanından uyarlanan dram/dönem dizisidir. yaratıcısı debbie horsfield olan dizinin baş rollerinde aidan turner, eleanor tomlinson, jack farthing yer almaktadır. dizi 2015-2019 yılları arasında yayınlanmış olup toplam 5 sezondan oluşmaktadır.

dizimizin konusuna gelecek olursak ana karakterimiz ross poldark sevdiği kadın olan elizabeth'i bırakmak zorunda kalarak savaşa gitmiştir. savaş dönüşü yaşadığı yeri iyice yoksullaşmış, sınıf çatışması ve adaletsizliğin hüküm sürdüğü bir yer olarak bulur. üstelik elizabeth en yakını saydığı amcasının oğluyla nişanlanmıştır. devam eden sürreçte ross poldark'ın bir asil olarak sınıf eşitsizliği ve adaletsizlik ile olan mücadelesini izliyoruz. tabi bir yandan da hayatına ansızın giren demelza karakterine alışmaya çalışırken ilk aşkı elizabeth'i unutup unutamayacağını merak ediyoruz.

poldark özenle işlenmiş bir hikaye akışına sahip. tamamen hayatın içinden hitap ediyor size. ayrıca bunların yanında dönem dizisi olarak işlenen dönemi o kadar güzel yansıtıyor ki izlemeyenler için tarif etmek zor. dizinin çekildiği yerin cornwall, truro olduğunu da belirtirsek karşılaşacağınız manzaraların da şu şekilde olacağına şaşırmamanız gerekecektir:

zor duruma düşmüş bir asil olarak kendisinden kat be kat zengin ve nüfuza sahip asillerle olan mücadelesi; işçi sınıfına ve herkes için eşit dağıtılmayan adalet anlayışına kafa tutması bunun yanında aldığı kararların sorumluluğunu asla ve asla göz ardı etmemesiyle mükemmel bir karakter ross poldark. 2 sene önce final yaptığı için anımsadıklarım bu kadar ama diziyi mutlaka izlemenizi öneriyorum.

ps: aziz diye bir dizi çıkmış show tv'de %100 poldark çalıntısı. utanmadan belirtmemişler bir de. senariste twitter üzerinden ulaştım geri dönüş bile sağlamadı. aslında dizinin yayın haklarına sahip olan kişiye bildirip bu durumdan nemalanmak var ama neyse...
ps2: dayanamadım yapımcının ajansına mail attım rastgele.

hakkında nickaltı girmek için sabahı bekleyemediğim yazardır. nasıl müthiş. bu tanımından bahsediyorum, bu aha bu, #422654. sen neredeydin? zaten daft punk hayranıyız. bir de böyle tanım yazılır mı arkadaşım? heyecandan tanımı okurken taşikardi oldum. ama yüzümdeki gülümseme de bir saniye gitmedi. hep yaz.*

bence korkunç soruların başladığı nokta: "baban ne iş yapıyor?" sınıflandırmayı şaaak diye öğrettik çocuğa. alkışlar. (!)

bir de "kocan ne iş yapıyor?" var.
hello kocama göre mi not biçiyorsun tamam "işsiz!" diyorum, misss gibi yanıt.

ama en favori sorum şu, üç günlük taze.
doktora gittim.
- kaç yaşındasın?
+35
- adam var mı?
+!!!... pardon?
-evli misin, evli?

charlotte perkins gilman kitabıdır.feminist bir klasik olan bu kitabında; ev işi kavramını kaldırarak kadın işi, erkek işi ayırımına son vermeyi öngörmüştür.

yeliz'in 70'li yıllara damga vuran şarkısı.

hababam sınıfı uyanıyor filminin bir sahnesinde de hababamlar tarafından söylenmiştir. onu da şarkının altına ekleyelim.

bu ne dünya kardeşim gülen gülene
bu ne dünya kardeşim böyle
ben de bunlar gibi gülsem mi öyle
yüreğim kan ağlasa bile
ne bir kürk ister bu sen gönlüm
ne bir han ne de saray, lalalay la la lalay
ye iç eğlen çok kısa ömrün
sev çünkü sevmek en kolay

''kimse bir başkasının karakterini şekillendiremez. kimse beni iyiliğe ya da kötülüğe teşvik edemez. ben kendimin efendisiyim ve ne olduğuma ancak kendim karar veririm.'' - epiktetos

şefim bizim hesabı verir misin? derim.

severek dinlediğim alman rock grubu. aranızda ilk kez duyanlar olabilir ama hepiniz biliyorsunuzdur damar reisi*. bağımlılık yapabilir.

aşağıya bıraktım.

ursula k. le guin'in yerdeniz büyücüsüdür.

"ged, büyük bir büyücünün çırağı olarak, hemen gücün sırrına erip, ona hakim olacağını sanmıştı. hayvanların dillerini, ormanın yapraklarının söylediklerini anlayacağını sanmıştı; sözüyle rüzgarı etkileyebileceğini..."

gülmeyip napacağız? gülünüz, güldürünüz.

gülmek, devrimci bir eylemdir.

eleştiriyi yapan kişi yıkıcı değil yapıcı eleştiri yapıyorsa eleştirilen kişi için ne alâ.. ve dahi eleştirdiği konuda daha iyi olması gerekir, empati yapabilen biri olması gerekir. eğer bu şartlar dahilindeyse buyursun eleştirsin. şahsım her zaman eleştirilere açıktır.*
t: daha önce eleştirilmediği herhangi bir konu/ konular hakkında eleştirilerin odağı olan kişi.

"beni can kulağıyla dinlediğin için teşekkür ederim! dinlemesini bilen insanlar o kadar az ki!"

hermann hesse - siddhartha.

müslümanlığı “parti” zihniyetine indirgeyen ve öneri bekleyen bir zihniyete, ancak “akıl ve fikir” önerilebilecek başlık.

1996'nın eylül ayıydı. maaş değil kısa süreli bir çalışmanın karşılığı hak edişti aslında. bir asgari ücret tutarı, yani o günün değeriyle 11 milyon 84 ₺ bir paraydı. zarfın içinden küsuru kadar tutarı harçlık yapmak için kendime aldım, 10 milyonu babama verdim. tuhaf bir bakışla gözümün içine baktı, duygulandı. sadece 10 ay sonra kaybettim, yani bir daha hediye alabilmek veya herhangi bir para vermek nasip olmadı.
yaşıyorlarsa kıymetini bilin ve o bakışları görmek için mutlaka benzer bir şeyler yapın.

eskiden katlanabildiğim şu zamanda depar atmama neden olan durumlar.

çok karamsar ve agresif olması. ve ve egolu ve ve ve kompleksli...

arkadaşlar hayat o kadar kısa ki ne bu kasvet, gam, tasa, üstünlük tavırları yok ben bir numarayım havaları... tamam arkadaşım sen yine kus içindeki karanlığı yine en birinci sen ol ama az ötede kus az ötede ol rica ediyorum. alma hayatına madem başka bir insanı. hak ediyor mu bu insan senin karanlığında yok olup gitmeyi senin gereksiz egonda ezilip kompleklerinle savaşmayı. bir de destek beklemez mi şeytan diyor vur ağzına iki tane. anılarım geldi aklıma sinirlendim tamam şimdi sakinim.

ayrıca ben bu durumda aynı cinsten de soğuyorum.

okul hayatı boyunca insanı derinden etkileyen olaylar.

nöbetçi öğrenci olduğum bir gün öğretmenlerden biri -sanırım müdür yardımcımızdı- çaya bakmamı istedi. ben o yaşıma kadar çay, çorba işlerine hiç bakmamıştım tabi. çaya bakarken, demlerken vs. kendimi yaktım. hala korkarım çay doldurulurken çayla uğraşılırken biri yanacak diye. neysem efem 'çaya bakar mısın?' ricasında kim bulundu tam hatırlamıyorum ama müdür yardımcımız o okulda okuduğumuz süre zarfında hep bana dondurma ısmarladı diğer öğrencilere olmadığı kadar sıcak davrandı bana hep. ben o zamanlar bunu köy okuluna istanbuldan gelmiş oluşuma yoruyordum. acıyor mu yahu bu adam bana diyordum. ? o zaman tabi anlamıyordum ama sanırım yanmış olmam onu çok etkilemişti. büyük resmi sonradan gördüm.* *beni ne zaman görse kızım hadi bize iki dondurma al gel derdi bazen başkasını gönderirdi ama ben hep orada olur o dondurmayı yerdim.
canım öğretmenim ne de severdim.*

ta ki, karl marx adında bir aksakallının, "ulan ben bu meseleyi tee iki asır önce çözmedim mi, yine mi aynı bok?!" homurtuları eşliğinde ebedi istirahatgahından kalkıp, yarasa misali tavanda baş aşağı asılı duran siz gafili birkaç usta işi diyalektik darbesiyle yere sereceği güne kadar süregelen hergelelik dönemi.

kucaklarım hepinizi!