bugün, henüz yeni evlenmiş sayılan akrabalarımın doğacak çocuğunun down sendromlu olacağını öğrendiğimden beri aklıma takılan sorunsal. gerçekten de bir anne veya baba olarak içinde sıkışıp kalabileceğiniz en zor vicdani ikilemlerden birisi de budur herhalde.

yine de dürüst bir cevap vermem gerekirse, sanırım o çocuğun dünyaya gelmesini istemezdim ve kürtaja başvururdum. bunun için taş kalpli ya da engelli düşmanı da olmayacağım. çünkü bu dünya onlar için doğru bir yer değil. engelliler için tasarlanmamış bir dünyada, hor görülecek, evlenemeyecek, sınıf arkadaşlarının ve toplumun kendisine çekinerek ve acıyarak baktığı bir çocuğu, bu dünyaya getirmek, ona yapabileceğimiz en büyük zalimliklerden biri olurdu herhalde. yine de bilmiyorum. belki de vicdanım el vermeyebilirdi.

siz böyle bir durumda ne yapardınız sayın yazarlar? düşüncelerinizi merak ettiğim başlıktır.

sarı mikrofonun güldüren videolarından.

edit:
bu da güldüren parodisi.
edit 2: videodaki abimiz yunus dönertaş’ın 2021 temmuz’dan beri kayıp olduğu ve aylar sonra bugün kemiklerinden alınan örneklerle dna sonuçlarına göre aramızdan ayrıldığını öğrendim. üzülmemek elde değil. artık moralimiz bozulduğunda açacağımız bir video daha maziye karıştı. ışıklar içinde uyusun.

batı anadolu bölgesinde balıkesir sındırgı, bigadiç ve çevresinde ilk olarak yaycı yörükleri tarafından dokunmaya başlanan yağcıbedir halıları; diğer halılardan zemindeki motiflerin yalınlığı ve renklerinin sadeliği ile ayrılmaktadır. renklerde sadece lacivert, kırmızı tonları ve beyaz kullanılırken; az sayıdaki motiflerle yüzey değerlendirilmektedir. yüzey kompozisyon şeması bakımından fazla çeşitlilik göstermeyen yağcıbedir halıları;çift yönlü mihraplı, tek mihraplı ve tek mihraplı-ayak basma yerli olmak üzere üç şemada gelişim göstermektedir.

halıların çözgü, atkı ve ilme ipliklerinde yün kullanılmaktadır. koyunlardan kırkılıp, çeşitli işlemlerden geçen yünler, özelliklerine göre ayrılmaktadır. boyama işleminin ardından, döner leventli tezgahlarda dokunan halılar, tezgahtan çıkarıldıktan sonra yıkanıp, kurutulmaktadır.

dünyada "türk düğümü" olarak bilinen gördes tekniği ile ilmeklenir.

yağcıbedir halıları motiflerinin sadeliği ile dikkat çekmektedir. az sayıda motifin çeşitlemeleriyle elde edilen desenlerle yüzey değerlendirilmektedir. bunun nedeni eski ve tarihi değer taşıyan örneklerin yok olması veya yurt dışına çıkarılması sonucunda dokuyucuların örnek halılardan yoksun kalmasıyla, nesilden nesile motiflerin aktarılamaması ve unutulmasıdır. yörede dokunan halılarda başlıca güneş, mühr-ü süleyman, kocabaş, kartal, hayat ağacı, kiraz, tutaç, saat kapağı, lâle, yıldız, lokum (karagöz), deveboynu (eğri boyun), küçük su, tırnak, heybe suyu, yıldızlı su, dilimli elma, işli elma, elmalı su, elma, kedi cırmığı, sarı su, cıngıl ve tarak motifleri bulunmaktadır.

(bkz: okuyunca gülümseten başlıklar)
kötü bir histir bence. ama biz dedik eti kocabebeleri çıkarın diye. ben vicdan azabıyla pöskevit * yemek zorunda mıyım?
t: çok minnoş ve anlık bir his.

"bakarken kıyamamak mı?
yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk?"

özdemir asaf söylemiş bu cümleyi. birine tamam işte budur desem diğeri atlıyor oradan hayır o desem bu sefer ilki hala aklımda kalıyor. sahi nedir aşk?

lahmacundur vişnedir
sizin derdiniz nedir
olymposlu hemşerimdir
jilet kan davalımdır

izmit belediyesi, twitter hesabından trt belgesel’in malatya’da pişmaniye yapımıyla ilgili paylaşımına esprili gönderme yaptı.

link

don çekilişi nedir ya? insanlar donu da bedavaya getirmeye çalışıyor. ne günlere kaldık.
bu tip organizasyonlar için bende hep bir tanıdığa veriyorlardır düşüncesi hakim olmuştur. şans denemeye dahi değer görmüyorum adam akıllı bir şey vaad edilse de.

gülümser çakarsın

"bir hayvanın gözlerine baktığımda ben bir hayvan görmüyorum. ben yaşayan bir varlık görüyorum. ben bir arkadaş görüyorum. ben bir ruh hissediyorum." - anthony douglas williams' ın sözünü hatırlattınız bana. bu dünya hepimizin, hayvanlarla, bitkilerle, bütün canlılarla.
bu güzel kampanyada emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler.

asla yapamadığım ama çok özendiğim eylem. sürekli sallantı halinde bir şeye odaklanmam imkansız.

(bkz: meja)

(bkz: ateist_kaplumbağa)

(bkz: kaynamış sütün üzerindeki ince kaymak tabakası)

(bkz: uzat sarı saçlarını rapunzel)

(bkz: belki üstümüzden bir tır geçer)

(bkz: aklımın derinlikleri)

(bkz: elem)

çok eskiden 900 lü hatlar vardı, ünlüleri arayıp sohbet edebiliyordunuz. yakında benzer bir şeye doğru adım atarsak hiç şaşırmam. pandemiden dolayı mı böyle olduk yoksa eskiden beri mi böyleydik karar veremiyorum.

(bkz: yoldaş yoldaşı takip etmez)

karın ağrısı, öğürme fakat kusamama, nazogastrik tüpün ilerletilirken kırılması triadıyla karakterize tablodur.
bu triada özel isim olarak borchardt triadı adı verilir.

"ben bir de diğer fırsatlara bakıp geleyim" diyen sevgilidir.

uzun metrajını merakla beklediğim film, fragmanı harikaydı. ellerine sağlık diyor ve kocaman alkışlar yolluyorum yazar arkadaşın kendisine*.

kıymeti sonradan anlaşılacak kızdır. bilirkişidir. tertemiz kalbi vardır, bencil değildir. sabırlıdır. ulan ne güzel kızmış kıymetini bilemedik dedirtir.

insanları etnik kökenine veya yaşadığı ülkeye göre değerlendirmeye prensip olarak karşıyım. yabancı biri derken ille de başka bir milletten olması gerekmiyor.

gitmediğim görmediğim yaşamadığım yer bana yabancı. adetlerini bilemeden kültürü tanımadan orada yaşayan insanın ağzından çıkan cümleleri referans olarak almak bana yanlış geliyor çünkü kimse yoğurdum ekşi demiyor.

bir yerin adeti çok saçma da olsa orada doğup büyüyünce oranın kültürü ile yetişirseniz normaliniz o kalıp oluyor. bu kalıba laf edilirse de onu savunmak ihtiyacı hissediyorsunuz.

yani şimdi ben bir rus ile evlensem 100 üstünden sayıları uyduruyorum % 70 kültür çatışması olacaksa bu, ülke içinde %10 olmuyor demek istiyorum.

elbette insanlar evleniyor ama zaman içinde sosyal ortamlarda bir araya geliyorsunuz ve maruz kalıyoruz ister istemez.

hadi siz istemediniz gitmediniz ama çocuk olduğu zaman hem çocuk açısından hem de eşinizin ailesinin hakkı açısından sorunlar ortaya çıkıyor.