reddedilince, beynimiz fiziksel bir acı yaşamış gibi harekete geçer.
yani reddedilme acısı çok gerçek bir acıdır.
reddedilmeyi fiziksel bir yaralanmaya benzetiyorsak, bunun bir ilacı, bir tedavisi olmalı.
yaralanan kişi, tek çözümü kendini kabul ettirmek olarak düşünebilir.
tek tedavi yönteminin, "duygularına karşılık alması" olduğunu düşünebilir ve bu yüzden de ısrar eder.
fakat bu ısrar sonucu değiştirmeyeceği gibi tekrar tekrar reddedilme, mevcut yaranın daha da büyümesi durumunu ortaya çıkaracaktır.
nazlanma veya kendini ağırdan satmayı istemek gibi bir durum söz konusu değilse, bir kadın hayır diyorsa orada bırakın.
bitmiştir ya.
siz ısrar ettikçe kendini geri çekecektir.
ısrara devam ettiniz diyelim, sizi asla kabul etmeyeceği gibi son noktaya geldiğinizde yani pes ettiğinizde, kendisine olan saygısını yitirmiş bir insan olacaksınız ki bu, reddedilme acısından daha büyük bir acıdır.

kör kuyularda merdivensiz kalmaktir.

efendim diye karşılık verdiğim hitap şekli çünkü güzel olduğumu biliyorum.

bir çok başlık absürt olsa da bir kısmı da, kısmen haklı tespitler barındırıyor, üstelik bazılarının mizahi tarafı da var.
hiç mi cinsel hayatlarınız yok merak edilesi bir konu değil benim açımdan ama bazı arkadaşlar öyle izlenim uyandırıyor.
şuna şöyle örnek verelim, öğrenci evinde tanıştığım kızla deliler gibi sevişirken üst kattan hamide teyze ve orhan amca da zeminle cinsel ilişki yaşaması durumu, kıracaksınız tavanımı diye bağırmıştım o günden sonra yapmadılar bunu gerçi.
bazı yazarları hamide teyze ile orhan amcaya benzetiyorum.

edit:bu tanım tek elle girilmemiştir, ama görüyorum ki bazıları tek elle okuyor.
edit 2: tek elle okuyan ama cinsellikten nefret eden yazarlar artışta. hepsi junior orhan amca ve hamide teyze olma yolunda büyük adımlar atmakta, brravo hahahahahaha.

edit final: bu konu hakkında benimle aynı fikirde olan insanlar da görüyorum, yeni bir fikir inşa etme zamanı yoldaşlar. cinsellik konuşmanın ayıplanmayacağı yeni bir sözlük formatı ! benimle misiniz ? hadi o zaman cinsellik hakkında bilgilendirici tanımlarla dolduralım sol frame'i.

bir anda aklıma gelen ve de mutlaka düşüncelerimi paylaşmalıyım, dediğim kritik bir konudur.

doğar doğmaz acımasızca annesinden koparılan bir yavruysa sahiplenebilirsiniz. zaten bakanı olmayacaktır ve ilgisizlik, açlık, susuzluk vs. ortam koşulları onu öldürecektir. bu nedenle sahiplenilmesi en uygun davranış olur.

lakin annesi/babası yanında olan yavruları sahiplenirseniz hem kendinize hem o yavruya zarar verirsiniz. bu kez kediyi anne hasreti, anne sütü eksikliği vs. gibi sebepler öldürecektir. ölmezse bile mutlaka psikolojik olarak etkilenir. "hayvanın psiokojisi mi olur canım?" demeyin lütfen. korkmayı, özlemeyi hatta sevmeyi insanlardan daha iyi anlıyorlar.

benim için şu an için en büyük çelişki budur;

bunlardan biri gogol’dur. geçirdiği buhranlar sonucunda “ölü canlar” kitabının bir kısmını kül etmiştir. okuyan bilir. yarım bir romandır o.

ben denemedim ama sadece yumurta sarısı ile güzel olabilir, nasıl bir empatiyle okuduysam ilham geldi,

aralıklı açlık yapıyorum, sabahı bekliycem artık, yorumları okuyunca resmen canım istedi, normalde hiç aklıma gelen yaptığım yediğim bir şey değildir, üstelik diyette yapacak yemek bulamıyordum, sadece sebze ve yumurtayla beslenip aklıma gelmemesi de enteresanmış.

samimiyet.

içten içe kibirli ama dışa mütevazı ve tontik takılan. her şeyden şikayet eden ama değiştirmek için çaba sarf etmeyen. şu sıralar renkli ojeli, kedi seven

sakin olun, bir şey yok, yalnızca teşekkür etmek istediğim için açtığım başlıktır.

teşekkürler.

hiç bir çocuk yalancı olarak doğmaz...2 ihtimal vardır; ya çevreden öğrenmiştir yada hata yaptığında aşırı tepki alıp cezalandirilmistir.(istisnalar her zaman vardır;kardes kıskançlığı vb.durumlar)bu sebepledir ki herkes çocuk yapmak zorunda değildir.bilinçsizce üremeyiniz.

"sen nereye, ben oraya, adım adım.
insan sevdikçe iyileşiyor artık anladım."

"bana bir şey söyle ilkbahar gibi...
çiçek aç mesela, veya yağ rahmet olarak içime. veya gökkuşağı ol, sar ruhumu...
bir şey söyle,
sözü aşsın, öze değsin...
bir şey söyle yanındayım mesela?"

"bir tamir ettirmedin gitti derler şu saati.
ettirmek istiyor musun demezler.
bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur."

ikinci yeninin öncü şairlerindendir. ayrılık, kavuşma, özlem gibi birçok konuyu en çok da insanı anlatan şiirler yazmıştır. bu sözler de sevdiklerimdendir.

logoyu bilgisayardan anlayan komşu çocuğuna yaptırmışlar.

kuyularda yaşadığı düşünüldüğü için anadolu'nun bazı coğrafyalarında ''kuyu kızı'' olarak bilinen kötü ruhtur. albız olarak da bilinir.
erlik tarafından demir dövülerek yaratılmıştır.
albız yaptığı kötülüklerden zevk alan bir yaratıktır. yaptığı kötülüklere ise ''albasmak'' denir.
lohusa kadınlara ve çocuklara musallat olur. lohusa kadınları korumak için yastığının altına veya odasına demir eşyalar koyulur. çünkü albız demirden ve demirciden korkar. bunun nedeni ise albız'ın erlik han tarafından demir örsle dövülerek yaratılmasından kaynaklıdır.
ancak yalnızca lohusa kadınlara ve çocuklara musallat olmaz.
erkeklere, genç kızlara ve atlara musallat olan türleri de vardır.
tabii ki albız'ı yakalamak da mümkündür. göğsüne bir iğne saplandığında albız kaçamaz, insan şeklini alır.
insan şeklini alan albız kendini evin hizmetine adar.
hatta bir anlatıya göre hizmet ettiği ev için kuyuya su getirmeye giden albız, kuyunun başında oynayan çocuklardan birini göğsündeki iğneyi çıkartması için kandırır. göğsünden iğne çıkarılınca yedi yıl boyunca hizmet ettiği eve bakarak beddua eder ve kuyuya atlar. bunun üzerine suyun üstü kan ile dolar. kendi kabilesi insanlara hizmet ettiği için albız'ı öldürmüştür.


not: coğrafyamızda bazı insanlar kendisini gördüklerini anlatırlar. hatta bir arkadaşımın babaannesi şöyle anlatırdı:
arkadaşın dedesi albız'ı ahırda atın kuyruğunu örerken görmüş. onu iğne ile yakalamış ve bir daha onların sülalesine bulaşmaması için yemin ettirmiş.*

restoranlarda, kebapçılarda veya lahmacuncularda üst katlar olur. içeri eşli, kızlı, erkekli girildiği zaman garson hemen merdiveni işaret ederek aile yerimiz vardır der. aile salonunda ve etraf masadaki yalnız ve yabancı müşteriden rahatsız olmadan yemek yemenin rahatlık ve keyifliği hissedilir.

genelde akıl havada gezilen, çok üzgün ya da feci yorgun uyanılan, sabahlamaktan mütevellit sanki hiç uyumamışsınız gibi göz kırpan göz altlarıyla yeni bir güne başlamaya çalıştığınız sabahtır.

gece bir nevi daha iyidir, uyur herkes, eylemsiz kalmanız sorun olmaz. ama sabah öyle değildir, gidilmesi gereken bir okulunuz, işiniz vardır. karışmanız gereken bir kalabalık ve ayak uydurmak zorunda olduğunuz bir tempo.
bok gibidir kısacası yani, affedersiniz. insanın dengesini ip gibi sallar. böyle böyle.