maalesef benim de yaşamış olduğum durum.
geçtiğimiz günlerde kendini bilmez durumsuzun biri gelip benim için, hoş gelmiş ve keyifli sözlükler gibi laflar etmiş. ben sözlüğe keyif almaya gelmişim, keyif arayışındaymışım gibi bir intiba uyandırma girişiminde bulunmuş. saklı tuttuğum cevap hakkımı kullanıyorum; sensin ulan hoş gelmiş.

1.doğum gününe 265 gün kaldığını gösterir. sayılı gün çabuk geçer diyelim. öncelikle yönetime,yazar arkadaşlara va sevgili çaylaklara teşşekürlerimi sunuyorum.

fadime ve yavruşları.

“bir kalbim var, et, kan, sinir,
iki gözüm var seni görür
ayaklarım sana gelir,
ellerim seni arar
bir dünya ki kocaman
bir evren sonsuz
sen olmasan ne yarar”

'dün yoğun bakım, bugün yoğum bakın' olacak sözdür.

(bkz: başlık sahibi yazarın kadınları çirkef sanması)

sevgili kadınlar çok içten soruyorum nasılsınız? sahiden iyi misiniz? hayatıma anlam kattı dediğiniz kitaplar nelerdir? çok dibe vurduğunuz zamanlarda nasıl baş ediyorsunuz? sevgiyle kalın..

sabretmek.

kısaca beynin yapısal ve fizyolojik değişiklere uğrama yeteneğidir.

örneğin; beynimiz bir oda olsun. nöroplastisite de bir kapı olsun. bu kapı ömrümüz boyunca sürekli açık ve odaya sürekli bir bilgi akışı sağlanıyor. yani beynimiz sürekli bir gelişim* ve değişim gösteriyor. ancak bu kapı 4 yaşına kadar ardına kadar açıkken, 4 yaşından sonra yavaşça kapanmaya başlıyor ama hiç kapanmıyor. sadece biraz aralık kalıyor. o yüzden çocukken daha çabuk öğreniriz bir şeyleri.

metformin(antidiyabetik),proton pompa inhibitörleri (mide koruyucu ilaç),nitröz oksit(n2o) tarafından oluşabilir.

bencilliğin kötülüğün kaynağı olduğunu söyleyebiliriz, şöyleki bireysel çıkarları toplumsal çıkarların üstünde tutmak topluma zarar verir, topluma verilen her hasar dolaylı yoldan bireye yansır.

örneklemek gerekirse vergisini ödemeyen bireyler devletin yetersiz eğitim materyalleri sunmasından şikayet etmesi gibi. bireysellik toplumsallıktan önemlidir fakat toplumsal çıkarlar bireysel çıkarların üzerindedir. birey kendini geliştirmek için toplumdan sıyrılabilir ancak kendine maddi anlamda kazanım sağlamak maksadıyla toplumsal kuralları göz ardı etmemeli toplumsal faydayı gasp edip bireysel çıkarlarını gözetmemelidir. bu haksızlığı doğurur düzeni bozar gayrı meşru yolların kapılarını açar. toplumsal refah, huzur ve güven ortamı tesis edilmedikçe bireyler eşit bir şekilde yaşayamaz.

nepotizm yani adam kayırmanın olduğu bir toplumda fırsat eşitliğinden bahsedilemez. diktanın olduğu bir toplumda özgürlükten bahsedilemez. bunlar bireysel bencilliklerden öte zümrelerin bencilliğinden kaynaklanır. oligarşik zümrelerin çıkarları toplumun çıkarlarının önüne koyulamaz. bu toplumu kutuplaştırıp ayrıştıran ve birliği bozan bir durumdur.

bencillik bireylerde zümrelerde ve toplumlarda farklı şekillerde kendini gösterebilir. dünyanın geri kalanını umursamayıp sadece kendi ülkesinin çıkarlarını gözeten bir ulus, uluslararası sorunları görmezden gelirse dolaylı yoldan kendiside zarar görür. bencillikten kurtulup duyalı olmak ideal bir dünya kurmamız için zaruri bir ödev.

haksızlığa karşı çıkılan her eylem sonrası bu söylemlerin temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp tekrar dillendirilimesi gerçekten can sıkıcı olmaya başladı. tabii bu söylemlerin yeniden dillendirilmesi de ana muhalefetin yetersizliklerini bir kez daha göz önüne sermiştir. başlıkta söz konusu olan örgütler beğenmeseniz de türkiye'deki muhalefetin en örgütlü yapılarının başında geliyor.* ben bu örgütler kadar sokağı aktif bir şekilde kullanan herhangi bir muhalif örgüt bilmiyorum.* bu sebepten dolayı bu örgütler kolaylıkla hedef olarak gösterilebiliyor.
ayrıca bu tarz söylemler boğaziçi üniversitesi öğrencilerinin "terörist" diye yaftalanması ile benzer bir şekilde ayrıştırıcı bir öğe taşımaktadır. zaten şimdiki konjoktürde ayrıştırıcı söylemlere karşı takınılan tavır oldukça nettir. 2021'de bunların farkedilememesi gerçek anlamda sorgulanması gereken bir başka konudur.

sonuç olarak, bu örgütler eksikliklerine rağmen ana muhalefetin kullanmadığı kadar sokağı kullandıkları için çok kıymetlidir. her ne kadar tartışmalı bir figür olsa da gezi direnişini başlatan sırrı süreyya önder o zamanlarda hdp istanbul milletvekili idi. bunu tekrar hatırlatmanın önemli olduğunu düşünüyorum.

iki kelime yetiyor seni seven kalbi kırmaya,
sonra roman yazsan ne fayda?
iki adımda geçiyorsun yalnızlık denen tarafa,
sonra dağlar aşsan ne fayda?

teknik olarak 13-14 yaşlarında gerçek anlamda ateist olmak için deha olmak gerekir. kutsal metinleri ne ara okudun? ne ara sorguladın ve sonra ne ara bir kanaat oluşturdun? derler adama.

ha bu çocukların hepsi deha ise buna kabuğumu çıkarırım, lakin işin gerçeği şu ki; mevzu özentiden öteye gitmiyor. çokta temeli yok. bu yaşlardaki isyan duygusu, mevcut iktidar yüzünden çocuklarda bu şekilde tezahür ediyor.

bu çocukların çoğu 10 sene sonra anadolu tipi islam inancına evrilirler. çok fazla anlam yüklememek lazım.

uzun süredir takipleştiğim, hiçbir mesajlaşmamız olmamasına rağmen gidişi ile üzüldüğüm, güzel tanımlara imza atmış yazar arkadaşımız. en azından kafa izni yazmıyor, buralarda bir yerlerde olabilir. şimdi bulacağım seni. önüm arkam sağım solum sobeeee. eh çık artık ama. güzel tanımlarından mahrum bırakma bizi.

hayırdır? ingiltere prensiyle mi konuşuyorum? günlük hayatta tanımadığım insanlarla sizli bizli konuşurum genelde ama anonim bir kimlik karşısında kasacak değilim. bozacakmış. yavaş boz da saçın başın dağılmasın sayın yazar*

''---
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim icin kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
---''
son dizesini okuyana kadar tüylerimi ürperten bu dizelerine baktığımdaysa büyük bir incelik gördüğüm attila ilhan şiirlerinden biri. insan hem kıskanıyor hem özeniyor hem de büyük bir gurur duyuyor böyle şiirler gördüğünde. sen nasıl güzel adamsın. büyük sevgilerimle ve sonsuz saygımla huzur içinde uyu.

bu başlığı görünce hayallerimi gözden geçirdim ve şu kanaate vardım : çok fazla mesafe var yaşamak istediğim hayat ile şu anda yaşadığım hayatım arasında.

ama bu beni üzmedi aksine bir şok etkisiyle kendime gelmemi sağladı.

düşündüm taşındım. her iki tarafı da tarttım ve yaşamak istediğim hayat ağır bastı.

işte bu!

bu harika bir haber!

imkanlarımız düşündüm. annem babam hayatta, bana destek oluyorlar; benim başarılı olmamı istiyorlar. ama en önemlisi;

gençliğim var! evet gençliğim var!

başaracağım!

yaşamak istediğim hayata ulaşacağım!

elbet ileridedir yaşanacak günlerin en güzelleri diyor nazım usta.

o güzel günlere ulaşacağım!

ve şu cümleyi söyleyeceğim :

buralara tırnağımla kazıyarak geldim, çok yoruldum, çok çalıştım ama başardım!

ben bu güzel yaşamı hakettim!

dinledikçe kendimi karpuz gibi hissettiğim yayın:

aslında cem adrian ile mark eliyahu'nun şarkısı ile ilgili tanım girecektim ancak daha önceden girildiği için aynı isim ve güzellikteki feridun düzağaç şarkısını bırakıyorum.

buradan

aşk canını yaktı demek
bense sevda küllerini
her dolunay gecesinde
gökyüzünden topluyorum
onulmaz dert gibi değil, bulunmaz deva gibi
kaybetmekten korkarak başucumda saklıyorum
özlemekten uyandığım sabahlar bitecek diye
yitirmekten korkarak başucumda saklıyorum
bir tek sesim kalsa
onu da rüzgâr alsa
yârin yanağına değmeden olmaz
ah bu sevda tekmiş
koca ömrüme yetmiş
göklerde aranır yerde bulunmazmış
buluta yükü sorulmazmış
şurada olmayan ev var ya
işte bizim evimizdi
önünden her geçişinde hep aynı çocuğun sesi
büyük olur derler ya hep büyük düşlerin kırıkları
saklaması zor olurmuş izlerini