(bkz: ağzı kokan iri popolu kadınlardan hoşlanıyorum) kafaya oynar.

(bkz: daha dur bismillah)

knut hamsun'un kişiliğini ve ününü oluşturan en büyük romanidir.
ünlü bir yazar olmakla yanıp tutuşan fakat bir yandan da ciddi bir fakirlik ve açlık ile cebelleşen bir gencin, duygulu öyküsünü içerir bu kitap.
dünya edebiyatının başyapıtlari arasında yer almaktadır.
ince bir kitaptır.

niye öyle dediniz beyefendi? alındım. gücendim.
edit: teşekkürler 3 takipçi teşekkürler! yo ağlamıyorum mutluluk gözyaşları bunlar.

acun yapımları. ithal formatların hiçbirini izlemedim. yiyecek olarak da yumurta ve sakat at.

oğuz atay, 3 gece üst üste rüyasında hoşlandığı kadını görmüş.
ertesi gün ayıp olmasın diye takım elbiseyle uyumuş ve o gece rüyasında, sevdiği kadının nikah şahidi olarak görmüş kendisini.
ne denir ki...

oldukça etkileyici ve düşündürücü başyapıttır desem doğru telaffuz etmiş olurum bence. kesinlikle izleyin ve izlettiriniz.

lisedeyken midye dolma alıyordum düzenli olarak ama annem hiç sevmediği için alacaksan kendi harçlığınla al diyordu 10 lirayı onun için ayırırdım. bir gün yine midye alıcam abi 10 tl lik ver dedim. oradaki bir müşteri 10 tl lik az sen ona 50 tllik koy dedi hesabını da bana gönder. yok abi olmaz bu yeter desemde dinletemedim. eve yüzümde kocaman bir gülümsemeyle dönmüştüm. o günden sonra ne olursa olsun iyi insanların hala var olduğu umudu içimde yaşar

üzerinde düşünmek için güzel bir soru.

aslında tek başına, mekanik bir alet, bir yazılım olarak düşündüğümüzde, herhangi bir yapay zekânın bilinç kazanması konusu epey tartışmalı hale gelebilir. ancak ben işe dahil edilmesi gereken bir konu daha olduğu görüşündeyim: yapay dokular ve sinir ağları.

bugün biliyoruz ki 3 boyutlu yazıcılarla canlı hücrelere sahip çeşitli organlar elde edilebiliyor. ayrıca robotlara hissetme ve acıya tepki verme konularının öğretildiği birtakım projeler de var. her ne kadar tüm bunların robotların kendilerini tehlikelere karşı savunabilmesi ve meydana gelebilecek mekanik yahut elektronik bozulmaların önüne geçmek amacıyla yapıldığı söylense de, hissedebilmeyi öğrenen ve kendiliğinden öğrenme yeteneği olan bir alet bana biraz tehlikeli gibi görünüyor.

bundan yıllar önce bir program izlemiştim. ışığa tepki veren bir robot yapılmıştı. ampul nereye götürülürse robot başını o tarafa çevirerek onu takip ediyordu. ampulü elinde tutan kişi onu bir anda robota doğru hızla yaklaştırdığında, robot irkilmiş gibi bir hareketle gözlerini kapatıp başını başka bir yöne doğru çevirdi. herhangi birimizin, gözüne aşırı ışık gelmesi durumunda yapabileceği bir hareket...

tabi ki bunu ışığa duyarlı sensörler ve birtakım kodlar aracılığıyla yapabilirsiniz. bu bir canlılık belirtisi olmak zorunda değil. fakat yapay dokularla, robotların hissetmesini sağlarsanız ve tüm bunları birbiriyle birleştirirseniz bunun sonu ne olur, kestirebiliyor musunuz?

diyoruz ki "bir yapay zekâ, ancak ona kodlanan bilgileri bilebilir." peki, kodlayıcıların her zaman iyi niyetli olacağına güvenme şansımız var mı? örneğin hissetme gücüne sahip bir yapay dokuyu bağladığınız bir robota, acımasızlık hissinin iyi, merhametin kötü olduğunu kodlarsanız, bu robot bir insanla karşılaştığında ona nasıl davranır, bir fikrimiz var mı? elysium adlı filmde gördüğümüz, şu türden bir yaratığa bu dediğim yazılımı yükleyerek onu polis, gardiyan, doktor falan yapsanız, sonuçları ne olur? sahip olduğu bu "yarı bilinç" ile aslında bir insana asla uygulamaması gereken acımasızca yöntemlerin iyi bir şey olduğunu "düşünerek" eyleme geçerse dünya nasıl bir yer olur?

bir de, kendiliğinden öğrenebilen yapay zekâların sınırlarını bilmiyoruz. kendiliğinden öğreneceği şeyler, sadece bizim ona verdiğimiz konulardan ibaret mi olacak, yoksa bir noktadan sonra tamamen kendi isteğiyle, etrafında görüp duyduğu her şeyi öğrenmeye başlayabilecek mi? bu noktada da bu kodları yazan kişilere ne kadar güvenebileceğiz?

örneğin fedor adlı robotun silah kullanmayı öğrenmesi epey tartışma yaratmıştı. video linki

bilinci falan geçtim, bir robota neden silah kullanmayı öğretirsiniz ki? bu robot ne için lazım olacak? bu soruların cevapları oldukça sıkıntılı yerlere çıkıyor gibi geliyor bana.

sorular, sorular...

neyse... izlememiş olan varsa ex machina (film) tavsiyemdir; izleyiniz.

banka şubesinde bedelli askerlik yapıp milliyetçilik taslayan, dombra çalıp ona buna terörist yaftası vuran, yetim hakkı ve hırsızlık ile servet sahibi olan babaların kifayetsiz çocuklarıdır.

kızdırmak istemeyeceğimiz yazarları gördüğümüz başlık.

ben her tür müziği dinlemeyen insanlara hayret ediyorum zaten. hiç gün içinde kelebek görüp papatya toplayıp riff cohen dinlemediniz mi, hiç burnunuza rakı kokusu gelince ahmet kaya açmadınız mı, hiç terk edilip gökhan türkmen, kahredip güllü, yollara düşüp tarkan, umut dolmak isteyip hüsnü arkan coşmak isteyip muse, dinginleşmek isteyip erkan oğur dinlemediniz mi? hiç uzanıp mabel matiz, hiç 2005’e dönmek isteyip sagopa kajmer, hiç isyan edip müslüm gürses, hiç sevip sevilip göksel açmadınız mı?

nasıl ya? nasıl her modunuzda aynı tür dinleyebiliyorsunuz, inanılmaz buluyorum bunu.

dünyanın rengine kanmış olabilirler. aldırmayın. siz de kanın. neşet baba bile kanmış.

(bkz: merdümgiriz)

insanlardan çabuk sıkılan, kalabalık ortamlardan pek hoşlanmayıp yalnızlık isteyen kişi.

türkiye'nin altıncı büyük, güneydoğu anadolu'nun da en büyük şehri. nüfusu, sanayisi, ekonomisi büyümesine rağmen de ruhunu koruyabilen, insanda iz bırakan gazi ünvanlı şehir.

balik etli degilim ben kemiklerim iri sadece o.o

ara ara mesajlaştığım sıcakkanlı,esprili, bazı yorumlarına koptuğum yazar.bazıları tarafından misillemeye uğraması da kaçınılmaz haliyle.