sizi temin ederim ki, bir şeyleri çözmeye takıntılı değilim. o kelimenin fotoya çıktığı saniye tamamen tesadüf. bu arada oynayan film how to train your dragon.

(bkz: nazik erkeklerin eşcinsel zannedilmesi sorunsalı)
(bkz: nazik kadınların yollu zannedilmesi sorunsalı)
bunların hepsi yaftalama hastalığı.

edit: başlıktaki yanlış yazılan erkekleri sözcüğünü düzeltirseniz sevinirim.
edit2: başlık düzeltilmiş teşekkürler.

dostoyevski , votka , vladimir putin , kgb ve uçsuz bucaksız topraklara sahip olması.

(bkz: 3 mayıs 2021 halkbank davası)
kim kime indirecek göreceğiz...

kendisini görür görmez ben sırt üstü kalacağım için asla yapamayacagim eylem.

sorun çözülebiliyorsa endişeye gerek yoktur eğer çözülemiyorsa endişenin bir yararı olmaz. endişe etme.

doğu menşeili olan, yaprak döken ağaçların (kestane, kavak, meşe) çürüyen bölgelerinde yetişen bir mantar türü. zengin vitamin ve mineral içeriğine sahiptir. özellikle içerdiği b12 vitamini sayesinde vegan - vejetaryen beslenme şeklini benimseyenler için muhteşem bir yiyecek.

gerçekte kimsenin yüzüne söyleyemeyeceğim ya da yapmayacağım bir şeyi buraya yazmadığım için çok da umursamadığım hadise.

"beni tanıyanlar okursa ne olur?" gibi bir kaygım yok. kendimi olduğumdan farklı göstermek gibi bir amacım da yok. "ben anonim kalmak istiyorum çünkü şu şu şu gerekçelerim var..." diyene de saygım var.

yani özetle; oyna, devam!

“sürüp giden bir gitmek arzusu kaplamış herkesin içini…
kime dönsek bir gitme planı hazır hep…
herkesin valizi kafasında toplanmış,
peki gitmeyi başaran var mı?

sen sayın dinleyen…
şairin dediği gibi "kuş olup uçmak isterken ağaç olup kök mü saldın?" yaz bize konuşalım.

hüzün candır ile beraber hazırladığımız ve gitmek konusunu konuşacağımız ama kafamız nasıl güzel saat 23’te sözlük radyoda!
buluşmak üzere...

neden 90 milyon değil de 89 milyon diye düşündüren olay. neyse benim için de kârlı oldu. evet malikaneyi ben aldım.

henüz çaylağı olsam da şimdiden derin duygular beslediğim, internet sözlüğü ve samimi ortam.

aktif takipçim. e ben de aktif takipçisiyim. peki ne lazım bu durumu taçlandırmak için? elbette nickaltı. verimli saatler sevgili yazar.
(bkz: herkese benden nickaltı)

2017 yapım, dram türünde bir film. imdb'den 6.5 almış.

bir yanda hedef üstüne hedef kovalayan bir şirkette yükselmeye çalışan, bunları yaparken de ailesine gereken önemi veremeyen, işinden arta kalan zamanda eşine ve çocuklarına ilgi göstermeye çalışan/çalışmış bir adam/baba, eş.

diğer tarafta ilgi/sevgi bekleyen bir eş, çocuklar.

bence burada önemli olan şey;

arta kalan zaman!

bu konuda düşüncem;

arta kalan zaman "herhangi birine"
önemli zaman "birine" verilmeli.

film bu fikir üzerine inşa edilmiş. kariyer yapmak için aile yok mu sayılacak? aile için kariyer yok mu sayılacak?

aklıma bir yandan da tolstoy'a ait ivan ilyiç'in ölümü adlı eser göz kırpıyor.

"hayatınızın son günü olsaydı, geriye dönüp baktığınızda tekrar yaşamak isteyeceğiniz bir yaşam mı geçirdiniz?" sorusunu çokça duymuşuzdur. bu filmi izlerken de bu soru insanın aklına düşmüyor değil.

pişmanlık mı mutluluk mu?

filmde dikkatimi çeken şeylerden biri; çocuklardan büyük olanın aynı zamanda sürekli yapıtların tarihini incelemesi oldu. ama bu tek başına dikkat çekmez. buna babada katılırsa dikkat çeker. çocuğun tarihini incelediği görkemli yapılardan birinde babası çalışıyor. çocuk binaları incelerken aynı zamanda da hissetmeye çalışıyor. buna baba da katılıyor. baba da hissetmeye çalışıyor. ilginç ve anlamlı bir tablo.
içinde kâr amacı güden görkemli ve ruhsuz bir yapı ne kadar hissettirebilir ki?

hissetmeyi nerede aramalıyız?

filmin sonunu anlatmayacağım efenim izleyin görün. belki iyi belki kötü...

ek izleme olarak;
eternity and a day
sorry we missed you
the tru cost

film ve belgeselleri izleyebilirsiniz..
çiziktirmem bu kadar.

üreterek mutlu olan yurdum kadınlarının, kendini en önce kendine, sonra dünyaya gösterme fırsatını sunan, bereket dolu aydır.
mis gibi kış hazırlığı kokan, arıların aklını başından alan aydır.
kışa, gurur duyulacak ürünler hazırlayan, anne ayıdır.

her ne kadar minnoş görünmeye çalışsa da bu aralar çok fena şekilde saracak şey aradığı ve buna hazırlandığı bilinen yazar:**

okumazlarmış peh peh peh , ulan sen benim okuduğum kitapların yarısını okusan kafayı kırmış geziyordun sağda solda . bir de ergenci tayfa diyen var . gençlerimiz görüyor özeniyor derler . gençler dinden çıkmaya , o güne kadar neredeyse hayatının anlamı olan şeyi reddetmeye mi özeniyor ? sigara mı lan bu dallama ? ki sigarayı bile ateist olduktan sonra bıraktım ve neredeyse 0 denebilecek kadar az alkol tüketiyorum . yani bazı tatlı su müslümanları gibi içkiyle stroy atmıyorum .
şöyle bir ekleme yapayım . dinden çıkma aşamasında en büyük engel yine kendim idim . okuyor okuyor kendi mantığıma yatmayan yerlerde yine suçu kendimde arıyordum . hayır diyordum ben hatalı olmalıyım , ben yanlış düşünüyor olmalıyım gibi. yani sandığınızın aksine insanlar dinden çıkmak için dünden hazır bekleyip en ufak bahanede dini terk etmiyorlar .

bağımlıyım. kaç gere gittim, kaç kere döndüm. uçmaya çalıştığım zamanlar bile oldu. ama öyle bir yer ki, dönüp dolaşıp burada buluyorum kendimi garip bir şekilde. kürkçü dükkanı misali. burada olmak, sevdiğim yazarlarla iletişim halinde olmak, onları okumak, içimi dökmek iyi hissettiriyor. he bir de söylemiş miydim? bağımlıyım!

kanada’dan sevgiler…