şahsen etli butluyum ve sizin bu düşüncelerinize kırılıyorum ve bu düşünceye sahip olduğunuz için adınıza da üzülüyorum.
peki etli butlu bir kız olma nedenimi size açıklayayım ki bence benim gibi bu sorunu yaşayan insanlarda vardır :
annem ve babam etli butlu insanlar olduğu için malesef her yediğim lokma bana kilo olarak yansıyor hadi bu sorun değil az ye o zaman diyeceksiniz. evde kaldığım süreçte ve strese girdiğimde dalarken bile yemek yediğimi unutuyorum lokmalarımı unutuyorum ve depresyona girdiğimde bazı insanlar gibi iştahım kapanmıyor aksina iştahım daha çok açılıyor. bir çok defa kilo verip almışlığımda oldu ve bir sorun varken o sorunu halletmeye çalışırken diğer bir sorunu halledemiyorum yani tek bir şeye odaklanıyorum kilo vericeksem de sadece ona odaklana biliyorum bu benim şahsi sorunum belki benim gibi bu durumu yaşayan başka kişilerde vardır. neyse yeteri kadar uzattım, diyeceğim o ki her milletten her ırktan bizim gibi etli butluu löpür löpür, bıngıl bıgıl kişiler var yani bunu bir " türk kızı sorunu" gibi göstermekde saçma lütfen şu insanların ne yediğini ne içtiğini şunusuna bunusuna karışmayın bu başlığı gördüğümde üzüldüm ve bunun gibi şeylerden dolayı bir çok insanın özgüveni kırılıyor.

özel tenekesi diye okudum.
o kadar uzağım ki bu konuya...*

küçükken köye gidince evcilik oynardık boş yağ tenekeleriyle, artik boş yağ tenekem bile yok. özel teneke deseler bile çıkamazmışım.
(bkz: yaran yanlış okumalar)

yönetmenliğini andrew niccol'un yaptığı 2011 yapımı bilim kurgu - gerilim filmi. başrollerinde amanda seyfried, justin timberlake, cillian murphy gibi isimler var.

--! spoiler !--

will salas, bir hata sonucu cinayetten hüküm giyer ve hapishaneden kurtulmak için, sistemi çökermek amacıyla şansını sonuna dek zorlayacaktır. sistem dediğim şey, zamanın satın alınabilir bir şey olduğu bir dünyadır. parası olanın zamanı satın alıp sonsuza dek genç kaldığı bu sistemde, fakir ve güçsüzler ölüme mahkûmdur. üstelik onların yaşayamadığı yıllara karşılık gelen zaman da başkalarının ömrüne eklenmektedir.

zamanın, hırsızlar tarafından çalınabilen bir şey olduğunu düşünün... işte salas, bu sisteme baş kaldırmayı kafasına koymuştur.

--! spoiler !--

beni şoka sokan savdır.
anime dediğiniz yapımlarda mükemmel konular işlenmektedir. bir çoğunun senaryosu hollywood filmlerine taş çıkarır. pepe izliyor muamelesi yapmayın anime izleyenlere. ağzınıza odunla vururum.

en risksiz olanı borcamdır. borcama her zaman ihtiyaç vardır. ben evlenirken annem; 'borcam almayalım hediye gelir mutlaka' dedi. ben de almadım ve bir insan evladı da çıkıp borcam getirmedi.

size kimin hükmettiğini öğrenmek istiyorsanız, sadece kimi eleştirmeye izniniz olmadığını bulun.

voltaire

jack aynı zamanda francis ford coppola'nın yönettiği robin williams'ın başrol oynadığı 1996 yapımı bir film ama nasıl bir film?

jack, hücreleri dört kat hızla geliştiği için henüz iki aylıkken doğan bir bebek. film bu bilgiyi kısaca verdikten sonra bizi bu bebeğin 40 yaşında bir yetişkin gibi göründüğü 10 yaşına götürüyor. bedeni duygularından, düşüncelerinden dört kat hızla büyüyen bir çocuk. bu rolü robin williams dışında yakıştırabileceğim kimse yok. belki izlemeden önce yetişkin gibi görünen bir çocuk olsaydım neler yapardım diye bir kendinizi yoklayabilirsiniz.

filmin ana konusundan bağımsız olarak ışıklı ayakkabılar, ağaç evi sohbetleri, kızlara karşı kurulan ittifaklar beni çocukluğuma ışınladı ama aralarında öyle bir şey var ki, bir anda hiç tahmin etmediğim yerden ortaya çıktı. jack'in odasında oturduğu sahnede dayım da bana seslendi:

-nevermore pabucu yarım çık dışarıya oynayalım.

ışıklı ayakkabılarımı kapıp zıplayarak geleceğim bekle beni:)

“sizin alınız al inandım
sizin morunuz mor inandım
tanrınız büyük amenna
şiiriniz adamakıllı şiir
dumanı da caba

bütün ağaçlarla uyuşmuşum
kalabalık ha olmuş ha olmamış
sokaklarda yitirmiş cebimde bulmuşum
ama sokaklar şöyleymiş
ağaçlar böyleymiş
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız

aşkım da değişebilir gerçeklerim de
pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
yangelmişim diz boyu sulara
hepinize iyiniyetle gülümsüyorum
hiçbirinizle dövüşemem
benim bir gizli bildiğim var
sizin alınız al inandım
morunuz mor inandım
ben tam kendime göre
ben tam dünyaya göre
ama sizin adınız ne
benim dengemi bozmayınız.”

bir turgut uyar şiirinin ismi.

tüm balkabaklarını alıp insta da fotoğraf paylaşmak için dekor konsept yapmış vicdansızlar. halloween de oyacak kabak bulamamızın katili sizsiniz. bu sene de azizleri, iyi birer inanan olan tüm ölüleri hatırlayıp, kutsayamayacağız. esefle kınıyoruz.

"bir gün olur, elbette eski beğler dirilir;
yine kılıç kuşanır tarihteki paşalar.
yine şanlar alınıp nice canlar verilir,
yiğit akınımızdan yine dünya şaşalar.

“türk tarihi” denen kahramanlık şiirini
yeniden yazmak için harcayacağın kandır.
mısraların içinde en güzel ve derini
batıda “niğbolu””, doğuda “çaldıran”dır.

yine batılıların üçüncü kosova’da
topraklara sereriz, bir değil, birkaçını.
çekilince kılıçlar yeniden haçova’da
param parça ederiz cermenliğin haçını.

yine ufka açılır şanlı korsanlarımız,
bir türk gölü yaparlar akdeniz’in içini.
acı acı gülerek bu gün susanlarımız.
yarın rezil ederler romalı’nın piçini."

kafanın en rahat ve boş olduğu zaman dilimi benim için. haliyle kapasite dahilinde üretken olunmasını normal buluyorum.

kesinlikle bu kişi benim. sırf bu huyumu kullanarak beni sinir eden kişi de çok var etrafimda. beynim resmen eror veriyor. cevap veremiyorum. bünye alışık değil tabii.

bu yayını (bkz: kafa sözlük kulüpleri oyun kulübü) üyeleri ile dinlemek çok zevkli idi. tüm arkadaşlara en içten teşekkürlerimi sunarım.

eniştenin cebinden doblonun anahtarını düşürmesine sebep olacaktır.

her türk erkeğinin zorunlu olarak gittiği yere gitmeme ramak kalmıştır artık ve günleri saymaya başladım. bu süreç içerisinde vakitlerimi sözlük içinde siz değerli yazarların tanımlarını okuyarak ve tanımlar girerek geçirdim. kafa açan kesitlere mellisho’yla beraber devreye soktuk. bazen güldürdük, bazen düşündürdük. yaptığımız şeyler çokta abartılan şeyler değil ve biz yeni bir akım getirmedik. biz sadece yıllardır olan bir akımı tekrar sözlük hayatına soktuk. benim için artık kafa izni vakti geldi uzun bir süre gibi düşünülebilir ama sayılı vakit geçer diye düşünüyorum. artık bu sayılı vakitlerimi sevdiklerim ve ailemle geçirmek için biraz kafa iznine çıkıyorum. bu kısıtlı zamanımı dışarıda gerek hayvan severek, gerek sahilde içeceğimi yudumlayarak geçireceğim. kendinize iyi bakın ve unutmayın her veda bir ayrılık değildir. görüşmek üzere..hoşçakalın.

çok zeki, neşeli, hayattan keyif alan çocuk kahraman.
öyle ki kocaman duvarı boyarken bile keyifli olduğunu gösterebilen, ona heves eden çoculara elma karşılığı duvarı boyattıran çocuk.
her işimi yaparken farkında olmadan girdiğim ruh hali. görenlerin elma veresi geliyor bana.

hooops! sevgili editörümüzün naifliği hususunda tüm sözlüğün hemfikir olduğuna eminim. ancaaak tatlış, şirine ballı lokma tatlısıymış falan tarzı yorumlar onun kumaşına uymaz arkadaşlar. şu yorumları gördüğünden beri tatliş niyetine kendini yediğine eminim.

çiçek böcek kelebek modundan çok uzaklarda farklı kulvarlarda saygıdeğer bir hanımefendidir kendisi.

yani demem o ki, tatliş olmakla nahif olmak aynı anlama gelmiyor ve de gelmemeli.

bu o'nun için yazmayı düşündüğüm nickaltısı kesinlikle değildi fakat bu kadar tatlişliğe karşı ben bile kendimi yedim burada. seviyoruz seni ever, tatliş lobisine yem etmeyiz. *