spartacus italya'nın capua kentinde batiatus gladyatör okulu'na bir çaylak olarak başlamıştı. sonrasında ise şampiyon bir gladyatör olmuştu. köle ve yoksullardan oluşan yüzbinlerce kişilik ordusu ile yıllarca italya yarımadasında bağımsız bir şekilde var olmuş, sayısız orduyu yenmiş, eşitlikçi ve özgürlükçü karakteri ile tarihe adını altın harflerle yazmıştır. her meslekte bir çaylaklık dönemi vardır.
günümüzde 6 ay askerliğin ilk bir ayı çaylaklıkta yani acemi birlikte geçer. sözlükte bazı yazarlar ironi yaparak çaylaklar ile ilgili başlıklar açıyor. * gülmece işareti yapmadıkları için çaylak arkadaşlarımız alınmaya başlamış, çaylaklar ile ilgili esprilerin tadı kaçmaya başlamış.
çaylak arkadaş kafa sözlük hanesi’ne neden geldin?
hayatındaki en önemli gün neden doğduğunu anladığın gündür. neden yazmak istediğini kendine itiraf ettiğin gün yazar olduğun gündür. gerçekten ne olduğunu bir kez bile olsun düşünmedin mi?
eğer ne olduğuna dair sağlam bir cevabın yoksa, başkalarının alaycı söylemleri ile yetinirsin.
ne hissetmen gerektiğini bile öğretmeye çalışmadılar mı hayatında?
bil ki burası yedi cihan’ın en iyi yazarlarının yetiştiği bir arenadır.
kalemi kuvvetli yazar yolculuğuna burada ilk adımını atarsın.
başarıya giden yolda ilk adım kendine güvenmektir.
seni eleştirenler olacaktır, unutma meyve veren ağaç taşlanır.
beğenide mehter adımı gidenler, eleştiride dörtnala giderler.
gelecek günlerde, tanımların ile kendini kanıtlayacaksın.
seninle dalga geçenlerin, beğeni yağmuruna tuttuğunu göreceksin, sabret.
vazgeçersen geldiğin ezik sözlüklere geri dön, arkandan ağlamayız.
bizimle kalırsan her zaman yanındayız. dayanışma ve yardımlaşma bizi biz yapan değerlerin başında gelir.
kafa sözlük’te çaylak olmak, diğer sözlüklerde para karşılığında kalemini satmış yazar olmaktan daha iyidir.
şimdi onlara nefes alan herkesin eşit olduğunu öğreteceğiz. (final savaşından önce spartacus'un ordusuna söylediği son cümle).

dün yoldaşa katılacağımı söylemiştim, iş toplantısı saatiyle çakışınca yalan oldu. kusura bakmayın, artık bir dahakine diyorum. yukarıdaki tanımlardan okuduğum kadarıyla hayli keyifli geçmiş. katılamadığıma elbette üzüldüm, yarattığınız sinerjiye en az o kadar sevindim, her şey çok güzel olacak.

istanbul'da cekmistim bu cifte kumruları, gecen sene.

mustafa kemal'in bu kongreye katılması için bir ilden delege olması gerekmektedir. ancak mustafa kemal, o dönem askerlikten istifa etmiş ve hakkında yakalama kararı çıkarılmıştır. kongreye katılması ülkenin bekası için büyük önem arz etmektedir. erzurum delegesi olan cevat dursunoğlu istifa ederek yerine mustafa kemal'in delege seçilmesini sağlamıştır.

gönaydın hemşerim demek istediğim, hemşerim olmadığı için diyemediğim kafa yazar.
eğlenceli, pozitif...

"yemeği, ağzımı şapırdatarak yiyorum."

her bölümde ayrı bir cinayet vakası çözülen, arka planda komiserlerin hayatı işlenen güzel bir yerli polisiye dizi. çok fazla argo ve küfür olduğu için günde birden fazla bölüm izlemenizi önermem. bir süre sonra kendinizi "la, saçma sapan konuşma la" gibi şeyler söylerken bulabilirsiniz.

allah'ın* rahmeti ve bereketi.*

ya da alternatif için buyrun.

minnoşşşşş

deniz temalı pame radyo yayını'nın sonuna geldik. gelenlere, dinleyenlere, bir tatlı huzur almaya gelenlere gönülden teşekkürlerimle...

programın çalma listesine şu linkten erişebilirsiniz:
youtube.com/playlist?list=P...

bir sonraki pame'de görüşmek dileğiyle.

- kucağında gır gır eden bir kedi ve üzerinde ince bir battaniye ile uykuya direnmek ama sonunda yenilmek.

- elinde en sevdiğin içecekle, üstü kapalı terasta oturup yağmurun çatıya vurmasından kaynaklı sesleri dinlemek. belki bir yandan da kitap okumak ya da bulmaca çözmek.

- güzel bir manzaraya bakan bir fiskos köşesinde, perdeleri ardına dek açıp en sevdiğin insan ya da insanlarla sohbet etmek, dışarıyı izleyerek.

- mezun olmadan önce yağmurlu havalarda okuldan dönüşler, eve gidip yemek yedikten sonra battaniye ile oturup ısınmalar da hoşuma giderdi.

aklıma gelmeyen şeyler de vardır mutlaka.

bir de yağmurun yağacağı kesin olan bir günde, hava koyu griye dönmüşken dışarıda olmak ve tam yağmurun başladığı anda eve adım atmak sırasında hissettiğim duygu kadar sevdiğim çok az duygu var hayatta. o güven duygusu ve dışarıdaki koyu renkli, karanlık havaya mukabil evdeki sıcak ortam... paha biçilemez bence buna.

depresyonda olabilir. arada oluyor öyle. günde 5 film izleyip, torrent manyağı olup sevilen dizilerin tek sezonunu 2 günde bitirmeler falan.

sağlam bir kazık yiyince içine çekilmiş olabilir. kimsenin onu anlayamadığını düşünür. telefonları açmaz. gerçekten de, kimse onu anlayamaz.
ne güzel insandı, allah rahmet eylesin. o bir depresif artık.

bu dönemi iyi kullanmalıdır. insan bu dönemde mental açıdan aşırı yaratıcı olur. ikili ilişkiler, insan davranışları konusunda guru haline gelir.

akıp giden hayata uzaktan bakma imkanı olması, onu bir adım öne geçirir.

almanca altyazılı izlediğim kore yapımı netflix dizisi. kaç bölüm izledim ama hala sadece hae-soo ve jael’in isimlerini biliyorum. dilleri mi zor yoksa benim kore, çin kulağım mı yok? yoksa ikisi aynı anda mı? bilmiyorum. ah her şey çok karmaşık...
hae-soo’nun psikolog olupta odasını fok götürmesi çok hoşuma gidiyor. aşk dizisi olmasına rağmen her bölüm arkadaşlıkta işleniyor. mutlaka kavga ettikleri bi grup veya insan oluyor.
bir sahnede pizzayı mıncırıp karşıdaki insana atılması bana eskiden kurduğum bi fantaziyi hatırlattı. beni sinir eden bir iş arkadaşım vardı. kafasında yumurta kırıp, ketchup sıkmak, üstüne de salata malzemeleri koymak istiyordum. hiç yapmadım ama tepkisini kafamda canlandırıp eğleniyordum kendimce. o yüzden acaip hoşuma gitti o pizza diliminin fırlatılması.
normalde önyargılıydım kore ve çin yapımlarına. arkadaşım bu diziyi önerdi mırın kırın ettim ama tabuları yıkayım bi bakalım n’olabilir dedim ve beğendim diziyi. övdüğü kadar varmış.
doktorlar birbirlerinin saçlarını çekiyor arada, türk dizisinde bunu göremezsin mesela. çünkü herkes elegant, herkes sakin ve kibar. korede gereksiz bi bağırış çağırış var. bunu sevmiyordum aslında. dizinin hikayesi bi bütün olarakta, ev, iş ortamlarındaki dekor detayları olarakta çok güzel. sezonu bitirdiğimde editlerim.

ermenileri için çok önem arz eden bir dağdır, önem ile birlikte kutsal belliyorlar ki! sebebi ermenistanın bazı bölgelerinden görülmesidir kendilerine ait olduğu kanısı ve olmaması gereken yerde durmasdır kendilerince.
bir dönem rusya da çalışırken ermeni bir arkadaşın mağazasına ziyarete giderken içeri 4-5 girdi ellerinde bir poşet ve poşet üzerinde ararat yazısı ile altında yarım dağ zirve baskısı.
bu poşeti nereden aldınız üzerinde ararat yazması dikkatimi çekti?
ve şöyle bir diyalog oluştu!
-bu poşet bizim ermenistan dan alma, bizim oradan ararat yarısı gözüküyor sen neden sordun?
+ eski adı ararat şimdiki adı ile ağrı dağıdır türkiye sınırları içerisindedir.
-olabilir ama o dağ bize ait olan bir dağdı ve onu sizden geri alacağız.
+sizin kuru bir dağ ile derdiniz olabilir? ısrar ederseniz verelim isterseniz neticesi ne olacak?
-siz vermeseniz de biz onu alacağız ve sırası ile eski bizim olan şehirler, yaptığınız soykırım ve döktüğünüz atalarımızın kanın bedelini öteceğiz. biz olmasakta bir gün o dağı ve o şehirleri sizden geri alacağız.
+ anlıyorum! sizin oradan ararat nasıl gözüküyor?
-araratın uç zirvesi gözüküyor!
+ben yumruğumu kapatıp baş parmağı işaret ile orta parmak arasına geçirip dedimki! bizdeki ağrı dağıdır sizin gördüğünüz ve alacağınız ancak bunun kafasıdır, atalarınıza seçim sunduk ve onlar hain olmayı ölmeyi seçtiler biz de bunu gerçekleştirdik.
+biliyormusunuz dünyada 2 geçmişten nefret ediyorum! 1 hitler'den yahudileri yok etmediği için. 2 kendi atalarımdan sizi yok yok etmedikleri için.
dedim ve kavga kavganın fitilini ateşlemiştim.
niye anlattıysam şimdi bilemedim..

fotoğraflar şurada bahsettiğim köyümüzden #577671

oriol paulo eseri, 2016 ispanyol yapımı bir film.
ing adı: the invisible guest yani dilimize 'görünmeyen misafir' olarak çevirmek mümkün. nitekim o şekilde çevrilmiş.

film, başka kişilerle evli olmalarına rağmen yasak aşk yaşayan iki kişinin tehdit edilmesini ve sonrasında içlerinden birinin otel odasında öldürülmesi ile diğerine suç atılması ile başlıyor. adam suçsuz olduğunu ispatlamak için kendisine önerilen alanında başarılı avukatı tutuyor ve kendisine suç atılmasını sağlayan kişiyi bulmaya çalışıyorlar.

desem de film elbette bu kadar basit ve sıkıcı değil. ayrıntı verdiğimde tat kaçıran bilgi vereceğim için filmin konusunu burada sonlandırıp canım mario casas'cığım hakkında konuşacağım biraz da. o nasıl bir ağlamadır yahu. bu adam saatlerce ağlasın hiç sıkılmadan izlerim cidden çok güzel ağlıyor*. oyunculukta yetenekli olan kişileri izlerken ayrı bir keyif duyuyorum, rolleri sinir etse de etmese de.

ayrıca filmin kurgusunun kesinlikle pürüzsüz olduğunu söyleyebilirim. mantık hatası yoktu, olsa dahi çok göze batmayan cinstendi çünkü kül yutmam genelde. kesinlikle izlenmesi gereken bir film. psikolojik gerilim ve gizem seviyorsanız tam sizlik.

19 yy ikinci yarısında itibaren batılı sanatçıların doğuyu yakından görüp doğu şehirlerini inceleyip eserlerinde realist bir şekilde yansıtmaya gittikleri akımdır.özellikle ressamları çoğu resimlerde vaha,çöl,harem sahneleri, yiğitliği yansıtan savaş ve av sahneleri gibi doğuya özgü konulara ağırlık vermişlerdir.
örnekler;

türk yapımı netflix dizisi sanıp girdiğim başlık.

tanımları okudukça bastım kahkakayı. yönetimin "alın size öyle tanımlara böyle kategori" dediğini işitir gibiyim.
(bkz: başıboşlar ama başlı başına boşlar)

kategoriden sorumlu moderatörün yanında ne yazacak şimdiden çok merak ediyorum.

başıboş moderatör , başıboşlar yöneticisi , moderatör ama başıboş değil *

yazar “direkt” yerine “direk” dediği için kalpleri fethetmekten uzak düşmüştür.

daha sonra kendisi de ziya paşa ile paris’e kaçarak orada
hürriyet gazetesini çıkardı. istanbul'a döndükten sonra ibret gazetesini
çıkardı.
eserlerinde romantizmin etkisi görülür.



namık kemal, 2 aralık 1888 tarihinde sakız adası’nda hayatını kaybetmiştir. yaşamı boyunca edebi tür olarak fransız edebiyatı’nın etkisinde kalırken, edebiyat dili olarak divan edebiyatı’nı kullanmıştır. namık kemal, “sanat halk içindir” görüşünü savunmuştur.

türk edebiyatında ilk tarihi roman "cezmi"
ilk edebi roman "intibah
ilk oynanan piyes "vatan yahut silistre
ilk eleştiri "tahrib-i harabat ve onun devamı takip" gibi eselerlerle edebiyatımızdaki birçok yeniliğin öncüsü olmuştur.


namık kemal eserleri:

• vatan yahut silistre

• gülnihal

• akif bey

• zavallı çocuk

• kara bela

• celaleddin harzemşah

• cezmi

• intibah

• devr-i istila

• barika-i zafer