illâ başlanmalı mı?

çok beğendiğim bir kelimedir, dini şartları hayatına entegre ederek yaşayan demektir. namaz, hac ya da oruç değil yalnızca, dürüstlük, hak yememek, gıybet etmemek gibi 5 farzın dışında kalan ama onlar kadar gerekli olan kaideleri de uygulayandır.

demekki evde bir açıklama metni yazsam(ki bundan daha iyi bir metin yazabileceğime eminim) ve ardından bunu bir twitter hesabından paylaşsam inanacak bi dünya dolusu insan varmış. hiç kimse sormuyor; madem propaganda için orman yaktın, niye görüntülerini paylaşmıyorsun? bu durumda bende çıkıp desemki “ben yaktım o ormanları, ağaçları sevmediğim için canım sıkıldı yaktım” hakikaten ben mi yakmış olacağım sizin gözünüzde. allah izan versin.

sevdiğim bir arkadaşımla sahildeki çimlerde, ılık bir bahar gecesi bira içmek...
düşüncesi bile iyi geldi, umarım bu sene bahar geldiğinde, ortalık biraz düzelmiş olurda, işler güçler, keyifler yerinde, bizde de içecek muhabbet edecek iştah olur, belkide sözlük bir zirve yapar neden olmasın...

yok baba sizin evin salonunu başkent yapalım.

kızımla oynadığım komik oyun.

oyun şöyle: iki veya daha fazla kişi oynar. biri bir süper güç seçer, onun yanındaki de bu süper gücün neye mâl olacağını söyler. sonra da kendi süper gücünü söyler.

for example:
-benim süper gücüm her şeyi kaldırabilmek.
+ama sadece 25cm kaldırabilirsin ve kaldırırken de yüksek sesle gaz çıkarırsın. benim süper gücüm görünmez olabilmek.
-görünmez olabilirsin ama etrafında seni görebilecek hiç kimse yokken.

gibi.

modların yüksek iznine sığınarak burada da bu oyunu oynamak istiyorum. benden sonra yazan süper gücümün neye mâl olacağını yazsın sonra da kendi süper gücünü yazsın. belli mi olur belki tutar.

benim süper gücüm düşünceleri okuyabilmek.

bir kazuo ishiguro romanıdır.

sanatçı olmak özel bir sorumluluk da getirir beraberinde, öğretmen olmak da öyle. hele bu ikisi bir bünyede bir araya gelmişse artan sorumluluk kişiyi bir açmaz içine bile sokabilir bazı olağanüstü durumlarda.

sanatçı-öğretmen dünyayı etkileyen büyük bunalım zamanlarında kendini nerede konumlandıracağına dair kesin bir karar vermelidir. çünkü nasıl olursa olsun taşıdığı ünvan dolayısıyla çevresindeki insanların gözleri onun üzerinde olacaktır.

türkiye bu durumla defalarca karşılaştı, en yakın örneklerden biri de gezi parkı direnişi esnasında oldu. bu protestoda benim tarafım zaten belli ama konumuz bu değil. elini megafon alıp hükümet istifa etsin diye bağıran saçma komedyen şafak sezer’in devrim olmadığını anlayınca cumhurbaşkanının masasına gidip siz çökerek özür dilediği anı hatırlarsınız bence.

dolayısıyla sanatçı ve öğretmen tarafını belli ederken etraflıca düşünmelidir. sonrada pişman olacağı kararlar vermemelidir. zira kendisi ile ilgili vereceği kararlar başkalarının tutumunu de etkileyecektir.

işte edebiyatın vicdanı kazuo ishiguro bu romanında bir sanatçı ve öğretmen olan masuji ono’nun ikinci dünya savaşından sonra geçmişiyle yüzleşmesini anlatıyor. ressamın verdiği kararların muhasebesini yaptığı roman büyüleyici olmaktan çok çok öte.

eğer yetenek sahibi olduğunuz kadar sorumluluk sahibi de değilseniz topluma yön vermeye neden olacak hesapsız kitapsız tepkilerinizi sadece kendinize saklamak doğru bir tercih olabilir.

kesinlikle lostdur.

flower of carnage... *

aynı zamanda (bkz: kill bill vol.1 original soundtrack)

bu ponçik sesli tatlı kadın bize ne anlatıyor diyorsanız sizi buraya alalım

salonda anız yakıyorum.

behiye aksoy-gülünce gözlerinin içi gülüyor.

rafet el roman-amerika.

gelişigüzel kullandığımız kelimelerin ne anlama geldiğini sorduklarında şaşkın ördek gibi kalmamıza sebep olan bilim dalıdır. kelimelerin kökenlerini öğrenmek, anlamlar arasında bağlantı kurmak çok keyiflidir. sonsuzluktur, bir derya denizdir; her gün yeni bir bilgi çıkar karşınıza. özellikle türkçe gibi zengin bir dil yapısına sahip olduğumuz için araştırmanızın sonu çeşitli dil kökenlerine doğru yolculuğa çıkacaktır. hangi kelime hangi dile ait, ne zaman kullanılmaya başlanmış ve hangi dönüşümleri yaşayarak bugünkü kullanılma erişmiş olduğunu öğrendiğinizde yaşayacağınız aydınlanma hissini mutlaka deneyimlemelisiniz.

etimolojik bilgi, sadece salt kültürel birikim için değil aynı zamanda edindiğimiz bilginin daha kalıcı olmasını sağlayan bir merdiven basamağıdır. neyin neden söylendiğini öğrendiğinizde hatırlamanız ve bağlantı kurmanız kolaylaşacaktır. (bkz: uzun süreli bellek)

belki de gözlerinde hassasiyet olan insandır.

önyargı ile yaklaşmamak lazım.

ben genel olarak karikatür çiziyorum. çizimlerimi gören çoğu kişi ilk önce "beni de çizsene" diyor. karakalem ya da portre çizemediğimi söyleyince de "hmmmm" diyorlar. o hmm'da "yeteneksiz" demek.

henüz 4-5 yaşlarındayken bunları dinleyecek kadar ne yaşamış olabilirim acaba?
"yar yar vurma beni derinden" kısmına bağırarak eşlik ediyordum bir de.

adananın yumurtalık ilçesinde , tartıştığı yumurtalık hakimi sefa mutlu'yu öldürmüş , hapse girmiş ve hapisten kaçıp fransaya sığınmış kişidir kendisi . ek olarak sürekli karısını dövdüğü şiddet bağımlısı olduğu birçok kişi tarafından bilinir
çakma solcuların idolü korkak kral yılmaz güney.

ufaklığa ters ters bakan benim. annem kızı kucağına almış diye kıskanmışım.*

ev halkı uykuya dalınca kesinlikle ilk iş yaptığım eylem. kendime özel bir ritüel gibi. hatta elektrik sobası koydum, kahve de içiyorum. yazın bütün gece balkondayım zaten.