2016

bozkırın tezenesi

'' ben oldum demek ben öldüm demektir. '' asla öğrenmeyi, kendimi geliştirmeyi bırakmamak, olabileceğim en iyi halime ulaşabilmek için çabalamaya devam etmek ...

tüplü televizyonda atari çalıştırmak için önce anten kablosu çıkarılıp aynı girişe atari bağlanır, sonra kumandadan av seçilir, malum karıncalı görüntü elde edilir. uhf'den kanal aramaya basılır. birkaç denemeden sonra en net görüntü gelecektir. yanlışlıkla başka bir kanala basılırsa karıncalı görüntü tekrar oluşacağı için işlem baştan tekrarlanır. görüntü tv'den kaynaklı olmayan bir şekilde bozuksa kaset çıkarılır, üflenir, takılan yere üflenir, tekrar takılır ve devam edilir.

“güzel hevesmiş, kursakta bekletelim.” diye düşünen tiptir. en gıcık olduğum insandır. hele bi de ben gerçekçiyim kusura bakma demesi muhtemeldir

düşünmesek de o bunu okuyor.
işine gelmezse içeri atıyor.

alınan kitapların okunduğu/okunacağı anlamına gelmeyen durum.

az önce gördüğüm bir instagram hikayesinde gözlerim kanadı zira.

hikayede; yeni gelen kitaplar tamam, çok okuyorum göndermesi tamam, sosyal mesaj da tamam ama yanlış yazılmış bir şeylerin varlığı da tamam.

insanlar kavga ederek ayrıldığı için normaldir. biz bu ilişkiyi sürdürüremiyoruz ikimiz içinde doğrusu ayrılmak denmediği için doğrudur.

2 ağustos 1967 yılında kurulan trabzonspor, 1976 yılında ilk şampiyonluğunu kazanmıştır.*
bu gün, bir anadolu devrimi günüdür.

yok etmek için var eden sistem

hele ki bebekse, dünyanın en acı şeylerinden biridir.

günaydıınnn güzel insanlar..
günlerdir üşüyen, yağmurlu günler gören şahsım, tatil dönüşü yolunda tabiki güneşten bunalıyorum. biri şans mı dedi*
kendinizi çok şanslı hissedeceğiniz, herşeyin tıkırında gittiği bir gün olsun. herkese bol köpüklü kahveler dilerken, gülümse dostum, çooook bulaşıcı sloganımı şuracığa bırakıyorum.

sağlık bölümleri. özellikle tıp ve diş hekimliğinde belirgin bir hiyerarşi bulunmakta. asansörde hocaya yer vermedi diye azar yiyen insanlar biliyorum ki hocalar bir kat çıkacaktı azar yiyen ise 3 kat çıkacaktı artı olarak elinde alet çantası vardı.

insanlar tarafından dengesizliği ile tanınmış ve ikiyüzlü olmakla suçlanan burçtur.

bence bu burcun insanının en belirgin özelliği pratik zekasıdır. bitmek tükenmek bilmeyen bir merakları vardır ve aynı anda birden çok işi yapabilirler.

ne zaman beni güldüren bir yazı okusam, altından bu nick çıkıyor.

tam bir cinnet hali. bunu dillendiren, dikkat çekmek için bile olsa konuşan kişilere dikkat edilmeli kesinlikle. bunun iyi bir yönü yok, havalı bir duygu değil. bazı gençler bunu bir oyun zannediyor ama "o an" a kadar bilemezsiniz nasıl bir duygu olduğunu.

askere gitmeden önce ve askerde olmak üzere 2 girişimim oldu, girişime girişim desem daha doğru olur galiba. 16-17 yaşlarındayken hakikaten hiç iyi değildim hiç. ergenlik bir taraftan, babam bir taraftan bana geldiler çok fena. bu yüzden bu düşünce aklıma geldiği an rahatlıyordum mesela. o zamanlarda girdi zaten ilk defa aklıma. annemin kullandığı uyku hapları vardı. küçük bir şişede 30-40 tane pembe hap. ne zaman dolaba gitsem elimi atasım geldi. ama o zamanlarda bunu yapacak toto yok bende. aklımın bir köşesinde hep dururken askere gittim.

asıl girişimim de burda oldu. zaten kafa olarak pek iyi değilken askerdeki ortamda iyice depresif biri oldum çıktım. arkadaşlarım vardı ama çarşıya falan hep yalnız çıktım hep. askerlik yaptığım yerin 10-15 metre ilerisinde ağaçlık bir alanda 2 saat öylece oturup dönerdim. bir iki defa yalnız çıkmadım sadece. görev yerimdeki yüzbaşı, sivil memurlar ve diğer askerlerin yanında hiçbir zaman "onlardan" olamadım. kavga ettim, yüzüm kan içindeyken güldüler tam karşımda bana. birileri küfür etti, gecenin bir yarısı "sen hiçsin" dendi. böyle böyle birikti hepsi. bu düşünce o günlerde alevlendi işte. gittikçe artınca psikoloji okuyan birine anlattım. biraz rahatladım ama daha sonra benim durumumu komutanlara anlattığını öğrendim. bu yüzden gata'ya psikolojik muayeneye gittim. konuşamadım ama. döndüm geldim. göz hapsindeyim yalnız, farkındayım...bir gün dolapları karıştırdım. xanax buldum 20 tane. kafam attı. diğer dolaplara baktım tek tek gündüz vakti. yaklaşık 100 tane hap aldım yanıma. geceyi bekledim. içtima oldu görev yerime gittim. yanımda haplar ve su var. uykumun gelmesini bekledim...saat gece 2 civarı uykum iyice gelince önce hapları çıkardım tek tek. suyu açtım. karar verildi, mutluluk hakim bünyeye. elime aldım önce xanaxları. öylece baktım birkaç sn...yapamadım çünkü annem geliyor aklıma. bunu o gün yapmamamın tek nedeni annem tek nedeni. hapları büyük çöp var ona attım koğuşa gittim. gözlerim dolu ama.

burda bitmiyor. aradan geçen birkaç gün sonra sivil memurun odasında uyudum. gece vakti sesler var katta. diğer sivil memurun odasının kilidini kırıyorlar benim adımı seslenip. çıksam kızacaklar. ama orda olmadığımı anlayınca benim olduğum odaya geldiler. kilidi kırmalarından önce ben açtım kapıyı. biraz ayar yedim ama bu düşüncemin birçok kişiyi korkuttuğunu öğrenmiş oldum.

askerlik bu yüzden benden çok şey alıp götürdü. insanlıktan çıkarıldım bazen. bu düşüncem sanki suçmuş gibi daha sonra görev yerim değiştirildi. hülasa bu düşünce aklınızdan çıkmıyorsa ailenizi düşünün. yapmayın.

(bkz: the killing) sigaraya özendiren dizidir. o kadar çok sigara içerler ki dizi de insanı sigaraya bile başlatabilir. polisiye seven insanlara tavsiyemdir.

sovyet destekçisi olmasına rağmen boca juniors rozetine karma puanı bayılan bir arkadaş. hayır yani senin arjantin liginin futbol takımıyla ne işin var? ne günlere kaldık dostlar. sözlüğün kurucusu gizli arjantin mafyası çıktı.

güvendir.