geri gelen kişi eski sevgilin değil, yeni bir insandır. ayrılığın onuncu dakikasından sonra bile artık yeni bir insandır o.

limon mu sirke mi?
( turşu tartışması).

benden bu kadar, sizin olsun dünyalar.

"gelsin ritüeller, kutlamalar." bence sünnet kutlamasını eleştiren bir paylaşım da olabilir.
erkeğinki açıkça kutlanıp düğün yapılırken kızlar neden gizleme ihtiyacı duyuyor? ben beğendim.

çiçeklere su veriyorum.

ah nerede vah neredee
nerde unuttum kalbimi acabaa?

film müziğinin cıvıl cıvıl olması insanın içini ısıtıyor. duyunca hemen eşlik ediliveriyor.

bireyin kendi yapısı, davranışları ve kendisini diğer insanlardan ayıran özelliklerine dair gözlemler yaparak bunları olabildiğince objektif bir şekilde analiz etmesiyle ortaya çıkan benlik algısıdır.

antik döneme ait yazı türü.en bilineni mısır hiyeroglifleridir.

"bak ben sana bir caddeyim
üzerimden geçtiğin her sabah.
bir ağacım ben sana,
bir akasya,
gölgemde otobüs beklediğin."

neden uzaksın soruna cevap olur belki. hoş buradan bihabersin ama olur da bi gün okutursam diye not düşüyorum işte. ha bi de bazen kırılıyorum ama beni kırdığın için üzüleceğini bildiğimden sadece gülüp geçiyorum.

kuşlar, yuvalarında rahat değil.
artık onlar için en büyük aydınlık güneş değil.
kediler artık köpeklerden korkmuyor.
insanlar kadar korkunç değil.
ağaçlar kesilmenin acısını unuttu
yanmak kadar acı değil.

ankara'da, toplu taşıma araçlarına binerken kullanabilirsiniz.

çoook çok sinirliyim.
bilgisayarım çok eski ve sürekli yaptırıyorum o da sürekli bir sorun çıkarıyor. çok ısınıyordu hatta elimi koyunca yakıyordu gidip yaptırdım, yeni batarya aldım. iç parçası yanmış wi-fi’ye bağlanmıyor harici usb girişine takılıp kullanılan parça aldım. sonra hoparlörü patladı parçası yok vs bende gidip bluetooth hoparlör aldım. bu kez de bluetooth’u çalışmıyor bozulmuş. cinnetin eşiğindeyim anlayacağınız. ben halletmeye çalıştıkça o bozuluyor. inatlaştıkça inatlaştı lanet..

garth davis’in yönetmenliğini yaptığı ve başrollerinde joaquin phoenix, rooney mara gibi isimlerin olduğu 2018 yapımı film.

filmi diğer isa filmlerinden ayıran en önemli şey şüphesiz olayların magdalalı meryem üzerinden anlatılıyor olması. bir diğer önemli nokta ise şu: 591 yılında papa ı. gregorius tarafından fahişe olarak tanımlanan meryem, 2016 yılında vatikan tarafından “resmi olarak” havarilerin havarisi ve isa’nın dirilişine tanık olan ilk kişi olarak tanımlandı. filmin sonunda bu bilgelere yer verilmiş. bu film, gerçekleşen bu olaydan sonra çekildi.

meryem, henüz daha isa ile karşılaşmadan önce bile içinde tanrı inancını ve sevgisini barındıran biri. hatta öyle ki sofralarda erkeklerden daha fazla konuşuyor bunları ama tabi ki susturuluyor. aynı zamanda ailesi tarafından biriyle evlendirilmek isteniyor ama direniyor. anlıyoruz ki daha önce de birkaç kez yaşanmış bu. meryem aslında ilerlediği yolun doğru olduğunu bilse de toplum ve çevre baskısı öyle fazla ki kendini “anormal” biriymiş gibi hissediyor, bu açık. ataerkil koşullar yüzünden karşılaştığı düşünce hep ailesini utandırdığı. ama o yine de her şeye arkasını dönüp isa’nın yolundan gitmeyi tercih ediyor. bu bakımdan filmin bir anlamda feminist bir bakışı olduğunu söyleyebiliriz. aynı zamanda bik bik edip “neden tarihte kadın düşünür yok?” sorularını soranlara da bir cevap bu.

film hakkındaki kişisel düşüncelerime gelirsek aslında temel hristiyan düşüncesinden çok ayrılmadığını söyleyebilirim. ama yine de sanki bazı noktalarda yönetmen özellikle kaşımış bazı şeyleri. örneğin isa’nın ölen bir kişiyi dirilttiği sahneye sanki özellikle çalışılmış. dirilen kişinin isa’ya benzerliği de hemen fark ediliyor. yine meryem’in petrus ile arasında geçen konuşmada “bu senin mesajın, onun değil” cümlesi çarpıcı. birçok filmde isa’nın çarmıha gerildiği esnada yaşadığı şaşkınlık ve yanılgıya değinilir. bu filmde de havarilerin yaşadığı şoku görebiliyoruz. çünkü daha o anda, isa ile beraber yürürken onun bahsettiği güzel dünyaya, krallığa ulaşabileceklerini düşünüyorlar ama isa ölüyor. meryem ise daha çok islam düşüncesinde de hakim olan ölümden sonraki güzelliğin peşinde.

film bence görsel olarak keyifli. bu tarz temalardaki filmleri sevenlerin beğeneceğini düşünüyorum. aynı zamanda filmin görüntü yönetmeni bright star (2006) ve dune (2021) gibi filmlerden hatırladığımız greig fraser. bu adama hakkını teslim etmek lazım, gerçekten başarılı.

ayrıca oyuncu kadrosu da epey kaliteli. yunan yeni dalga filmlerinde bolca gördüğümüz ariane labed; yeraltı peygamberi (2006) filminde oyunculuğu ile bizi mest eden tahar rahim ve incendies filmiyle gönüllere taht kuran lubna azabal.

öyle bir şey yok. her şey pahalı çünkü.

iyi insan olmanın hiç bir işe yaramadığını düşünen insan iyi insan değildir zaten. iyi olmak belli bir koşula veya karşılığa bağlı değildir çünkü.

insan; birileri övsün diye veya bir çıkar elde etmek için iyi olmaz, iyilik yapmaz. iyilik başka bir şey. bi defa karşılık beklememek ilk şartı iyi insan olmanın. sadece kendini iyi hissetmek için iyi insan olunur. bunun için iyi bir ahlak, iyi bir terbiye ve iyi bir eğitim gerekir.

iyi rol yapmak iyi oyuncu yapar insanı. iyi kazanmak/çıkar sağlamak akıllı insan veya iyi tüccar yapar insanı belki ama iyi insan yapmaz.o başka bişey…

beğenileriyle varlığıni keşfettim. öncelikle bu gecikmeden dolayı özür dilediğimi belirtmek isterim. sonra da bu bilgi denizi için kendisine teşekkürlerimi sunar, güneşin içini ısıttığı, ayın gecesini aydınlattığı günler diler ve giderim.

inşallah inşallah (bkz: tıp) olacak diyeceğim başlıktır.

askerlik haricinde hiç silah kullanmadım da tutmadım da. o elinizde tuttuğunuz silah, gerçekten soğuk bir alet.

(bkz: eyluling)*

eylul ay degil tek basina mevsim benim icin, hangi sehirde olursam olayim farkli yasiyorum sonbahardan; isitan ama yakmayan gunes, esen ama usutmeyen ruzgar, belki biraz bulutlu ilik hava.
sevmeyi birak kopegiyim eylulun.

yaz kadar terletmeyen, kis kadar usutmeyen ve yagmurda islatmaktan sucuga dondurmeyen; bebek gibi ya,
gelsin hemen tekrar.

eylul ayi bir insan olsa askindan ferhat’a, kerem’e ve dahi mecnun’a donebilirdim sanirim; iyi ki degil.*

elin dursa parmakların durmuyor iko, parmaklarını ısıt da birgün böyle kalma.