sesi çok huzur verici olan bir sanatçı. kendisini dinlerken ister istemez gülümsüyorum ve dinleniyorum. iyiki var.

aslında her kadın biraz virginia woolf.

türkiye'de yaşayan müslümanların, türkiye'deki herkesin müslüman olduğunu düşünerek yaşamasını ifade eden başlık.
öyle ki bunlardan bir kısmı anayasa olarak kuranı kullanmayı önerir. diğer insanların giydiği, yediği, içtiği, sevdiği şeylere müdahale eder.

fakirliğe dair iç burkan detaylar.

yazı mı tura mı diye sorduğum arkadaşım parayı nerden buldun diye sorardı hey gidi.

belki de kısıtlanmaktır. bunun birçok sebebi olabilir:
-geçim derdinden dolayı isteklerinin kısıtlanması
-özgürlüğünün kısıtlanması
-yasaklar
-kadınlara toplumsal kısıtlamalar
- ailesel nedenlerden dolayı olanlar
-sorumlulukların ön planda olmasına bağlı olanlar

...

buraya binlerce sonucun sebebini kısıtlanmak yazabiliriz. bu da dolaylı olarak agresifliği yanında getiriyor. bastırmak, ertelemek, görmezden gelmek, görmezden gelinmek, kalıplara sığdırılmak hepsi sinirli bireylerin var olmasını sağlıyor.

sosyal medyada seviye iyice yerlerde.
okur-yazarlarımız kadar okur-azarlarımız var. artık el alemin derdi değil, sanal alemin derdi bizi geriyor.

24 mayıs 2001-24 haziran 2002 yılında trt'de yayımlanan türk televizyon dizisi. 47 bölüm sürmüştür. senaristi ali ulvi hünkar'dır. oyuncu kadrosu; uğur polat, zuhal olcay, emre kınay, meral okay, özgü namal, ruhi sarı*, ıtır esen, yeşim ceren bozoğlu, hikmet karagöz, deniz oral gibi isimlerle şampiyonlar ligi gibidir türk dizi tarihinin.

güzelliğini boyalarla örtmüşsün repliği ile anılan dizidir.

zengin bir ailenin iflasından sonra maddi zorluklar nedeniyle altsosyal sınıftan bir mahalleye taşınmasını ve mahallelinin anne kızı nasıl bağırlarına bastığını anlatan samimi, içten en önemlisi bizden olan dizidir.

yusuf'un yazdığı mahallenin romanından alıntılar şahanedir. yusuf'un romanından kaç dizi daha çıkardı kim bilir? seyirci için en önemsiz görünen yeriyken en huzurlu yanıydı dizinin aslında. sonunda yazdığı sayfaların uçuşması, toplamayacak şekilde etrafa dağılması; şüphesiz hayatın metaforuydu.
ömer'i kalbine adını jiletle yazdığı yıllarca yüzüne bakmayan duru'nun, giderken kitabının arasına bıraktığı saçı mıydı aşk?

bu dizi insanın içine işliyor, hayatta hep karşımıza çıkabilecek insanların olmasından mı, hepsinin bizim bir yanımızı yansıtmasından mı bilemedim.

ingilizcede arkamı kolla anlamında da kullanılan kelime. filmlerde, oyunlarda sıkça geçer.

(bkz: cover me)

istemiyorum, direkt cebinden ne kadar istersem ne kadar ihtiyacım varsa alıyorum. sonra bana şakacıktan hırsız diyor. bir kere evde değildi, para bıraktı, lazım olur diye gitti, gelecek birkaç güne. ben de aldım parayı bankaya yatırdım, istedi, vermedim, çatır çatır harcadım. genelde"al bakalım harçlık, senin hakkın." demez." al parayı gez dolaş. " demez, ee ben de nerde para bıraktıysa cebime katarım, para üstlerini vermem.

yıldızları izlemek. evet, bu bir ihtiyaç. sadece onları izleyip uykunun huzurlu kollarına bırakmak istiyorum kendimi. belki arada hayaller kurarım.
neyse, gözlerimi kapatıp yıldızları görmeye çalışacağım. gece gece pencereden yıldız avına çıkmaya üşendim.

t: yazarların tam da şu an içerisinde ihtiyaç duydukları şeyi yazdıkları başlık.

umuttur. yitirmediğin umudun sana teşekkürüdür...

özgecan aslan, istanbul vampiri (?), 99 depremi...

insan hem birini dövmek istiyor hemde kimseyi dövmediği için mutlu oluyor. ne kadar garip!

büyük ve çoşkulu bir törenle bu akşam 16 yıllık başbakanlık görevini bırakacak olan eski almanya şansölyesi.
tam adı angela dorothea merkel'dir. gençliğinde dorothea adını kullansa da siyasete atılınca angela isminin daha makul olduğunu düşünmüş.

almanlar siyasetçileri pek sevmezler. arkalarından tören yaptıracak kadar önem vermezler, pek saygı duydukları da söylenemez. ama durum angela merkel olunca alman halkının büyük çoğunluğu kendisini fazlası ile benimsedi.
hatta o gittikten sonra almanya'nın bir takım sorunlar yaşayacağını düşünen ciddi bir kalabalık var.

dw türkçe'nin kendisi için hazırladığı 12 dakikalık güzel de bir veda videosu var.

yazılmamış ama galip derviş de harikadır. aynı zamanda güldürür.

ortaokuldaki din hocamızdır:d

motorsikletli evli çifti polis durduruyor ve sitem ediyor.

-siz de hiç sosyal mesafe kalmamış.

işte yeni türkiye, işte cemaatin polisleri

kendisini. mümkün ise sinirini, hırçınlığını, hayata küsmüşlüğünü, coşkusuz hallerini, gülmeyen suratını, paylaşmadığı duygularını dışarıda bırakarak öylece eve gelmesinden daha mutlu edecek bir şey yoktu galiba.

malumatfuruş (platform)
sosyal, siyasi, edebi bir çok meseleye ilişkin aslında mevzunun ne olduğunu doğrulayan/yanlışlayan bir sitedir. ben özellikle edebi konular ile ilgili iddiaları buradan inceliyorum. örneğin; beni güzel hatırla şiirinin orhan veliye, bağlanmayacaksın şiirinin can yücele ait olmadığını bu site sayesinde öğrenmiştim.
buradan

stephan crane tarafından yazılan ve okurken insanı duygudan duyguya savuran öyküdür.

2021 yılındayız. yani üçüncü bin yılın içindeyiz. yani 21 yüzyıl geride kaldı milattan sonra. uzaya araba yolluyoruz, içinde stevie wonder şarkıları çalan. elimizde üstün zekalı makinelerle dolaşıp istediğimiz insana ulaşıyoruz, istediğimiz bilgiyi elde ediyoruz. 3d yazıcılarla organlar üretmeye, onlarca onulmaz hastalığı tarihe gömmeye başladık. birkaç saat içinde ülke değiştiriyoruz, uçuyoruz resmen. çok şey öğrendik dünya hakkında, yığınla bilgi depoladık.

25 mayıs 2020 tarihinde george floyd bir insan müsveddesi tarafından boğazına basılarak katledildi. dünya ayağa kalktı, ya da kalkarmış gibi yaptı. tartışmamız gereken şeyler vardı ve uğruna savaşmamız gereken. george için bir şeyler yapmalıydık. elbette “ black lives matter” ama yeterli değil.

george floyd afro-amerikalı olduğu için öldürüldü. bu kesin ve iğrenç bir gerçek. ten rengi yüzünden öldürülen bir adam nefret uyandırmalı ama şu da aklımızda olsun ki beyaz bir adam da polis şiddeti sonucu ölebilir. ve bu da aynı derecede iğrençtir. ırkçılığa karşı dururken polis devletlerine de karşı çıkmalıyız.

velhasılı çok modern bir çağdayız, öyle olduğunu sanıyoruz. ve george öldürülüyor. soluğunuz kesilmiyor mu bu vahşetle. canavar 122 yıl önce yazılmış bir kitap küçük bir çocuğu yangından kurtarmak için kendi yüzüne feda eden bir afro-amerikalı kölenin hikayesi. ne kadar benzer şeyler göreceğinize şaşıracaksınız.

bu kitabı okuyun ve ırkçılık karşısında ses çıkarın çünkü “ ı can’t breathe.”