"senden öğrendim" şarkısındaki: "kaybolmuş bir dilin sözcükleri gibi, köksüz bağsız durmayı öğrendim." sözüne bayıldığım, güçlü sese sahip zarif sanatçı.

herkesin aklındaki bir soruyu çözmek için bu başlığı açmak zorundaydım.
bu entryi okuyan çoğu türk genci astrolojide bahsedilen kova yani aydınlanma çağına giriş yapacak sayemde erkekler, kadınlara 100 yıl daha yaklaşabilecek medeniyet konusunda.

kadınlar kışın mini etek ve çorap giyince üşümüyor mu diye soran erkeklerimizin olduğunu biliyorum malum kendileri kadınlarla konuşamaz ama sorsan hepsi tam bir don juan, fındık kıran...

kışın giydiğimiz o çoraplar aslında termal olduğu için üşümüyoruz ama erkekler o çoraplara bakarken maddenin arkasını görmeye yani bacaklarımızı görmeye çalıştıklarından ( suphanallah her biri bi süperman sanki) bu ayrıntıyı hiç anlamayacaklar onlar sadece hafızalarını gördüğü görüntüyü nakşedip akşam için stok görüntü atıyorlar.

bu başlığın koca bir spoilerdan oluşması... hoş olmamış.

hatırlatırım ki bundan milyonlarca yıl önce dünyada da yoktu. yıllar ilerledikçe insan yapmadı mı hepsini? hele bir gidelim mars'a, elbet orası da güzelleşir.

insanoğlu böyledir işte. gittiği yeri ya güzelleştirir, çiçek açtırır oraya, ya da zarar verir, kırar döker, yıkar.

troll amacli acilmasini umdugum baslik. oteki ihtimal hayli komik cunku. sozlugun orta yerinde ilkokul cocugundan hallice bir tavirla tahtaya, ha pardon basliga yaramazlar listesi gibi bir listenin olusturulmasi akli basinda bir yetiskine yakismayacak hal-tavir.

burada herkesin kendince elbette sevdigi, sevmedigi, eline gecse bir kasik suda bogacagi, asiri sevip pamuklara saracagi yazar taneleri vardir, bu olasidir. ama tutup da orta alanda bunu listelemesi, ozellikle " tuh, kaka bu" diye hedef gostermesi, egosunun tatmininden baska bir sey saglamaz, saglamayacaktir. pek kaale alinacagini da zannetmiyorum. ustelik bu sekilde listeleyeceginiz yazarlardan kime ne? otede kendi icinizden birilerini muhurleyiniz derim, e bir zahmet...

çaylakların özgüvenini düşürmemesi gereken başlık. ben okuyor, bilhassa onları artılamaya çalışıyorum. yazmadığı sürece, yazar olamayıp kısır bir döngüye mi girmeli çaylak? bu çaylıklık bazı egolu insanlara overdose oldu. siz onlara aldırmayın.

tanım : ateist kardeşler yine büyük bir keşif yapmış dedirten iddiadır.

merakla beklenendir.
kaçınılmaz olduğu bilinmektedir.
teselliye ihtiyaç yoktur.
aldatmaya da öyle.

toplum baskısı yüzünden içimde kalan şeyleri yaşamak için bir gün evden kaçacağım. ama alt sokaktaki babanneme

ben anlamam valla yarın bir gün silersiniz falan yıkarım sözlüğü. kurucuyum artık kimse kaldıramaz beni bu koltuktan.

bi sonraki nick değişikliğini sabırsızlıkla beklediğim yazar.

giriş evresi;
ağzındakikanısilipişteşimdikızandövüşçü

gelişme evresi;
ağzındakikanısilipişteşimdikızmayamecalikalmayandövüşçü

sonuç evresi;
ağzındakikanısilipişteşimdihakkırahmetinekavuşandövüşçü

bir kez daha anladım ki rte başörtüsüz kadınların öldürülmesini pek sallamıyor. ona göre öldürülen , tacize uĝrayanların hepsi başörtüsüz. kendi kızları korunaklı evlerde hiç tacize uğramadan milyar dolarlarla ve vasat kocalarıyla mutlu bir hayat sürerken biz kot pantolon giydiğimiz ve babamiz cumhurbaskani olmadigi için tacize uğramaya hak görũlüyoruz. başörtüsũzsen ve kadınsan hayatta kalmak gerçekten zor bu ülkede. ve dünyada. kendi cinsiyetimden nefret ettiren herkese lanet olsun. !

(bkz: üstüne tanımam)

fakirlik teşhisi yapabilmek için gerekli semptomlar.

-100 tl'ye bir poşeti bile dolduramadan marketten çıkmak,
- yakın ve orta mesafeleri tasarruf amacıyla yürüyerek gitmek,
- taksiye binememek,
- araba olduğu halde toplu taşıma aracı kullanmak,
- alimünyum tencere kullanmak,
- sobalı evde oturmak,
- kredi kartı borcunun asgarisini anca denk getirmek,
- ihtiyaçları aylara bölerek karşılamak,
- mecburiyetten tutumlu yaşamak vb. uzatmakta sınır tanımayacağım liste.

edit: erkeklerin evlenirken çalışan eş arama kriterinin başlıca sebebi, fakirliğe mahal vermemekten ziyade geçinebilmek olduğunu düşünüyorum.

bu sene keşfettim bunu. internetten oldukça ucuza alıyorsun, puanın da birikiyor hesabında. biriken puanla beleşe kitap alıyorsun. bence süper.

çaresizlik hissi. çözümü olmayan durumlar.

tam bir baş belasıdır. yani tam tabiri ile baş belasıdır. standart bir baş ağrısının kaprisli ve ısrarcı halidir. asla dikkatin kendi üzerinden başka bir yöne kaymasına müsade etmez.

her şey tetikleyebilir migreni. zaten kendisi dolu bir silah gibidir ve nerde, ne zaman başlayacağı hiç belli olmaz. geldiğini belli etse de yapılacak pek bir şey yoktur. migren bir deprem korkusudur.

migrenden mustarip olan herkes bilir ki migrenin dolu bir silah gibi olduğunu. patlamak için minik bir dokunuş yeter. çok hassas bir tetik beyin çeperlerinde nükleer patlamalara neden olabilir.

insan kendini avutmak ister migrenin dahilerde görüldüğü safsatası ile ama mide bulantısı da başlayınca sahip olunduğuna inanılan dehanın içinizdeki hortuma hiçbir etkisinin olmadığını görmek thomas edison’ın hışmına uğramış nikola tesla’ya döndürecektir kişiyi.

belki uyku bir çare olabilir, eğer uyku uyunabilecek gibiyse. ancak asla değildir, migrenzedeler bilir bunu. o zaman yapılacak tek şey uygun bir anda pi’yi üç alıp placebo’nun etkisini göstermesini beklemek ve melodisi zihinde yankılanan şarkının son dizesindeki isteği yerine getirmektir.

bubblegun

muhattabına da burdan sesleniyorum: şu sakızı tükür at artık.

benim. herkesten özür diliyorum.

şu hayatta en çekindiğim şeylerden biri insanları rahatsız etmek. böyle sıkılır söylemezler diye ödüm kopuyor. ima falan anlamıyorum ve hep aklımda şu var. ya ima ediyorlarsa konuşmak istemediklerini ve ben anlamıyorsam? içimde bunun getirdiği bir endişe var. hep insanları rahatsız ettiğimi düşünür bir yanım çok inceden.

ancak beni istenmediğim yerden kaldırmak, göndermek pek kolay olmuyor. aynı ürkeklik orada hiç yaşanmıyor. hasta sayılacak şekilde doğmuş ve okul hayatı boyunca hep birilerinin istemediği çocuktum. eğitim alma hakkım bile hiç edilmeye çalışıldı ki hâlâ benim gibi olup kendine okul bulamayan çocuklar var. oradan gelme bir inadım var. bu yüzden istediğim zaman istediğim yerde dururum. eğer istenmiyorsam beni istemeyen gitsin. çok netim bu konuda gençler.

ben hep şöyle diyorum. bir ortamı aslan gibi sahiplenip sıfır empati ile başka insanların bir ortamda ne kadar durması gerektiğine inanan insanlara sempati duymak ya da onlar yüzünden utanmak zorunda değilim. basit yani.

yönetim katındayım. daha önce çalıştığım yerde yöneticim beni istememişti ve işten çıkmam için elinden geleni yapmıştı. yine inat edip çıkmamıştım. şimdi ben başka çalışana sırf canım öyle istiyor diye mobbing uygulasam ve o istenmediği yerde dursa gurursuz oluyor he mi? valla biz böyle yaparsak daha çok sömürülürüz diyorum ben.

bence herkes istediği yerde istediği kadar durabilir. ben öyle düşünüyorum.