din vasfının altına sığınıp her boku yersen şaşılmayacak olan sonuçtur.

bence ziyanı yok, umarım bir akım halini alıp globalleşir.

kafamdan tüm odaya ışık saçarak bulduğum formüldür.

alınan artı oy: 5257
alınan favori: 249
takipçi sayısı: 60

topla babam, kaç etti? 5566

bizim karma puan kaç?
karma puan: 5574

arada 8 fark var. o da takipten çıkanlardır, malum gelen karma puan geri gitmiyor. öyle değilse de formülü çözemeyelim diyedir.
ama ne yaptık biz? çözdük! yaşşa be kızıl nelson...

çok güzel bir melodisi olan şarkıdır.

"seni doğuracağıma taş doğursaymışım."

2 ismim var. birini çok seviyorum diğerinden nefret ediyorum*. o sevmediğim adımla hitap edilmesinden nefret ediyorum.

bayramdan sonra kadıköy’e gidip birkaç kitap bırakmayı düşünüyorum banklara. bazı kitaplarla vedalaşmam gerek.

(bkz: indomi noodle)

bir kişi hangi gerekçe ile ağlıyorsa gözyaşı içeriği ona göre şekilleniyor.

bazen ne yaparsan yap olmayınca olmuyor.

hakan peker ~bir efsaneydi~

hep derim, yine diyeceğim. ben 91 doğumlu bir vatandaşım. yazları kuran kursuna giderdim, gecekondu mahallesinde büyüdüm, en çok sevdiğim şey ramazan ayında teravih namazına gitmektir, dini konulara her zaman meraklıyım, severim, açıkçası maneviyatla ilgili ergenlik dışında bir derdim olmadı. ancak bu adamlar beni dinden imandan çıkardı artık. tesettürlü kadın gördüğümde bile hınçla doluyorum. annem hep yazma örterdi, anneannem babaannem falan hep kapalı yani. ama bakın gerçekten ben bile bu hale geldim. dine, inanca en büyük zararı bu herifler verdi ülkede. belki kula bakıp allah'ı suçlamak oluyor bu, yanlış ama hakikaten içimden hiçbir şey gelmiyor. camiye gittiğimde ben bu adamların siyasi propagandasını duymak istemiyorum. bunlar bitmezse müslümanlık bitecek bu ülkede. kendi güruhlarının zaten ne halt olduğu belli, hepsi kürşat gibi. ay çok küfredesim geldi. alüminyum hepsinin.

pişmaniye satmaya çalışılan yerde, seyir halinde.

abd’ de nesli tükenmekte olan ve 1988 de ölen, hücreleri dondurularak saklanan, “willa” isimli kara ayaklı gelinciğin hücrelerinden klonlanan, 10 aralıkta dünyaya gelen ve elizabeth ann ismi verilen gelincik türü.

doğduğu sırada nefes almadığı için öldüğü sanılan ünlü ressam.herkes vedalaşıpta en son sigara içen amcanın kucağına verilip akabinde yüzüne üflenen sigara dumaı ile hayata dönmüştür..ve unutulmayacak eserlere imza atan bir ressam olmayı başarmıştır..

iki gözüm , iyi yazar, doğru yazar alüminyum fabrikası olan yazar, kızdırma yın yoksa kafanıza alüminyum atar.
ben severim,okurum, beğenirim.

çocuk aklımla izleyip bağlandığım,ara ara açıp kendimi ödüllendirdiğim bir fatih akın filmi.

başrollerde moritz bleibtreu(köfte dudak daniel), christiane paul(juli), mehmet kurtuluş ve idil üner yer alıyor.

yol filmlerini sevmeye başlama nedenimdir aynı zamanda.
her sahnesi ayrı güzeldir.

film müzikleriyle de övgüyü hakediyor.
(bkz: chris isaac-blue moon)
(bkz: idil üner-güneşim)

ilk duyduğum şarkıya günlerce yaptığım.
d vitamini gibi depoluyorum.
son favorim olan emir can iğrek'in son şarkısını, en az iki hafta non stop dinlerim

benim takip ettiğim karşılıklı sevgi, saygı, beğeni, favori ayarlarımız tam olan yazarlar.
onlar kendilerini biliyor.

seni her özlediğimde sevgilim,
gökyüzüne bakıyorum;
göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
seni her özlediğimde bir tanem,
denizlere bakıyorum.
ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
seni her özlediğimde bir tanem,
kuşlara bakıyorum.
o kanatlardaki özgürlüğünü görüyorum çünkü.
ve aşkım, seni her özlediğimde,
adında isyan ediyorum.
seni özlemek istemiyorum ben,
ben seni yaşamak istiyorum,
seni her özlediğimde sana bakmak istiyorum
ve seni sende görmek sadece

behçet necatigil