11.22.63 gibi harika bir mini dizide başrol oynayan başarılı aktördür kendileri. izlerken çokça duygulandırmıştır.

ciddiyetsiz bir başlıktır.

26 mart ölmeme günü türk edebiyatında can yücel, edip cansever, cemal süreya, turgut uyar, tomris uyar gibi önemli isimlerin başlattığı, şiirsel bir gelenektir.

masadakilerden isa çelik’in anlattığına göre bir 26 mart günü sanatçılar rakı sofrasında sohbet ederken ismet adında dostları gelir.canı oldukça sıkkın olan ismet’e ne olduğunu sorarlar ama bir türlü anlatmaz.
tomris uyar da masaya bir büyük rakı ister. rakıyı bir kağıda sarar ve tüm masadakilere imzalatır. “ismet önümüzdeki yıl bugüne kadar bu rakıyı sakla ve önümüzdeki yıl bu rakıyı burada açıp içeceğiz”der. sonraki yıllarda her 26 mart günü eski rumelihisarı avcılar lokantası’nda toplanarak ölmeme gününü kutlarlar. gecenin sonunda imzalanan şişe en umutsuz olana emanet edilir, ta ki tekrar bir araya gelene kadar...

bu gelenek 1985’te turgut uyar’ın vefatına kadar devam eder ve sonrasında bir daha kutlanmaz.

tüm benliğimle başlattığım ve destek verdiğim kampanyadır. geçin bu ifade özgürlüğü martavallarını. ülkesinin kurucusuna düşmanlığı güzelleyen her kim olursa olsun benim gözümde vatan hainidir. net tavrım budur.

kullanılmış demektir.
herhangi bir şeyi sıfır hali ile alıp kullanan kişinin o şeyi elden çıkarmasıdır.

tik tok videoları... arada sırada karşıma çıkıyor. o kısacık anda bile beynim kulağımdan akıyor.

ben de şunu bırakıp kaçayım o halde;

kendi adıma hiç yaşamadığım durum. yaşımdan memnunum; yaşadıklarımdan memnunum iyi veya kötü. keşkem yok. hani bir peri çıksa karşıma, dese ki 20’lerine döndüreceğim seni, aman aman derdim. o zorlukları, o mücadeleleri , o hırsları tekrar yaşamak istemezdim. hayat zorlu bir süreç ve tam o sürecin en zor kısmını bitirmişken, tekrar başlamak istemem. bunu dememin nedeni kötü anılar değil; sadece ‘tatmin olmuş bir hayat’tan ötürü. hayatında keşkeleri çok olan insan, geçmişe özlem duyar zannımca.

hiç şahlanmadık ki çöküşe geçelim..ben sigara içemiyorum ama bugünde bana yakın lütfen..

ped. bu kadar elzem olan bir şeyin tüm vergileri kaldırılarak satışa sunulması gerek. ihtiyaç yahu bu.

başlığı görür görmez o güne gitmeme neden olan olay.

18 ocak 2018. nereden mi hatırlıyorum? o gün yeğenimin doğumgünüydü çünkü. aynı zamanda annemin lenflerinden alınan parçanın sonucunu da alacağımız gündü. çok gergindik. ama annemin biyopsi sonucunun temiz çıktığını öğrenince küçük bir pasta kesip kutlama yapmaya karar verdik. akşam oldu, yemekler yendi, mumlar üfllendi pastalar kesildi. bundan sonra yaşananları ise ben, kızkardeşim ve eşinin ağzından diyalog olarak aktarayım.

kardeşim: (eşinin önüne tanımlanamayan bir cisim fırlatarak) caneeer pastadan taş çıktı!!

caner: (kısa bir incelemeden sonra tanımlanamayan cismi kardeşimin önüne geri bırakarak) yok canım taş değil bu. taş görünümlü çikolatalar var ya. ondan. ye ye.

kardeşim: (yine kısa bir incelemeden sonra) caneeerr ne çikolatası diş bu!!! adamın dişi düşmüş pastaya!!!

artık bu saçmalığa daha fazla dayanamayan ben: kız gerizekalı, peki adamın dişinin ne işi var pastada. senin dişindir bu. ağzına bak!

kardeşim:(kısa bir ağız içi yoklamasından sonra gözlerini kocaman açarak) abla dişim yok!!!

artık olayın kendinden mi yoksa yaşadığımız stresli günlerden mi bilmiyorum ama yanaklarımız ağrıyana, gözlerimizden yaşlar gelene kadar gülmüştük. elbette bu olayın üstüne, o günden bu güne mutlu olduğum pek çok an, olay oldu. ama annemin de içinde olduğu, tam bir aile olarak ve tam bir mutlulukla hatırladığım son olay bu.

cinsellik bu kadar kötüyse kimin bu çocuklar?

vizyonsuzluktur. ulan bari çalıyorsunuz gidin ekşiden çalın diyorum çalan arkadaşlara.

özenle sakladığım nickimin türkçesi ortaya çıkmış bana müsade o zaman...

(bkz: sıcak yerel rüzgarlar)dan biridir.

bir dağı aşar ve öteki yamaçta alçalır; her 100 metrede 1 derece ısınarak oluşur.

ısıtıcı ve kurutucu etki gösterir.

çocukluk aşkı diyelim. babamın asker arkadaşının kızı. benden 3 yaş büyük. selin adı. geldiler bizde 1 hafta kaldılar ben o zaman 6 yaşındayım. kestane saçları, bal gibi gözleri vardı. bir de üzerinden saçlarının renginde ki vintage yün boğazlı kazağını çıkarmazdı hiç. annesi banyo yaptırmıştı ona. salonda saçlarını tararken arkasından masumca izliyordum onu oturup. kardeşim yaramazdı, o dakikalarda atarisini kırmış kızın. üzülmesin diye benimkini vermiştim ona. o an elimden atariyi alırken ki bakışının hissettirdiğini 29 yıldır başka bir kadın hissettiremedi henüz. hayatım boyunca ilk ve son kez bir eylül haftasında görmüştüm onu ve sadece 1 hafta... şimdi nerede, ne yapar bilmiyorum.

hanımcı yazar.

-nerdesin aşkım?
+geldim aşkım.

bir şehit daha verdik.

(bkz: dövüşmen guzum güzel güzel yazın)

cahillerin islama saldırma metodlarından, eğer peygamber yapmasaydı kimse o binanın etrafından dönmez veya o tarafa doğru secde etmezdi, ömer (r.a.) ya da ali (r.a.) olması gerekiyor, hacerül-esvedi öperken şöyle dedi: "hiç şüphesiz sen bir taşsın eğer peygamber seni öpmeseydi ben seni öpmezdim."

not: kimse kabe'ye tapmıyor, bunlar sizin pis düşünceleriniz ve çarptırmalarınızdan başka bir şey değil.

(bkz: al-i imran 119)

ne dersun.
bitince bana da yazın,
ben o esnada tanım giriyor olabilirim.
biri beni durdursun.
ben yazmadan duramıyorum.
b planı olarak,
yeni bir sözlük açarım.
adı köylü sözlük olabilir.
yazmak isteyen yazar,
online durmak isteyen durur,
trol olmak isteyen trol olur.
demokrasi ve çareler mevzusu.