yine olmadık bir saatte uyuyarak uyku düzenimi sıvamış olmayı kutluyorum*.

1 yıl içerisinde gerçekleşicek olan. *
(hedef 2023, malum türkiye şartları yoksa el ele tam gaz geliyor gelmekte olan)

akıllı telefonu bırak ben cep telefonunun olmadığı zamanı yazayım. bir arkadaşı arar babası çıkınca suratına kapatırdık mesela. paralel telefondan dinleniyor muyuz diye ajan gibi paranoya yapardık.

güzel günlerdi. şimdi retina taraması ile açılan telefon icat etseler paralel telefondan dolayı hatta parazit mi var tadını vermez.

bu nesil her şeyi elinde bulduğu için kıymeti de o düzeyde oldu. biz eskiden kalemle telefon çeviriyorduk. tuşlu telefon çıkınca devrim olmuştu.

bi orman doğrulttum bu belimden,
şehirler büküldü.. kağıda çekti evren tasavvuru...

can b.

yunanca kökenli bir sözcüktür. gündüz uyuklayan, geceleri çalışan ve gecenin karanlığında çalışmayı seven insanlara denmektedir.

-gecenin o güzel karanlığında, sessiz ve sakin bir durumdayken gündüzlerin canı cehenneme diyebilirim sanırım.

kendisi gelmedigindendir.

(bkz: "yaş otuz beş , yolun yarısı eder.
dante gibi ortasındayız ömrün." diyen cahit sıtkı'nın 46 yaşında ölmesi.)

ev arkadaşı seçerken dikkat edilecek hususlara uymayarak hayatını zehir eden ev arkadaşıdır.her türlü hayvanlığı ve öküzlüğü yapma becerisini sahip insandır.

adını kendisine kendisi koymuş. wonko the sane'e selam olsun(muş). m'siz yazılımcı bireyle bir alakası olmadığı gibi adını kendisine kendisi koyan her birey gibi birinin bişeysi olarak anılmaktan hicap duyacak biriymiş.
rivayet edilir.

margarita.

bu notu okurken aklıma furkan celep geldi. o da böyle bi notla son vermişti hayatına. orada da birkaç cümle dokunmuştur yüreğime. ' merak ediyorum neden kimse bana değerli olduğumu hissettirmiyor ? neden kimse beni sevmiyor ? milyarlarca insan olmasına rağmen neden kendimi bu dünyada yalnız ve değersiz hissediyorum ? insanların beni sevmelerin sağlamak için kendimi yormak.. '
defterime bu cümleleri karalamışım furkanın notundan.

yunus ise ; koca mektupta geçen tek şey , sevgi.
elimizde sonsuz olan tek şey bu ve biz bunu harcamaktan bile aciziz. bazen kelimelerin yetmediği zamanlar olur , şuan tam o zamandayım. yazılacak , söylenecek çok şey var ama bunları ifade edecek tek kelime yok.
her insan ayrı bi hayat ayrı bi hikaye. dışarıdan baktığımız insanların içlerinde neler gizli kim bilir ?
allahım sen kimseyi sevgiye muhtaç etme.
sevginiz için cömert olun. sevin gitsin , ne kaybedeceksiniz ? sizin bi güzel sözünüz , bi cümleniz bazı insanların yüreğinde karşılık buluyo , yüzlerinde tebessüm oluyo. insanlardan bunu esirgeyecek kadar cimri olmayın.

her güzel şey gibi ülkemize geç gelmiştir.

namık kemal'de tarihimizden sayılır değil mi?
öyleyse;

namık kemal * sakalları çıkmadığı için devlet memurluğundan bir nevi atılmıştır. o yıllarda sakalı olmayanı, köse köse dolaşanı memur diye almıyorlarmış. ben dün gece öğrendim bunu der notlarını izlerken.

not: kişi başka biriyse uyarınız lütfen.

hem hazırlık aşamasında hem de sahada, saygınlığı en çok hakeden mesleklerden bir tanesidir doktorluk. üstelik bizim ülkemizde gibi bir durum var. bir sürü insan profiliyle karşı karşıya geldiğin bir pozisyonda yerinin ve öneminin altını çizmek gerekiyordur belki de.
gerçekten, ne istiyorsunuz ya!..

miras bırakan demektir. buradan yola çıkarak sözlüğe çok güzel yazılar yazıp, harika miras bırakmasını temenni ettiğim yazarın nickidir.

burada en suçsuz olan kişi boyacıdır. durumu farkederek yetkiliye "bu tarihi cami! burayı da boyayacak mıyız?" diye sorması ekstra ince bir hareket olur. ne olduğunu bilmiyorsa kızılamaz.

böyle olaylardaki temel sebep ülkenin en büyük sorunlarından biri olan liyakatsizlik. her açılan kadroya yetkin olma şartı yerine tanıdık olma şartı getirirseniz. tabi ki böyle görevdeki kişilerin aklına bile gelmeyecek. orada saat olduğundan haberleri bile yoktur. acı olan da bu zaten.

edit: tarihi yapılara yapılacak tamir, tadilat işlemleri için bir yönetmeliğin ve denetleyecek kurumun da var olduğunu düşünerek yazdım.

siz hiç verdiğiniz kararın doğruluğundan tereddüt ettiniz mi? yanlış trene bindiniz veya otobüsünüzü kaçırdınız mı? eski sevgilinizle ayrıldığınıza pişman oldunuz mu? bu kararı değil de, şu kararı verseydim ne olurdu diye düşündünüz mü?

öyleyse merak etmeyin, paralel evrenlerdeki bir versiyonunuz sizin yerinize tüm bunları gerçekleştirmiş olabilir. konu ilginizi çektiyse akşam 20.00'da agora meyhanesine bekliyoruz sizi.

üstümden, örtü, yorgan veya battaniyenin çekilmesi, veya dürtterek uyandırilmak.

uzun bi aradan sonra geri dönen birdemetpapatya herkese mutlu, sağlıklı, huzurlu yıllar diler *

benim çocuk ruhumun verdiği cesaret ile, hiç sakınmadan, özgürce ve üzerine fazla düşünmeden yaptığım şeylerin, dedikodusu yapılmaya başladığından beri.