"bir ihtimal daha vardı felaket oldu."
upuzun bir yola çıktım ben bu akşam. taa büyüme sancılarıma uzandı yol.
musashi kalp kırıklıklarımıza dokunuyorsun. *

ülkemizde olsa en az 3 sezonluk dizi çekilebilecek bir hayata sahip kişidir.

fahişelik mi ahlaksızlıktır yoksa bunu o kadına mecbur bıraktırmak mı ahlaksızlıktır bence bunu tartışmalı.

tanımam, etmem...
donanımlıdır değildir, bilmem, ilgilenmem...
ideolojisi, dini, ırkı umrumda değil. istediğine inansın, istediğini savunsun...
benim insan anlayışım nettir.
iyi insan, kötü insan.
birkaç tanımında ırkçı, seksist, faşist hatta bana göre yobazlığa varacak fikirleri cansiperane savunduğuna tanıklık ettim. ama çoğu fikri şeylerdi. kötülük kıstasımı yeterince doldurmuyordu. kötü bir insan olduğu beklentisindeydim, ama bundan emin değildim.

ama #1095747 entrisi ile kötü bir insan olduğuna kanaat getirdim. bir gün dönerse mümkün mertebe uzak dururum kendisinden...

bitişlerde belli olur insanın kalitesi, başlangıçlar hep güzeldir. bitişlerde * seviyesini düşüren insan kalitesizdir.

fethullah gülen'in okullarını savunup fetö'nün yargıya sızmasını sadece '' askercilere karşı meşru müdafaa '' olarak yorumlayan, saltanatın ve hilafetin kaldırılmasını da büyük bir hata olarak gören kişidir.

kız çocuğu.
çok fazla hayal kuran biri değilim, evliliğe de sıcak bakan biri değilim.
ama bir kızım olursaaa allahım yerim onu, saçlarını tararım, neler neler yapmayız ki birlikte.
bekle beni canımmm kızıım.*

bitcoin ile karıştırılması çok da garip olmayan sistem. şöyle ki, satoshi nakamoto olarak bilinen ve bitcoin'i yaratan kişi(ler), aslında blockchainin de ilk kez uygulandığı bir para birimi yaratmış oldu. yani aslında bitcoin'in bir yerde blockchaini de yaratmış olduğunu söylemek mümkün.

ne kadar devrimsel, ne kadar mükemmel, dünyanın geleceği burada yükseliyor demeden önce benim bu konuyla ilgili çok garipsediğim bir şeyden bahsetmek istiyorum. blockchain, türkiye'de konuşulduğuna pek az şahit olmuş olsam da, ekolojik sürdürülebilirlik açısından oldukça problemli bir sistem. en azından bugünkü haliyle -çoğunlukla kripto para birimlerinin uygulamalarından göreceğiniz üzere- karbon ayak izi oldukça yüksek. bugün dünyada salt bitcoin madenciliği gelişmiş ülkelerin yıllık enerji tüketimine denk bir enerji tüketmekte. malum olduğu üzere, henüz dünyanın dikkate değer olmayan bir nüfusunun dahil olduğu bu sistem şimdiden böyle bir enerji tüketimine yol açıyorsa, geleceği düşünmek bile istemiyorum. tabii birtakım yerlerde 'ya aslında o kadar da şey değil, sadece kripto paralar çok enerji tüketiyor. aslında var ya çok daha çevre dostu hale gelebilir' minvalinde birçok şey de okudum. ancak madem öyle, neden bu sistem bu halde diye sormanın, en azından bunu tartışmaya açmanın çok önemli olduğu kanaatindeyim.

türümüzün tarihine az çok hakim biri olarak, naralar atarak kurduğumuz gelecek hayallerimizi böylesine sürdürülebilirlikten yoksun bir sisteme dayandıracak kadar ahmak olmamızı elbette bekliyordum. daha geç olmadan bir şeyler yapılması dileğiyle...

bir ara evdeki eski bir telefonu kullanıyordum, zar zor tek parça halinde duran çakma bir iphone, bir kaç kez kulaklığın kablosunu takınca sesi dışarı vermişti ama sıkıştırınca kulaklığa veriyordu,

sabah işe gidiyorum otobüsteyim, ve pek de isteyerek gitmiyorum her zamanki gibi, masama oturup çalışmaya başlayana kadar da mental olarak uyuyorum aslında, neyse ben sürekli ya radyo yada müzik dinliyorum biraz olsun acımı hafifletmek için, benim bu antika telefon sesi dışarı vermiş ve ben farketmedim, artık hem kulaklığa hem dışarımı vermiş, benmi algılayamamışım onu bilmiyorum ama esas sorun, beş defa üst üste aynı şarkıyı dinlemem, her tekrar çalışımda o otobüstekilerin yeter artık bakışını hala hatırlıyorum, (ben kendi kendime müzik dinlediğimi zannettiğim için üstüme alınmamışım) otobüsten inerken kulaklığı çıkarınca farkettim telefonun sesi dışarıya verdiğini, yalnız bana da kimse bir şey söylemedi nedense,

şarkı da hande yener - sinan akçıl - atma
düşünebiliyormusunuz sabahın körü, beş kere üst üste atmaaa atmaaa.....
bütün otobüse hopörlörden, kro gibi :)

aklıma geldikçe gülüyorum, ben otobüsten inerken, şarkıdaki atma gibi, oh beee oh beee demişlerdir, hala hatırlıyorum suratlarını.

yıllardır medya* yolu ile bu hakların savunucularını her ülkede oluşturdular, şimdide fiili yaptırımlar başlıyor,

yorum yapmıyorum ve şu görseli bırakıyorum.

(bkz: mülksüzler)'in yazarı.

çözülemeyen? düğüm? bir beni mi çağırdı * bende bir rüyamsı kabus paylaşayım;

tuvalet kabinlerinin önündeyim. yalnızım. her taraf ayna ile kaplı, duvarlar, kabinler ayırt edilemiyor. etrafımda 360 derece dönüyorum, ortamı gözetiyorum, hala yalnızım ve tam tur dönüşüm bittiğinde karşımda aniden “bir şey” evet “bir şey” beliriyor ve yüzüme okkalı bir tokat atıyor ve dünyam dönmeye devam ediyor. bu sarsıcı rüyayı yıllar önce görmeme rağmen bugünümde bile hatırlıyorum.

koymayanlar özgüvensiz olmadığı ya da olamayacağı gibi, koyanların da bir amacının olduğunu düşünmek abesle iştigaldir. ama birde sadece kafasının belli bir kısmını koyanlar var, belli bir noktayı (dudak vs) ön plana çıkaran ezikler. onların genel olarak geri kalan tarafları bir işe yaramadığı için bunu yapıyor olabilirler. eleştiri noktasında yaklaşacaksan ermolettinciğim bu kesime yönelik çalışma yapabilirsin.*

bakıyorum herkes ekşi'de yazar. hiç çaylak yok. arkadaşlar dürüst olalım, kafa sözlük gibi bir yer vücut bulmasaydı, buradaki çoğunluk ekşi'de çaylak olmaya devam edecekti. moral bozmayın, sözlüğü bizler kurduk, geliştirecek olan sizlersiniz. *

aynı zamanda bir parfüm markası. "davidoff cool water" bir dönem kullandığım hoş kokulu bir parfümdü.

arlington ile washington dc arasındaki ırmak. francis scott memorial bridge'den yürüyerek geçip georgetown'a ulaşabilirsiniz.
georgetown cupcake'de ortalama 20dk sırada bekleyerek cupcake yemek mümkün.
meşhurdur,tavsiye edilir.

oğuz atay'ın tehlike oyunlar kitabından bir alıntı.

devamı şu şekildedir : ''bilge de bunu çok söylerdi. yalnız kalırsam daha iyi olurmuş.
üşüyorum albayım, aceleden ceketimi giymeyi unutmuşum.''


ben buradayım sevgili yazarım. sen neredesin acaba?

(bkz: oğuz atay)(bkz: tehlikeli oyunlar)

reisimizin kendi dediği gibidir.*

bu askerlerin sayısı o kadar fazlaymış ve buna rağmen her birinin yüz ifadesi o kadar eşsizmiş ki ilk bulunduklarında canlı askerlerin diri diri gömüldüğü veya bir şekilde donduruluduğu sanılmış. hatta heykelleri bir çiftçi ilk kez bulduğunda o kadar askeri, gerçek boyutlu eşyayı karşısında görünce korkusundan bulduğu gibi kimseye haber vermeden geri gömmüş askerleri.