rhipsalis cassutha kaktüs, rhipsalis in bir çok çeşidinden biridir.
yaygın olarak ökseotu kaktüsü, spagetti kaktüsü gibi adları ile de bilinir.

bilinen kaktüsler den farklıdır.epifit kaktüs çeşididir. (epifit bitki , başka bir bitkiye tutunan, asalak olmayan)toprağın dışında da yaşamaya alışkındır.
yüksek nemi ve çok aydınlık ortamları severler. (direk güneş ışığından sakınılmalıdır )
dikensiz,uzun, etli, yeşil olup, 1mt ile 4 mt. arasında uzunluğu olur. çok küçük sarı veya beyaz renkli çiçekleri olup, neredeyse yıl boyunca açar.
spagetti saçlı leyla kız

zarif ve sarkık görüntüleriyle asma saksılarda ya da sepetlerde , yeşil renkleri ve minik çiçekleri ile göze hoş geldiğinden, güzel bir dekor oluşturur.

bana göre ağaç diken, hayvanları koruyan ve besleyenler. kısacası doğayı koruyanlardır.

bugün yürümezsen, yarın koşmak zorunda kalacaksın...

mısır hanedanı'nın 18. firavunu olan tutankamon’un mezarındaki hiyeroglif yazısında şöyle der: “''firavunun mezarına her kim dokunursa ölümün kanatları onu saracaktır.” kehanet gerçekleşir ve mezara dokunanlar gizemli bir şekilde ölür. her kim kutsal değerlere zarar verip, başkalarını rahatsız edecek hareketler yaparsa lanetleneceği rivayet edilir. kafa sözlük’e dadanan troller tutankamonun laneti nickli yazarı biraz endişe ile okur, trollükten vazgeçmezlerse kaçınılmaz sonlarına doğru adım adım yaklaşacaklarını anlarlar. hem bilgi hem de neşe veren yazıları ile son günlerin dikkat çeken yazarlarındandır.

dostlar sevgi ve umut birbirine sımsıkı bağlanmış iki duygudur. sevdikçe umut eder insan, umut ettikçe de sever aynı zamanda. ama eger bu iki duygudan biri olmazsa...
işte o zaman işler değişir. eğer bir insanın umudu kalmazsa, sevgisinin bir işe yaramadığını görür ve vazgeçmeye baslar.
bu kişiden kişiye, durumdan duruma değişecektir. belki sevse bile güvenmiyordur , belki yorulmustur artık, belki de bazı seylerin farkina varmıştir. bunun gibi düzinelerce örnek sayabilirim ama kısaca sunu söyleyemek istiyorum dostlar. seven insan da vazgeçer...

kırıldığın kadar sağlamlaşıyorsun bu dünyada, senden ne kadar gitmişlerse, sen de o kadar uzaklaşıyorsun insanlardan.

bu işin sonu seni, yalnız hissedeceğin, kimseye kolay bağlanamayacağın birine dönüştürüyor ama sen, artık kimsenin kolayca seni yıkamayacağını öğrenmiş oluyorsun.

yalnız kalıp da acına gömüldüğün zamanlarda büyüdüğünü fark edersin önce. kimin sende ne kadar olduğunu görürsün.

en zor sınavını tek başına atlatmaya çalışırsın, ama olduğundan çok daha sağlam ayağa kalkarsın.

kimseden medet ummaman gerektiğini anlarsın. herkesi nereye ne kadar koyman gerektiğini öğrenirsin.

öfkelisindir, kırgınsındır, bitkinsindir. ama sessiz kalırsın. sonra elin yanlışlıkla bir şeye takılır, bir şeyler kırılır, bağırırsın.

büyük şeyleri içinde bastırdığın için, küçük şeylere tahammül edemez noktaya gelirsin.

zamanla anlarsın, insanların kavgaları seninle değil. gerçekleşmemiş kişilikleri, sevilmemiş çocuklukları, başarılarla gizlemeye çalıştıkları özdeğersizlikleri ile...

kötü tavrı kişisel almamaya başlarsın; sen, bu savaşın sadece nesnesisin. bazen gerçekten tek sorunun, öznenin kendisinden kaynaklı olduğunu anlar, yoluna devam edersin...

ilgili okuldaki çocukların can güvenliğinin bulunmadığını gösteren rezillik.

bir şekilde herhangi bir öğrencinin alevi veya muhalif falan olduğunu öğrenseler neler olur kim bilir...
muhtemelen o okulda gençlik kolları yapılanması da mevcuttur veya temellerinin atılmasına çalışılıyordur.

üstelik okul müdürü bir devlet memuru ve bildiğim kadarıyla devlet memurlarının siyasi oluşumlara üye olması ve aktif faaliyet göstermesi yasadışı.

keyfim ve kahyasının canı sıkılırsa anında bırakırım.

içli erkektir efenim. aşık erkektir. sevdiğinin kalbine dokunmayı bilen erkektir.
sayılarının oldukça az olduğunu düşünüyorum zira bana denk gelmeyen erkektir.

şükrü erbaş, vefat eden eşi hatice hanım'a ömür hanım diyerek hitap eder şiirlerinde. bu nedenledir ki pek çok şiirinde ömür vardır. tabii bu metin düz yazı türünde, şiir olarak isimlendirmek doğru olur mu bilmiyorum. eserlerinin derlendiği bir kitapta da metin, deneme eserleri arasında yer alıyordu. yoğun, etkileyici bir deneme. arada bir açar okurum kendi kendime, herkesin perde perde çekildiği bir akşamda.

--- alıntı ---

kimse düşlerine yetişemez ve kimse geçemez gerçeğini bir adım bile; bu yüzden sıkıntı verir zaman, kısa kalır, sonsuz olur, insanın küçücük ömrünün karşısında. istemenin kuralı yoktur, de, açıklaması sınırı suçu yoktur; istemek yaşamın kendiliğinden sonucudur, ne haklı ne haksız, ne yerinde ne yersiz...

--- alıntı ---

ben laf anlatmaktan, karşı tarafın anlamasını beklemekten çok sıkıldım. aranızda burada benim gibi hisseden birçok arkadaşımın olduğunu da biliyorum. o kadar sığ, çirkin, geçersiz argümanlı tanımlar yapıldı ve başlıklar açıldı ki sessiz kalmak belli bir süreden sonra teslim olmak oluyor. #762172 tanımımda da anlattığım gibi lütfen prim vermeyin ve kendi yalnızlıklarında boğulsun bu zihniyetler. bu güzel platformun tadını kaçırmayalım. benim burada olmamın sebebi güzel vakit geçirmek, naçizane fikirlerimi paylaşmak ve yine naçizane fikirlerinizi anlamaktır. gündem hakkında geçerli tartışmalar yaşamak, bilgi alışverişinde bulunmaktır. ama ben burada cinsiyetçi, ırkçı, düşman, kin sahibi başlıklar ve tanımlar görüyorum. lütfen bu tarz başlıklara prim vermeyelim, değerli tanımlarımızı bunlara harcamayalım, karşı olduğumuzu bile dile getirici tanımlar yapmayalım ki karşı taraf yalnız kalabilsin. sözlüğün kalitesi için bunun şart olduğunu düşünüyorum.

bunu bir tek ben düşünmüyorumdur herhalde?

ah o nasıl bi girişti öyle...

daha biraz öncesine kadar sevgili miko ve dışınızdaki irlandalı sayesinde gülüyordum*; birden kazım koyuncu'ya geçtik. iyi de oldu aslında; yeni yayın, yeni yayıncı. düşüncenize, sesinize sağlık*.

kazım koyuncuyu tanımlasanız ne dersiniz? diye soruldu.
söyleyeyim, bana göre kazım koyuncu, değişik bir insan. uy aha şarkısıyla hasta yatağından kaldırır, koyverdun gittun beni şarkısıyla hasta yatağına geri yatırır, ben seni sevduğumi şarkısıyla da o hasta yatağında aşk acısından öte tarafı boylatır. ardınızda kalanlar da işte gidiyorum şarkısıyla uğurlar sizi.
işte böyle her telden ama bizim içimizden bi telden biri kazım koyuncu.

**.

yatağını toplamak. zincirin ilk halkasını oluşturur.

bkz: tolga karaçelik) in mükemmel filmi. 2018 yapımı film absürd komedi türünde. bence türk sinemasında türünün en iyi örneklerinden biri. birbirinden kopmuş 3 kardeşin, babalarının birden bire hepsini köye çağırması ile kesişen yolları ve köy yolunda ve köyde başlarından geçen hikayeleri absürd bir şekilde sunuyor yönetmen. oyuncular arasında bartu küçükçağlayan, tuğçe altuğ, tolga tekin, serkan keskin, hakan karsak, ezgi mola, ercan kesal gibi usta isimler yer alıyor.
filmdeki absürdlkleri saymakla bitiremem. köy meydanında patlayan tavuklar mı dersiniz, atesit imam mı istersiniz, büyük ağabeyin astronot olması ve astronot kıyafetiyle cenazeye gelmesi, küçük kardeşin (bartu küçükçağlayan) köyde suratı kanlar içinde dolaşması, kız kardeşin pavyonda kavga çıkarması ve adamların suratına küfürler etmesi ve daha bir sürü şey.
tolga karaçelik daha önce sarmaşık filmiyle de bir çok ulusal ve uluslar arası ödül almıştı, bu filmiyle de yine hem ulusal hem uluslararası festivallerde ödül alarak artık türk sinemasında yerinin olduğunu seyirciye kanıtladı.
kelebekler'de aileye, ebeveynlere dair o kadar çok can yakıcı detay var ki. bir yandan bu kadar absürdlük ve kahkaha bombardımanı var diyorum ama bir yandan da acı ve hüzün var. ağladığım sahneleri bile oldu net.
türk sinemasının son yıllardaki en iyi filmlerinden bence. ve sinema adına umutlu olmamı sağlıyor yönetmen tolga karaçelik.

bakanlık ve devlet gücünü kaybettikten sonra muhtemelen hayatı boyunca kafasını yastığa huzurla koyamayacak. sokakta şöyle güneşli bir pazar günü keyifle yürüyüş yapamayacak. öyle kaba ve siyasi terbiyeden yoksun bir kişi ki nerede ne konuşacağını hiçbir zaman bilemedi. o kadar çok insanı terörizmle suçladı o kadar çok grubu karşısına aldı ki bir mafyayı bile insanlara sempatik gösterebildi. türkiye'nin en nefret edilen siyasetçileri sıralamasında muhtemelen ikinci veya üçüncü kişi olarak devran döndüğünde kendisini sütliman bir hayat bekliyor olmayacak.

yani çok yağmadığından heyecan yapmamız normal mazur görünüz efenim. hele ki bu kurak yılda çok çok normal.

genelde makyaj yapmıyorum. makyaj yapmayı bilmiyorum çünkü pek. kullandığım malzemeler de standart. ve uzun süredir tedavi gördüğüm için de yüzüme ürün sürmemek zorundayım. hiç yapmıyorum desem yalan olur ama çok nadiren yapıyorum. zaten yapınca da bir şeye benzemiyorum ki.. ama kafaya koydum yavaş yavaş ekipmanları alıp öğrenicem kaç yaşına geldik maskara çizgisinden çıkamadık ya.. tabii yapmamamın bir nedeni de makyaj malzemelerinin fahiş fiyattan satılması...

merhaba atam, bugün 19 nisan 2021. öncelikle özür dilerim, vereceğim haberler hüsrana uğratacak çünkü seni. geçen haftalarda 2014 yılında yürürlüğe girmiş olan "istanbul sözleşmesi" kaldırıldı; artık çocukların güvende değil. adın unutturulmaya çalışılıyor ama merak etme sen, biz izin vermiyoruz. sen "bütün ümidim gençliktedir!" dedikten sonra inandım ben kendime. çünkü biliyorum, eğer sen güvendiysen yapabilirim, yapacağım.
her şey bir yana, unutamıyoruz gür sesini. gel desek gelebilir misin ki oralardan?

nereden nereye diyebileceğimiz, sabiha gökçen'in aktardığı anıdır.
--- alıntı ---

ismet inönü bir gün yorgun ve sinirli bir halde çankaya'ya çıkıyor.
kahveden sonra atatürk soruyor:
- hayrola ismet?.. sende bir fevkaladelik var bugün... ne oldu?.. neye sinirlendin?
- türk hava kurumu'nun toplantısı vardı da...
- eee, ne olmuş varsa?
- fuat beyi (thk başkanı) epey terlettim... istifaya falan kalktı.
- çalışkan çocuktur fuat... kurumu da iyi yönetiyor.
- bunlara bir diyeceğim yok... fakat canımı sıkan bir şey oldu.
- neymiş o?
- hesaplarda bir kuruş oynuyor.
- bir kuruş.
inönü:
- daha önceki toplantıda dikkatimi çekmişti... bu bir kuruşun nereye gittiğini öğrensinler diye talimat vermiştim. bulamamışlar...
fuat beyin hassasiyetini anlıyorum... ama milletimiz ondan daha hassastır... verdiği paranın nereye gittiğini mutlaka bilmek ister... istifa bu gibi hallerde en kolay çıkar yoldur... ama kimseyi rahatlatmaz... hatta söylentilere bile sebep olur.
atatürk:
- demek mesele bu... bir kuruşun hesabı seni bu kadar üzdü...
haklısın... kırk para (bir kuruş) günün birinde 40 lira, 40 lira da 400 lira olur... bu da giderek büyür halkın ağzında... cumhuriyet'i kurarken böyle bir kuruşlara çok ihtiyacımız oldu.. peki ne yaptın sonunda?
inönü:
- memurları seferber ettim... ve bir kuruşun yanlışlıkla başka bir hesaba geçirildiğini bulup, çıkarttırdım...
bizim milletimiz cömerttir, elindekini, avucundakini verir... ama verdiğinin doğru, dürüst yerlere harcandığını görmek ister... buna inanmak ister.
atatürk'ün "manevi kızı" sabiha gökçen anlatıyor (atatürk'ün izinde bir ömür böyle geçti-türk hava kurumu yayını- 1982)

--- alıntı ---
ayrıca (bkz: sayıştay’ın 2019 yılı belediye denetim raporlarını apar topar yayından kaldırması)

hoşlanılan kızın fahrettin koca olması durumudur.