başlıkları sorunsal diye bitirme zorunluluğu olmayan platform.
her tanım -dır -dir diye de bitmeyebilir.

cem yılmaz'ın da dediği gibi "öyle bir şey yok, çıkar onu aklından.."

"yapabiliyorum, mutluyum" diyenleri hayretle izliyorum ve buna inanasım da gelmiyor. çünkü ben hâlâ bekliyorum; hayattan, insanlardan çok şey bekliyorum.

"üzüntüden korkma: hatta ona bir isim ver.
onu dinle. ona nereden geldiğini ve neye ihtiyacı olduğunu sor.
eğer birbirinizi anlamıyorsanız, birlikte sessizce oturun.
ikinizin de seveceği bir şey bulun, mesela resim yapmak gibi.
müzik dinleyin...
ya da sıcak çikolata için.
üzüntü hep içeride olmaktan hoşlanmayabilir.
onu dışarı da çıkar.
parkta yürüyüş yapın. kocaman ağaçların arasında gezin. birlikte sesleri dinleyin.
belki de sadece onu kucaklamanı istiyordur.
ya da yalnız olmadığını hissetmek için birinin yanında uyumayı özlemiştir. "

resimli bir çocuk kitabında, üzüntünün o kadar da korkunç bir şey olmadığı böyle ifade ediliyor. 3-4 yaşındaki çocuklara bile böyle basitçe anlatılabilen insani bir duygudan kaçmak için beklentisiz, öylesine bir yaşam sürmek... ilginç doğrusu!

istanbul kınalıada

mikis theodorakis ve maria farantouri
o antonis
muazzam şarkıdır.

levent kırca’nın 2014 senesinde kırmızı kedi yayınlarında okuyucularına sunduğu kitaptır. levent kırca’yı etkileyen olaylar üzerine bu kitabı çıkardığını ve kitap içeriğinde olan oyunları oynamakta zorluk yaşadıklarını gözlemlemişlerdir. kitabın içerisinde iki tane oyun vardır ; haziran ve içerdekiler olmak üzere. etkilendiği olaylar daha çok gezi parkı ve soma maden faciasında yaşanan olaylardan kaynaklıdır.

nickaltımda dostoyevski gibi yazıyor diyen oldu. şoka girdim... her gece yatmadan önce dosto'dan özür dilerim. kitaplarını öper, baş ucuma koyarım.. halen tedirginim ya biri daha bir yazar gibi yazıyor derse tövbe yarabbi... yok yok kaldıramam tasımı tarağımı toplar giderim buradan. hak etmediğim bir şey'in yüzüne bakmam. utanırım ben. neyse muhteşem-kaotik kişiliğimi bir kenara bırakayım. *yapmayın böyle şeyler... yalnız her yazarıda basite almayın. beğendiğim bir yazara iki kelam yazarım. bende düşünce belirtmek hastalık oldu. tez canlıyım çok... aklıma geldiğini yazacağım o an. kimse yıldıramaz beni. yönlendiremez düşüncelerimi..
sadece dosto'yu karıştırmayın. o kırmızı çizgi.*
bugün güzel yazan bir yazara sağlam bir nickaltı girmem lazım. bu başlıklar bizi gaza getirir. birileri'nin motivasyonunu yükseltmeliyim. huysuz ve memnuniyetsizlerden sı kıl dım... metaforlar yağ üzerime... bugün yine yolculuk gözüktü bize..

insan hakları eylem planı... farklı renkler insan değil zaten bu ülkede. sadece ampülseverler, çember sakallılar, sarkık bıyıklılar mı insan. yada besleme. ayıptır ayıp. kadınların 2. sınıf sayıldığı, eve kapatılmaya çalışıldığı, etek boyundan saç rengine kadar herşeyine karışıldığı ve üstelik hergün katledildiği bir ülkede, bu konular tartışılmıyor, bu konular hakkında ,kadınlara destek vermek için o buluşmaya gelen lgbt li yurttaşların niye geldiği, yok gökkuşağı motifleri tartışılıyor. utanılacak bir durum. keşke memlekette herkes onlar kadar duyarlı olsa da şu ayıptan kurtulsa memleket. devlet ve toplum, idare eliyle iyice paranoyaklaştı. kaç tane radikal, kafa kesen, bomba patlatan, toplu katliam yapan lgbt li var acaba.

lafı bil de öyle söyle
doluysa ici gel böyle
yazmakla parmak aşınmaz
söylerken doyulmaz güzele

oksitosin, serotonin, kortizol , asetilkolin etkeni gibi tüm kopuk sinirsel ve hormonal bağlantılarınızı onararak sizi bütünlük hissine yakınlaştıran yegane eylem.

eski inönü kapalı tribünü.

beynin ak maddesi içine gömülü gri cevher kitlesidir. beyindeki en büyük çekirdek kitlesidir ve bu çekirdeklerin büyük bölümünün de işlevi çözülememiştir.beynin çeşitli yerleriyle olan bağlantıları sayesinde iletileri düzenleyici bir görevi vardır. koku hariç tüm duyular kortekse geçmeden önce talamusa uğrar koku da ilk başta uğramasa da sonradan gelir. bilincin oluşabilmesi için talamusun kortekse iletmesi lazım talamusun uyarıları söndürebilme özelliği vardır. retiküler çekirdedeği vardır talamusa gelen uyarıları düzenler. duygular,dikkat,bellek,görme ve işitmenin koordine edilmesi,motor fonksiyonlar,uyanlılık düzeyi gibi çok çeşitli fonksiyonu vardır. intiharla olan ilişkisi de ilginçtir intiharı baskılamaya çalışır ama bir noktadan sonra diğer fonksiyonlarını aksatmamak için bunu o kadar etkili yapamaz bu da intihara sebep olabilir

bir psikiyatristin anıları-ırvin d. yalom

penguenlerin nietzsche'si.

hayatında hiç i phone * kullanmamış bir kadın olarak aşağıdaki ifadeyi bırakmayı kendimde hak gördüğüm başlıktır.
(bkz: ne salak salak başlıklar bunlar ya)

ingilizce kökenli sözcüktür. geçmişte yaşadığımız olayların/durumların nostaljik olmadığını ya da pişmanlık duyulmaması gerektiğini, geçmişimizle barışık olmamızı ve hayata katmamızı belirtmektedir.
-geçmişimizde yaşadığımız onca pişmanlıklar ve hatalar bizler nasıl tanımlarsak öyle kalıyor zihinlerimizde. geçmişi geri getiremeyeceğini bilen onunla yüzleşen ve tecrübe olarak kabul eden çoğu birey geleceğe daha sıkı tutunacaktır.

bırakın beni diyerek itildim bir trenden
alşamüstüydü ve henüz geç kalmamış sanıyordum kendimi
sonra anlamıyorum seni cümlesi kopardı sol tarafımı
ayağa kalkardım aslında yine de,
kime dedi aynı kadının sesi, kimsin, kimim ?
uzatmayalım konuyu, dedi, uydum.
raylara uzandım tekrar,
ona doğru uzattım sağ yanımı, duydum.

erkeklerin, hem suçlu hem güçlü olduğunda, haksız olduğunda, sanki konuyu kapatma, açma.. hakkı,
karar verme hakkı onlardaymış gibi...
istedikleri zaman, sonn derece yalandan, özür dilerim diyince, her konuyu kapatmak için kullandığı, cümle kalıbıdır...
bir şey soruyosun, bu konuyu kapatalım...
oldu..
niye kapatıyoruz?
niye şimdi kapatıyoruz?
niye sen karar veriyorsun?
niye kesiyorsun, benim bu konuyla ilgili konuşmamı?

yalanını ortaya çıkarıyorsun,
ya kendimi ifade edemedim ben öyle demek istemedim sen yanlış anlamışsın..
sen gerginsin, "o zaman" özür dileyim...
"o zaman"
sen niye gerilmiyosun acaba, niye utanmıyosun acaba...

bir şeyi bir insana üç kere anlatmaktan nefret ettiğimi söylediğim kişi, başka bir şeyi bana 4 kere anlattırdı....

sadece benmi insanları ciddiye alıp inanıyorum ya...
benim konuştuğum herkesmi yalancı ya gerçekten aklım almıyor...

kendi söyeyeceğini söylüyor, ben konuşurken, konu kapatılmış...
o kadar iyi ki beyimiz, tartışmak istemiyormuş, uzatmak istemiyormuş...
ama konunun nasıl kapanacağını o beyan ediyor, ne zaman kapanacağına o karar veriyor, bütün bunlara karar verme hakkını da kendine o veriyor,

benim söylediklerimi de dinlememe hakkı var, benim söylediklerimin "uzatmak" olduğuna" da o karar veriyor..
ne güzel hayat ya,

çift kişilik ama bir kişi karar veriyor herşeye, herşeye kimin karar vereceğine bile...

dolmuşu kaçırmak.
kesin geç kalacağım hissi gelir anında.
hemen moralim bozulur. hatta hiçbir şey yapmadan direkt eve geçmek isterim. tüm hevesim kaçar.