açık kapının önüne arkamı dönmemek,
masada hep aynı yerde oturmak.
yerimi kimseye vermem. *
eski türkler arkalarını boşluğa getirmezlermiş.
birbirlerinin arkasını kollarlarmış.
arkamı kollayan birini bulana kadar açık kapıya arkamı dönmek yok.

namı diğer çizgi metin... galatasaray ve milli takımın sol açığı...

sol açık dediysek öyle böyle sol açık değil. topu sol çizgiden sürdüğü gibi tüm hayatını da sol çizgiden sürdürdü. eğilmedi, bükülmedi. onun üzerini çizmek istediler. olmadı. çünkü çizgi metin bunu yapmak isteyenlerin üzerine kalın ve kırmızı bir çizgi çekmişti bile.

kanımca türk futbolunun dr.sokrates'idir

26 kez a milli takım formasını terletti. belki bu sayı daha fazla olabilirdi. kim bilir... galatasaray'ın 1970 - 73 yılları arasında ligi domine ettiği dönemde yine onun adı vardı. peki o ne yaptı ? greve gitti, sendikal faaliyetler başlattı... hal böyle olunca da, kadro dışı kaldı.

allah korusun komünistler futbolu da ele geçirebilirdi (!) türk futbolunda hak arayışının sembolü olmasının ödülünü de aldı. sürgün yemişti. apar topar kayserispor'a gönderildi. futbolu da orada bıraktı.

jübilesinde oynayacak futbolcu dahi bulamadı. haklarını savunduğu futbolcular ona sırtını döndü. yalnız kaldı. ''kesmeşeker''in onun için yazdığı ''metin kurt yalnızlığı'' adlı şarkı bu yüzden özel ve değerlidir.

futbol camiası onu yalnız bıraktı lakin taraftarlar onu asla unutmadı. cenazesine pek çok takımın taraftarı kendi formaları ile katıldılar. çizgi metin'e ihanet edenlere inat, adını yaşatmayı başardılar.

geldiğimiz noktada türk futbolu, kaybedince ona buna sataşan, yüzü sinirden pancar turşusuna dönen, hakemlerle, tribünlerle, diğer kulübelerle kavga eden adamları ikon olarak kabul etse de, gün gelecek çizgi metin'in ruhu onların da üzerini çizecek. imparatorluk çağının da kapandığını elbet göreceğiz.

islam çupi onun için şunları söyler;

--- alıntı ---

“metin kurt, renk aşkı denen bir sosyal körlüğün, sırt sıvazlama denen afyonun günümüzde insan mutluluğu için yetmeyen ‘donmuş haklar’ olduğu şuuruna varmış bir isyanın kişisidir. metin kurt, türkiye’de ‘futbolcu aklı aut çizgisine kadar devam eder’ şeklinde tarif edilen saha inşasının haklarına birtakım boyutlar kazandırmak istediği için sivri adam olmuştur.''

--- alıntı ---

son söz de kendisinin olsun

--- alıntı ---

“spor adına sürdürülen gösteriler, yani profesyonel karşılaşmalar, bu işi yapanların doğrudan doğruya yaşam kavgasıdır. bu arada tüketiciler için üretim yapan üreticiler vardır. futbolcu veya bir boksör, seyir üreten bir emekçidir. sporcu değildir. gerçekten ne profesyonel spor olabilir, ne de profesyonel sporcu.

yığınları yaşam kavgasına daha sağlıklı, daha aktif olarak hazırlamak gereği üzerine bina edilmiş bir sistem bu amacı gerçekleştirmek için yediden yetmişe tüm halka spor yaptırmayı planlayan bir spor yapısı kurar.

kitleleri suskunluğa, pasifliğe alıştırmak gereği duyan bir başka yapıysa halkın, üstün yetenekli küçük bir bölümünün yaptığı gösterilerle yetinmesini, oyalanmasını zorunlu kılar.

işte bu gerçeklerin ışığı altında ülkeler sosyo-ekonomik yapılarına göre ya sporu ya da seyir yutturmacasını bir toplumsal araç olarak kullanırlar

--- alıntı ---

sende başını alıp gitme ne olur
ne olur tut ellerimi

gece nöbeti - murathan mungan*

baştan açıp izleme kararı aldım, insanın cidden canını çektiriyorsunuz, ama dizi içinde çok uyuz olduğum bir yer vardı ki orayı tekrar izlemekten çekiniyorum. isimleri tam olarak hatırlayamasam da, ayağını kaybetmiş ya da ayağı sakatlanmış bir askeri harcıyordu adama ve adamları. spoiler vermemek için fazla yazmıyorum, kim olduğunu sadece izleyenler bilebileceği için. o yapılan haksızlık o derece içime oturmuş ki hala unutamamışım.

karanlıktan çok korkardım. şimdi daha da çok korkuyorum. hem gerçek anlamından hem de mecazından.
bir de palyaçolardan korkardım sanırım. televizyona yakından baktığım bir esnada ekrana yakından bakmayın, uzaklaşın! tarzında bir uyarıyla neye uğradığımı şaşırmıştım. bu kısım komik tabiki.

öncelikle yaz mevsimi.neden çünkü organik sebze ile yapılması çok önemli.ikincisi kısık ateş ve döküm tava.üçüncüsü yumurta'yı ne cıvık bırakmak ne çok pişirmek.

anında gelen edit:arkadaşlar memeyi menemen olarak okumuşum,karnımda aç değil ama hshshshshhs.

fiziksel ve zihinsel olarak kategorize edebiliriz. örnekler çoğaltılabilinir elbette.
fiziksel olan geçer de, diğeri biraz zor. zaten başlığı açan arkadaş çok güzel özetlemiş.

türk eğitim sistemi bir travmalar treni gibidir, vakti gelen sınav durağında biner ve beyni çalkalanıp da işsiz kalacağı son durağa gelince iner.

ben ilk yks’ye girenlerdenim, 2018 yılındaki. kasımda öğrendim yeni sınav sistemini, martta bir sınavım yoktu artık ve ilk iki ay tarih dersine çalışmakla çalışmamaka arasında kaldık. sınavın adıydı, tarihiydi derken akşamdan sabaha süren değişiklikleri izlerken sınava çalışıyordum, üstelik mezundum ve alan değiştirmiştim. derken seçimler yüzünden sınavım bir hafta ötelendi, sınava girmeden önce oy da verdim çok şükür.
pandemide öğrendiklerinizi özümsemeden bu sınavı kalp krizi ya da anevrizma geçirmeden atlattığınız için gönülden bir tebriği hak ediyorsunuz.
şu anda moralinizi hiçbir şey düzeltmez, bilirim. yönelteceğiniz sorular için de haklısınız sonuna dek, çünkü hiçbiriniz yarış atı değilsiniz ve bu rekabet sizden yaşayacağınız ilk gençlik yıllarınızı aldı. tek diyebileceğim haksızlıkla boğuşayım derken kendinizi hırpalamayın. çünkü değmeyecek

türk yapısında vardır (bkz: swh)

epifiz bezi olarak da bilinen pineal bez melatonin salgılayarak vucüdun biyolojik ritmini düzenleyen beynin derinliklerinde yer alan vucüdun en küçük organıdır.

tanım toplum içindir
artı ayrı biçimdir
kahvenin en güzeli
sütlü yumuşak içimdir.

ne güzel çocukluk yaşamışsınız dedirten anılarla dolu hayal kırıklıkları.
ilkokuldaydım babamın kardeş kazığı yiyerek işinin dağıldığı zamanlardı.
aile bütçesine katkı için okulda tenefüslerde şekerleme çikolata tarzı şeyler satıyordum.
derslerim de iyi olduğu için öğretmenlerden ses çıkaran da olmuyordu.
işleri ilerletip elma şekeri de satmaya başlamıştım.
annem de maliyet düşsün diye elma şekerini evde yapmaya karar verdi, yaptı da.
sabah oldu, elma şekerlerini çantama koyup okula gittim.
kış mevsimiydi.
ilk derse girdik tenefüs oldu, elma şekerlerini çıkarmak için çantamı açtım ki elma şekerlerini üzerindeki şıralı katman erimiş çantam defterlerim kitaplarım kullanılamaz hale geldiği görüp ağlamıştım.
evdeki hesap çarşıya uymadı, elma şekerinin maliyetini düşürelim derken eldeki defter kitaplardan da olmuştuk.

ülkeye aydın insan yetiştiren değerimizdi.


“eğer bir yerlerde bilime, demokrasiye, barışa, aydınlığa aç bir çocuk senin ışığını bekliyorsa, sönmeye hakkın yoktur. ışıyacaksın. ölüme saniyeler kalmış olsa bile.” sözlerinin sahibi aydın insan.

gece bitmiyordu.*
yalnız elimizden her iş gelir. alet edevat bizden sorulur.
dileyenle takım sandığı kapışması yapılır. *
içimde bir yerlerde bir çocuk değil bildiğin kelli felli, bıyıklı, göbekli bir usta var.*
geceniz güzel olsun dostlar. *

şimdi ben gözlerimi sürmeden önce uzak düşlerimin uzayacağı ülkelere
adımı üç kere hapşuruyorum
çok yaşamayabilirim,
yaşarsam, kelimelerinizin karşılayamadığı şarkılarla
dans ediyor olacağım.

hiç aklından çıkarma ithakayı

7-8 sene saç uzattıktan sonra ani bir kararla saçları kestirmeye karar vermiştim, 80-90 cm uzunluğunda saç gitti, kuaför dedi ki abi bunu öreyim saklarsın, hatıra olur anı olur dedi.. tamam gardaş dedim, güzelce sıkıca ördü, düzgünce kesti verdi elime :) 10 sene falan oldu hala durur.

sadece bende olmuyordur diye düşünüyorum. interaktif ortamlarda bu 2 kutup asla uzlaşamaz, uzlaşması da zor ama başkalarının da tadını kaçırırlar. biri sürekli tanrının yoklugundan biri varlıgından bahseder dururken olan geri kalanlara olur.

onu sevin diye şirinlik yaptığı andır.
3 yaşındaki çocuk için de geçerlidir, 30 yaşındaki adamda da hatta kediniz, köpeğinizde de.

teistlere göre varlığı hiç şüphesiz olan, ateistlere göre olmayan yaratıcı.