öğlen yürüyüşü..

lise son'da atölye hocama hayriye potter diye lakap takmıştım*.

bunca şeyi sırtlanan bu omuzları öpmesem ayıp ederdim kendime.. ihtiyacım falan da yok kimseye ben kendime sarılır, öperim. geniş olunca yetişiyorum çok şükür...

tekerlekli okul çantası.

muhtemelen içimizde biriktirdigimiz şeylerin bir sonucu olarak bir anda patlak verir. o an için çözümünü bilmedigimizden bu sıkıntıyı farklı şeylere yorar ve daha çok canımızın sıkılmasına sebep oluruz.

zaten 103'ten sonraki ülkelerde internet yok

bu kadar heyecanlı olmam bi' sorun mu?
aidiyet mükemmel bir şey değil mi yaa...

bira kralların içeceğidir, öyle ki hammurabi yasalari'nda biraya su katanlarin cezası idâmdır.

başımıza neler gelebileceğinin kararını biz vermiyoruz ne yazık ki. yarın yada bir yıl sonra engelli bir birey olarak hayatıma devam edebilirim. bu benim duygularımı, düşüncelerimi ve beni ben yapan özelliklerimi değiştirebilir mi? yürüyemiyor, göremiyor veya bir şekilde engelim beni değiştirebilir mi ruhen? sanmam. elbette ki engelli bir bireyle evlenmenin zorlukları vardır ama bunları kabullenip cok güzel evlilik hayatları olan insanlar var. asla ve asla demeden önce, kendini engelli bir birey olarak görmesini rica ederim.

özet niteliğindeki sosyolojik tespitlere yardımcı olacak bireydir.

bu davranışta bulunmak hiç bir insana yakışmayacak bir harekettir.
ne kadar zor olsa da terk etmeyi düşünen birine değil yalvarmak konuşmak bile doğru olmaz.
biten bitmiştir bunu anlamak lazım. insan kendini daha fazla bu şekilde düşürmemeli.
hayat devam ediyor sonuçta.

keşke hoşlandığımız erkekler de "insan" çıksa dedirten başlık...

hz. ömer camide gördüğü biri için "o'nu tanıyan varmı, nasıl biridir" demiş. adamın biri "ben tanıyorum, iyi biridir" demiş.
hz. ömer "o senin komşunmu, ailesine, etrafında oturanlara nasıl davranıyor gördünmü" demiş. adam, "hayır komşum değil" demiş.
hz. ömer "onunla ticaretmi yaptın, alacağına, vereceğine, emanete, borcuna sadıkmıdır, sözünde durur mu" demiş. adam, "hayır onunla ticaret yapmadım" demiş.
hz. ömer "onunla seyahate, yolculuğa çıktın mı, çölde, uzun yolda yemeğini, suyunu paylaşırmı, diğerlerine yardım edermi" demiş. adam, "hayır beraber yolculuğa çıkmadım" demiş.
hz. ömer "peki sen bu adamı nereden tanıyorsun, iyi diyorsun" demiş.
adam "ben onu camide görüyorum, namaz kılıyor, kuran okuyor" demiş.
hz. ömer "sen bu adamı tanımıyorsun, nasıl biri olduğunu bilmiyorsun" demiş.

tuzluyeşileriğinkamaştırdığıdiş'in bitmesin enerjisi
güzel bir karşılama yapmış, âşıklarda böyle olur bayram merasimi
ding dong sesini duydum gibi
kapıyı açıyorum bekle, ne güzel de esiyor efilli efilli..

(adalar tarafından batan güneş, yalova, 2013 ya da 2014)

aslında sadece futbolcular ve festivallerden gördüğüm bir ülkeydi. o yüzden eskiden sadece melezler, siyahlar yaşıyor sanıyordum. ama cape town'a üniversite yada dil okuluna gelen zengin beyaz gençleri görünce anladım ki, güney afrika cumhuriyeti'nin aynısı. hatta gelenlerin içinde siyahı bırak esmer bile görmedim.

reis senden de bi şey kaçmıyo ayrıntılarda yakalamışsın mevzuyu..

parlamenter sistemde devlet başkanı ve hükümet başkanı ayrı kişidir. yani tarafsız, partisiz bir cumhurbaşkanı ve başbakan vardır. yürütme organı meşruiyetini yasama organından almaz.

parlamenter sistem meşruti monarşi ve parlamenter cumhuriyet olmak üzere iki şekilde görülebilir.

python programı için tasarlanmış geliştirme ortamı. kolay bir kullanımı var.

bir boğaziçi yolculuğuna hazır olun...


kuzguncuk
beykoz'da oturmalı
beykoz'da çalışan adam.
fakat kuzguncuk şirin yerdir
ve gayet nefis yapar gül reçelini
pansiyoncu madam
ve kızı raşel…
aynada bir kartpostal:
bir manzara nis şehrinden.
iskemle, karyola, konsol…
denize nazırdı pencereleri…
güneşte tavana suların ışıltısı vurur,
karanlık şilepler geçerdi geceleri
insanı olduğu yerde
eli böğründe bırakarak…
selim’in odası havadardı.
kırmızı yazmalar kururdu yandaki boş arsada.
sağda cevdet paşa yalısı.
yalıda bir tavus kuşu
bir de mebrure hanım vardı.
mebrure hanım
tafta entariler giyerdi.
çok ihtiyardı
ve mavi gözleri kördü.
tentene işlerdi mebrure hanım.
uyanır bir beyaz güle başlar,
uyurken dağıtırdı gülünü…
merhum cevdet paşa yalısında
mebrure hanımı unutmuşlardı…
beykoz'da oturmalı
beykoz'da çalışan adam.
fakat kuzguncuk şirin yerdir
ve kırmızı yazmalar kuruyan boş arsadan
dünyayı zapta gidecek olan
pulsuz balıklar gibi çıplak çocukların
her akşam dinlerdi çığlıklarını selim…