akçaabat köftesi, kebap, iskender, döner sevmek.
çok lezzetli olmasalardı belki olabilirdim.

en iyisi birbirine içini dökmektir yargıya varmadan.
yargılar devam ettikçe insanda bir süre sonra savunma mekanizması oluşturup anlatmamaya başlıyor veya geçiştirmeye çalışıyor. olan kişiye oluyor.
her bir yargı o yarayı daha da açıyor.
yani tecrübe bunlar ama her insanda böyle olduğuna eminim.

2007 yılında yayınlanan ispanyol korku gerilim filmidir. fakat içinde dramda barındırır. filmi izlerken inan sonra görürsün sözünü cımbız ile çektim diyebilirim. hem gerilip hem hüzünlendiren tuhaf bir duygu karmaşası yaşattırıyor. acıların bir çesit intikam alması gibi bir şey bu... kapı pencere gıcırtısını duymayana aşk olsun.o anneye helal olsun daha ne diyeyim.

"canım benim,
bilir misin, “canım” dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep."
leylim leylim/ 1956.

ödül mödül vermiyoruzdur umarım dediğim başlık.*

son 1 bakalım kim o şanslı. * *
beni takip eden tanımlarımı beğenen birde tatlış tatlış tanımlar yazan yazarlarım beni nasıl onure ediyor anlatamam. *

'iki şey aklı ve tedbiri bozar. biri acele etmek, biri de olmayacak şeyi istemek' demiş
hz. ali.
'ey tez canlı, aceleci, ham kişi! bir dama bile basamak basamak bir merdivenle çıkılır.' demiş mevlana. tabii hayat bir yolculuk hamdım piştim yandım derken geçer alelacele. acelenin içinde bu kadar telaş niye?
(araya acelecileride kattım) belki kendimde feyz alırım diye.

küçük bir koltuksa sıkıntı olacak durum. bir de hangi kel olduğuna bağlı. mazallah johnny sins denk gelir evlerden ırak.

türkiye'de çalışanların yaklaşık %40'ı asgari ücretli olduğundan, zorunlu olarak vegana yakın bir hayat sürmektedir. dolayısıyla türkiye'de vegan olmak, pek şaşılası bir durum değildir.

sigara içenlere bakıp daha da üzülüyorlardır muhtemelen.
(bkz: bilemiyorum altan)

birbirinden çok farklı sebeplerden dolayı da olsa hayatınızın bi döneminde bulunmak için sizi bekleyen karşılaşmanız gereken insanların olması.

anlamayan birine laf anlatmaya çalışmak.

25 yaşındayım , hiç flörtüm olmadı . 6 yıllık üniversite hayatım boyunca karşı cinsten birisi ile 5 saniyeden fazla konuşmam olmadı , aynı ortamda bulunmamaya çok dikkat ettim. ( operatörlerin müşteri hizmetleri hariç ) özgüven veya çirkinlik ile alakası yok. hem evlenmenin zamanı değil. dini tercih ve prensip olarak hayatımda sadece 1 bayana yer vermek istiyorum. herşeyin ilkini "o" kişi ile yaşamak istiyorum. o kişi bilsin ki kendisi için nelerden vaz geçtim.
bu davranışlarının 2 nedeni var.
1.allah'a
2.o evleneceğim kişiye olan saygım.
beni sadece ben hariç 2 kişi tanısın herşeyimi iki kişi bilsin istiyorum. bu bir ayrıcalık değil mi? bilmiyorum belki ben abartıyorum. ama niye ?.. ben senden başkasına bakmayacağım. senden başkasını düşünmeyeceğim. senden başkasının elini tutmayacağım. daha seni tanımıyorum bile !..ama olsun sen bunları şimdiden hak ediyorsun. senden iki isteğim bana yalan söyleme ve beni sev. bana hep dürüst ol. olmaz mi ? çok mu ? görüşürüüz...

rezil bir his gerçekten insanı huzursuz eder sevilecek miyim acaba yoksa platonik mi takılacağım derdinin soğuk soğuk terlettiği an

yüz ifaden değişir en çok ona değer verdiğin hissettirilir ve oradan uzaklaşılır.

bazı öğretmenler için geçerli önerme. öğretmen demeye bile şahit ister bu tipler için. adam sırf rahatı bazulmasın diye her ders çocuğa boyama verip, çizgi film izletiyor. azıcık bir şey katayım diyen öğretmene de 'aman hocam ne uğraşıyorsun bunun alacağı sınırlı zaten hahaha' deyip moral bozmaya çalışıyor, uğraşan öğretmen hem öğrenciler, hem veliler, hem idare tarafından sevilince de başlıyor bi' çekememezlik. tam diyorsun hay ben senin öğretmenliğini, seni öğretmen yapan sistemi seveyim hem de duvardan duvara vura vura ama diyemiyorsun, niye? çünkü küfür yasak bebelerin önünde.

kim ifşa etti adamı dağıtırım lan burayı!

hayatı boyunca birçok ölüm görmüş bir şövalyenin sıra kendisine gelince ölümle yüzleşmesi/yüzleşememesi üzerine bir filmdir.

lisede dershanenin tanıtım reklamında oynayıp yerel televizyonda beş dakikalığına meşhur olmuştum. bu şöhrete rağmen hayatıma eskisi gibi devam etmiştim tabi.*