bana amacımı sorgulatan başlık. düşündüm bulamadım .

yemeğini paylaşmaz.

(bkz: joey doesn't share food)

kime güvenip kime güvenemeyeceğimi kestiremediğim için genelde insanlarla olan ilişkilerim hep mesafeli ve soğuk başlamıştır.

cumhurbaşkanlığı ile bağlı kuruluşlarının 2021 yılı bütçesinin görüşüldüğü tbmm genel kurulu'nda diyanet’in harcamaları gündeme geldi.
chp milletvekili burak erbay, diyanet işleri başkanlığı’nın 13 milyar tl’lik bütçesinin yedi bakanlıktan fazla olduğunu anımsatarak, “175 ülkede faaliyet gösteren pfizer'de 96 bin kişi çalışıyor, biontech'te bin 300 kişi çalışıyor. diyanet’te ise 131 bin 789 kişi çalışıyor” dedi. çok sayıda milletvekili diyanet’in yüksek harcamalarını eleştirdi.
eleştirilerin ardından söz alan mhp’li yaşar yıldırım bütçe görüşmelerine gelirken bir arkadaşından, “diyanet’i eleştir” şeklinde mesaj aldığını belirterek şunları söyledi. "bazı kurumların eleştirilmesinde hiç fayda yoktur. bu kadar haçlı üzerimize gelirken bu haçlılar ile mücadelede en önemli kurum olan diyanet'in eleştirilmesi haçlılara yardımdır, haçlılar’a destektir. diyanetin elbette ki vardır eksiği gediği. diyanet işleri başkanımızdan imamına kadar herkes hal, hareket, davranış biçimine dikkat etmelidir. çünkü yürüdüğü, geçtiği, yediği, kalktığı her yerde müslümanları temsil eder, islam'ı temsil eder."
son zamanlarda 2021 diyanet bütçesi ile ilgili olarak çok eleştiri yapılıyordu.
diyanet'in 100 milyon liraya saray yaptırması
2021 diyanet bütçesinin kültür ve turizm bakanlığı bütçesinin iki katı olması

kuşadası, pide, incir, kuşum aydın.

takipçi görebilme özelliğiyle kişiyi hüsrana sevk eder.
(bkz: bilmemek bilmekten iyidir)
(bkz: sevilmediğini fark edip görmezden gelmek)

"umut en tehlikeli duygudur." demişti bir arkadaşım. haklıymış. kendimi bildim bileli iyi biri olmaya çalıştım. hayatım hiç kolay olmadı. çocukluktan beri üzerime çok sorumluluk yüklendi ve hepsinin altından kalktım, kalkmak da zorundaydım. hiçbir zaman "banane, benim görevim değil, ben çocuğum vs" gibi cümleler kurmadım, kuramadım. hep çok düşünüp plan yapmak zorundaydım. şans da hiç yanımda olmadı. o yüzden hep çok çalıştım ve hep yedek plan yaptım. kimseye bırakmadan kendi işimi kendim hallettim. tüm bunlara rağmen hiç ama hiç bencil olamadım. kimseye bile isteye kötülük yapmadım. ayağına çelme takmadım, kuyusunu kazmadım. hayatımda yoluna koyamadığım birçok şey var. şimdiye kadar iyi bir insan olduğumu düşünüp, hep düzelecek diye umut ettim. hayallerimin gerçekleşeceğine, huzurlu yaşayacağıma, mutlu olacağıma dair içimde hep umut besledim. döner dolaşır bana gelir diye hep düşündüm. ama öyle değilmiş. umut denilen şey yalan gibiymiş. içi dolu boş bir balonmuş. her şey çöpmüş. hiç umut etmemek gerekliymiş. çünkü böyle düşünce daha kötü oluyor. bulutların üzerinden yere çakılmış gibi, bir girdabın içinde boğuluyormuş gibi hissettiriyor insana. olacakmış gibi olupta olmaması daha da mahvediyor insanı. hakikaten de tehlikeliymiş bu umut denilen şey. savurdu attı beni. bir amacım kalmadı. umut edemiyorum, etmiyorum artık. varın siz yapın ne yaparsanız. ben tutunamıyorum herhangi dala. bu kız düzlüğe nasıl çıkacak bilmiyorum. nasıl toparlanacak hiçbir fikrim de yok açıkcası. olacaksa kendiliğinden olsun, ben çabaladım olmadı..

işsizlerin yaşamadığı bir strestir.gerçi işsizlik başlı başına kronikleşmiş bir strestir ama en azından pazartesi günü stresinden muaf olma durumudur.

%100 olmasa da; elimden geldiğince denediğim durum. bazı başlıklara bilgi girilmesi zaten pek mümkün olmuyor.

bugün de yoktu çok şükür...

nedeni gayet bilimsel ve evrimsel olan korku. atalarımız, insan avlayan avcılara karşı sürekli alarm durumundaydı. daha da korkutucu olanı ise bu avcıların büyük çoğunluğunun geceleri avlanıyor oluşuydu. çünkü av olmaya en müsait olduğumuz an görüşümüzün en zayıf olduğu zamanlardı. dolayısıyla, gecenin bir yarısı güvende olmak durumu atalarımız için çok önemli bir önlemdi. çok basit, eğer güvende değilsen, ölürsün. yıllar boyunca bu gecesel korku içgüdüsel olmaya başladı ve bu korkuyu bugün de hala hafif bir endişe formunda deneyimlemeye devam ediyoruz.

grip, zatürre, hepatit gibi birçok aşı +2 - +8 derece arasında saklanır. sanılanın aksine bütün aşılar sıcağa değil donmaya karşı çok hassastır ve hemen bozulur.bunun dışında inaktif aşılar vücutta çok fazla yan etki yapmaz.

bakanlık birkaç yıl önce eczanelere aşıların soğuk zincir takibi için sistem kurulması ile ilgili çalışma yapmıştı ancak bu ne kadar uygulandı bilinmez. aşı ve soğuk zincir çok sıkı takip isteyen hayati derecede önemli bir iş.
24 saat ısı ve nem takibi yapan bir sistem kurmak şu an ki teknolojide çok kolay ancak bu en nihayetinde insan faktörüne dayanıyor. eczacının işini ne kadar ciddiye aldığı ile alakalı bir durum.

maalesef ülkemizde diplomasını kiraya veren, eczaneye ayda bir kez uğrayan insanlar var, bakkal gibi eczacı kalfasina emanet edilmiş birçok eczane mevcut. hal böyle iken aşıların ve saklama koşullarının ne kadar ciddiye alındığı konusunda endişe duymamak çok zor.

"gece ne kadar uzun olursa olsun
hükmü güneşin ilk ışıklarına kadardır"

mahalleye gelen dondurmacının başına üşüşmektir.
meşe dikmek, taso oynamaktır.
komşunun bahçesinden erik aşırmaktır.
akşamları hep beraber olmaktır.
ağaca tırmanıp yere kapaklanmaktır.
akşamüstü salça ekmek yemektir.
bunlar da benim aklıma gelenler.

aa bizim ülkemizde de var bunlardan. *

üst tanımdaki yazar arkadaşın bahsettiği gibi adını değiştirip mahmut da yapsalar, o ortama girip içkisini içecek olan adam, o tabelaya kafasını kaldırıp tekrardan meyhane yazısını görecek. sonra da kapısından içeri girip abesle iştigal mevzuları kısa süre için de olsa unutacak.

gerçek adı bob ross'tur. resimden nefret etmeme rağmen tv karşısına oturup da izlediğim çok olmuştur. kendisi 29 ekim 1942 doğumlu, 4 temmuz 1995'te kanserden ölmüştür.

basketbolda bir kuraldır. bir oyuncu bu süre zarfında pas vermeli, şut atmalı ya da topu yere vurmalıdır. ayrıca top oyuna sokulduğu sırada topu oyuna sokacak oyuncu bu süre zarfında topu elinden çıkarmalıdır.

bahsi geçenler yapılmadığı takdirde 5 saniye kuralı ihlal edilmiş olur ve top karşı takıma geçer.

istediğim saatte istediğim kıyafetleri giyerek istediğim yere en önemlisi korkmadan gidebilmek için erkek olmak isterdim.
gecenin ikisinde bardan çıkıp eve giderken ölsen kimse o saatte ne işi varmış dışarıda demez diyemez.
ama kadınsan akşam dokuzda dolmuşa binip evine gitmek isterken tecavüz etmeye çalışan yaratık seni öldürüp yaktiktan sonra kur yaptı sandım nefsime uydum der bu kadar.
birileri ama o da etek giymiş der, birileri o saatte niye dolmuşa binmiş der, birileri kesin kuyruk salladı der.
ama kimse katili suçlamaz herkes kadini suçlar. öldürülmek bile kadının suçudur bu ülkede o yüzden kadin olmaktansa taş olmak isterdim.