işe giderken uzaktan beni seyreden bir genç fark ettim. bu sima bana yabancı gelmiyordu. biraz daha yaklaşınca panikten ne yapacağımı şaşırdım. bu genç benim 7 sene önceki halimdi. içimdeki korkuyu dışıma belli etmedim. sanırım 7 senede bir şey değişmemiş. eskiden de belli etmezdim. birden genç söze girdi:
-birkaç gündür seni izliyordum. sakallar hariç yüzüm neredeyse aynı. hatta sakalını kessen seninle aynı oluruz. öte yandan karakterini gözledim. karakter olarak çok değişmişsin. eskisi kadar konuşmuyorsun(bunları derken hâlâ susarak izlemeye devam ediyordum). her konuda ahkam kesmiyorsun artık. bakıyorum da kitap okuma alışkanlığın da olmuş. hani kitap okumaya ihtiyaç duymuyorduk? benim kadar patavatsız da değilsin artık. sahi ne oldu sana böyle? nasıl bu hale geldim ben?
-kardeşim birkaç seneye şefkat tokadı yiyeceksin. o dönem için zorlu olsa da bunun senin için gerekli olduğunu benim yaşıma gelince anlayacaksın. birkaç örnek vereyim sana: sen daldaki bir elmayı yemek istediğinde o elmayı alabilmek için hiçbir çaba sarfetmiyorsun. oysa ben ise o elmayı yiyebilmek için elimden gelen her şeyi yapıyorum. gerisini allah'a bırakıp tevekkül ediyorum. sen çok konuşunca insanların seni dinlediğini sanıyorsun. hatta bundan endişe duyuyorsun. insanlar seni dinlemeyecek korkusuyla çok konuşmanın yanısıra hızlı da konuşuyorsun. içinde insanların seni dinlememe ihtimalinden dolayı oluşan bir kaygı var. oysa benim yaşıma geldiğinde daha sakin konuşacaksın çünkü gerekmedikçe konuşmuyorsun. insanlar seni az konuştuğun için dinliyor ister istemez. hem allah, az konuşana hikmet veriyormuş gerçekten. sen çok ses çıkarınca dinlemiyor insanlar. çokun içinde "çok" dikkat çekmeyebilir ama çokun içinde "az" mutlaka kendini belli eder. kardeşim, ben sana şu an ne kadar nasihat etsem de sana fayda etmeyecek. sen nasihatlere kulağını ve yüreğini açmışsın ama o nasihatleri tutmak için hiçbir şey yapmayacaksın. nasihatlerim sadece aklının bir köşesinde kalacak asla eyleme dönüştürmeyeceksin biliyorum. umursamaz değilsin biliyorum ama huyun işte, bir şeyler yapmıyorsun maalesef.

dedikten sonra genç halim yavaş yavaş kaybolmaya başladı. olduğum yerde kıpırdamadan dakikalarca bekledim. şoku atlattıktan sonra işe doğru yürümeye devam ettim. "acaba 7 sene sonraki halim, bana ne söylerdi kim bilir?" diye geçirdim içimden...

fazla romantize edilen zihinsel afallama hali. eğer gayet basit ve doğal olan düşünme eylemi kişiye yük olacak seviyede karmaşık ve yorucu bir niteliğe bürünebiliyorsa, bu kişinin kendi pasaklılığından kaynaklıdır.

fazla düşüncenin bir 'sorun' olması, yalnızca net düşünemediğinizi gösterir.

öyle bir şikayet etme, dramatize etme eğilimi mevcut ki.

"fazla düşünme sorunu" o ne öyle, grip mi bu? istemeden mi yakalandın? gafil mi avladılar seni? zihninin temel soyutsal görevlerini bile sağlıklı bir şekilde yerine getirememesi senin değil de kimin suçu olabilir? bu herhangi bir tür zeka veya üstün akıl belirtisi değildir arkadaşlar, olsa olsa zihinsel istikrarsızlığınızın, öz farkındalık seviyenizin yansımasıdır.

küfür gibi algılamayın, ben dahil hepimiz yer yer düşüyoruz bu çukura. bazen şartlar öyle oluyor ki sadece insanlık hali olabiliyor. ama bunun zekayla hiçbir alakası yok.

burada kimse kimsenin atarını, giderini çekmek zorunda değil. gidip atarı gideri reel hayatta yapın. reelde stres, kin dolu olup bu kini insanların nickaltlarına boşaltıyorlar. çok şükür kimsenin nickaltına olumsuz şeyler yazmadım, yazmak için uğraşmam da şahsen.

uygulamayı 5 gün önce yükledim ve o günden bu güne sözlüğün yarısını engellemişimdir.

gelenlere değil bunu gündeme taşımak isteyen yandaş medyaya sorarım. maksatlı haberler bunlar, avrupanın şartlarının çok çok iyi olduğunu hepimiz biliyoruz. ama maksat laf yerine otursun. "avrupa bizi gısganıyor yeğenim" zihniyetiniz batsın, algılarınızı köpekler kovalasın ne diyim.

niye bütün basin mensuplari onunde konusuyormus gibi aciklamalar yapiyorsunuz, bu kadar ciddiyet niye yani? biz bizeyiz yav, rahat olalim. be calm pls sayin abiler!

ekleme: abartmayin yani.

şüphesiz ki sözlük her türlü fenalığı azgınlığı ve küfrü yasaklar. tutasınız diye öğüt verir.

tavuk yumurtasından daha sağlıklı ve besleyici yumurtası olan minnak bir kuş.
yumurtası çocuklarda bağışıklık güçlendiriyor ve solunum yolu hastalıklarının daha çabuk iyileşmesine katkı sağlıyor. küçükken babamın ağzıma “ bak bak bak” diyerek lop diye akıttığını düşününce bir kötü olsamda tavada pişirilmiş hali normal yumurtayla aynı.

ayakkabıyı aynı sıkılıkta bağlamalıyım yoksa yürüyemiyorum. kapıları kilitlemeden uyuyamam. evdekilerin başına kötü bir şey gelmiş olabileceğini düşününce uykuya dalmak üzere bile olsam kalkıp kontrol ederim. kalkıp bakmazsam sabaha çok büyük pişmanlıklar yaşayacakmışım gibi geliyor. kimseden bir şey isteyemiyorum, gerçekten seve seve de yapsalar hayır diyemedikleri için yapıyorlarmış gibi hissediyorum. çok saçma ama buna engel olamıyorum. son olarak takıntı mı bilmiyorum ama vücuduma dokunulmasını sevmiyorum. (sarılma veya normal el kol temaslarını saymıyorum.) aslında tam olarak dokunmak değil de el kol şakası desem daha doğru olur. mesela çok mutlu bir zamanımda birisi yanağımı sıksa (pitbull misali iki parmağı birbirine değecek kadar) * o günün sonuna kadar sinir küpü olarak gezerim. kolumun mıncıklanması, belime veya sırtıma konulan ellerde parmakların hareket etmesi falan da rahatsız hissettirir.

enstrüman çalmada, genelde bütçe sebebi ile birçok ailenin çocukları ya da arkadaşların birbirleri için izlediği -bence oldukça yanlış ve de öyle bilinen- yol, verdiği tavsiye.

birincisi, notalarının yerleri aynı olsa da; klasik, elektro ve akustik gitar aslında birbirlerinden çok çok farklı teknikleri/çalım stilleri olan enstrümanlardır. biri, ötekinin yerine -an azından başlangıçta- geçemez.

ikincisi, ilerde başka gitara geçilecekse daha büyük/gereksiz bir "masraf" edileceğinden, ilk etapta asıl istenenden başlamak bu anlamda daha mantıklı olacaktır.

üçüncüsü, ki bence en önemli olanı; hangi tarz müzik ile ilgilenildiği, ne tür bir müzik zevkine sahip olunduğudur. eğer kişinin hem tarz, hem enstrümanda gönlü yoksa; sadece sevmemekle kalmayacak, nefret edecektir. yazıktır, eziyettir.

bizim kremalı püskevitimiz yoktu iki petiibörün arasına lokum koyar yerdik dedirten zengin işi abur cubur yeme şekli.

yaa, öyle mi, allah allah allaah, bak sen hihihii, vay canınaa, ne diyor bu?

sadece burun yaygınlaştı demek baya masum kalıyor.

16-18 yaşlarında kızlar, erkekler jawline başta olmak üzere bir dünya estetik operasyon geçiriyor.

ilk keşfedileni sarı renktedir, hatta italyanlar tarafından "altın elma" olarak adlandırılır. daha sonra kırmızısı çıkar ancak renginden dolayı dışlanır, ön yargıyla yaklaşılır ve zehirlidir sanılarak tercih edilmez. tartışmasız en lezzetlisi çeri(bkz: cherry) domatestir.

iyi mi oldu kötü mü oldu bilmiyorum. sürekli de kullanılmaz ki sözlük iyice twittera döndü.

hiçbir ünlüye selam melam vermem. utanırım.

italya'nın kuzeyinde alp dağları'nın tepesinde bulunan, 1991 yılında keşfedilen, 5300 yıl önce sırtından okla vurulduğu tespit edilen, bedeni buzulların altında donmuş olan mumya adamın ismi.

ingilizce'de "devam edecek" anlamına gelen sözdür. bazen çizgi romanlarda ve çizgi dizilerde bölüm sonunda to be continued... şeklinde gördüğümüzdür.

(bkz: freud)'a kulak verelim:
"'garip değil mi? bir insana vazgeçilmez olduğunu hissettirdiğinizde, ilk vazgeçeceği kişi siz olursunuz!'"

maalesef ki acı gercektir. böyle bir durum olduğunda, gözden cikaramadiginiz kişi tarafından ilk gözden çıkarılan kişi olursunuz. konu ya da durum ne olursa olsun.

sonuç: kırık bir kalp.

bazı fikirleri eleştiriye açıktır saçmadır vs. ama şu kadına hem profesör olmadığı halde katıldığı konferanslarda profesör diyorlar. üstelik kendisi profesör olmadığını açıklıyor. sonra bazı tipitipler puğrosöfer deeğiil keğnidini heğr yerde puğrosöfer diye tanitiyür diye kadını suçluyorlar. evet aynen kardeşim profesör değil. büyük ihtimalle medyatik biri olduğu ve çokça kitap yazdığı için kendisini çoğu kişi profesör sanıyor. 30.saniye

elit olacağım derken yanlışlıkla elti falan olurum ben. ıyhhgkk espriyi kes. kaçın kaçın kaçın.

yok yok bu elitlik işleri bana göre değil. ben huzurlu ortamı daha fazla bozmamak adına bana ayrılan sürenin sonuna geldiğimi bildirmek isterim.

sizlerle elit olmaya çalışmak güzeldi ama beceremedim hepinizi gözlerinizden öpüyor ve kucaklıyorum. (elit olmadığımdan tabi)

tamam vurmayın ortamı terk ediyor hepinize huzurlu geceler diliyorum.
öpüldünüz şekerler. mucukss.