güzel yapılmamış bir un helvası yerken, “recep ivedik”in un helvası yerken verdiği tepki aklıma gelir.

çağdaş insan, uyanık olduğuna ve de doğru düşündüğüne inanmak istiyor. ama bu tür inanç ve düşünceler bizi karabasanlara soktu -akıl aynalarımızda, art arda işkence odalarını gördüğümüz karabasanlardı onlar. bu karabasandan çıktığımızda, uyanık durumda düş gördüğümüzü ve usçu düşlerimizin dayanılmaz düşler olduğunu belki de fark edeceğiz. ve ondan sonra, belki de gözlerimizi kapayıp yeniden düş görmeğe başlayacağız.

yalnızlık dolambacı / octavio paz

neden erkeklerin fikir beyan ettiğini anlamlandıramadığım durum,sizin bünyenizde gerçekleşmeyen bir şeyi eleştirmek ve subjektif tespitler yapmak saçma.

yarın netflixte çıkacak olan filmdir. haluk bilginer ve demet akbağ başrollerinde olduğu için inanılmaz heyecanlıyım. fragmanı izledim iyice heyecan sardı bedenimi. izledikten sonra fikirlerimi bu tanıma düzenler eklerim. fragmana ulaşmak isteyenler için. bırakayım şöyle.

az önce bitirdim filmi yorumumu naçizane yapayım.
başlığı ben açmıştım fragmanı ben koymuştum çok heyecanlıydım haluk bilginer demet akbağ birlikteliğinde güzel veya vasat bir film izleyecektim heyecanlanmam gayet normaldi.
ama berbat bir film izledim iğrenç bir film izledim şaka gibi bir film izledim film o kadar kötü ki ne kadar kötü olduğunu tanımlayamıyorum.
keşke oyuncular bir masaya oturup sohbet etseydi ortaya daha düzgün bir iş çıkardı.
bu oyuncularla bu kadar berbat bir film ortaya getirmek büyük yetenek ister helal olsun diyorum.
senaryo bir süre sonra tıkanıyor akmıyor duruyor yerinde.
ben mi cahilim yoksa filmin garip bir tarzı mı var bilmiyorum ama ben dünya üzerinde bu filmi izleyip beğenecek insan olacağını zannetmiyorum gerçekten rezillik.
he bide sizin toplumsal mesajınızı yerler öperler. yok ya boktan film icra edeceksiniz bide içine toplumsal mesaj sıkıştırıp alkış alacaksınız üzgünüm. arkadaşlar eğer izlemeyen izleyecek olan varsa izlemesin.

zamana bırakmak ve hobi edinmek. hiçbir şeyle uğraşmayıp sadece zamana bırakırsanız, unutmaya çalıştığınız şeyin aklınıza gelmesi kaçınılmaz olur. meşgul olmanız gerekiyor ki kalp ve beyin bu durumu aşabilsin.

agora meyhanesi yayınından sonra gaza geldim. marsa gidiyorum.

filmi çekilse de beyaz perdede ayrıntılarıyla izlesek diyeceğimiz olaylar. ülke gündeminde yer eden olaylar düşünüldüğünde tarsus'taki esrarengiz kazı mevzusundan sağlam bir film çıkardı. plase olarak uyuşturucu ile mücadele derneği başkanının bonzaiden tutuklanması mevzusunu konu edinen bir yapım da ilginç olurdu.

ahmed arif

bir gün çalışmasa evine ekmek götüremeyecek insanların yine yok sayıldığı bir karardır. oysa bu ülkenin büyük bir kısmı yoksul ve bunu en iyi iktidardaki yağmacılar bilir. şimdi bu karar sonrasında bu insanlar kara kara düşünüyor, ne yapacaklar? nasıl geçinecek, ne yiyip içecekler?
iktidarın klasik sorumsuzluğudur bu. muhalefet zaten evlere şenlik. ne bir öneri ne bir adam akıllı eleştiri. haklarını savunamayan bu çaresiz insanlara tek bir faydalı hamleleri yok. çareleri katkıları yok.
milyonlarca yoksul insan 15 gün ne yapacak şimdi. tek bir yardım tek bir destek yok.
elbette önce sağlık, ama tek bir kuruş destek vermeden emekçileri zat zor geçinenleri evlerine kapatmak nasıl bir düşüncesizliktir.
bu insanlar ne yapacaklar diye düşünmek iktidarın görevidir. bu fakir insanlar , açlıkla yoklukla daha ne kadar imtihan edilecek. patates soğan dağıtmakla milyonlarca insanın sıkıntısı çözülebilir mi?
allah herkese gani gani sabır versin.
hukuksuzluğu şiar edinmiş iktidar yine yüzlerce insanın katıldığı cenazelerden, kongre ve toplantılardan , iftarlardan vazgeçmeden, sorumsuzca davranmayı sürdürüp , çaresiz insanlara ceza keserek devam ederek bu problemi çözebileceğini düşünüyor ise , bunun adı ikiyüzlülüktür, sahtekarlıktır ve insanları aptal yerine koymaktır.
haydi yine evli evine, köylü köyüne durumu olmayanlar da cehennemin dibine..,

doğru ve desteklediğim bildiridir. bu konuyu abd'nin diğer yaptığı yanlış işler ile bağdaştırmak abesle iştigaldir.

her toplumda her renkten her ırktan insan olabileceği gibi, her türlü cinsel yönelime sahip olan insanlarda vardır ve hep olacaklardır.

asıl hasta zihniyet bu insanları sapık ve sapkın gibi ifadelerle karalayanların ta kendileridir.

her türlü bilimsel açıklaması mevcut olmasına rağmen bu insanları ezmeye çalışan yaftalayan çevrelerin peşinden koşturanlar bu ülkenin karanlık yüzüdürler ve hep öyle kalacaklardır.

(bkz: yiğit özgür) efsanesi..

bizimkiler şu an oğulları ile konuşuyorlar, evli çoluk-çocuk sahibi oğullarına (baba belli ki kızmış, anne arayı bulmaya çalışıyor, baba hep gergin o eski babalardan, emekliler de) bağırmalı bir nasihat konuşması yapıyorlar. ben de duvarların geçirgenliği yüzünden konuyu bilmesem de üzerime düşen sorumluluğu alıyor ve nasihatlerden faydalanıyorum.

haftada bir-iki gün çılgın torunları bir saat içinde evdeki bütün eşyaların yerini değiştirmek suretiyle gücüne güç katmaya devam etse de severiz kendilerini. hoş görüyor, dert etmiyoruz. başımızın üstünde yerleri var. alt komşuma da elimden geldiğince ses yapmamaya çalışıyorum ama sanırım terlik sesi benden de gidiyordur. kış olunca tabanı ses yapmayan terlik almak lazım.

her şey bir yana başınıza beklenmedik bir iş gelse kapısını çalacak komşularınızın olması şu zamanda, hele de istanbul'da epey lüks bir şey. o yüzden aman ali rıza bey ağzımızın tadı kaçmasın...

bu idi küçükken.

internet üzerinden ufak bir kitap araştırması yapmama vesile olan kampanya. ortaokul türkçe öğretmenimizin okumamızı önerdiği hatta dönem ödevi hazırladığım kitaplara denk geldim. bunun sevinciyle de destek oluyorum. bir çocuğun gülümsemesi günleri güzelleştirecektir.

güzel de bir hikayesi vardır.

tıbbiye’den arap asıllı bir teğmen‘e selam vermemesi nedeniyle atılmış olan hüseyin nihal atsız edebiyat öğretmenliği yapmaya başlar. kendisini, esaslarını ziya gökalp’in, ruhunu yahya kemal beyatlı, peyami safa, ömer seyfettin gibi yazarların koyduğu türkçülük fikrine ve türk tarihine adamış idealist bir öğretmendir. yıllar dava uğrunda çalışma ile geçerken aşk ve gönül ilişkilerine fırsat bulamaz.

bir gün tayin olduğu okulda yeşil gözlü bir öğretmene vurulur. kendisi için bu şiiri kaleme alır ve öğretmenin dolabına bırakır. atsız’ın ilgisinin farkında olan öğretmen hanım mektubu hiç açmadan geri atsız’ın dolabına bırakır. böylece şiirin adı geri gelen mektup olur.

oğlu ali nesin’in izmir selçuk’da bir matematik köyü bulunmaktadır.
bu köyde bütün işler, (yemek,bulaşık,temizlik vb.) imece usulü yapılmaktadır.

çünkü biz napıyoruz başka milletlerin vatandaşlarına yardım ediyoruz. çünkü biiiz son köfte ekmeeenii köpeeeyle paylaşan sezerciğizz , hülooğ!!

günaydın sözlük. herkese fotograftaki arkadaş kadar dertsiz, tasasız ve gamsız bir gün dilerim.