gabriel garcia marquez tarafından yazılan ince bir kitap.

türk edebiyatımızda yaşar kemal'in yazdığı yılanı öldürseler romanına çok benzemektedir fakat ikisi de özgün ve farklı bakış açısıyla anlatılmıştır.

''suçu toplum hazırlar, suçlu işler'' bakışıyla yazılmıştır. yazar bize daha kitabın başında, ana karakterin öleceği bilgisini vermiştir. biz bunu bile bile okumaya başlar ve devam ederiz, tıpkı toplumun o kişinin pazartesi günü öldürüleceğini bile bile bu olayın önüne geçmemesi gibi.

gabriel burada kitle psikolojisine, rüyalara (freud, rüyaları bilinçdışı ile ilişkilendirir), toplum baskısına ve namus kavramına vurgu yapar. rüyasında beyaz renkte çiçek gören nasar, beyaz kıyafetler içerisinde öldürülür.

namus demişken, cinayetin sırf namus başlığı altında yargısız infaz yapılarak toplum baskısı ve aynı şekilde vurdumduymazlığı eşliğinde işlendiği tahmin edilebilir. hiçbir sorgulama, kanıt olmadan. zaten öldüren kardeşler sırf baskıdan dolayı bunu her yere duyururlar, nasar'ı öldüreceklerini yani. herkesin yanında anlatmalarına ragmen onlara kimse engel olmaz. belki de her yere duyurmalarının sebebi sinirden değil de birilerinin onları durdurmasını istemeleridir, kim bilir.

(bkz: hooop)
o gemi bir gün gelecek güzel abim

başlığı komik bulup tıkladım, tanımlar daha da keyiflendirdi.

atmosferik ceset kokusu her köşe başında yükseliyor...

ohannes börgııır *

arkadaş, dünden beri iki kelam yazasım gelmiyor. istemsizce bir gıybetin, kavganın, husumetin ortasına düşmüşüm gibi hissediyorum. sözlük henüz bebe. ozianasi olarak ve ana gözüyle gerçekten bu çerçeveden baktığımda, bu bebeyi büyütürken sancılı süreçlerden geçecek herkes. yeri gelecek üstüne kusacak, yeri gelecek altına mıçacak, diş çıkarma dönemleri olacak, dönemsel büyüme atakları olacak v.s. herkes bir dönüp kendine baksın. hatalar olur, yanlış anlaşılmalar olur. olur da olur yani. ulu orta dallanıp, budaklandırmanın en çok da bebe sözlüğümüze zararı olur. ilk günden dış mihrakları sevindirmeyelim. hadi çiçeklerim, sarılıp öpelim birbirimizi.

(bkz: çok da şey yapmamak lazım)
(bkz: bunlar hep nazardan nazardan)
(bkz: güzel günler göreceğiz çiçekli günler)

sosyal medyanın etkisini bir kere daha gördüğümüz açıklamadır.


açıklama için buradan #12nisan söz konusu tweetler için-->>#726641

yakan ablalardan değil yaktıran abiden paranın kaynağını sorduğumuz gün güzel günler göreceğiz.

twitter.com/tele1comtr/stat...

zeval olmaması yazılı olmayan bir kural haline gelmiş kimse. (bkz: elçiye zeval olmaz)

(bkz: ilkokuldamasaaltındaunutulanresimcantasi)

sefiller /boynu bükükler.

tek yolu yalan söylemek veya kendinden soğutmaktır. çok acı bir süreç olur ama sonuçta ayrılık hasar vermeden gerçekleşir.
ama dilerim, kimseler bu duruma düşmesin.

"bir yastıkta uyuyanlar bile birbirlerinin rüyalarını bilmezler." diyor şair
doğarken de ölürken de yalnızız işte.

en sevdiğim. az lafla çok şey anlatmak.

(bkz: lafın tamamını aptala söyle)

(bkz: çirkin rus) - (bkz: victor lasky)
bulabilirseniz, eski ve şahane bir kitaptır; aldığım en güzel hediyelerden biriydi.

(bkz: insan evriminde din) - (bkz: robert n. bellah)
her sayfasında ufkunuzun kat kat artacağı, olağanüstü bir kitaptır. roman gibi okunmaz, içinde birçok sosyolojik ve psikolojik analiz, felsefi çözümlemeler vardır. dinler tarihine ilgisi olan herkesin okuması gereken bir kitaptır.

(bkz: sovyet mutfak sanatı) - (bkz: anya von bremzen)

çok güzel bir kitaptır. sovyetler dönemi gündelik yaşamına dair şahane atıflarda bulunulan, dönemi yemekler üzerinden anlatan naif bir kitaptır.

(bkz: iskitler)
(bkz: sarmatlar)
(bkz: türk tarihinin öncüleri) - (bkz: prof. dr. ilhami durmuş)

türk tarihini, bilhassa atalarımızı, kökenimizi akademik bir dille anlatan çok özel kitaplar. ilhami hoca, hulki cevizoğlu'nun kendisinden "bazı kahramanlar vardır, gölgede kalmayı tercih ederler" şeklinde bahsettiği gibi müthiş bir hocadır. türk tarihini araştırmak isteyenlerin okumasını tavsiye ederim; ısrarla tekrar ettiği cümleleriyle eski türklerin alametifarikalarını size belletir. yalnız akademik bir çalışmadır, roman gibi okunmaz.

franz kafka hiç yerine konulma duygusunu en iyi işleyen yazarlardan. dava'nın baş kahramanı joseph k. tek suçum insan olmak diyor. konunun adalet sistemiyle ilintili olmasıda ayrı bir ironi.

dava, sisteme ve hayata karşı sitemkar yaklaşan bir insanın mücadelesinin hiç olması hikayesidir.kafka her ne kadar ümitsiz olsada ufacık bir umut kapısı aralar okuyucusuna teselli için.

lens tavsiyem olur. gözlüğü oldum olası kendime yakıştıramadım.lens bir nevi özgürlüktür *

sürüngen. (bkz: öğrenci)
radyo tv öğrencisiyim.

istanbul sarayburnu taraflarında zaman zaman yaptığım aktivitedir. akıntı sebebi ile temiz ve berraktır. koşu ya da bisiklet sonrası vücut iyice ısınmışken suyun soğukluğu bünyeyi pek etkilememektedir. sudan çıkınca termosunuzdan kahvenizi de yudumlarsınız. alışkanlıkla beraber bünyeye iyi gelir.

şiddetin hiçbir şekli kabul edilemez. kime yapıldığının önemi yoktur. kültürle, zenginlikle değil tamamiyle insanlık ve vicdanlı olmakla ilgilidir. affedilemez! (bkz: aile içi şiddet)

küçük bir çocuğun, gece yarısı usul usul yağan karlar eşliğinde iki elini çenesine götürerek fakir gecekondusunun buğulu penceresinden ışıklarına baktığı yerdir.