bebek katili
terörist
maşa
vicdansız
ahlaksız
bölücü
görgüsüz
ödlek
terörist
son 3 e dikkat.

dün gece deniz'le konuşuyorduk. renginden vazgeçen saçlarımızdan söz ettik. hiç taramıyorum, dedim.
yüzümüzden kaybolup yerine başka ve güzel bir gülümseme bırakan daha genç, daha acemi zamanlardan...
insanın söylerken bile ağzını dolduran otuz'dan. bir kadının, ilk şoku atlatabilir ve eğer farkına varabilirse zirvede oluşundan...
artık çocuk olmadığımız konusunda hem fikirdik ancak bir yanımızın hep çocuk kaldığı gerçeği kalbimi kurcalıyor hep.

gerekli isteği bünyesinde barındırmaması haricinde hiçbir şey başarıyı engelleyemez. insan gerçekten isterse mutlaka başarıya ulaşacak bir yol bulacaktır.

kırılan aynanın uğursuzluk getirmesi inancı. soylular, hizmetçilerine bu konuda çok kızarmış. çünkü eski zamanlarda ayna yaptırmak maliyetliymiş. bu yüzden de korkutucu bir hikaye uydurulmuş.

ileriki yaşlarda şeker, tansiyon hatta kanser olma riskini arttırır. o sebeple bir parça vurdumduymaz olmak gerek.

milletin cebine ellerini daldırmış yöneticilerin def olup gitmesidir.

melih bulu'nun açıklamasından bir kesit
buradan

aldatmak, tck'ya göre bir suç değildir ama medeni kanuna göre özel boşanma sebebidir. ha, aldatıp da nafaka ödeyen şahsa da ceza verilmiş olmaz, hem aldat hem de rahat rahat çık git eşinin hayatından öyle mi? kadınları aldatmayın beyler yoksa hayatınızı bile karartabilirler. illa maddi anlamda bitmenizden bahsetmiyorum, manevi olarak sizi bitirebilirler. hem de hiç acımadan.

evet anne oğlun fransızca entry giren ışidci bi sözlük yazarına aşık oldu..

yirmi fava ban yeme pahasına mesajları ifşa ederim..

gittiğinden beri ne türkiye ne de emre aşık iflah olmadı. geri dön geri dön ne olur geri dön...

birilerine göre terör saldırısı değil sanırım. her yıl orada teröre lanet okumak için gidenlere saldırmanın başka nasıl izahı var? aynı tren kazasında küçücük yavrularını kaybedenlere ceza vermek gibi bir kötülük. son çaresi çöp toplamak olan insanlar günde 20 lira kazanmasınlar diye şirket emirleriyle tutuklanmaları gibi.

suriye de iki askeri personeli cayır cayır yakan adamın ülkemizde bugün şirketler topluluğu olduğu ortaya çıktı. örnekler nice nice çoğaltılır da yürek el vermiyor. bunca kötülüğü organize etmeye nasıl yürek elverir anlamak imkansız. görüp de susmaya namus el vermiyor. ama hesap açıktır. sorulacaktır. kimse dünyayı bugünkü gücüyle hesap etmesin. yunan tregadyalarından beri en büyük ahmaklık budur. devran her zaman döner zira.

artık anlayın ki salt biz sosyalistlere, kürtlere, alevilere düşman değiller. kendi küçük çetelerinin ayağına taş değmesin diye herkese her kötülüğü yapıyorlar.
birbirimizin acısına yüz çevirmek kurtuluş yöntemi değildir.

sesli /yazılı konuşma esnasında aniden gelen bkz. belirtme isteği. *

babamı bu başlık öldürdü..

eroin öyle bir maddeki onu bırakmak için kullandığınız ilacı bırakmak için de ilaç kullanmanız gerekir.

yarını düşünmeden uyuyabilmek.

güzel olmuş, yarışmacı arkadaşlara kolay gelsin. ben çekiliyorum.*

küçükken etrafımda hep metin2 muhabbetleri dönerdi. bir gün ben de indireyim şu oyunu dedim bir türlü kayıt olamadım. hayatımı kurtarmışım...

adına boncuk demişler ama 'ramon' olması daha uygun olan kuşçuk.


atarlı giderli diğer koca kuş ablalarına, abilerine kafa tutan bir adet minnak efe.
kendileri şuan bizim misafirimiz. pek deli dolu pek sesli bir çaçaron.

alayım şundan bir tane diyorum sonra aklıma cokcok ve onun her şeyle oynama aşkı geliyor. içime kaçıyor kuş sevgim.

hayvanlarla ilk iletişimim sanırım kuşlarla başladı. istanbul çocuğu malum nerde bulsun ineği, dinazoru. evimizde asıl, açık mavi bir muhabbet kuşumuz vardı. ama nasıl beyefendi. onu sevmek istediğimiz zaman takım elbisemizi giyiyor, önümüzü inikliyorduk. hee öncesinde tabi bir randevu ayarlıyor kapısına ona göre gidiyorduk.

bir gün evimizin arka tarafındaki camdan sokak kuşlarına* bakarkene ağaçların üzerinden süzülüp yeşil bir kuş kafama kondu. anam bendeki sevinç, bağır çağır haller. anam kadın koş gel 'noldu noldu?' heyecandan kalbi ağzından çıkmak üzere. neyse efem sağa sola haber saldık ses eden olmadı adını yeşim koyduk bizle yaşadı gitti.

çok kısa bir süre sonra ablamlar bize bir papağan getirdi. evde yeğen rahat bırakmamış kuşcağızın tüm kuyruk tüylerini yolmuş. üç muhabbet büyüklüğünde ama nasıl ürkek ve çaçaron. kırmızı, yeşil çeyrek horoz kıvamında bir adam. adı maşuktu. işte bu boncukta aynı maşuk havası var. yani ramon.

maşuk evde deli deli koşardı. uçamazdı hiç. karga edasıyla paytak paytak gezerdi halıların üstünde. bir gün evde biri banu diye bağırdı. anneme gidiyorum ben çağırmadım. ablama gidiyorum ufff git be sılık benim senle ne işim var.

bir iki gün sürdü bu muhabbet gayipten sesler duyduğumu düşünmeye başlamıştım ki. bir sabah abim uyandırdı koş koş seni çağırıyor. balkona bir çıktık bizim maşuk 'banu gel, gel banu gel, banu hadi gel'
sonra zaten söktü konuşmayı. bir çok kelime kullanmaya başladı. 'anne, baba, yemek ye, şiii gel kız buraya, baksana şii şii buraya baksana'

sokaktan geçenler yukarılara bakınıyor 'bu kim yahu?' diyordu. eve ve bize çok alışmıştı maşuk. akıllı ablam çocuğu yıkayıp balkona koyana kadarda böyle devam etti.

ilk arkadaş kaybımı o zaman yaşadım. ertesi gün cansız bedenini kafesinde bulunca uzun bir süre kendimize gelememiştik. ah be maşuk nasıl özlemişim seni şimdi fark ettim. ramon kılıklı boncuk sayesinde seni de anımsadık bugün. özlemle...

sanırsın arap çöllerinden yemen cephesine gidiyor.
bir sonraki başlık kadıköy beyfendisi'nin ayağını vuran zalım bot mu olacak?
nereye düştük...
sağlıkla git gel,başlıklara taşınmayasıca.

açılış yayınını "barış manço" ile yapmayanın yayını kablosu elektriği kesilsin.