antik dönemde yunan kadınların saçları uzun ve bağlı imiş, sadece köle kadınların veyahut yas tutan kadınların saçları kısa tutulurmuş.


12 veyahut 14 yaşlarına gelip ergenliğe geçinceye kadar antik mısır'da çocukların saçları kazınır, kulaklarının arkasında tek bir örgü bırakılırmış. bu örgüye horus örgüsü adı verilirmiş, çünkü horus genellikle bir çocuk olarak tasvir edilir imiş...

edit: kaynak g*tün mü diyenler, hayır kaynak orası değil, carolyn howitt - antik dünyada bilinmesi gereken 500 şey, okuyacaksanız gönderebilirim.

kendini nasıl tanımlarsın?

muhtemelen bu soru olurdu. ve cevabım; gezegende kalan son, feci gezegen olurdu.
bugün de edebiyatsız uyumayacağım anlaşılan. *

soruma başka bir soru ile cevap verir.

derdimi ona anlatamasam da severim, o da beni sever. komünist oldu bizim kız diyerekten dalga geçer. komik adamdır kendisi.

tanimlarindan ilginç bilgiler öğrendiğim ve okumaktan çok keyif aldığım kaliteli yazar. tabii ki takipteyim.

gereksiz bir kaygıdır. yok olduktan sonra kaygı duymak da yoktur. varken de zaten var olduğumuz için kaygı duymamıza gerek yoktur. beni asıl kaygılandıran sevdiklerimin yok olması.

bir türkü var, mamudo kurban niye doğdun, sözleri şöyle.
kurban gelir payın yoktur
haftan yoktur ayın yoktur
ankara'da dayin yoktur
mamudo kurban niye doğdun?
bu türkü sözleri ülkemizi gayet güzel anlatıyor.

babadan gelen "güzel kızım benim"

annemdir. şu zamanda bile hala kız-erkek evlat ayrımı yapar. beni ve kız kardeşimi adeta kendisine bir tehdit olarak görür. hiçbir başarım ona yetmez dünyayı önüne serseniz yine beğenmez. biri bana iltifat ettiğinde sinirlenir beni biri sevse sinirlenir. ciddi ciddi kendi kızını kıskanıyor yani.genel olarak sorumsuz biridir onun yapması gereken şeyleri ben yaparım ama yine beğenmez. hayatımda gördüğüm en bencil insandır ayarıca. tüm özel ve mutlu günlerimi baltalar. arkadaşlarımla ya da sevgilimle olan ilişkilerimi bozar o yüzden çevremdeki herkesi ondan uzak tutuyorum. beni kendisine hizmet edecek bir şey olarak görür bildiğin bana baksın diye çocuk yapan biri. ve tüm bunlara rağmen gayet aklı başında olgun biri olmam bence benim dirayetim ve sabrım sonucunda.

herkesten gizli yediğim dondurmalardan biriydi.
sanırım artık satılmıyor.
herkesten gizli yerdim çünkü kız çocukları için üretilen bir dondurmaydı.
çoğu zaman "please kill me" diyen bir suratla karşılaşırdım dondurmanın kabını açınca.

lanet olası dondurma çok güzeldi ama.
bir de star loli vardı.
yine o da kız çocukları içindi ama tadı o kadar iyidi ki.

bu mevsimde en sevdiğim, eylemsiz eylemdir. genelin bilgisine göre plajda yahut havuz kenarında, güneş kremi sürülerek, yaz mevsiminde ve eylülün ilk iki haftası içerisinde yapılır. ardından serinlemek için denize veya havuza girilir. fakat bu doğru değildir. en azından doktorların tavsiyesine göre doğru değildir. esasında güneşlenmenin mevsimi yoktur. üstelik her an güneş kremi taşımak zorunda da değilsinizdir.
uygun ortam sağlandığında, kış ayında bile rahatlıkla güneşlenilebilir.

özellikle bu mevsimde çok sevdiğimi söylemiştim. çünkü; ne güneşin yakıcılığıyla kavrulur, ne teniniz renk atar. kıyafetle bile yapılabilecek harika bir eylemdir. ki çoğunlukla, öylesini tercih ederim*. deniz kenarında, şezlongta olmak zorunda da değilsinizdir.
canınız nerede istediyse, her an çıkıp d vitaminine ve ısıya doyarsınız.

balkon, bahçe, kış bahçesi, otobüste cam kenarı, sınıfta güneşli pencere, evin odası, odada güneşin süzüldüğü alan... hepsi.
şu ara kış bahçesinde kitap okuyarak, hatta yer yer elimden kitabı düşürüp, kırlentlere kafamı yaslayıp uyuklayarak siestaya dönüştürerek yapmaktan hayli keyif alıyorum. şimdi ohh keyfe bak diyecek arkadaşlar: eğer sizin de ömrünüz, yaşınızdan fazla ölümden dönmüşlükle dolu olsaydı, emin olun hayat sizi de ırgalamaz, en ufak mutluluğu*, yerlere göklere sığdıramazdınız...
sanırım önce zihnimizin gpneşlenmesi gerekiyor. ardından bedenimizin ve son olarak, ruhumuzun güneşe ihtiyacı var.

ne diyelim, son söz olarak; herkese güneşli günler.. .

mutluluk nedir sahi? hiçbir çabam yok bu konuya dair ne olduğunu da tam anlamıyla biliyorum diyemem ama işte mevzu huzur ve sakinlik ise sağlıklı kararlar alıp olumlu, dingin bu minvalde dolu dolu bir yaşam sürebilmek ise bunlar şarttır. belki de mutlu olmak bunların genel adıdır orasını bilemem fakat mutsuz olmak nedir onu iyi bilirim. evvela mutsuzluk yarından umutsuz, sevgisiz, aşksız (yaşadığın her şeye karşı aşk-tutku), hayatı boş vermiş, çabasız ve umursamaz olmaktır, her şeyi bırakmışlıktır . işte kendinizi böyle hissediyorsanız ivedilikle bu ruh halinden çıkıp hayatınıza yetişmelisiniz o sizi beklemiyor zira bütün hızıyla devam ediyor. bana göre mutsuz olan insanlar rahat insanlardır oysa benim öyle bir şansım yok mesela.

yazmamaya devam etmeniz gerektiğini gösteren detay. hatta detay da değil, kabak gibi bir gerçek.

konuşmak isteyen her türlü yazar. yazmazsa (başka sebepler de olabilir ama) büyük ihtimalle sizinle konuşmak keyif vermiyordur.

türk sinema ve televizyon oyuncusudur. kardeşleri; erkan taşdöğen ve selahattin taşdöğen'dir.

kendisi aynı zamanda seslendirme sanatçısı olup, donald duck'ı efsane ve keyifli bir şekilde seslendirmiştir;

(bkz: hiç karşılık vermez misin sözlük kızı)

(bkz: o son günahı işlemeyecektik)

pazar günü açıklandığı üzere 60 yaş üstü ve eşleri, immunsuprefis ilaç kullananlar ve down sendromlular risk gruplarına aşı sırası geldi denmesi üzerine hemen ertesi gün e-nabız aracılığı ile hem anne babama hem de kendime aşı randevusu aldım.

biontech'in uygulanmaya başlayacağı duyumu da dolaşıyordu o yüzden mantıken kapsamlı devlet hastaneleri ile eğitim araştırmalarda uygulanabilir olacağını düşünerek iki ayrı araştırma hastanesinden randevu oluşturdum(anne-baba'ya aynı hastane, kendime başka hastane ama ikiside eğitim araştırma).
sonra fark ettim ki randevu sayfasında sinovac olduğu yazıyordu.
bugün açıklandığı üzere aşı seçme olanağı olacak şeklinde söylemlere dayanarak 182'yi aradım ve değiştirip değiştiremeyeceğimi sordum. olur, dediler ve başka bir hastaneye değiştirildi randevularımız.
sonuç; ilk defa bir şeyi doğru söylediklerini söyleyebilirim ama henüz kanıtlayamam. tabi aşıyı olana kadar yine içimden acaba mı diyeceğim ama bilgilendirmek istedim ve aşıdan sonra editleyeceğim.

matrix reloaded çekimlerinde dövüş sahnelerinde istemeden canını yaktığı 12 figürana harley davidson motor hediye etmiş güzel insan.

çok trajiktir.insanın yaradılışında arpa boyu ilerleme olmadığını gösterir.tanrı yazılımı güncellemiyor sayın kafacılar.

marcus valerius m.s 1.yy da yaşamış bir hiciv ustası ve her okuduğumda beni postumus gibi tokatlıyor.rahmetle anıyoruz.

"yarın yaşayacağım diyorsun postumus,hep yarın
söyle bana postumus,o yarın ne zaman gelecek?ne kadar uzakta o yarın,hangi cehennemde?
nerelerde arasak onu?
partlarla ermenilerin arasında mı saklanıyor?
o "yarın" priam ve nestor kadar yaşlandı bile.
senin şu yarın,söyle bana,kaç para eder?
yarın yaşamak mı? bugün yaşa postumus,vaktin kalmadı,
aklı olan herkes dün yaşamaya başladı."