1994 doğumlu stoperdir.

gençlerbirliği altyapısında başladığı futbol hayatına 2016 yılına kadar benim için ankara’nın e güzel takımı olan gençlerbirliğinde devam edip daha sonra galatasaray’a transfer olmuştur.

galatasaray’da oynadığı dönem boyunca çok fazla ilk onbir şansı bulamasa da çok da kötü bir performans sergilememiş ancak yetersiz bulunduğu için konyaspor’a gönderilmiştir.

sekiz kez milli takım forması da giyen ahmet çalık sahada stoperlerin genel özelliklerinden biri olan hırçın ve saldırgan tavırdan çok uzak bir duruş sergilemiştir futbol hayatı boyunca.

henüz yirmi sekiz yaşında olan genç stoper 11 ocak 2022 tarihinde ankara niğde karayolunda geçirdiği trafik kazası sonucu hayatını kaybetmiştir. aracıyla şarampole yuvarlanan ünlü futbolcunun sağlık görevlileri tarafından yapılan incelemede olay yerinde hayatını kaybettiği öğrenilmiştir.

yaklaşık iki buçuk sene sırtında galatasaray forması taşımış ahmet çalık’ın ölümü beni gerçekten çok üzdü. önemli olan elbette galatasaray forması giymiş olması değildir. ancak bir şekilde yolu galatasaray’dan geçen insanları kardeşim sayma eğiliminde olduğum için gerçekten çok üzdü beni bu ölüm.

toprağı bol olsun.

kar manzarasında sicak çikolata içmek daha güzel.

avusturalya kıtasına özgü devekuşundan biraz daha küçük uçamayan kuş cinsi.

tarihe 1932 yılında avusturalya ordusunun ve haliyle insanlığın resmi olarak savaş açtığı ve yenildiği ilk hayvan türü olarak da geçmiş enteresan bir hikayesi de var.

www.ensonhaber.com/tarih-ha...

bunu söyleyen adam maldır. kısa ve net. bakın hiç tarih bilgisine, kitaplara, atarükü tanımasına vs. girmiyorum. kısa ve net. “mal”.

bir insanın kendine yetmesi kendini sevmesiyle alakalı bir durumdur. eğer bir insan kendini sevmiyorsa kendine de yetemez. mutluluğu başka yerlerde arar. oysa ki mutluluk içimizde.

ah'lar ağacını, bu kaydı dinleye dinleye ezberlemiştim. yeri ayrı mı ayrıdır benim için, didem madakın yani.

open.spotify.com/episode/1D...

bu duyguyu seni doğuran kişide yaşayınca insan daha bir kötü ve çaresiz hissediyor.zor kabulleniyor. ama elbet kabulleniliyor. yıllar sonra da olsa.
t; dünyanın en berbat hislerinde ilk üçe giren duygudur.

bu kitap ve okuduğum zamanki lokasyon kesinlikle ironikti. neresi olduğundan şimdilik bahsetmeyeceğim fakat o debdebe ortamında bana hissettirdiği duyguları esirgemek, bu şaheserin kendisine kabalık olur diye düşünüyorum. benim için bu kitabın orijinine dönelim. kürk mantolu madonna kitabını, pop sanatçısı madonna'nın biyografisi olduğunu sananlarla aynı zihniyete sahip olduğunu düşündüğüm insanlar, kullandıkları sosyal platformlarda bir masa, kahve, atıştırmalık ve bu kitap ile -kendilerince- entellektüel bir caka satma peşindeydiler. onca paylaşımlar içinde boğulurken bir diğer yandan oldukça ön yargılı davranıyordum. iyi ki de öyle düşünmüşüm. nice şeylerde olduğu gibi bunda da hazır olmadığımın farkına vardım. bu kitabı okumanın zamanı değildi diye düşündüm. taa ki, polis okulunun intibak zamanlarında bu kitapla karşılaşıncaya değin. bir abi bana bu kitabı getirmişti. burnum havada elime aldım. iki sayfadan sonra köşeye atacağım bir kitapmış gibi düşündüm. ve yine yanıldım. onca antremandan, sunumlardan, eğitimlerden sonra bir köşeye çekilip göğsümde sakladığım bu kitabı okuyordum. hayret ediyordum. acaba devamında ne olacak? sonu nasıl bitecek? maria puder'a ne oldu? minvalinde sorular soruyordum sürekli. son yaprağına geldiğim zaman yanaklarımın ıslandığını fark ettim. emile zola'nın meyhane kitabından sonra büyük bir vurgun yedim. cidden meyhane'den sonra beni bu kadar etkileyebilir miydi, bir kitap? daha sonrasında polis okulundan istifamı verdim ve eve geldiğim ilk gün bu kitabı tekrardan okudum. bu sefer hıçkıra hıçkıra ağlayarak.
şimdilerde ise filminin neden çekilmediğini düşünmekteyim. gerçi türk filmleri biraz bayıyor. acaba netflix ve türevi platformlar bu konuda ne yapabilir diye düşünüyorum. benim için bu eser; sabahattin ali'nin bedeninden çıkıp manevi içtenliği ile yazdığı bir romantik eserdir. henüz üstüne bir eser tanımadım...
teşekkürler, sabahattin ali.

balik etli degilim ben kemiklerim iri sadece o.o

şimdi senin şort giyene laf edenden ne farkın kaldı dediğim başlık. başkaları hakkında ahkam kesmek atasporu icra edicisine sitem.

kondomun yırtıldığını farkettiği andır.

okurken kanım dondu, midem bulandı. tacizin tecavüzün önüne geçebilmek için önce bu zihniyeti ortadan kaldırmak gerekir. lakin biz daha tecavüzcüye doğru düzgün bir ceza veremiyorken bu ve bunun gibi insanlara mücadele edebilmemiz çok zor. adalet sisteminin acilen düzeltilmesi, böyle insanlara gerekli cezanın verilmesi lazım. ve bu koşullar sağlanana kadar kadın, erkek fark etmeksizin sesimizi duyurmak zorundayız. susarsak, görmemezlikten gelirsek bu durumdan yüz bularak bu iğrenç beyanlarına ve eylemlerine devam edecekler ne yazık ki.

hizmetçilik olarak gören kadın değildir; kadına hizmetçilik yaptığı hissettirilmiştir. bunu da genelde eşleri yapar. eve gelen eş, hal hatır sormadan ‘ne yemek var?’ derse ve kadının duygusal ihtiyaçlarını tatmin etmezse, kadın da haliyle kendini ‘hizmetçi’ olarak görür.

gerçek olandır. hele son zamanlarda kafa iznine çıkanları çok daha iyi anlayıp ben de bir süre uzaklaşmıştım. sol frame dediğimiz mekandaki başlıklar bazen çok tatsız olabiliyor, özellikle siyasi ve ekonomik meselelerin altında tartışmak da çok can sıkıcı olmaya başladı. evet tamam burada rahat rahat dolaşabilirim derken anlamsız şeylerle karşılaşıyorum ve bu beni, diğer yazarları rahatsız ediyor. örneğin akış butonuna tıkladığımda 7/24 cinsellikle alakalı bir şeyler görmek istemiyorum yahu. bunun zaten hayatın bir parçası olduğunu kabul ediyor ve tartışmaya değer şeyler olduklarını düşünmüyorum. başlıkları engelliyorum ama bu uçsuz bucaksız bir deniz. başlarda bir yahut iki tane olan troller de çoğalmaya başladı. burayı, burada olmayı ve yazmayı çok seviyorum fakat bazen bırakmayı düşünmek kaçınılmaz.

bazen gücümüz, imkanlarımız yetmez.
bazen yeterince çabalamamışızdır.
bazen yer, zaman veya şartlar uygun değildir.
bazen kaybetmek hayrımızadır da bilmeyiz.
bazen umursamayız, bıkmışızdır, gözden çıkarırız.
bazen fedakarlık gerekir kaybederiz
bazen de "sadece" kaybederiz.

nedenler uzar gider. peki senin nedenin ne?

ya gidip hepsine kesss diyip agızlarına tokadı patlatmak istiyorum.

her şey üst üste geldi, daha kötüsü olamaz derken "ay pardon yer var mı?" diye dertlerin arasına giren için söylenen kalıplaşmış ifade.

olaylar silsilesinde acı, göz yaşı dökülmediği sürece, atışmalar tatlı ise sevilir kaos. ciddili kaos gerer insanı.

a’nın görüşünü okuyup anlıyorum.
b’ de kendince haklı, dinledim, onu da anlıyorum.

ne ara lanet olası bi empat oldum bak onu hiç anlamıyorum.

öldürülmedikleri, ötekileştirilmedikleri ve aydınlık yarınlarla dolu nice günlere! dünya emekçi kadınlar gününüz kutlu olsun..*

yaşanan durumlara eskisi kadar tepki verememek ve hayatımızdan daha kolay insan çıkarabiliyor olmak. olgun insanın affediciliği mantıkla birleştiği için hayatından çıkarması daha kolay gibi geliyor.