t: marmaris merkez'deki orhaniye aracına binip yaklaşık 45 dakika içinde ulaşabileceğiniz bir yer. aynı zamanda plajdır.

mart-nisan aylarında gittik her zaman. kalabalık olsa bile aman aman değildi hiçbir zaman. akşam saatlerinde ise bomboş idi. parktaki bankalara oturup biranızı alıp keyfinize bakabilirsiniz rahatça. wertheimer onaylı.

manzarayı dibine kadar görüp ona karşı bir sigara yakmak için canımız pahasına çıktığımız yerden görüntüsü:

iyi ki doğmuştur. malum büyük sözlüklerin hayal kırıklığı yarattığı bir dönemde içimizi ferahlatmıştır.

cehennemin sadece “öbür dünyada” olduğuna inanırdım.

aşkı bulamamak fobisi. romanlardan çıkma bir aşkı yaşatamadan, yaşayamadan ölürsem? hep denedim, hep çabaladım; ya yalansa bütün bunlar!

aman da ne romantik.

(bkz: hayırdır ingiltere prensiyle mi konuşuyorum)

bu işte bir terslik var sanki :)

amin maalouf'un yapı kredi yayınları tarafından yayımlanmış kitabı.

amin maalouf 2011 yılında claude lévi-strauss’un ardından fransız akademisi’nde 29. koltuğa seçildi. bu seçimin ardından maalouf, her zamanki titizliği ve ayrıntılara olan düşkünlüğüyle, 29 numaralı koltuğun ilk sahibi pierre bardin’den (1590-1635) selefi claude lévi-strauss’a (1908-2009) varıncaya dek, fransa’nın siyasi ve kültürel tarihinin satır aralarında bir kazı çalışmasına giriştiği kitaptır.

maalouf bu kitabında arka kapak yazısında da belirtildiği gibi, fransız akademisi’nin 29 numaralı koltuğuna seçilip de kendisinden önce bu "seçkinler topluluğu"na seçilen herkesin yaptığı gibi halefini anlatacağı konuşmasını yapmak üzere masasının başına oturduğunda onu içine çeken bir hikayeyi, son halkası olduğu bir halef-selef silsilesini, fransız akademisi'nin kuruluşundan itibaren üyeliğe seçilen kişilerden 18'inin hikayesini anlatır. kitapta ansiklopedik bilgiler olduğu gibi dedikodular, samimi yorumlar, açığa çıkarılmış sırlar ve elbette itiraflar var. fakat bu hikayeler veya diğer bir deyişle serbest yaşam öyküleri yalnız biyografik derlemelerden ibaret değiller. birbirini takip eden her bir bölümde yazar, fransa'nın dört yüzyıllık askeri, siyasi, sosyal ve kültürel tarihini ve kimi adayın seçilişinde bu faktörlerin etkisini dile getirdiği eserdir.

bazıları gayet rahat ve ağrısız atlatırken bazıları bayılıp hastanelik olabilmektedir. bazı insanların bu acıyı ''abartılıyor'' olarak görmesi gerçekten hayret edici.

dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.

ateş olsa cürmün kadar yer yakar.
tanım: boş bir insanın beyanı.

bundan da iyi rumuz olur bak.
herkesin çocukluğunda en az bir kere yaşadığı durumdur.
cemre toprağa düşer.
bahar havası gelir ve o paslı kiler kilidi açılır.
bisikletin lastiği inmiştir.
hemen lastikçiye gidilir hava ile şişirilir. siboplar değişir. zincir yağlanır ve mutlu son. frenler telleri kopuk.

çok sevdiğim ama artık hayatımda olmayan bir dostum tanıştırmıstı ferruhzad şiirleriyle. yeri başkadır.

15 dk mesafede olmama rağmen katılıyor-muş gibi yaptığım. hain kapitalizm, iş biterse gelcem.

ülkemizdeki normlarla alakalı bir durumdur. sadece kadınların değil erkeklerin de kullandığı benzer ifadeler vardır. bunlar abla, bacım ve yenge gibi ifadelerdir.

"insanlık asıl bunlarda var, bizde değil "dedirtiyor resmen..

gün batımı, güneşin geceye öpücüğüdür.*

gizliden hayranlık duyduğum insandır.
zaman zaman bende denedim ama çok sıkılıyorum özellikle bir film veya dizi bitirdikten sonra ilk yaptığım şey oyuncuların sosyal medya hesaplarına bakmak oluyor. yani tebrik ederim

diğer dinlere saygısı olduğundan dolayı kutluyordur.

gerçi hoşgörü dini islam elinden gelse kellesini vuracaktır ama olsundur.

bu dünya için sen çok fazlasın..