1950'ye kadar demiryollarına ağırlık veriliyordu fakat marshall yardımıyla beraber karayollarının yapımı önem kazandı ve demiryolu yapımı geri plana atıldı.
2000'li yıllara kadar böyle devam ediyordu fakat son yıllarda demiryolundaki ağ uzunlukları artırılmaya çalışılıyor, çok yetersiz olsa da artması gerekiyor.
tabi ülkemizin yüksek ve engebeli olduğunu düşünürsek demiryolu yapımının daha maliyetli olması ağ uzunluklarının bir anda artmasına olanak sağlamıyor.

edit: karadeniz ve akdeniz bölgelerine birkaç şehir dışında demiryolu gidemez. kuzeyde kuzey anadolu dağları, güneyde ise toros dağları bu durumu engellemektedir.
edit2: günümüzde ankara ve konya'ya kadar gidebilen hızlı tren, hızlı trenin sivas'a kadar uzatılma çalışmaları yürütülüyor ve yapılıyor.

malumun ilanı olan olay. bu işin arkasından daha fazla pislik çıkacak gibi kokular geliyor ya hadi hayırlısı.

bir alvin schwartz kitabıdır.

ithaki yayınlarının karanlık kitaplık serisinden çıkan korkunç öyküler üçlemesinin ilk kitabı olan bu minicik kitap tıpkı diğer iki kitap gibi kolay okunan ve eğelenceli bir kitap. üçlemenin ikinci kitabı karanlıkta anlatılacak bambaşka korkunç öyküler, üçüncü kitabı ise tüylerinizi ürpertecek yepyeni öyküler idi.

üçlemenin bu ilk kitabı da tıpkı diğer kitaplar gibi zaman içinde, farklı farklı ülkelerde anlatılmış öykülerin bir derlemesi. yazar derlediği bu öyküleri kendi üslubu ile yeniden yazmış. en uzunu üç sayfa süren bu öyküler için korkunç demek biraz iddialı bir ifade olur. zaten son bölümde geçen öykülerin sunuş bölümünde yazar bu öykülerin korkutmak için değil güldürmek için yazıldığını da belirtmiş.

yazar bazı öykülerin içinde bu öyküleri birilerine anlatırsınız diye size küçük tüyolar da vermiş. mesela öykü okurken sesinizi nerede alçaltıp nerede yükselmeniz gerektiği ya da tam nerede dinleyene dokunmanız ya da çığlık atarak korkuyu had safhaya çıkarmanız gerektiği gibi.

eğer çok amerikan filmi izlediyseniz bir gün kamp ateşi başında bu öyküleri arkadaşlarınıza anlatıp gecenin yıldızı olabilirsiniz.

"sana ihtiyacım yok ki benim. insan yalnız da mutsuz olabilir çünkü."
sabahattin ali'nin de dediği gibi onunlayken mutlu değilseniz onsuz da mutsuz olabilirsiniz. en azından kötü ilişkide her gün daha fazla yıpranmaktansa tek başıma mutsuz olurum daha iyi.

akşam yemeğimiz. mantılı çorba, fırında but ve pilavımız.

anna pernilla bäckman; sahne adıyla meja, 12 şubat 1969 yılında isveç'in nynäshamn şehrinde doğmuştur.

pop müzik türünde şarkılar çıkaran şarkıcı, 1996 yılında ilk albümü olan seven sisters' i çıkartmış ve albümde yer alan all about the money parçası şarkıcıya büyük başarı getirmiş , iyi bir çıkış yapmasını sağlamıştır.

veganlık etik bir duruştur, vegan beslenmek ise bir diyet şeklidir.

et ve süt ürünleri tüketmek insan vücudu için çok zararlıdır. bu durum pek çok bilimsel araştırma ile sabittir lakin tersi kanıtlanmak istendiğinde her nedense araştırmayı fonlayanların hayvancılık sektöründen şirketler olduğu görülebilir.

inek sütündeki östrojen bir insanın ihtiyacı olanın çok çok üstündedir ki bebeklere inek sütü vermenin zararı çok yeni anlaşılmış durumda. testis kanserinde süt ve yumurta tüketiminin ciddi bir rolü olduğuna dair araştırmalar mevcut. aynı şekilde kadınlarda da meme kanserinde süt ürünleri tüketiminin ciddi bir etkisi olduğu biliniyor. etteki kolesterole, neden olduğu kalp damar rahatsızlıklarına değinmiyorum bile.

geçen yıl bir araştırma paylaşıldı veganlarda kemik kırığı riski daha yüksek başlığıyla. üşenmedim çevirdim tek tek. meğer beslenme konusunda değil kilo konusunda bir araştırmaymış. et yiyen insan daha kiloluymuş da, veganlar daha zayıf olduğu için düşüp kalçasını kırıyormuş. ne büyük bir çarptırma. sadece habere bakıldığında insan bambaşka çıkarımlarda bulunabiliyor. araştırmayı fonlayan ise alışıldık şekilde hayvancılık sektöründen bir firma. üzgünüm, işler böyle yürüyor.

gidip lc waikiki'den ne bulursam alacağım. kasiyer yarım saat paketlemekle uğraşacak. sonra ödeyince de her elemana 1000$ da bahşiş atacağım.

çok neşeli bir şarkı ile günaydın
ahmet kural
murat cemcir
diyor ki;
yumurtanın kulbu yok gözlerimde uyku yok
sür gözüne sürmeyi hiç kimseden farkın yok.

atılan tweetlerin altındaki yorumlar* gerçekten çok komik. gece gece çok iyi geldi moral bozukluğuma. herkes delirmiş herkesss.

john legend - all of me (official video) *

nakarat:
'cause all of me
loves all of you
love your curves and all your edges
all your perfect imperfections
give your all to me
ı'll give my all to you
you're my end and my beginnin'
even when ı lose, ı'm winnin'

müthiş sesi olan besteci, söz yazarı ve de heavy metal tadında vokallik yapan güzel kadındır. kadın çok yetenekli azizim yani bu kadın bir de norveçli. norveç’in havasından mıdır suyundan mıdır bilmem ama norveç’ten çıkan kişilerin sesi güzel oluyor. zaten norveç benim gözümde metal müzik ülkesidir. güzelliğinin yanı sıra harika black metal grupları da barındırandır.

efendim bu ablamıza gelelim şimdi; kendisi müzik kariyerine gotik metal grubu theatre of tragedy'de vokalist olarak başlamış ardından senfonik metal grubu olan leaves' eyes'ın baş vokalliğini yapmıştır. yani on parmağında on marifet olanlardan. şu anda kız kardeşiyle bir alman grubunda şarkıcılık yapıyormuş yanılmıyorsam tabi. ablamız çokça da albüm çıkarmış zamanında, solo albümler bunlar bir de.

ben kendisini bunlardan ziyade cradle of filth’in nymphetamine şarkısından tanırım. orada dani filth ile düet yapmışlardı. sesine oradan hayranım işte. birçok grupta çalışmış olan bu ablamız çok kişiyle de düet yapmıştır yalnız benim aklıma gelen ilk etapta nymphetamine şarkısıdır tabii ki. misal bazı grupların öncülüğünü de yapmış. bunlardan bazıları epica ve within temptation gibi gibi. tarzı heavy metale daha çok yatkın tabi, gotik metale göre sesi biraz daha şeffaf. gotik metale yakıştıramıyorum sesini ben şahsen.

neyse bilgi bu kadar. şuraya kendisinin bi görselini bırakayım, güzel de bir kadın kanımca;


birkaç albüm de bırakayım madem; vervain, skintight, velvet darkness they fear, enter my religion…

ülkemizin en büyük değerlerinden. bu kadar kısa bir sürede unutulması o kadar acı ki...

siz hiç annesini 67 yıl aynı yerde gelmesini bekleyen bir insanı tanıdınız mi?
ben tanıdım, hikayesini dinledim; kendisi 10 yaşındayken annesi onu kiliseye bırakır, burda beni bekle , seni en kısa zamanda alacağım der ve iki kızını yanına alıp oğlunu rahip ve rahibelere emenet edip,suriye'nin halep kentine göçer kadın ( kocası ölmüş, 3 çocuk ile yapayalnız kalmış fakir bir kadın) akrabalarının yanına göçmüş.
ama asla geri gelip "bahe"yi alamaz maddi imkansızlıklar dan , bahe kilisenin demirbaşı olmuş , temizlik, bahçıvanlık yaparak kiliseye hizmet ederek gözleri hep kapıda annesinin gelmesini tam 67 yıl bekleyerek geçirir, son zamanlarda gözleri görmez olmuş, bahe bin hikayesini duyan belgesel yapımcısı suriye'ye zar zor gidip ordaki süryaniler den yardım alarak bahe nin ailesini bulmuş , annesi oğlunun hasreti ile ölmüş, ablası sini getirememiş ler iç savaştan dolayı.
dönmüş gelmişler bahe nin yanına anlatmışlar gittiklerini ablasını gördüklerini.
ama bahe kırgın küçük bir çocuk gibi annesinin,ablalarinin,adlarını duyduğunda hiç konuşmamış, sırtını dönmüş.
bahe 8 yıl önce annesini oturup yolunu gözledi'ği sandalyede öldü.
anne ve evlat lütfen annenizin kıymetini bilin, insanın sadece bir tane annesi olur.

sevgili orsalesta, aslında başka cevap yazmayı düşünmüyordum zira diyeceğimi dedim ama sen şimdi "ama biliyorum ki cevap vereceksin buradan" yazınca bir bakıma mecbur hissettim.

ilk dediğin kısımda katılıyorum sana. herkes her konuyu bilmek ya da ondan hoşlanmak zorunda değil. gayet normal bu. düz bakmak bazen işleri kolaylaştırıyor. derinlemesine bakmayı bilmemekten ziyade, öyle bakmamayı tercih etmek diyelim buna.

ben nick altından herkese cevap yazmıyorum. beğenimi yapar geçerim çoğunlukla ama birine/birilerine buradan cevap vermeyi garip/yanlış/gereksiz/vesaire bulmuyorum. zaten bunu yapan tek kişi ben değilim burada. hemen hemen herkes nick altına yazılanlara nick altından cevap yazıyor. ha sen bireysel olarak bundan hoşlanmıyor ya da bunu gereksiz buluyorsun, o ayrı konu. bu konuda farklı düşünüyoruz sadece.

böyle şeyleri takma konusuna gelirsek... birisi sana soru sorsa cevap verirsin yahut birisi sana sataşsa, küfretse ya da ne bileyim, sana herhangi bir şey anlatsa sen de ona bir karşılık verirsin duruma uygun şekilde. bu onu kafana takıp saplantı yaptığın anlamına gelmez. ben de yazıp geçiyorum herkes gibi. taktığım için değil, bana bir şeyler yazan insanları görmezden gelmeyi sevmediğim için. takmak dediğin apayrı bir boyut ve psikolojik bir rahatsızlık. bende bulunmuyor çok şükür. canımı sıkan durumlar tabii ki oluyor ama bunu uzattığımı, gidip canımı sıkan yazara nick altından sataştığımı ya da orada burada laf çarptığımı kolay kolay göremezsiniz. zira çok uzun süre umursamıyorum. sekmeyi kapatınca konu da kapanıyor benim için.

ve son olarak; özel mesajları kapatma sebebim tamamen keyfimin öyle istemesi. sohbet etmektense yazmayı ve hatta yazdığımdan çok okumayı tercih ediyorum çünkü bu ara.

bu arada, bir başlık açmıştım geçenlerde, seninle daha önce konuştuğumuz bir fizik konusu hakkında. umarım denk gelir ve okursun. seveceğini tahmin ediyorum.

***

hay yaşa sevgiili dövüşçü! nihayet burada ne yaptığımın gerçekten farkında olan birini gördüm. var olasın.

gülün geçin arkadaşlar yahu böyle şeylere! övgüymüş, iltifatmış... boş beleş işler olduğunun hepimiz farkındayız bunun.

christian krohg- yaşam mücadelesi (1889)