zeki ya da aptal olmakla zerre ilgisi yok; manipülasyona açık her birey kolayca yönlendirilebilir.

erkeğin tek isteği tatmin olmaksa kadınının her dediğine "peki hayatım" der; kadının derdi kocasının başında durması ise -ya da eğer sevgililierse belki işi evliliğe götürmek istiyordur- herifinin tüm hatalarını sineye çekebilir, bazılarımız bunun örneğini kendi ailesinde görüyor.

manipülasyona açık olmak zekayla değil, güçlü/zayıf olmakla ilgili. gösterirseniz en savunmasız tarafınızı, her seferinde yumuşak karnınızdan yakalarlar sizi. en sevdiğiniz yapar bunu çünkü sadece onun yapmasına izin verirsiniz.

gerçekleşmesi muhtemel olan ve beni çok üzen ihtimaldir. güzelim sonbahar mevsiminde yine evlere tıkılıp kalacağız. böyle bir sıcakta dışarıda kalabilmek en fazla yarım saattir zaten.
umarım iş yerleri ve okullar için de tam kapanma gelmez.

nefret suçu işlememeliyim, nefret suçu işlememeliyim, nefret suçu işlememeliyim.

ne desem gg, umarım kafayı sıyırmadan atlatırız dediğim dönem.

en güzel cevabın '' susmak '' olduğunun farkında olmasıdır. ne kadar cevap o kadar üzücü durumdur çünkü. bazı durumlarda susmak kadar güzel bir şey yok gerçekten. ağız değil de gözlerin anlattığı her zaman daha tesirlidir.

messi, ronaldo yada michael phelps ne kadar matematik biliyordu ? yada david copperfield ? yada dünyanın en ünlü şefleri yada komedyenleri ?
şimdi bu insanlara başarısız diyebilecek 1 tane insan evladı çıkabilir mi ? böyle başlıklar görünce çok üzülüyorum ben arkadaşlar.
not: bir mühendislik öğrencisi.

-izmir'in havası temizdir; ankara'nın ise her daim kirli.
-izmir'de gelişmiş, modern görünüm vardır; ankara'da ise betonlara gömülmüş köy görünümü vardır.
-izmir'in insanları kibardır, anlayışlıdır, güler yüzlüdür; ankara'nın ise kaba ve sinirlidir.
-izmir'de denize karşı günbatımını izleyebilirsiniz; ankara'da ise yerleşim düzeni yüzünden tam anlamıyla izlemek zordur.
-izmir'den ayrılırken ağlarsınız; ankara'dan ayrılırken içinizi huzur kaplar.
-izmir turistiktir, eğlencelidir; ankara bürokratiktir, sıkıcıdır.
-izmir'de trafik kuralına uyarsanız bir şey olmaz; ankara'da dayak yiyebilirsiniz.

sabahtan beri arayıp, bulamadığım sebepler. sabah gördüğüm rüyanın etkisiyle göğsüme öküz oturmuş bir hisle güne başladım. hareketli bir gün geçirerek, bu hissi bastırdığımı sanıyordum. fakat akşam şu saat oldu, öküz göğsümde tepiniyor. çıkış yolu arıyor. ağlamak boğazımda şimdi, gözlerime doğru yukarı çıkmak için yalvarıyor adeta. bahane bulamadım yahu. ufak bir kıvılcım şart. eski yeni kötü şeyler düşünüp, ağlamayı denedim. yemedi artık. onların son kullanım tarihi bitmiş galiba.
su içiyim bari biraz. belki buna ağlarım.

zamansız gelen minik bir hediye..

coğrafi keşifler, rönesans, reform, aydınlanma, devrimler sanayileşme batıda art arda yaşanırken, atalarımız ve daha doğudakiler tam olarak neyle meşgul oluyordu acaba. kahvede oturup tavla mı oynuyordu. neden hiçbir şeyi merak etmemiş bu adamlar.

ah o sokaklarda kahve içişler ,gülüşler doyasıya dostlarla sohbetler üsküdar’ın içinde havası farklı yer .

sezen aksu'nun firuze şarkısında "üzüm buğusu gibisin sen firuze" olarak geçen söz öbeği.

üzümün dış kısmında oluşan ve dokunur dokunma silinip giden tabakayı ifade eder. şarkıdaki haliyle "çok hassassın, dokunulmaya kıyılmazsın, narinsin" demek isteniyor. hayatımda bunun kadar güzel olan çok az benzetme duydum!

duruşumuz bu şekilde.

yalnız olmadığınıza delalettir. rakipleriniz sizin önünüze geçmiştir. squid game'i kaybetmişsinizdir.

ne zaman bir yerim ağrıyor diye yazsam, bir durumundan bahsetsem, özelden halimi hatırımı soran, duyarlı çok tatliş kızkardeş gibi yazar.
ablası kurban olsun ona.

mektup yazıyor şair, ve diyor ki; "dün 3 tane şiir yazıp gönderdim sana. dilersen, eğer kabul edersen bu şiirlerden biri senin düğün hediyen olsun." adam, nasıl yüreğin dayandı senin buna? canın bildiğin, aşkının acısıyla kavrulan sevdana şiir yazıp da bunu "düğün hediyesi" olarak sevdalı olduğun kadına göndermek... çok yüce bir aşk bu. muazzam bir sevda...

bu vb türevlerde başına buyruk düzeltmelerde hepsini siliyorum denk geldikçe.

koz vermeyelim neyse, kalsik prosedür gireyim

tanım: çok bilmiş(lik)tir, "sözlük büyüdü, köprüyü gectik, kayyım bile atarız icabinda, var mi bize yan bakan höö" demek gibidir.

küçükken, mini minnacıkken babamızın eli dolu* eve gelmesiyle bizi havalara uçurması durumu.

kendisi geliyordu!
her seferinde mutlu oluyordum.
şimdi ben gidiyorum, her seferinde hüzünle...
yine bir yerlerde buluşmak umuduyla...
seni seviyorum... *

bana kalırsa 'hiç yakıştıramadım' en kötüsü adamı boğasım geliyor böyle deyince