benim o insan dediğim başlıktır.
takıyorum kartı dokunuyorum pislik tuşlara sonra parayı çekiyorum alıyorum elime pislik paraları.

müzik; size hissettirdikleri kadar güzeldir ve bi' zehirdir.

tribünde söylemesi insanı mahveden bestedir şarkıdır.
bu beste girildiği zaman tüyler diken diken olur.

kimseye, kendinize bile söylemediğiniz şeyler var di’ mi? düşünmenin bile size rahatsızlık verdiği gizli dilekleriniz. keşkeleriniz. eğlencesine kurduğum hayallere bile konu etmiyorum ben onları. en gizli, en dip yerlerime saklıyorum. başka türlü tehlikeli şeyler yaptırıyorlar bana çünkü. söylemiş miydim, ben pek öngörülebilir biri değilimdir.

siz nasıl yapıyorsunuz? çoğu sizle, doğrularınızla çelişen ama yine de istemekten kendinizi alıkoyamadıklarınızdan söz ediyorum. karanlık arzularınızdan. heh aynı şeyi konuşup anlayalım da gerisi akar bir şekilde.

konular; ana, bana, durumlara göre değişiyor hep. bundan 5 yıl önce bambaşka şeylerdi mesela. ondan 5 yıl önceyse üff öyle böyle değil. şimdininkileri oturup yazmamı falan beklemiyorsunuz değil mi?

buraya kadar da normaliz. yalnız değilim. olmasam gerek.

ama mesela ben denize bırakıyorum onların hepsini. bu ya da buna benzer şeyler yapıyor musunuz siz de? bırakıyorum; bazen soruyla, bazen kızgınlıkla, bazen en dingin halimleyken bile nabzımı hızlandıracak kadar güçlü bir motivasyonla, istemle. deniz doğrusunu bilir, verecekse o verir, alacaksa o alır gibime geliyor. saçma mı? umrumda değil. işe yarayan ilk saçma şey bu değil öyleyse bile. deistim ben. babamın okuduğu kurandan daha çok sakinleştiren bir şey olmadı ömrüm boyunca beni.

kim aksini iddia edebilir ki hem? kim kendinden her zaman bekleneni istiyor olduğunu/olacağını garanti edebilir? hanginiz ben düşündüğün ya da hatta düşündüğüm kişi değilim diye bağırmak istemiyor ara ara? kendime kızmıyorum yanlış anlamayın. yandaş aradığım da yok. tespit tespittir.

domates sevmeyebilir, domates çorbasına bayılabilirim.
dondurma seviyor olmamsa hiçbir şeyi değiştirmiyor. böyleyken böyle.

uçağın tuvaletendiyken denk gelip duvara yapışmama sebep olmuş bir hava olayı.

sanırım ben gececi bir yazar olmamalıyım,kan şekerim düşüyor gibi.algılarım kapanıyor, yazdıklarımı idrak edemiyorum sanki.*

misliyle mukabele edilir. bizde tabak boş gönderilmez.

cücük.

ama bana söylenmeyecek, ben birine söyleyince sempatik geliyor.

''abd'de connecticut üniversitesi alerji ve immünoloji bölümünde görevli prof derya unutmaz, çin aşısı coronavac'ı değerlendirdi ve aşının güvenilirliğinin henüz kanıtlanmadığını söyledi.

genel olarak aşılarla ilgili güvenlik ve etkinlik bildiriminin gerekli olduğuna, üçüncü faz sonuçlarının tamamlanmış olması zorunluluğuna dikkat çeken unutmaz, "faz 3 çalışmaları faz 1-2'den çok farklı. çünkü üçüncü fazda enfekte olan kişileri bekliyorsunuz. bir aşı fazla bir yan etki göstermeyebilir ama enfekte olanlarda belki bir artış bile olabilir. bunları bilmiyorsunuz. koruyuculuğu bilmemiz lazım. çünkü etkili olması lazım ve bu bakımdan on binlerce kişiye yapılıyor." dedi.''

haber detay

her şey hakkında bir fikrin oluşacağı düşüncesidir.

hiç bitmeyecek bir kabus..

yaklaşık yarım saat sonra başlayacak olan programdan hala haberi olmayan var ise up olsun!

hayat aldığımız nefeslerle değil, nefesimizi kesen anlarla ölçülür.
maya angelou

"sonra akşam oldu, sonra gece
üstü karalanmış bir gün gibiydik"

bir kürt arkadaşım "bak, türkler bizi o kadar sömürdülerki, böreğimizin içine koyacak bir şey bulamadık" demişti. :)

içerideki adam ismi ile
denzel washington, clive owen, judie foster 'in başrollerini oynadığı 2006 yapımı film.
ön planda kusursuz planlanmış bir banka soygunu ve rehineleri kurtarmaya çalışan bir polis dedektifinin çabaları gibi görünen film arka planda amerika nın azınlıklar, özgürlük, insan hakları, ırkçılık vb konularda nasıl sınıfta kaldığını göstermektedir.
basit bir banka soygunu gibi başlayan film beklenenden farklı bir noktada son buluyor. kinayeli ve ironik konuşmaları ile oldukça ilgi çekici bir film.

milletin dini imanı sosyal medya ve fotoğraf olmuş. şaşırtmayandır.