müzik zevkime pek uymasa da benim için;
raviş'in, "güzel kadın" şarkısıdır.
sözlerine şöyle bir göz atalım:

sen aşk ile kutsanan güzel kadın
ne güzel şey varlığın,
dilime duadır adın
olduğun yer gönlümün mabedidir
sanadır kalbimdeki her atım.

sen ömrüme yazılan güzel kadın
ne güzel şey varlığın,
dilime duadır adın
olduğun yer cennetin bahçesidir
sanadır attığım her adım

sevilmek ne çok yakışır sana
adının yanında ne güzel durur adım
al cennetine kabul et sen beni
seni çok seviyorum güzel kadın...
güzel kadın'a gider

ay hele hele yumuş yumuş oldum, dayanamiciğim çıkıyorum başlıktan. *

borç yiğidin kamçısıdır.

tüm ağaçların rengarenk yapraklarla donandığı, sonbahar mevsimi.
hava ne soğuktur, ne sıcak. kışa adaptasyon mevsimidir.
yağmur ile nemlenir.
biraz hüzün biraz kasvet barındırır.
ama yormaz.
sonbahar, duygulara sakin bir şekilde ayar verir.
arada, hava ılıyınca, yanda taşınan ince bir üst giyimle, ısınılıp mutlu olunur.
okulların, dizilerin, hayatın kaldığı yerden devamıdır.
ister istemez, ağustos böceği olmaktan, karıncaya dönüştürür.
tertip düzen mevsimidir.
benim gibi, tertip düzen sevenlere iyi gelir.

şoktan donakalmış, ne yaptığını ne yapacağını şaşırmış insandır.aynı zamanda gece gece aklıma gelen bir anımla beraber benimdir ahsahjdsa

olay 6 7 sene öncenin olayı. eve doğru yürüyorum. eve yaklaştım, bina tam karşımda. bizim sitenin otopark girişi var, oraya varmak üzereyim. bir de araba var tabii ki ahgdagsdfh* tam olarak hatırlamıyorum o araba otoparktan mı çıktı yoksa geriye dönüş yapmak için o arayı mı kullandı. her neyse araba öne doğru yavaşça ilerlerken ben de arabanın arkasından geçip yoluma devam etmeyi planlıyordum. arabayla aramda da hatırı sayılır bi mesafe var yani, dibinden dibinden gitmiyorum. tam arabanın arka hizasına gelmiştim ki birden sarsıldığımı ve savrulduğumu hissettim. her şey o kadar hızlı gerçekleşti ki; arabanın arkasında yürüyorum hop göz açıp kapıyorum başka bi yerdeyim. şansıma çok sert vurmadı da yine ayaklarım üzerine düştüm. sonra hiçbir şey olmamış gibi kalktım, etrafıma baktım ve az önce ne olduğunu?????* anlamaya çalıştım.

ya arkadaşım sen nasıl bi körsün, nerenin körüsün???? geri geri gelirken insan bi bakmaz mı arkasında biri var mı diye. böyle bodoslama dalınır mı? hayır o arabalara o aynaları niye koyuyorlar acaba. hayır kısa falanım evet ama sonuçta bi insanım yani. gözünün ucuyla baksa orada bir şey olduğunu görürdü. ama zahmet edip bakmadığı gibi ben hala şokun etkisindeyken beyefendi arabadan bile çıkmaya lütfetmeyip sadece "iyi misin" diye soruyor. yahu ben ne bileyim iyi miyim, değil miyim. saniyeler önce bana araba çarptı??? ne sen sor ne de ben iyiyim **k cevap bile veremedim, kafamı salladım ve ayı oğlu ayı* yoluna devam etti. olayın tek iyi yanı bana hiçbir şey olmaması. *

!!!kamu spotu!!!! arabanın içindeki-dışındaki aynalar kullanılmak içindir. kendinize ayı oğlu ayı dedirtmeyin. kamu spotu bu kadardı
önemli not: bu metaforda kullanılan ayı oğlu ayıların gerçek ayılarla hiçbir alakası yoktur. gerçek ayıları sevelim.

yaşamıyor olmam.

her şey hakkında bilgim var düşüncesi. evet hemen her konuda fikrimiz var ancak bunların ne kadarı bilgi?

mesela benden hakim olmaz. taraflar olayları bana anlatırken her iki tarafta bana haklı geliyor. o sebeple benden hakim olmaz.

söylemeyin kardeşim size ne? yıllardır kilolarla başım dertte. kilo alma/verme sebebim, duygu durum bozukluğu. içimde alıngan, kırılgan bir kız çocuğu vardı benim.. yıllardır onu büyütmeye çalıştım/çalışıyorum. duygularımdaki dengesizliğe bağlı olarak ilk başta 30 kg aldım, sonrasında 25 kg verdim, aradan 10 sene gibi bir süre geçti, yine o kiloları geri aldım, sonra spor ve diyetle 25 kg verdim, sonra pandemide 10 kg aldım. işin özü, hayatımın sınavı kilolar ve bu süreçte çok sözler duydum ki kilo, duygularla ilgili bir sorunsa, karşınızdaki kişiye çok büyük duygusal acılar yaşatmış olabilirsiniz. bu öyle az ye, spor yap, bol su iç kilo ver gibi bir döngü değil.. o yüzden sizi ilgilendirmeyen konularda konuşmayın kardeşim...

bugün size kapitalizmi anlatayım. kapitalizm kapitalden gelir. iktisatta çeşitli üretim faktörleri yer alır. analizlerde basitleştirici yöntem olarak sermaye ve emek kullanılır. emek zaten beşer faktörlüdür. sermaye ise bir stok değişkendir. kapital aslında sermayeyi en temelinde parayı temsil eder. bir de temel kural vardır. yatırımcı sermayesini ortaya koyar, yatırım yapar, istihdam sağlar diye. ilk bakışta bu da kulağa çok hoş gelir. bunda problem nedir diye sorabilirsiniz? evet görünürde öyledir, ancak keynes'in iradesiyle yatırımcı hayvani hırslarla yatırım yaptıkça daha fazla kazanmayı tercih eder. daha fazla kazanmak isteyen kapitalist öncelikle maliyetleri düşürmek ister. çünkü kâr toplam maliyetin toplam hasıladan çıkarılmasıyla elde edilir. ( π=tr-tc) her şeye kar güdüsüyle yaklaşan yatırımcı belli bir zaman sonra artık sadece paraya bakar. örneğin kıyılardan yararlanma hakkı tüm vatandaşlara ait bir haktır. kapitalizm bunu gösterişle şaşaaa ile birleştirir kıyıya 5 yıldızlı otel diker, bedavaya yapacağınız tatilin 1 haftası için 10000tl hizmet bedeli ödersiniz. bakkalın 10 tl'ye sattığı bir ürünü market 9 tl'ye satar. çünkü bakkal 5 adet satsa (10*5=50tl), market 100 tane satar (9*100=900tl). sürümden kazanır. kapital her zaman kazanmaya odaklıdır. bir ileri aşaması finans kapitaldir. üretimden elde ettiği kazançla yetinmeyen kapitalist paradan para kazanmaya odaklanır. faizden kazanır, borsadan kazanır ama hep kazanır. kısacası beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayana kadar bu sistem devam edecektir. arada kriz çıkar, çünkü kriz dönemleri sermayenin rövanş alma dönemleridir. (boratav) kriz sonrası emekçi sınıf kaybederken sermaye sahipleri servetlerini artırır. öte yandan, sistemin devamlılığı için sürekli reklamlar oynar. size para harcamak için her şeyi denerler. siz harcadıkça daha fazla kazanırlar. yani 10 çift ayakkabısı olana 11. çifti aldıran sistem de kapitalizmdir. 11 eylül'de ikiz kuleleri yıktıran da kapitalizmdir. ırak'ta bir gecede 3 milyon müslümanı katlettiren de kapitalizmdir.

“bir işi doğru yapmak neden yanlış yapıldığını açıklamaktan daha az zaman alır. “
henry wadsworth longfellow

yanlış anlamadıysam psilosibinin yeni mahlası. yakışmış ablama. yayladağ sevgisi nereden geliyor bilemiyorum ama sevdiği bir şeyi mahlasına taşıması çok tatlı bir şey bence. hayırlı olsun.

farid farjad-golha.

dinlerken coşmamanın, hüzünlenmemenin ve hiddetlenmemenin imkansız olduğu çek müzik dehası. besteciliği bedřich smetena ile başlamış olup kısa sürede ünlenmiştir. from the new world ** ölmeden önce kesinlikle dinlenmelidir.

inş canım yaa!

bu hafta için ''arkadaş siz de mi ya?''

dediğim radyo programıdır.
nedir mavra mı var, yayın mı yok, internet mi gitti nedir?
biri çıksın bir açıklama yapsın?
ne dinleyeceğiz biz bu hafta?
yan komşunun elektrik süpürgesini mi?

sonradan gelen edit: kendi kendime yanılsamalı bir sanma eylemine girmişim. panik yok... sıcaktan bunlar hep... durduk yere paranoya yaptım... sıcak da değil de şey, nem nem...
(bkz: klişe)

mukemmel bir kafa dagitma yontemi oldugu icin; dusuncelerden uzaklasma ihtiyacinda mutfaga kosar. sogan dograrken dusman bellediklerini aklindan gecirir, keser bicer.*

elinin lezzetine guvenen*; yeni seyler denemeyi, yeni seyler yemekten daha cok seven kisidir ayni zamanda. yapar, etrafindakilere yedirir, nabiz olcer. eger ki yemek begenilirse tekrar yap diye yalvartmaktan hoslanir.*

el bileklerinden kisinin hamaratligi olculebilir.*

ağlayarak şiir okuyan kızın asıl amacı

kendi kendime asla yapmayacağımı söyleyip üç gün sonra tekrar yapacağım yanlışlardır.

(bkz: öz farkındalık)

tanımların altında “niye böyle söylüyorsun, beni çok üzüyorsun” butonu da gelsin.

insanı hayretler içerisinde bırakan vekilin beyanı.

babadan kalma arabaya da mı göz diktiniz?