çağımızın en ciddi hastalığı olan aşırı kilolu olma hali.

ilk açıldığı anda etrafı saran kahve kokusu *,
kitabı ilk eline aldığın anda sayfalarını açıp kokladığındaki yeni kitap kokusu,
fırında "ben pişiyorum, güzel de oluyorum haberin olsun" diyen kek, kurabiye, ekmek kokusu,
bergamotlu çay kokusu,
beyaz sabun kokusu *,
canım hanımeli kokusu,
iyot kokusu

gerçek soykırım böyle olur.insanları vatanlarından hiç bilmedikleri yerlere sürdüler.karadeniz’i geçerken çoğu öldü zaten.sağ kalanların torunlarıyız işte.ne kadar kötü hissetmiştir o insanlar.iyi ki türkiye’ye gelmişler o yönden kendimi şanslı hissediyorum.

sen istanbul'sun... *



köşedeki çiçekçi seni sordu bu sabah
burada yok dedim selam söyledi tazeymiş gülleri
yokluğun gibi...

yürüdüm biraz seni düşledim, umudumu senle süsledim
ne dar sokaklar ne boş duraklar seni unutmama yardım etti

senin küçük bir elvedan böyle büyük bir aşkı bitirebilir mi?
ne sanıyorsun...
bazen bir kaldırım taşı, bazen bir sokak çalgıcısı
yani sen istanbul'sun...

senin küçük bir elvedan böyle büyük bir aşkı bitirebilir mi?
ne sanıyorsun...
bazen kanlıca sahili, bazen yalnız kız kulesi
yani sen istanbul'sun...

düşsel gerçekçilik akımının kurucu üstadıdır. hem o kadar gerçekçidir, hem o kadar fantazi ürünüdür.

yılın en iyi sevgilisi tarzı ödül şeklindeki iğrenç objeler

bana, nietzsche gibi merhameti hakir gören bir adamın kırbaçlanan bir at karşısında merhametine yenik düşmesini anımsatan film . benim gibi , duyguları bir yük olarak gören ve bundan uzak durmayı tercih eden bir insanı hıçkıra hıçkıra ağlatmıştır. hâlâ şeriat isteyen insanlar görüyorum bu ülkede , ne dilediğinize dikkat edin derler.

yanında genellikle haşlanmış yumurta ile tüketilen, izmir'e has bir hamur işi türüdür. orijinali sade olanıdır. baklava hamurundan ipincecik açılmış hamurun üst üste gelmesi ve fırınlanması gibidir. milföy hamurunu andırır.

yalnız dikkat etmek gerekir, çok yağlı bir besindir. hatta yine bir izmir efsanesi olarak, yağsız çeşidinin yağlı çeşidinden daha yağlı olduğu iddia edilir.

marmara'da yaşayanlar sabahları sarıyer börekçisi'nden yediği kıymalı soğanlı böreği midesine saygı duymadan nasıl yiyorsa, biz izmirliler de bu yiyeceği öyle yiyoruz.

edit: yalova'da öğrencilik yıllarımda "boyoz var mı?" diye sorup, "boza satmıyoruz" cevabı alalı seneler olmuş. hem bu kadar tarihi olup, hem başka şehirlere yeni yeni yayılan bir yiyecektir.

ilk çizimdeki kulağı dikkate almayınız lütfen:d

teşekkür ederim teveccühünüz efemmm.*
madem ki paylaşılmış istifade edelim.

girdiği tanım 10 olan kadın yazarın takipçi sayısına bakıyorum sonra sözlüğe büyük emekler vermiş ,parmakları aşınmış emekçi yazarın takipçi sayısına bakıyorum resmen ikiye katlamış kadın yazarın takipçi sayısı. her ortamda vardır böyle tipler ,dişi sinek görse ona bile canım cicim diyen insanlar. neymiş tanımlarını çok anlamlı buldum “meh” geçin bu ayakları efenim. bir de bu yazarları turuncularlar vay efenim çok güzel tanımlarınız beğenerek takip ediyoruz yazarlar.

kötü günler için biriktiriyorum, her an zam gelirse tedarikli olalım.

tek bir mucize yöntemi olmayan fakat iyileşme yolunda pek çok faideleri olan yöntemlerdir. en iyisi terapiye gitmek ve yardım almaktır. evde kendi imkanlarınızla yapabileceğiniz ufak şeyler de vardır daha iyi hissetmenizi sağlayacak. mesela önce hissettiğiniz duyguya ve kendi durumunuza saygı duymak, hatta anlayışlı ve şefkatli olmak. siz bir sebep bulun ya da bulmayın ama hissettiğiniz şeyi bastırmak yahut hissettikleriniz yüzünden kendinizi suçlamak ya da inkar etmek yerine onları kabullenmek ilk adım olarak son derece iyi gelecektir. depresyonda olduğumu kabullendiğimde üstümden koca bir yük kalkmış gibi hissetmiştim. "evet depresyondayım, ben kendimi iyi hissetmiyorum ve böyle hissettiğim için suçlu değilim"i kendime seslice söylediğimde başlamıştı bence iyileşme. aşırı klasik ama hayatta bana daha iyi gelen başka bir şey olmayabilir; yürüyüş yapmak. depresyonda olan kişi asla çıkmak istemez yürüyüşe biliyorum. (kendinize çok yüklenmemek kaydıyla) canınız istemese de sadece iyi geleceği için, çıkıp yürümek daha iyi hissettirecektir. o yürüyüşlerde içeriye doğru da bir kapı açılabilir, günden güne kendinizle ve baş edemediğiniz şeyle temas etmeye başlayabilirsiniz. bir de küçük de olsa bir şey yapmış olmak ve kendinizle kalmış olmak insana hep iyi geliyor. depresyon zor bir süreç fakat içerisindeyken öyle hissetmesiniz de geçip gidebilen bir şey. kaybolan neşeniz, sizi sonsuza kadar terk etmedi, geri gelecek. korkmayın. umut hep var.

paketinden yeni çıkmış bilgisayar veya cep telefonunun plastik kokusu.

yani zeki adam ama türk modernitesinin sorunlu yapısını da göz ardı etmemek lazım.

salona gidince annesinden, mutfağa gidince abisinden, bahçeye çıkınca babasından, çalışma odasında ise ablasından azar işitme ihtimali yüksektir, sürekli nasihat dinlemek istemiyordur. dışarısı desen malum pandemi, anlayacağınız depresyon ile alakası yoktur...

kişinin kendi içine odaklanması ile başlayan, sonra da bunu dışarı yansıtarak "mutlu etmek" ile devam etmesi iyi olacak/iyi gelecek yollardır.

hakan altun'un, demet akalın ve alişan'ın programına katılmamak için müziği bıraktım demesi. ilgili haber.