herkesin yapamayacağı, yapanın da çok harika yaptığı yiyecektir.

köfteci yusuf'ta da hazır olarak satılıyor ama tavsiye etmem.

bahçeli'ye göre bir vatan haini ölmüştür.

sırbistan ile karadağ arasında bulunan tarihi bir boşnak bölgesi. osmanlı'nın balkanlardan çekilirken kalan en son sancağı burası olduğu için bu isimle anılmaktadır. sırbistan'da kalan kısmının en büyük ve yönetsel şehri yeni pazar şehridir.

victor hugo romanıdır. şehir planlamacıları, 19. yüzyılın başlarında bu katedrali (bkz: notre dame katedrali) yıktırmak istiyor. victor hugo, halkın ilgisini buraya çekmek ve katedralin yenilenmesini sağlamak için notre dame'ın kamburu adlı romanını yazmıştır. roman, notre dame katedrali'nin yenilenmesinde büyük rol oynamıştır.

müzikali de vardır:
1. perde
ikinci perde

italyanca versiyonu

o güzel yazarlar, o güzel hesaplarını silip, gittiler.
başlığın yanlışına, girdinin formata uymayanına kaldık.

dedirten yazar durumu.

ilk yapılan yanlışa kaza, ikincisine hata, üçüncüsüne ise tercih denir.

anlayana.

cemil meriç'e göre yalnızlık yalnız kalamamaktır. yani asıl yalnızlık bir başına kalabilmek değildir, kalabalıklar arasında biçare kalmak, kimseler arasında kimsesiz kalmaktır. hani herkesten kaçsa bile kendinden kaçamamaktır.

diş çürümesi, göz bozuklukları, alerjiler.
bir de hıçkırık tutması olabilir. bir başlayınca kendi kafasına göre devam ediyor.

soykırım yapsaydık bunu savunacak ermeni kalmazdı dedirten başlık. herkes bilir türkler yarım iş yapmaz. biz nazi de değiliz. dünyaya barışla hükmetmeyi dileriz. yüzyıllarca da bunu savunduk. soykırım yapan ermenilerdi. xocalı da sadece bir örneği bunun.

illa yaşça büyük olan daha küçük olana aktarım yapacak diye bir şey yok. belirli kalıpları yıkmamız gerek.

sence evlensek mutlu olur muyuz sorusu.

önce şöyle bir bakarsın. öylesine mi soruldu soru yoksa ufukta gözüken evlenme teklifi öncesi yoklama çalışmaları mı? karşı taraf oldukça kararlı şekilde cevap bekliyordur. yoklama çalışmasıdır.

tarihin gördüğü en müthiş sorulardan biri odanın ortasına bomba misali bırakılmıştır. mutlu olabileceğimizi sanmıyorum desen ben seninle mutlu olamıyorum anlamına gelecektir. madem onunla mutlu olamayacaksın neden onunla birliktesindir? öyleyse neden görüşmeye devam ediyorsundur? madem ciddi değilsindir o zaman karşı taraf istediği kisilerle dilediği şekilde ilişki kurma hakkını hem kendisinde bulacak hem de bir tartışma sonrası kendini öyle ya da böyle haklı çıkaracaktır.

mutlu olurduk desen daha fenadır. ben seninle tanıştığım gün sen görmedin ama üstümde gelinlik vardı. güldüğün ilk an 3 çocuğumuz oldu. bir seferinde böbreğe ihtiyacın oldu, o an çıkarıp attım önüne. beynimin tüm duvarlarına senin gülüşünü astım, günün 24 saati geçip karşısına izledim. o ilk an sen eve gittin, ben o günden beri senin gülüşünü takip ediyorum, evim gülüşün oldu diyeceksindir. evet evet kabul ediyorum hemen burada evlenelim demek isteyeceksindir. işler ciddi bir boyuta geçecek, bir anda kendini kıyafetlerin ve gittiğin her yerin hesabını verirken bulacaksındır. yatak odası takımını kim alır tartışmasının tam ortasında kaynananın tekmelerine maruz kalacaksındır.

öyle bir sorudur bu. saçma saçma konuşma diyerek konu kapatılmaya çalışılır, toplam 3 kez daha duyulduktan sonra karşı taraf aynı yıl biriyle evlenir. yasık.

kaleo-way down we go

geçen gün de hıyara benzetmiştiniz. şimdi de telli duvaklı gelin oldular iyi mi?
t: yeni tespit. hayırlı olsun.
tespite hayırlı olsun dedim, konunun gelinlikle bir ilgisi yok.*

meşguliyeti olmayan beyin kısa zaman sonra gereksiz şeylerle ilgilenmeye başlar.
hiç bir şey yapmayan kişi sıkıntılarını tekrar tekrar çiğniyor gibidir. bu geviş getirme, beyni beklemediği gibi onu bitirir de.
irade terbiyesi/ jules payot

olayın mizahi tarafını görebilmeyi başarmaktır. bakış açını değiştirebilmektir. trajikomik durumlarda komik kısmına odaklanmaktır. biraz da izahı olmayan şeyleri mizahı olurdur.

yer yer ironiktir. ağlanacak hale gülmektir. normal olmayan şeylerin normalleştirilmesi ve sıradanlaşmasıdır, yapabileceğin başka bir şey olmamasıdır.

hele ki türkiye'deyseniz gerçekliğin absürd komedi tadında yaşanmasından kaynaklı mecburi kazanmanız gereken özelliktir, kaçış noktasıdır. bazense üzerinize basılan dramla yaratılmaya çalışılan algıya karşı çıkmaktır. yurdum insanını vurabileceği tek yer olan vicdanlarından; hep daha kötülerini göstererek vuranlarla, manipüle etmeye çalışanlarla taştaş geçmektir. çoğu zaman büyük resmi görebilmektir. biraz da hayatı o kadar ciddiye almamaktır. ne olursa olsun sahip olunduğu takdirde sizi 1 adım öne taşır.

öldükten sonra ne olacak sorusuna fantastik bir bakış açısı sunan amerikalı mizah dizisi. 13'er bölümden 4 sezon sürüyor ve her bölüm 20 dakika.

ölümden sonrasını telifli hikayesi yapmış bütün dini yazıtlardan daha somut bir öbür dünya evreninde ahlak ve etik felsefesiyle temellendirilmiş bir hikayeyi eğlenerek takip edebilirsiniz. ama bence asıl mevzusu başkadır efendim bu dizinin:

düşünün ki bir ilgi alanınız var. adı da fışırtı olsun. bu ilgi alanınızda kazandığınız kabiliyetler sizi daha iyi biri yaptı ve siz de bunu herkesin bilmesini istiyorsunuz. tabi ki fışırtı ilgi çekici bir konu değil ve arkadaşlarınız da sizin yemek ve içki sofralarında fışırtıyı anlatmanızdan bıktı. çünkü o anlayabilmek için çok emek harcanması gereken, özümsenmesi zor bir yol. aslında bir disiplin de denilebilir. siz de gidiyorsunuz fışırtıyı herkesin kolayca hazmedebileceği bir formatın dekoruna yerleştiriyorsunuz. artık sizi dinlemek istemeyen arkadaşlarınız o formatı sömürüp size "fışırtı neymiş abi yaa" demeye geliyorlar.

evet "the good place" de tam olarak böyle bir şey. aslında bir felsefe başlangıç paketi. 72 bölümde 70 tane felsefe kitabından bahsediliyor ve o kitapların kritiklerinin yapıldığı replikler var. biraz hikayeden sızdırdım ama olsun. rahat bir zamanımda diziyi tekrar izleyeceğim. ama ondan önce hızlı bir taramayla hangi bölümde hangi kitap konuşuluyor onun listesini tutacağım. önce kitap sonra bölüm. bölükpörçük felsefe okumalarından öteye gidemeyen bana felsefe disiplini kazandıracak olan bu diziye şükran borçluyum.

sözlüğümüzdeki bazı yazarlara ara ara uğradığını düşündüğüm*, sebepsizce nickaltı tanımı sildiren perişler.

insan soramıyor da 'aramızda sorun mu var neden sildinn' demeye.
nickaltı silme perileri, hassas yazarlar için cehennemdir.

erken veda edenlerden.annesizliği, sessizliği ,acıları ,ah’ları , ışıl’a sevgisi..hepsini iliklerime kadar hissettim kitaplarında.anne kokuyor özlem kokuyor şiirleri.
“anlatarak bitiriyorum hayatımı
bilmiyorum başka nasıl bitirilir bir hayat”
iyi ki anlattın didem.