tanımlarıyla karşılaştığımda mutlu olduğum bir yazar. uzun zamandır takipteydim ama profiline girip ard arda tanımlarını okumak bugüne kısmetmiş. okurken mutlu oldum be sözlük. an itibariyle kendisi benim için elma kurdu gezegeni. evet. benim yakınımda, samanyolunun sonsuz karanlığında neşe* saçarak dönüyor da dönüyor.

2 gün önce kişisel ileti özelliğini açtım bilseydim bugün indirimle açardım.

islam üzerine çalışmalar yapmış 1911 doğumlu fransız profesör.

islam'da felsefi düşünce nasıl kötürümleşti isimli yazısından gördüğümüz kadarıyla islamı hiç anlamamış.

bu fransizlarda bir sıkıntı var herhalde... roger garaudy isimli abimiz de her fırsatta resmen islam'ın vaaddettigi sosyalizm* daha iyi şeklinde bişiler diyor.

kendisi islamı anlamamış ancak bugün bile dediklerinden bir şey anlamayan, sırf hava olsun diye ellerinde kitaplarını taşıdıklari ibn rüşt'çülere karşı gazali'nin net bir şekilde herkese haddini bildirdiğini, hatta gazali'ye cevap verme cüretinde bulunan ibn rüşt'ün gazali'den çok şey öğrendiğini yazabilmistir ki tutarsızlığın tutarsızlığı isimli eserin bir çok yerinde bunu okuyabilirsiniz.

umarım yazısında bahsi geçen arap kelimesinden islam ümmetini değil, sadece arap milletini kastetmektedir ki aksi halde bir facia olur. çünkü kendisi "araplarin" felsefeye yeterince önem vermediğinde bahisle, verselerdi galile, newton gibi nice bilim insanı yetiştirmis olabileceğini söyler. hmmm... eğer böyle ise bu dünya böyle dengede duramaz, bunun arkasında da bir kıta olmalı diye biruni'ye, hipokrat'ın yaninda bile başında taç ile resmedilen ibn sina'ya... ve daha nicelerine büyük haksızlık etmiş olur ki bence arap diyerek islam ümmetini kastetmektedir ve bilim dünyasına sayısız katkısı olan müslüman bilim insanlarını yok saymaktadir.

bu kadarı da fazla artık. ülke iyice bok yerine döndü. acun kim ki kalkıp yeni bi bölüm açacak yetki veriliyor. acun'un vasfı ne ki sırf onun şirketinde çalışabilmek için millet senelerce okuyacak. evet büyük bi işsizlik sorunu var, gençler için istihdam sağladığı düşünülebilir ki neredeyse herkes acun'un şirketinde çalışmak ister. ülkemizde zaten haddinden fazla üniversite, fakülte mevcut. ama buralarda okuyanlar acun medyaya kabul edilmek için yeterli değil anlaşılan. saçmalık ötesi bi durum. sırf parası var diye bu kadar yetki, vasıf verilmemeli kimseye.

diğer ismi ve bildiğimiz adıyla karabasan.
uyanıldığı halde uyumanın devam etmesi ve bilinç açık olsa bile bedenin kımıldayamaması ve konuşamama durumudur. sırt üstü yatıldığında görülür. dindarlara göre bu durumun cinler yüzünden olduğu ve dua okuyarak atlatılacağına inanılır.

evdeki en güzel yerdir,televizyon var ve televizyon önünde uyuya kalmak en güzeli.

ege'nin bergama, soma , alaşehir, ödemiş arasında ve akhisar taraflarına kadar uzanan dağlık bölgelerinde, yoğun pırlanta ormanları tespit edildi hasad çalışmaları 2023 yılında başlanacak , ilk hasad cumhuriyetin 100 yılına yetiştirilecek dendi ...

kapatma tuşu gelse iyi olur demek istediğim başlıktır. boş konuşanların kapatma tuşuna basıp susturacaksın.

paramın yetmediği kitapları almak. sokak kedilerine mama almak. kutularca kahve almak. anneme hediye almak . güzel bir fotoğraf makinesi almak, gitar almak...

yolda yürürken yapılmaması gerekenler diye başlık açılsa altına kitap okumak yazarım.

"parka gidecekmiş iki gözümün çiçeği" *

gogol'un mirgorod öykülerinde yer alan ilk cildin ikinci öyküsü. kendi içinde barındırdığı muazzam ironi ile muhtemelen gogol'un kaleminden çıkmış olan en etkileyici eserlerden biri bu kazak destanı. çocukluk yıllarını vasilyevka'da geçiren gogol panayırlar ve düğünlerde halk ozanlarından dinlediği şarkılar, söylenceler ve hikayeler ile zamanını geçirdi ve bunun etkisi ile aslında erken dönem eserlerinin bir kısmı bu halk hikayelerinden, destanlardan ve masallardan izler taşıdı. bundan ötürü taras bulba gogol'un çocukluğunun izlerini taşıyan bir eser demek yanlış olmayacaktır. destan ismini ana kahramanı olan kazak taras bulba'dan alıyor. eserin üzerine odaklandığı kişi taras bulba olsa bile ilk bölümünde uzun uzun kazak boylarının yaşamlarını, geleneklerini, uyguladıkları cezaları yani bir nevi bu yarı göçebe savaşçı topluluğun adalet anlayışını ve ne kadar milliyetçi bir biçimde hareket ettiklerine odaklanıyoruz. öykü taras bulba'nın kiev papaz okuluna göndermiş olduğu büyük oğlu ostap ve küçük oğlu andrey'in dönüşü ile başlıyor daha sonra ise bu üçlünün kazak savaşçılarının bir ataman altında toplandığı zaporozhye'ye uzanan yolculuğunu izliyoruz. bu yolculuk boyunca gogol bozkırları öyle güzel betimlemiştir ki bugün bile aklımdan görüntüsü çıkmıyor. lehler ve kazaklar'ın ucu nereye varılacağı kestirilemeyen savaşının orta yerinde taras bulba gibi savaşmayı yaşam amacı olarak gören bir adamın küçük oğlu andrey'in kovno voyvodasının kızına aşık olarak taraf değiştirmesi william shakespeare trajedilerini aratmayacak cinstendir. en sonunda taras bulba onu kendi elleri ile vurmak zorunda kalmış, büyük oğlunun ise lehlerin elinde işkence görerek ölmesini seyretmeye mahkum olmuştur.

eser bir kazak coşkunluğu ile anlatılsa bile sanılanın aksine gogol milliyetçilik ve dindarlık altına gizlenmiş olan ve bir ırkı kıyıma götüren tüm bu düşüncelerin anlamsızlığını bir çok bölümde üstüne basa basa alaya alır. özellikle taras bulba'nın ölümü güzel bir kara mizah örneğidir. leh birliklerinden kaçan taras bulba tütün kesesini düşürür ve herhangi bir polonyalının onu bulup kullanması fikrinden o kadar tiksinir ki geri dönüp sazlıkların arasında onu aramaya koyulur. bu aptallığı ise yakalanmasına ve en sonunda acımasızca öldürülmesine sebebiyet verir. taras bulba'da bulunan pek çok detay dönemine bir çok noktada ışık tuttuğu gibi ani-semitizm izleri de taşıyor fakat 1962 yılında yul brynner, tony curtis ve christine kaufmann'ın rol aldığı taras bulba filminde bu detay tamamen yok sayılmış durumda. 2009 yılında çekilen ve bohdan stupka'nın oyunculuk dersi verdiği taras bulba filmi ise bu dahil pek çok konuda gogol'a daha sadık kalmıştır. özellikle yul brynner muhteşem bir oyunculuk sergilese bile ne yazık ki 60'larda çekilen film taras bulba'yı hiç yansıtmaz hatta neredeyse öykü tahrip edilmiştir ve taras bulba bir kahraman edası ile izleyiciye servis edilmiştir. özellikle son sahnede kahkaha atmaktan kendimi alamadım, ne alaka taras bulba gibi bir adamın çıkıp şehri ele geçirdik ama kimseye zarar verip çalıp çırpmayacağız demesi? ne yazık ki üzeri kahramanlık sosu ile bulandığı için film oyuncularına rağmen öykünün etkileyiciliğinden oldukça uzak bir çizgide. eserin çevirisine gelecek olursak eğer koleksiyonerler için 20'li yıllarda basılmış olan constance garnett imzalı mirgorod ülke sınırları içerisinde bulunması zor olsa bile bulunabilecek bir çeviri ama dili çok ağır, kendi adıma okuduğumdan bir şey anlamadığım için ikinci sayfada bıraktım. dilimize pek çok çevirmen tarafından çevrilmiş olsa bile mehmet özgül ve nurullah ataç çevirileri okunabilir düzeyde.

benim.. ama her an yakalanacakmisim diye de korkmuyor değilim..

youtubeda kaliteli bir şekilde dizi ve film eleştirerek kendi emeği ile yükselen kişidir.

toplantı sonrası fahrettin koca yazılı bir açıklama yaptı.


buradan

yüksek sadakat - belki üstümüzden bir kuş geçer

nickimin esin kaynağı olan şarkı.

evet , henüz 2 aylık bebek kıvamında olan sözlük için, onlarca başlıklar açıldı, gerek sevildi, gerek yerildi ama haksızlık ettiklerinin de farkına varılmadı.

çok değerli beyler-hanımefendiler!!!
biraz sabırlı olun, bebeği, sevgiyle , şefkat ile büyütün. o daha bebek; ağlayacak, acıkacak, gaz çıkaracak, kusacak, kendini hemen ifade edemeyecek.

lütfen büyümesini sabırla izleyin, bekleyin demiyorum, çünkü bizler onun anne ve babası olarak davranıp, yetiştireceğiz. yıllar geçip büyüdüğünde ancak, işte bu çocuk olmuş diyeceğiz.

selametle.
bir dost.

ben geç bulduğumdan mıdır, köşede bırakılmış bulduğum için midir bilmem ama bana ikinci sınıf bir film izleyeceğim havası vermişti film. oyunculara bakıyorum anthony hopkins, jeffrey dean morgan,abbie cornish, colin farrell gibi oyuncular var içinde ama nedense ön plana çıkmamış bir film gibi gelir bana.

vahşi cinayetler işleyen ve ardında iz bırakmayan bir seri katili yakalamaya çalışan bir dedektifin hikayesini konu alan polisiye filmidir solace. kızını kaybettikten sonra emekliye ayrılarak hayat ile ilişkisini kesmiş bir tıp uzmanını da kendisi ile çalışmaya ikna etmeye çalışıyor dedektifimiz. entelektüel ve gizemli bir roldeki hopkins, uçarı kaçarı bir karakteri benimsemiş farrell... gerçekten iyi aktörlerin oynadığı ve sırf bu yüzden bile izlenebilecek bir film.

daha yüksek gerilimde ilerlemesi istenen sahneler, yükselmesi beklenen bir tempo ile bırakabilir bu film fakat dediğim gibi gizemli, mistik, insan üstü bir gerilim filmi havasında giden film oyuncuları için bile kesinlikle izlenebilir. bunu söyleme sebebim de olur da konusu ya da ilk yarısı sizi izlemeye itmezse diye idi.

evlat, doğruyu yapmak zorunda olmak hissi, öngörü vb. gibi izleyiciyi de ekran karşısında ikileme sokabilecek konuları güzel işlemiş olmasından ve filmin sonunda kadar insan içindeki merakı söndürmemesinden dolayı bu filme puanımı düşük vermezdim. bir yerde se7en filminin devam projesi olduğu fakat iptal edilerek başka bir film olarak planlandığını okumuştum. gayet güzel bir film olmuş, keyifli bir izleme zevki sunar diye düşünüyorum.