babamın yıllar evvel bulgar göçmeni sünnetçimden* gördüğü aletin torunu olan cezve. kullanılmayan bir fişin ucuna herhangi bir plastik aparat bağlayıp iki çay kaşığı mıhlamıştı. soğuk suyu fincana koyup fişi takılı çay kaşıklarıyla yirmi saniyede mis gibi kahve içmişliğimiz oldu. yıllarca eve gelen her misafir aletin aynısını evinde yapmıştı. ama o şekli tehlikeliydi tabii, elektrik yüklü kaşığa dokunmak veya kaşığı herhangi bi metale değdirmek çok tehlikeliydi ama yine de ilkel mantık ve basitçe el yeteneği ile yapılabilecek en iyi teknolojik aletti benim gözümde. * şimdiki elektrikli kahveler aynı lezzeti taşımıyor. kahve buhar basıncıyla pişerse lezzeti maksimize etmiş olursunuz. (bkz: espresso) klasik türk kahvesi yapmanın en iyi metodu kumda veya odun ateşinde pişirmektir. (bkz: kumda kahve)

bence yine çok önemli bir yerde çok önemli bir cami inşası müjdesi verecek.

üstteki yazara katılıyorum muhteşem bir bestedir.

kollarını açmış beni beklemekte olan izin...
iyi bakın kendinize*.

türkiye'nin en masum eylemlere bile müsait olmadığını gösteren olaydır.

ara ara girip mutlaka kontrol ettiğim sekme. izlemediğim filmlerden ve okumadığım kitaplardan ilgimi çekenleri not alıyor ve fırsat buldukça bunlarla ilgileniyorum. film ya da kitaplarla ilgili yapılan tanımları, yorumları okumaktan da keyif alıyorum. herkesin farklı yerden yakaladığı çok güzel nüanslar oluyor, bu da paylaşımın önemini arttırıyor.
sözlüğün yararlı hizmetlerinden birisi.

çoğu zaman beynin ufak bir oynu sonucu gelişen ve "hissediyorum" kelimesini kullandığımız cümleler kurduran bilinçaltı oynu.


şunu şöyle açıklayayım; diyelim ki biri önünüze 6 cisim koydu ve bunlar farklı renkte olan cisimler. size dedi ki; "sence benim seçtiğim hangisiydi?" cisimlere bakarsınız, renklerden biri öyle çarpıcıdır ki, içinizden bir ses size onu seçmeniz gerektiğini söyler. ve bam! sonuçta siz doğru olanı seçmiş olursunuz lakin burada işlemi altıncı his gerçekleştirmez, seçtiğiniz cisim daha renkli/güzel şekilli olduğundan beyniniz uyarıcı vari bir tepki alır. böylece siz altıncı hissinizin kuvvetli olduğunu sanırsınız. halbuki her şey ufak bir beyin oynudur. *)

o eşsiz cümleleri aklıma getiren başlık.

yar fakır ben de fakır.

çok anaç olabiliriz ama dağ yerine de koymayın..
bizim de bir sınırımız var..(bkz: boğa burcu)

bir süre sonra dayanamayıp ortamı değiştirme ihtiyacı duyabildiğim insan türü. duyma problemi olanlar için tamam sorun yok ama ısrarla yüksek sesle konuşmaya devam edenleri anlayamıyorum. sakin sakin konuşalım güzel kardeşim niye karşında sağır varmış gibi bağırıyorsun.

başlığa bak bee tüm tutti frutti'ciler toplanmışız.

türkiyede varoluşçuluk felsefesi de tutmamıştır. bu iki felsefe gibi birey olmayı temel alan özünde bireysel özgürlük ve başkaldırı olan felsefe akımları bizim gibi temel amacın hayatta kalmak olduğu survivor modunun bir türlü kapanmadığı ülkelerde tutmaz. bu tür çeşitliliklerin oluşması ortaya çıkması ülkenin genel refahı ile doğru orantılıdır.

işi çok ciddiye alıp gurur duydular nickaltımı falan gösterdim aaa ne yazmışlar falan dediler çok iyi tepkiler aldım.

içeride portakal atıyoruz birbirimize dedim gururlu hoş tepki verdiler.

20'li yaşlardaki insanların çok büyük olduklarını, çok da büyük işler başardıklarını sanıyordum. 20'li yaşların sonuna geldik hiç de büyük değilmişsiniz. ya da benim yazılımda bir hata oldu, bilemiyorum altan.

#412300 venus’un sorusuna cevap : yazan her yazara kapımız açıktır, * genelde sorun/şikayet/ hesap sorma/isyan etme/ bildirimde bulunma gibi sebeplerle yazdıkları için sohbet için de yazabilirler. *



#475206 anti-siyonist genç’in sorusuna cevap : genelde yazarın istediği tepkiyi alamadığında düşündüğü durum olarak değerlendirmekteyiz bunu. zira her yazara ve konuya tarafsız olarak dönüş yapmaktayız.

bıkmıştır! birine bişeyler anlatmaktan ve karşılığı yerine tekrar aynı hataları görmekten ama ortamlarda çabuk sinirlenen diye adlandırılır hiç bu kişi bu hale nasıl geldi diye sorulmaz.

(bkz: japonsun bir kere)

battaniyesiz.

yatağın altında yatsam bu kadar üşümezdim. emre aydin'ın soğuk odalar klibinde donarak ölen kız gibiyim.

bir de çok sevdiğim birinin doğum günü bugün. içim ısındı resmen. o yüzden bugüne özel herkese benden badem sütü kreması.

sokaklara serpilen mamalardan mıdır nedir etraf bu karikatür kedilerin canlılarıyla doldu taştı. zayıf kediye de rastlamıyoruz artık, maşallah hepsi besili, geçen süpermarketin önüne oturmuş bir tanesi, kafasını bir okşadım, sevdiriyor kendini sevimli kerata.

ben direk iletişimi kesiyorum.

hiç bir şekilde konuşmuyorum yemeklerimide ayrı yiyorum zaten.genelde onlardan sonra.evde her ihtiyacımı kendim karşılarım.çayıma kadar kendim demlerim.yemeğimi kendim ısıtır, yerim.

aslında herkesi yok sayıp, tek yaşıyormuş gibi bir tavır sergilerim.

bu benim karakterimle alakalı biraz.ben asi ve özgürlüğüne düşkün biriyim.saygısızlığı kabul etmiyorum ailemde olsa.

ebeveynler cocuklarına istedikleri tavrı sergilemekte özgür değildir.her cocukta bir bireydir.onların doğumunu sağlamış olmak, üstün ve sınırsız bir hak tanımıyor bana sorarsanız.

herkesin çizgileri ayrıdır, herkes birbirine saygı duyabildiği sürece aile , aile olabilir.limitler geçilmediği sürece saygı ve sevgi baki olur.

yok ben seni yöneteyim, her şeyin en iyisini ben bilirim, senin yaşın kadar benim deneyimim var vb cümleleri kendi adıma çok saçma bulurum.

baba’da olsan anne’de sende insansın.senin mutlak doğruya her konuda erişmiş olma şansın bana sorarsan sıfır. eğer mutlak doğruya erişebilecek kadar limitsiz olsaydık, doğru ve yanlışlar olmazdı.

doğrular ve yanlışlar kişiseldir ve kimse diğerine kendi doğrusunu dayatamaz.


bu yüzden saygı önemli.

saygı full , destek full , sevgi full olmalı.