h p lovecraft ın şaheseri. en uzun öyküsüdür. neredeyse 200 küsur sayfaydı yanlış hatırlamıyorsam. antartikaya giden bir fosil inceleme amaçlı keşif ekibinin başından geçenleri anlatır. daha antartikanın alametleri olan dikili sıradağlar ufukta göründüğünden itibaren karakterlerdeki akli dengeler yavaştan sarsılmaya ve bozulmaya başlar. içlerine ilerledikçe, adeta görünmeyen bir deliliğin etrafını atmosferin her hücresinden sardıkları hissi, h.p.lovecraftın meşhur yarı imalı kozmik dehşetleri barındıran şahane betimlemeleriyle okuyucuya verilir.

bütün çılgınlık keşif ekibi tarih önesinde sözü bile edilemeyecek kadar ilkel çağlardan, yıldız tozlarının henüz dünyaya dökülmeye başladığı dönemlerden kalma yarı bitki yarı hayvan şeklinde donuk bir organizmanın kayaçlar arasında bulunmasıyla başlar. sonraki oalyları tabi ki tek tek detayıyla anlatmayacağım ama o yarı ölü ters üçgen biçimli şeyler bir kez açığa çıktıktan sonra geri dönüşü olmayan insanlık dışı korkuların labirentine ekip girmiştir.

hele hele o taş kentin içindeki oyma kabartmalar aracılığıyla tüm eskiler'in ve shoggotların varlık mücadeleleri, korkunç evrimleri ve trajedileri öyle güzel anlatılır ki, hiçbir diyalog olmadan sadece bir fresk kabartması serisi sayesinde nasıl böyle bir öykü kurgulanabilir, nasıl tarih anlatımı yapılabilir diye şaşar kalırsınız.

hele sonlara doğru o feci kovalamacada istasyonlara yönelik o tuhaf esprinin bile sıkıştırılabildiği son sekanslar anlatılmaz yaşanır. h.p. lovecraft kimdir, kozmik korku nasıl yazılır sorularının cevabı için tam başlangıç kitabıdır.

(bkz: madem evlenmeyecektik beni neden favladın)

doğruluk sebebini az sonra açıklayacağım realitedir.

insan gezmek ister, tatil ister, gidip 2 kadeh rakı içmek ister, ev ister, araba ister isterde ister yani.

bunlar lüks değildir, ihtiyaçtır.

bir çok insan böyle şeylerden uzak yaşıyor, öldüler mi? hayır. peki yaşıyolar mı? e o da hayır. mecburi bekleme odasında vaktin dolmasını bekliyorlar halbuki onlar zaten hiç yaşamıyor ki.

bizi tanıdılar, kaçalım mı?
(bkz: hobaaa3434)

sözlüğe yeni katılan dostumun adıdır. kendisi çok sıkı arkadaşımdır. entelektüel bir insandır girdiği tanımları hoşlukla takip ediyorum sözlüğe çağırdığımda hemen geldi hoşgeldi.

eski türkçede susamak gibi, sensiz kaldım, sana hasret kaldım, seni özledim anlamına gelen sözcük.

çükübik.

tüm insanların katkılarıyla oluşmuş evrensel değerler bütünüdür. bir millete veya topluma mal edilemez. çünkü her milletin az çok katkısı olmuştur medeniyetin oluşmasında.

su ılık bile olsa sıkıntı çıkarmayacak hadise. denize girmek gibi düşün ilk başta soğuk geliyor ama bir süre sonra alışıyosun. soğuğu hissetmemeye çalışacaksın.

kulağa garip gelen bir kelime, sonu aç ile bitirilmiş, okuduğunuz zaman bir garip oluyorsunuz demek ki türk dil kurumu gene yabancı kökenli bir kelimeye karşılık bulmuş diyorsunuz ve yanılmıyorsunuz.

tdk sözlüğüne göre klasör kelimesinin karşılığıdır.

sevdiğimi hisseden, beğeni yağmuruna tutan, kesinlikle 6. hissi tavan olan yazar.
samimi tanımları var, tam benim sevdiğim cinsten.
güzel yazmaları olsun.

cedric izlerim ben ya.

resmen klasik bir dizi benim için.

ama özellikle açıp izler miyim onu bilmiyorum. çok işsiz olmam lazım galiba.

her gün ayrı ayrı yalan söylemek.

evet bildiniz , esnafım.*

"sevgili hoca efendimizden", "fetö"lüğe inen. bir zamanlar bazı insanların elini, ayağını öpmek için sıraya girdiği zat. şimdi adı bile anılmaya korkuluyor.

bizler bazı kesim gibi 3 gün önce fethullah gülen düşmanı olmadık. ben kendimi bildim bileli hep gülen cemaatine ve diğer bütün cemaatlere karşı oldum, olmaya da devam edeceğim. her zaman bilimden, ilimden yana olacağım olmayanların hali ortada zaten. ahhh canım atatürk'üm bir tek sen şaşırtmadın bizi. son nefesime kadar izindeyim atam.

yeni insanlar tanımaya mecalim kalmadı benim, siz devam edin.

hayatını belirli bir fikre ve belirli kıstaslar içinde son derece başarılı bir şekilde yürümüş bir insanın az bile abartıldığını düşünüyorum.
bahsedilen bütün kaynakları okumuş biri olarak atatürkün ne kadar büyük bir lider olduğunun son derece farkındayım.
ortada bir lider varsa eğer yaptıkları ile değerlendirilmesi gerekiyor. ve ben az bile abartıldığını düşünüyorum.
ama sayın yazar arkadaşın bahsettiği mesele hiç bir bok okumadan araştırmadan bilmeden saygısızca yaşayarak atatürkü abartan tiplerse katılıyorum.
biz atamıza layık yaşamayı tercih eden insanlarız. o yüzden abartıyoruz.
winston churchill ve bir sözüyle anlatmak istediğimi daha iyi anlatabilirim sanırım.
savaşta türkiye'yi kurtaran, savaştan sonra da türk ulusu'nu yeniden dirilten atatürk'ün ölümü, yalnız yurdu için değil, avrupa için de en büyük kayıptır. her sınıftan kişinin o'nun ardından döktükleri içten gözyaşları bu büyük kahramana ve modern türkiye'nin ata'sına layık bir tezahürden başka bir şey değildir.

ne tür kronik arızalarınız var ?

sayın yazar arkadaşım umarım ameliyatın başarı ile biter ve sağlığına kavuşursun dediğim başlık. ama ölüme ne kadar yaklaştığımızı asla bilemeyiz.